ETIMOLOGÍA : EL NOMBRES DE LOS COLORES/ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.pptx
Corinth canal
1. Το 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
……..προς Κορινθίους:
«……διαπλεύσατε Ισθμόν!»
2. 2Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Είναι αδιανόητο για τους κατοίκους της Κορίνθου, οι οποίοι έχουν
στην κυριολεξία «μέσα στα πόδια τους» τον μοναδικό στα Βαλκάνια –
και όχι μόνον – Ισθμό της Κορίνθου, να μην τον έχουν διαπλεύσει
ούτε μια φορά στην ζωή τους!
Κατά μια ανεπίσημη στατιστική, το 95% των Κορινθίων δεν έχει
διαπλεύσει τον Ισθμό, ενώ ενδέχεται να τον έχουν «δρασκελίσει»
χιλιάδες φορές από τις μόνιμες ή βυθιζόμενες Γέφυρες !
Η ευθύνη των εκπαιδευτικών της Κορινθίας, στο να διευκολύνουν
τους μαθητές τους στον διάπλου του Ισθμού της Κορίνθου είναι
μεγάλη και θα πρέπει από εδώ και πέρα, να εντάξουν τον διάπλου
του Ισθμού στις εκπαιδευτικές τους επισκέψεις!
Παρακάτω παραθέτουμε κάποια χρήσιμα στοιχεία για την ιστορία του Ισθμού και
κάποιες φωτογραφίες από τον διάπλου του Ισθμού από την Α’ και Β’ Γυμνασίου του
2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ τον Απρίλιο του 2018, στα πλαίσια υλοποίησης
Πολιτιστικού Προγράμματος!
3. • ΙΣΘΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
• Ο Ισθμός της Κορίνθου είναι μια στενή λωρίδα γης που ενώνει τη Στερεά
Ελλάδα με την Πελοπόννησο, ενώ η διώρυγα που έχει διανοιχθεί σε αυτόν ενώνει
τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο. Έχει μήκος 6 περίπου χιλιόμετρα και το πιο
στενό σημείο είναι εκεί όπου έχει κατασκευαστεί η διώρυγα της Κορίνθου (1880-
1893). Ήταν στρατηγικό σημείο και για το λόγο αυτό είχε κατασκευαστεί τείχος
ήδη από τους αρχαίους χρόνους (τέλη 5ου αιώνα π.Χ.), που είχε διατηρηθεί μέχρι
και τους Βυζαντινούς (Εξαμίλιον).
• Ο ισθμός της Κορίνθου ήταν γνωστός στον αρχαίο κόσμο ως το ορόσημο που
χώριζε την Πελοπόννησο από την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα. Τον 1ο αιώνα μ.Χ.
ο γεωγράφος Στράβων επισήμανε μια στήλη στον ισθμό της Κορίνθου, που έφερε
δύο επιγραφές. Μία προς την Ανατολή, δηλ. τα Μέγαρα της Αττικής, που
έλεγε : "τάδ᾽ οὐχὶ Πελοπόννησος, ἀλλ᾽ Ἰωνία" και την άλλη προς τη Δύση, δηλ. την
Πελοπόννησο : "τάδ᾽ ἐστὶ Πελοπόννησος, οὐκ Ἰωνία". Ο Πλούταρχος απέδιδε την
ανέγερση αυτής της στήλης στον ήρωα της Αττικής Θησέα καθ' οδόν προς
την Αθήνα.
• Από το 1893 στον πλάτους 6,3 χιλιομέτρων ισθμό έχει διανοιχτεί η Διώρυγα της
Κορίνθου, που στην πράξη καθιστά την Πελοπόννησο νησί.
• Σήμερα δύο οδικές, δύο σιδηροδρομικές και δύο βυθιζόμενες γέφυρες στα δύο
άκρα της διώρυγας συνδέουν την ηπειρωτική πλευρά του ισθμού με εκείνη της
Πελοποννήσου. Στο δυτικό άκρο της διώρυγας βρίσκεται επίσης μια στρατιωτική
γέφυρα έκτακτης ανάγκης.
4.
