2. ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΤΗΛΑΒΕΡΙΔΟΥ
ΡΑΝΙΑ ΣΤΕΦΑ

3.  Το θυμάρι μπορούμε να το
συναντήσουμε σχεδόν σε
όλες τις χώρες της
Μεσογείου όπως και στις
περισσότερες περιοχές της
χώρας μας, σε διάφορες
ποικιλίες. Είναι εξαιρετικά
ανθεκτικό και θα το δείτε
να φυτρώνει από τα πιο
ξερικά νησιά ως τις πιο
άγονες πλαγιές στα
βουνά. Το όνομά του
προέρχεται από το αρχαίο
ρήμα «θύω» που σημαίνει
θυσιάζω ή ευωδιάζω.

4.  Είναι μελισσοκομικό φυτό.
 Χρησιμοποιείται ως ισχυρό αντιοξειδωτικό στα
τρόφιμα και στην φαρμακευτική.
 Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται για την
αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων.
 Βρίσκει εφαρμογή στη βιομηχανία τροφίμων και την
ζαχαροπλαστική είτε ως αντιοξειδωτικό είτε για να
προσδώσει άρωμα και εμφάνιση.

5.  Για να έχετε το δικό σας θυμάρι
μπορείτε να φτιάξετε ένα απλό και
εύκολο μποστανάκι δίπλα στην
κουζίνα σας. Το μόνο που χρειάζεται
το φυτό είναι αρκετό φως και
ελάχιστο νερό, γιατί το υπερβολικό
πότισμα μπορεί να το σαπίσει. Είναι
εξαιρετικά ανθεκτικό στις
θερμοκρασίες του χειμώνα αλλά και
πολύ χρήσιμο για την εποχή του
καλοκαιριού, αφού μία γλάστρα με
θυμάρι μετατρέπεται στο καλύτερο
οικολογικό εντομοαπωθητικό,
κρατώντας μακριά μύγες και
κουνούπια.

6. Μπογδάνη Ελευθερία
Σιδηροπούλου Μαρία
Παναγιωτίδου Καλλιόπη

7. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της
χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τη θεραπεία
νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και
χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Το αιθέριο
έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία,
τη σαπωνοποιία και στη φαρμακευτική ως τονωτικό και
αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική
ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.
Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της
χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τη θεραπεία
νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και
χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Το αιθέριο
έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία,
τη σαπωνοποιία και στη φαρμακευτική ως τονωτικό και
αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική
ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΟΓΔΑΝΗ

8.  Οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν τα νερά των λουτρών
τους με άνθη και έλαια λεβάντας, , συνήθεια
που, λέγεται, πως την πήραν από τους
αρχαίους ‘Ελληνες. Επίσης χρησιμοποιούσαν
τη λεβάντα στη μαγειρική αλλά και στον
αρωματισμό του χώρου τους. Συχνή
αναφορά στη ΚΑ λεβάντα γίνεται και στη
Βίβλο, αλλά κι εδώ με το όνομα νάρδο


9.  ΛΕΒΑΝΤΑ

 Η λεβάντα είναι αειθαλής ,πολυετής θάμνος με πολλά κλαδιά.
 Τα φύλλα της έχουν μήκος 5εκ., είναι στενόμακρα, λογχοειδή
,μαλακά, με γκριζοπράσινο ή αργυροπράσινο χρώμα, ανάλογα
και με την ποικιλία
 Αναλόγως και των κλιματολογικών συνθηκών, ανθίζει έντονα
από τον Μάιο μέχρι και Αύγουστο, με μικρά μοβ ή βιολετί
λουλούδια.
 Το όνομα της ,προέρχεται από την λατινική λέξη <lavare>, που
σημαίνει πλένω, γιατί οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν στα λουτρά
τους.
 Το Μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τη λεβάντα να περιποιηθούν
τραύματα και πληγές στο δέρμα.
 Η λεβάντα, χρειάζεται χώμα με πολύ καλή αποστράγγιση, γιατί
διαφορετικά κινδυνεύουν να σαπίσουν οι ρίζες της.
 Ακόμη και αν είναι φτωχό σε θρεπτικά συστατικά, δεν έχει
κανένα πρόβλημα ,αρκεί να μην λιμνάζουν νερά.

10.  ΠΟΤΙΣΜΑ
 Είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό στην έλλειψη νερού ,χωρίς αυτό να
σημαίνει ότι πρέπει να παραμελείτε το πότισμά της
Δεν θέλει σχεδόν καθόλου πότισμα το χειμώνα , αραιό την άνοιξη και το φθινόπωρο και πιο συχνό
το καλοκαίρι .
Έτσι σε περιόδους ξηρασίας , ποτίζετε περίπου κάθε τρείς μέρες , ανάλογα και με το σημείο που
βρίσκεται . Το χώμα θα πρέπει οπωσδήποτε να στεγνώνει μεταξύ των ποτισμάτων .
. ΚΛΑΔΕΜΑ
Κλαδεύετε ελαφρά τέλη χειμώνα και αρχές άνοιξης για να διατηρήσει ωραίο και συμπαγές σχήμα και πιο
χαμηλά μετά την άνθηση . Σε γενικές γραμμές είναι πολύ ανθεκτικό φυτό και δεν έχει ιδιαίτερα
προβλήματα στην καλλιέργειά του , εφόσον του έχετε εξασφαλίσει ήλιο , σωστό πότισμα , καλή
στράγγιση και καλό αερισμό .

