1. PENYAKIT SINDROM DOWN
Ramai pernah mendengar namun ramai juga cetek pengetahuan mengenainya. Ia
bukan penyakit moden atau penyakit 'orang kaya', malah Sindrom Down (SD) tidak
tepat dikatakan penyakit.
SD tidak boleh diubati. Ia terjadi kerana keadaan baka tidak normal. Dianggarkan SD
terjadi pada kadar satu bagi setiap 650 kelahiran. Perkembangan mental dan fizikal
kanakkanak SD lambat berbanding kanak-kanak biasa.
Kanak-kanak SD perlu pendidikan khas seawal mungkin agar dapat membantu
mereka berdikari. SD terbahagi tiga—Trisomi, Translocation dan Mosaic. Tidak
kira jenis apa, kanak-kanak SD boleh dikenali melalui wajah mereka yang hampir
sama.
Masalah kesihatan dihidapi kanak-kanak SD:
• Sakit jantung berlubang
• Mudah mendapat selesema, radang tenggorok, radang paru-paru
• Kurang pendengaran
• Lambat/bermasalah bertutur
• Penglihatan kurang jelas
Suasana membesarkan kanak-kanak SD:
• Suasana persekitaran penting, membantu pembesaran kanak-
kanak SD. Ketenangan dan kemesraan penjaga dapat merangsang
penerimaan pembelajaran lebih cepat.
• Alat permainan perlu sesuai teknik pengajaran. Ia perlu ditambah
untuk mengelak kebosanan mereka.
• Kanak-kanak SD perlu berasa selamat, disayangi dan diterima
keluarga serta masyarakat. Ini membantu membentuk imej diri
positif dan mendorong mereka belajar.
• Disiplin perlu diterap pada usia awal. Nyatakan had tingkah laku
yang dibenar dan tidak dibenarkan.
• Perlu beri pujian kepada setiap kecermerlangan dicapai.
Membantu kanak-kanak SD bertutur
Kebanyakan kanak-kanak SD lambat bertutur. Mereka wajar dibantu pada usia awal.
Antara langkah perlu diambil:

2. • Adakan kegiatan atau permainan bahasa yang dapat menarik
perhatian mereka.
• Cuba dapatkan perhatian sebelum bercakap dengan mereka.
• Jangan terlalu banyak bertanya. Tunggu tindak-balas mereka dan
beri mereka peluang menjawab.
• Guna ayat pendek dan bahasa mudah difahami.
• Sambil bertutur, buat aksi atau lakonan.
• Latihan berterusan.
• Pilih masa sesuai, terutama ketika mereka masih segar dan aktif.
• Tumpu kepada satu perkara. Beri masa, peluang dan latihan
sebelum beralih kepada latihan baru.
• Guna setiap peluang, berinteraksi dengan mereka.
• Selalu beri tindak-balas kepada setiap percakapan mereka.
Peringatan kepada ibu bapa:
• Cara terbaik kanak-kanak SD mempelajari perkara baru, melalui
boneka.
• Pilih alat permainan sesuai tahap perkembangan kanak-kanak.
• Sedia bahan sampingan untuk permainan khayalan.
• Jangan terlalu memaksa mereka melakukan sesuatu.
• Boneka pilihan atau kesayangan, dapat dijadikan pendorong.
• Apabila kanak-kanak SD boleh bermain dengan alat permainan
mudah, mereka boleh dibiarkan bermain sendirian.
• Jangan biar kanak-kanak SD bersendirian. Mereka perlu bergaul,
memberi dan menerima tindak-balas daripada rakan.
Cadangan kepada ibu bapa
Jangan berasa sedih jika dikurnia anak SD. Ibu bapa perlu tabah dan atasi perasaan itu
dengan menyayangi, membimbing dan mengajar mereka seperti anak normal.
Ibu bapa perlu membuat rujukan doktor, sekiranya mendapati anak mereka SD.
Dapatkan maklumat mengenainya, dengan menghubungi pusat SD. Jadi ahli persatuan
SD, cara itu anda dapat bertukar pengalaman dan berkongsi maklumat demi kebaikan
anak.

3. Maklumat lanjut, sila hubungi:
Yayasan Sindrom Down Kiwanis Down Syndrome Parents' Network
59, Jalan Gasing 19, Jalan SS 3/70
46000 Petaling Jaya 47300 Petaling Jaya
Telefon: 03-7571179, 03-75751861 Telefon: 03-7764319
Ciri fizikal kanak-kanak SD :
• Hidung kemek
• Lidah tebal dan kerap terjelir
• Tapak tangan lebar
• Tapak tangan ada hanya satu lipatan
• Jari kelengkeng tangan melengkung
• Jarak ibu jari kaki dengan jari kedua, lebar
• Leher pendek dan besar
• Kelopak mata berlipat-lipat
• Sendi longgar
• Otot lembik
Kepentingan permainan
Permainan penting membantu pembesaran setiap kanak-kanak.
Ia membantu pemahaman mereka mengenai kehidupan. Melalui permainan juga,
kanak-kanak SD menjadi cerdik dan berkeupayaan memahami hubung kait, sebab dan
akibat.
• Permainan selidik dan jelajah
- tertarik kepada semua benda
- mengutip dan membelek objek
- menggigit, membaling dan menggosok objek pada permukaan lantai, untuk
mendapatkan tindakbalas
- merangkak dan bertatih serta berminat membuka almari, laci, bakul atau kotak.
• Permainan membina dan kognitif
misalnya, mencantum gambar berdasarkan corak, bentuk atau warna

