2. Fuglar á Íslandi Fuglar á Íslandi skiptast í 6 flokka: Landfugla Máffugla Sjófugla Spörfugla Vaðfugla Vatnafugla
3. Landfuglar Fuglar sem tilheyra þessum flokki: Bjargdúfa Brandugla Fálki Haförn Rjúpa Smyrill
4. Landfuglar Kyn þessara fugla eru svipuð útlits Hjá ránfuglum og uglum er þó kvenfuglinn nokkru stærri Þetta er fremur ósamstæður flokkur Ránfuglar og uglur hafa sterklegan, krókboginn gogg og beittar klær Það er lítið um landfugla hér á landi Ástæðurnar fyrir fæð þurrlendisfugla í lífríkinu eru skógleysi og einangrun landsins
5. Máffuglar Fuglar sem tilheyra þessum ættbálki eru: Hettumáfur Hvítmáfur Kjói Kría Rita Sílamáfur Silfurmáfur Skúmur Stormamáfur Svartbakur
6. Máffuglar Máffuglar eru dýraætur sem lifa aðallega á sjávarfangi, en einnig á skordýrum, úrgangi, fuglsungum, eggjum og fleiru Flestir máfar og kjóar eru með sterklegan gogg Sem er krókboginn í endann og sundfit milli tánna. Kynin eru eins að útliti, en karlfuglinn er oftast ívið stærri. Máfar, kjóar og þernur verpa yfirleitt í byggðum. Ungar þeirra eru bráðgerir. Máfum er oft skipt í tvo hópa til hægðarauka, Stóra máfa (svartbakur, hvítmáfur, sílamáfur o.fl.) Litla (t.d. hettumáfur, rita og stormmáfur).
8. Sjófuglar Fuglar í þessum flokki tilheyra þremur ættbálkum Sjófuglar afla fæðu sinnar úr sjó, verpa við sjó og ala allan sinn aldur á sjó nema þegar þeir koma á land til að verpa. Sjófuglar sína tryggð við maka sinn Þeir verpa í byggðum Flestir verpa einu eggi nema skarfar og teista Ungar þeirra allra eru ósjálfbjarga og dvelja oft lengi í hreiðrinu Sköpulag allra fuglanna nema pípunasa er dæmigerð fyrir fiskiætur sem kafa eftir æti Goggur skarfa, sumra svartfugla, fiskianda og brúsa er og svipaður útlits Kynjamunur sjófugla er lítill Það er helst einhver stærðarmunur sem greinir kynin að
9. Spörfuglar Fuglar í sem tilheyra þessum flokki eru: Auðnutittlingur Gráspör Gráþröstur Hrafn Maríuerla Músarindill Skógarþröstur Snjótittlingur Stari Steindepill Svartþröstur Þúfutittlingur
10. Spörfuglar Spörfuglar eru langstærsti ættbálkur fugla Það eru þó aðeins níu tegundir spörfugla sem verpa hér í einhverjum mæli Það er talið vegna einangrun landsins, skógleysi og vætusamri veðráttu Spörfuglar eru mjög mismunandi að stærð, en þó flestir smávaxnir Músarindill og auðnutittlingur eru minnstir íslenskra fugla, en hrafninn er stærstur Fótur spörfugla er svonefndur setfótur, en goggurinn er aðlagaður að fæðunni. Spörfuglar verpa í vönduð hreiður og ungarnir eru ósjálfbjarga, yfirgefa hreiðrið þegar þeir eru orðnir eða að verða fleygir.
12. Vaðfuglar Einkenni margra vaðfugla eru: Langur goggur Langur háls Vaðfuglar helga sér óðul og verpa pörin stök Þeir eru dýraætur og er langur goggurinn hentugur til að grafa eftir æti Langir fætur Sumir fuglar eru meiri þurrlendistegundir og hafa: Fremur stuttan gogg Kynjamunur er lítill hjá vaðfuglum Stuttar fætur Kvennfuglinn er aðeins stærri Karlfuglinn er þó ívið skrautlegri
14. Vatnafuglar Karlfuglinn er ávalt stærri hjá andfuglum Hjá öndum er hann yfirleitt mun skrautlegri en kvenfuglinn Goggur margra er flatur með hyrnistönnum, sem auðveldar þeim að sía fæðu úr vatni Andfuglar eru sérhæfðir að lifi á vatni Þeir hafa sundfit milli tánna Auk andfuglanna eru hér lómur og himbrimi, sem hafa lífshætti ekki ósvipaða og hjá öndum Álft, gæsir og sumar buslendur eru grasbítar Hluti af fæðu buslanda, svo og fæða kafanda og fiskianda, er úr dýraríkinu