11.  ΚΛΑΔΕΜΑ
 Κλαδεύετε ελαφρά τέλη χειμώνα και αρχές άνοιξης για
να διατηρήσει ωραίο και συμπαγές σχήμα και πιο
χαμηλά μετά την άνθηση . Σε γενικές γραμμές είναι
πολύ ανθεκτικό φυτό και δεν έχει ιδιαίτερα
προβλήματα στην καλλιέργειά του , εφόσον του έχετε
εξασφαλίσει ήλιο , σωστό πότισμα , καλή στράγγιση
και καλό αερισμό

12.  ΜΕΝΤΑ


 Η μέντα είναι ένα αρωματικό φυτό με πολλά είδη να εντάσσονται στην κατηγορία
 Αυτή. Ο δυόσμος για παράδειγμα είναι ένα είδος μέντας.
 Γενικότερα, η μέντα είναι ένα φαρμακευτικό φυτό με πολλές θεραπευτικές
 Ιδιότητες.
 Είναι κατάλληλη για στοματικές διαταραχές, χώνεψη και ναυτία, με σπουδαίες ευεργετικές
 Ιδιότητες κατά των κολικών και της κολίτιδας.
 Υποβοηθά την εφίδρωση σε περιπτώσεις πυρετού και γρίπης, ενώ καταπραϋνει
 τον βήχα.
 Τέλος, βοηθά σημαντικά στη διακοπή και αποκοπή του γάλακτος στις θηλάζουσες
 Μητέρες.
 Επίσης τα είδη της μέντας χρησιμοποιούνται και για αρωματικές σαλάτες, σάλτσες,
 σούπες και επιδόρπια
 Η πιπερώδης,σταχυώδης,γλήχων,αρουραία,στρογγυλόφυλλος,πουλέγιος,γλυφώνη.

14. Ματζουράνα
Ματζουράνα
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα(Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα(Magnoliopsida)
Τάξη: Λαμιώδη (Lamiales)
Οικογένεια: Χειλανθή (Lamiaceae)
Γένος: Ορίγανον (Origanum)
Είδος: O. majorana
Διώνυμο
Ορίγανον η μαντζουράνα
(Origanum majorana)
L.

15. ΑΓΓΕΙΌΣΠΕΡΜΟ, ΔΙΚΌΤΥΛΟ, ΠΟΛΥΕΤΈΣ ΦΥΤΌ Η ΜΑΤΖΟΥΡΆΝΑ ΑΝΉΚΕΙ ΣΤΗΝ ΤΆΞΗ ΛΑΜΙΏΔΗ ΚΑΙ
ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΧΕΙΛΑΝΘΉ , ΕΊΝΑΙ ΔΕ ΣΥΓΓΕΝΙΚΌ ΦΥΤΌ ΜΕ ΤΗ ΡΊΓΑΝΗ.
ΙΘΑΓΕΝΈΣ ΤΩΝ ΧΩΡΏΝ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΊΟΥ ΜΕ 6 ΕΊΔΗ ΠΟΩΔΏΝ ΦΥΤΏΝ. ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΕΊΔΟΣ
ΕΊΝΑΙ Η ΜΑΤΖΟΥΡΆΝΑ ΟΡΊΓΑΝΟ Ή ΚΟΙΝΉ, ΤΟ ΎΨΟΣ ΤΗΣ ΦΤΆΝΕΙ ΤΑ 60 ΕΚΑΤΟΣΤΆ, Ο ΒΛΑΣΤΌΣ
ΕΊΝΑΙ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΌΣ, ΠΟΛΎΚΛΑΔΟΣ. ΤΑ ΦΎΛΛΑ ΤΗΣ ΕΊΝΑΙ ΜΙΚΡΆ ΑΝΤΊΘΕΤΑ, ΧΝΟΥΔΩΤΆ, ΩΟΕΙΔΉ
ΚΑΙ ΈΧΟΥΝ ΜΊΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΉ ΌΜΟΡΦΗ ΟΣΜΉ ΛΕΒΆΝΤΑΣ. ΤΑ ΆΝΘΗ ΤΗΣ ΕΊΝΑΙ ΜΙΚΡΆ ΛΕΥΚΟΎ
ΧΡΏΜΑΤΟΣ. ΤΑ ΦΎΛΛΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΝΤΑΙ ΣΑΝ ΜΠΑΧΑΡΙΚΌ, ΣΥΝΉΘΩΣ ΣΤΟ ΚΡΈΑΣ ΚΑΙ ΤΟ
ΨΆΡΙ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΦΈΨΗΜΑ. ΑΠΌ ΤΑ ΦΎΛΛΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΎ ΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΑΙΘΈΡΙΟ ΈΛΑΙΟ ΠΟΥ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΣΑΝ ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΌ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΠΑΣΜΩΔΙΚΌ ΕΝΏ ΈΧΕΙ ΧΡΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΑΡΩΜΑΤΟΠΟΙΊΑ.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ Η ΜΑΤΖΟΥΡΆΝΑ ΕΊΝΑΙ ΓΝΩΣΤΉ ΑΠΌ ΤΑ ΑΡΧΑΊΑ ΧΡΌΝΙΑ ΌΠΟΥ ΤΗΝ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΣΑΝ ΣΑΝ ΦΆΡΜΑΚΟ ΚΑΤΆ ΣΤΟΜΑΧΙΚΏΝ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΙΚΏΝ ΕΝΟΧΛΉΣΕΩΝ. ΣΉΜΕΡΑ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΊΤΑΙ ΣΑΝ ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΌ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΙΚΌ ΦΥΤΌ ΣΕ ΓΛΆΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΚΉΠΟΥΣ.

