1. CRÓNICA XORNADA DE FORMACIÓN ENTRECULTURAS
A pesares das baixas temperaturas e dunha apetitosa mañá de sábado para empregar
en miles de tarefas pendentes quentiños nas nosas casas, fixemos o grandísimo esforzo para
poñer a alarma do despertador ben cedo e lanzarnos a unha nova sesión de formación
ofertada por Entreculturas. Valeu sin duda a pena. A delegación de Entreculturas de Santiago
foi o centro de reunión (sábado 23 de novembro de 2013), e neste espazo coincidimos unha
mestura de profesores/as, voluntarios e +18, grupo heteroxéneo e diverso que enriqueceu esta
xornada formativa con diferentes puntos de partida pero co mesmo obxectivo: “removernos” e
actuar pola educación e os Dereitos Humanos.
A nosa queridísima Sandra Rodríguez foi quen de inaugurar a xornada confirmando as
súas ben coñecidas capacidades organizativas coa primeira dinámica de grupo, do tipo
“romper o xeo”, incitando aos alí presentes a un xogo de mans alzadas ao ritmo de “sopa ou
empanada?”. Acto seguido Irene Ortega Guerrero, responsable del departamento de educación
de Entreculturas, introduciu as liñas básicas de actuación e presentou diversos materiais
didácticos editados por Entreculturas, que servirán de guía ao profesorado para abordar o
traballo no eido dos Dereitos Humanos. Tras un descanso-café no que os asistentes tiveron o
tempo para poñerse ao día e intercambiar impresións (ummm, que boa está esta tarta…, aínda
que a empanadiña de Ferrol entraba ben agora…) mergullámonos no interesante obradoiro
impartido por Leticia López Díaz, (a pesares da súa xuventude ten nas súas costas unha rica
traxectoria como pedagoga e formadora), quen nos ofreceu importantes ferramentas
metodolóxicas para fomentar nos adolescentes os valores dos dereitos humanos, e traballando
a través de dinámicas e xogos a escoita activa, a expresión de sentimentos, ou o afrontamento
cara a frustración. O resultado foi todo un poema: os alí presentes marchamos do curso cunha
tremenda sensación de satisfacción, xa que as nosas expectativas quedaron máis que
satisfeitas… ao igual que o noso bandullo tras un rico xantar compartido…