4. • Permainan sosial
- ketawa apabila digeletek
- bermain sembunyi-sembunyi
• Permainan khayalan
- berpura-pura menjadi orang lain dalam suasana berbeza
- bermain masak-masak
• Permainan merangsang pergerakan otot
- berlari, melompat, memanjat, menari dan mengayuh basikal
• Permainan bahasa
- meniru gaya cakap
- menyanyi
Pemilihan Alat Permainan
Umur Permainan
Loceng, alat permainan bergerak, tangan sendiri atau alat permainan yang
0 - 6 bulan
boleh dipegang dan digigit
Alat permainan berbunyi dan boleh ditarik serta
6 - 12 bulan
permainan cantum bina
Kotak boleh disusun tinggi, kepingan kadbod
12 - 18 bulan
bercorak, bol, ai, buku bergambar
Kotak, kepingan kadbod bercorak, permainan cantum 2 tahun bina, buku
18 bulan -
bergambar, boneka

5. Kanak-kanak Down dengan gerudi.
Sindrom Down atau trisomy 21 merupakan kecacatan genetik disebabkan oleh kehadiran
sebahagian atau kesemua kromosom 21. Ianya dinamakan sempena John Langdon Down, doktor
British yang pertama kali menggambarkannya pada tahun 1866. Keadaan ini bercirikan oleh
gabungan perbezaan besar dan kecil pada struktur badan. Sering kali Sindrom Down dikaitkan
dengan kelemahan keupayaan berfikir (kognitif) dan tumbesaran kanak-kanak dan juga perwatakan
muka. Sindrom Down biasanya dikenal pasti semasa kelahiran.
Mereka yang mempunyai Sindrom Down berkemungkinan mempunyai keupayaan kognirif lebih
rendah berbanding purata, sering kali antara sedikit kepada serdahana terencat akal. Kelemahan
perkembangan seringkali ditonjolkan sebagai kecenderungan terhadap pemikiran konkrit
atau naïveté. Sejumlah kecil berhadapan dengan kecacatan akal yang jelas atau teruk.
Kebangkalian Sindrom Down dianggarkan sekitar 1 setiap 800 atau hingga 1 setiap 1,000 kelahiran.
Banyak ciri-ciri fizikal biasa bagi sindrom Down turut terdapat pada mereka yang mempunyai set
kromosom piwaian. Ia termasuk satu garis bukannya dua pada telapak tangan, mata berbentuk
badam disebabkan lipatan epikanthik pada kelopak mata, anggota lebih pendek, otot lemah, dan
lidah terjulur. Masaalah kesihatan berkait dengan pengidap Down termasuk risiko tinggi
bagi kecacatan jantung kongenital, penyakit gastroesophageal reflux, jangkitan telinga
(otitis) berulang, apnea tidur obstructive sleep apnea, dan kegagalan thyroid.
Campurtangan zaman kanak-kanak awal, penyaringan bagi masaalah biasa, rawatan perubatan
apabila diperlukan, persekitaran keluarga yang membantu, dan latihan vokational mampu
meningkatkan pembangunan keseluruhan kanak-kanak dengan sindrom Down. Sungguhpun
sesetengah masalah genetik fizikal sindrom Down tidak dapat diatasi, pendidikan dan jagaan yang
betul mampu meningkatkan kualiti kehidupan.[2]

6. Ciri-ciri
Mereka yang mempunyai sindrom Down mungkin mempunyai sebahagian atau keseluruhan ciri-ciri
fizikal berikut: bukaan mata bujur dengan lipatan kulit epikanthik pada sudut dalam mata, hipotonia
otot (poor muscle tone), batang hidung leper, satu garis di tapak tangan (juga dikenali sebagai garis
simian), lidah terjulur (disebabkan rongga mulut kecil, dan lidah membengkak berhampiran tonsil),
leher pendek, tompok putih pada iris dikenali sebagai tompok Brushfield,[3] lentur melampau pada
sendi, kecacatan jantung kongenital, jarak melampau antara ibu jari kaki dengan jari berikutnya, a
single flexion furrow of the fifth finger, and a higher number of ulnar loop dermatoglyphs.
Kebanyakan individu dengan sindrom Down mempunyai kecacatan akal sekitar rendah (IQ 50–70)
kepada serdahana (IQ 35–50),[4] with scores of children having Mosaic Down syndrome (explained
below) typically 10–30 points higher.[5] Tambahan lagi, mereka dengan sindrom Down
berkemungkinan mempunyai kecacatan teruk yang memberi kesan pada mana-mana sistem badan