16. ΆΓΧΟΣ - ΑΫΠΝΊΑ - ΠΟΝΟΚΈΦΑΛΟΣ. ΕΥΣΤΌΜΑΧΗ, ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΥΠΈΡΤΑΣΗΣ. Η ΓΛΥΚΙΆ ΡΊΓΑΝΗ
- ΌΠΩΣ ΛΈΓΕΤΑΙ - ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ Η ΆΓΡΙΑ ΡΊΓΑΝΗ, ΩΣ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΌ
ΤΟΝΩΤΙΚΌ ΜΕ ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΈΣ ΙΔΙΌΤΗΤΕΣ. ΤΟ ΑΦΈΨΗΜΑ ΠΊΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΤΗΝ
ΠΈΨΗ, ΝΑ ΔΙΕΓΕΊΡΕΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΤΗΣ ΧΟΛΗΔΌΧΟΥ ΚΎΣΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΉΣΕΙ
ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΈΣ ΜΟΛΎΝΣΕΙΣ. ΤΟ ΈΚΧΥΜΑ ΕΠΊΣΗΣ ΕΊΝΑΙ ΣΠΑΣΜΟΛΥΤΙΚΌ ΚΑΙ ΣΥΝΊΣΤΑΤΑΙ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΆΡΡΟΙΑ, ΤΟΥΣ ΠΌΝΟΥΣ ΠΕΡΙΌΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΈΝΟΥΣ
ΠΟΝΟΚΕΦΆΛΟΥΣ.

17. Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τη μαντζουράνα ως
αντισηπτικό. Με το πέρασμα των χρόνων αποδείχθηκε ότι μπορεί να
βοηθήσει και στην αντιμετώπιση πολλών άλλων παθήσεων, όπως π.χ. η
υπέρταση

18. H ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ (MARJORAM SPANISH) ΠΡΟΈΡΧΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΦΥΤΌ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΉ ΟΝΟΜΑΣΊΑ
THYMUS MASTICHINA. ΤO ΑΙΘΈΡΙΟ ΈΛΑΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑΣ ΠΡΟΈΡΧΕΤΑΙ ΑΠΌ ΑΠΌΣΤΑΞΗ ΑΤΜΟΎ
ΤΩΝ ΦΎΛΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΏΝ ΤΟΥ ΦΥΤΟΎ ΚΑΙ ΈΧΕΙ ΈΝΑ ΠΙΚΆΝΤΙΚΟ, ΖΕΣΤΌ ΆΡΩΜΑ. .
ΤO ΑΙΘΈΡΙΟ ΈΛΑΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΊΑ ΩΣ
ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΌ, ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΌ, ΑΝΤΙΣΠΑΣΜΩΔΙΚΌ, ΔΥΝΑΜΩΤΙΚΌ, ΕΜΜΗΝΑΓΩΓΌ, ΤΟΝΩΤΙΚΌ ΝΕΥΡΙΚΟΎ
ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΥΏΝ, ΘΕΡΜΑΝΤΙΚΌ. ΕΠΊΣΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΓΙΑ ΔΥΣΚΟΙΛΙΌΤΗΤΑ, ΔΎΣΠΝΟΙΑ,
ΕΡΕΘΙΣΜΈΝΟ ΔΈΡΜΑ, ΗΜΙΚΡΑΝΊΕΣ, ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ, ΜΕΙΩΜΈΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΉ ΕΠΙΘΥΜΊΑ, ΣΥΝΆΧΙ,
ΑΔΎΝΑΜΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΌ, ΥΨΗΛΉ ΠΊΕΣΗ, ΦΛΟΓΏΣΕΙΣ, ΑΫΠΝΊΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΈΜΜΑΤΑ.
ΤO ΑΙΘΈΡΙΟ ΈΛΑΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑΣ ΣΥΝΔΥΆΖΕΤΑΙ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΜΕ: LAVENDER, EUCALYPTUS,
TEA-TREE, CEDARWOOD, CYPRESS, CHAMOMILE, BERGAMOT, ROSEMARY.