ภาษา C

1. ความหมายภาษา C
ภาษาซี (C Programming Language) คือ ภาษาคอมพิวเตอร์ใช้สาหรับพัฒนาโปรแกรมทั่วไป
ถูกพัฒนาครั้งแรกเพื่อใช้เป็นภาษาสาหรับพัฒนาระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ ( Unix Opearating System)
แทนภาษาแอสเซมบลี ซึ่งเป็นภาษาระดับต่าที่สามารถกระทาในระบบฮาร์ดแวร์ได้ด้วยความรวดเร็ว แต่
จุดอ่อนของภาษาแอซเซมบลีก็คือความยุ่งยากในการโปรแกรม ความเป็นเฉพาะตัว และความแตกต่างกัน
ไปในแต่ละเครื่อง เดนนิส ริตชี (Dennis Ritchie) จึงได้คิดค้นพัฒนาภาษาใหม่นี้ขึ้นมาเมื่อประมาณต้นปี
ค.ศ. 1970 โดยการรวบรวมเอาจุดเด่นของแต่ละภาษาระดับสูงผนวกเข้ากับภาษาระดับต่า เรียกชื่อว่า
ภาษาซี

2. โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี
ส่วนที่ 1 ส่วนหัว (header)
ส่วนหัวเป็นส่วนที่ระบุซีคอมไพเลอร์เตรียมการทางานที่กาหนดในส่วนนี้ไว้โดยหน้าคาสั่งจะมี
เครื่องหมาย # ตัวอย่าง
# include <stdio.h>
หมายถึง เป็นการระบุให้นาไฟล์ stdio.h มารวมกับไฟล์นี้ เพื่อที่จะสามารถใช้คาสั่งที่อยู่ในไฟล์นี้
มาใช้งานได้
# define START 0
หมายถึง เป็นการกาหนดค่าคงที่ให้กับตัวแปร START โดยให้มีค่าเป็น 0
# define temp 37
หมายถึง เป็นการกาหนดให้ตัวแปร temp มีค่าเท่ากับ 37
ส่วนที่ 2 ประกาศตัวแปร (Declaration)
ส่วนประกาศตัวแปร เป็นการกาหนดชนิดข้อมูลที่จะใช้ในโปรแกรม ซึ่งตัวแปร หรือข้อมูลต่างๆ
นั้นจะถูกประกาศ(Declare) ในส่วนนี้ก่อน จึงจะสามารถนาไปใช้ในโปรแกรมได้ดังตัวอย่าง
int stdno;
หมายถึง เป็นตัวกาหนดว่าตัวแปร stdno เป็นชนิดข้อมูลจานวนเต็ม integer ซึ่งอาจได้แก่ค่า

3. 0,4,-1,-3,...เป็นต้น
float score;
หมายถึง เป็นการกาหนดว่าตัวแปร score เป็นข้อมูลชนิดเลขมีจุดทศนิยม(floating point) ซึ่ง
อาจมีค่า 0.23, 1.34, -21.002,….เป็นต้น
ส่วนที่ 3 ส่วนตัวคาสั่ง (Boddy)
ส่วนตัวคาสั่ง คือส่วนของโปรแกรม โดยจะต้องเริ่มต้นด้วยฟังก์ชัน main () แล้วใส่เครื่องหมาย
กาหนดขอบเขตเริ่มต้นของตัวโปรแกรมคือ { หลังจากนั้นใส่คาสั่งหรือฟังก์ชันต่างๆโดยแต่ล่ะคาสั่งหรือ
ฟังก์ชันนั้นๆ จะต้องปิดด้วยเครื่องหมาย ; เมื่อต้องการจบโปรแกรมให้ใส่เครื่องหมาย } ดังตัวอย่าง
main ()
{ /*เริ่มต้นโปรแกรม*/
คาสั่งต่างๆ ;
ฟังก์ชั่น ;
....................
.....................
}/*จบโปรแกรม*/

4. ตัวอย่างคาสั่ง
1:
#include <stdio.h>
2:
void main()
3:
{
4:
clrscr();
5:
printf("My name is Naphat");
6:
}
ผลลัพธ์ของโปรแกรม
My name is Naphat