5. • Η ιδέα για μια συντόμευση ώστε τα ιστιοπλοϊκά σκάφη να μην περιπλέουν την
Πελοπόννησο είχε εξετασθεί για πολύ καιρό από τους Αρχαίους Ελληνες. Η πρώτη
απόπειρα να ανοιχτεί εκεί μία διώρυγα έγινε από τον τύραννο Περίανδρο τον 7ο
αιώνα π.Χ. Εγκατέλειψε το έργο λόγω τεχνικών δυσκολιών και αντί αυτού
κατασκεύασε μια απλούστερη και λιγότερο δαπανηρή χερσαία λίθινη ράμπα,
ονόματι Δίολκο, ως οδό διέλευσης. Απομεινάρια της Διόλκου υπάρχουν ακόμη
σήμερα δίπλα στη σύγχρονη διώρυγα. Όταν οι Ρωμαίοι απέκτησαν τον έλεγχο της
Ελλάδας επιχειρήθηκαν αρκετές διαφορετικές λύσεις. Ο Ιούλιος
Καίσαρ προέβλεψε τα οφέλη μιας σύνδεσης για τη νεοϊδρυθείσα από
αυτόν Κόρινθο ως Colonia Laus Iulia Corinthiensis. Επί της βασιλείας του Τιβέριου
μηχανικοί προσπάθησαν να σκάψουν μια διώρυγα αλλά απέτυχαν λόγω έλλειψης
σύγχρονου εξοπλισμού. Αντί αυτού κατασκεύασαν
έναν Αρχαιοαιγυπτιακό μηχανισμό : τα σκάφη εκυλίοντο κατά μήκος του ισθμού
πάνω σε κορμούς δένδρων, όπως οι Αιγύπτιοι είχαν κυλήσει κομμάτια γρανίτη για
να κατασκευάσουν τις πυραμίδες τους. Αυτός τέθηκε σε λειτουργία το 32 μ.Χ. Το
67 μ.Χ. ο φιλέλληνας Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων διέταξε 6.000 δούλους να
σκάψουν μια διώρυγα με φτυάρια. Ο ιστορικός Ιώσηπος Φλάβιος γράφει ότι οι
6.000 δούλοι ήταν Εβραίοι πειρατές που αιχμαλωτίστηκαν από
το Βεσπασιανό κατά τους Εβραϊκούς πολέμους. Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον
Πρεσβύτερο το έργο προχώρησε τέσσερα στάδια (περίπου 700 μέτρα). Την
επόμενη χρονιά ο Νέρων πέθανε και ο διάδοχός του Γάλβας εγκατέλειψε το έργο
ως πολύ δαπανηρό.
• Στη νεότερη εποχή η ιδέα προτάθηκε για πρώτη φορά σοβαρά το 1830, αμέσως
μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και
ολοκληρώθηκε το 1893 μετά από εργασίες έντεκα ετών.
7. • Η Διώρυγα της Κορίνθου είναι διώρυγα η οποία ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο, στη θέση
του Ισθμού της Κορίνθου, λίγο ανατολικότερα από την πόλη της Κορίνθου. Κατασκευάστηκε μεταξύ των
ετών 1880-1893, έργο του Έλληνα μηχανικού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Η κατασκευή της είναι αποτέλεσμα της
αναπτυξιακής πολιτικής του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος με την κατασκευή μεγάλων έργων
υποδομής στόχευε στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
• Στα αρχαία χρόνια μεταξύ του τείχους του Ισθμού και του περιβόλου του υπήρχε η δίολκος, οδός μέσω της
οποίας μεταφερόταν εμπορεύματα και μικρά πλοία για να αποφευχθεί ο περίπλους της Πελοποννήσου. Η
δίολκος, κατασκευή του Περιάνδρου, ήταν ένας πλακόστρωτος δρόμος ντυμένος με ξύλα, επάνω στον οποίο
γλιστρούσαν τα πλοία με τη βοήθεια λίπους. Τα πλοία που υπερισθμίζοντο πλήρωναν τέλη, που ήταν το πιο
σημαντικό έσοδο της Κορίνθου.
• Η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του Περίανδρου, το 602 π.Χ. Ο πρώτος που προσπάθησε την
υλοποίησή του ήταν ο Νέρων, το 66 μ.Χ., σε σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο
του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε.
• Ο Ι. Καποδίστριας, προβλέποντας τη σημασία που θα είχε η διώρυγα στην ανάπτυξη της Ελλάδας, ανέθεσε τη
σχετική μελέτη σε μηχανικό. Η δαπάνη εκτιμήθηκε σε 40.000.000 χρυσά φράγκα, που δεν μπορούσαν να
εξευρεθούν από τη διεθνή χρηματαγορά και η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε. Το 1869 έγινε η διώρυγα του
Σουέζ και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους η Κυβέρνηση Ζαΐμη ψήφισε νόμο "περί διορύξεως του Ισθμού", που
εταιρεία ή ιδιώτης θα αναλάμβανε την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου.
• Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο στρατηγό István Türr, ο οποίος ίδρυσε την Διεθνή Εταιρεία της
Θαλασσίας Διώρυγος της Κορίνθου (Société Internationale du Canal Maritime de Corinthe).[2][3] Στο έργο
συμμετείχαν και άλλοι Ούγγροι ή Σλοβάκοι μηχανικοί, όπως ο Ίστβαν Τουρ και ο Μπέλα Γκέστερ από το
Κόσιτσε της σημερινής Σλοβακίας. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία
του Ανδρέα Συγγρού το 1893. Οι εργασίες για τη διώρυγα εγκαινιάστηκαν την 23 Απριλίου 1882 παρουσία του
βασιλιά Γεωργίου Α'.
• Στη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την αποχώρησή τους οι Γερμανοί το πρώτο δεκαήμερο του
Οκτωβρίου 1944, ανατίναξαν τη σιδηροδρομική και την οδική γέφυρα, έριξαν βαγόνια τρένου σε ένα σημείο
της διώρυγας για να τη φράξουν και πυροδότησαν εκρήξεις στο βυθό του προλιμένα. Το 1947 η Σχολή
Μηχανικού του Στρατού ανέλαβε την ανακατασκευή της οδικής γέφυρας.
• Η διώρυγα έχει μήκος 6.346 m, πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 m, στο βυθό της 21,3 m, ενώ το
βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 9 m. Κάθε χρόνο περνούν τη διώρυγα 12.000 πλοία.
