A TERRA NO UNIVERSO
Do libro “Cosmos” de Carl Sagan O Cosmos é todo o que é ou o que foi ou o que será algunha vez. El tamaño e a idade do cosmos superan a comprensión normal do home. Se nos soltaran ao azar no Cosmos a probabilidade de que nos encontráramos sobre un planeta ou preto del sería inferior a unha parte entre mil millóns de billóns de billóns. Hai uns centos de miles de millóns de galaxias, cada unha con un promedio de un centenar de milleiros de millóns de estrelas.
O BIG BANG O astrónomo Norteamericano Edwin Hubble, descubriu en 1923 que todas as galaxias están alonxándose entre sí, é dicir, que o universo atópase en expansión.  A maioría dos astrónomos, creen co universo tivo un principio no que  nun punto  se produxo unha gran explosión que sembrou de materia o universo; a esta gran explosión chamouselle Big Bang e sucedeu hai uns  13500 – 15000 millóns de anos. Nembargantes algúns científicos pensan que é mais apropiado pensar nun modelo semellante a unha masa de pan chea de pasas que cando se pon o forno escomenza a medrar, facendo que as pasas vaian alonxándose entre sí ( a masa do pan sería o universo e as pasas as Galaxias).
2. GALAXIAS
GALAXIAS Unha galaxia é un masivo sistema de estrelas, nubes de gas, planetas, po e materia escura, unidos gravitacionalmente. A cantidade de estrelas que forman unha galaxia é variable, desde as enanas, con 10 000 000, ata as xigantes, con centos de miles de millón de estrelas. Formando parte dunha galaxia existen subestructuras como as nebulosas, os cúmulos estelares e os sistemas estelares múltiples.
TIPOS DE GALAXIA Históricamente, as galaxias foron clasificadas de acordo á súa forma aparente.  GALAXIA ELÍPTICA: Unha forma común é a de galaxia elíptica, que, como o indica o seu nome, ten o perfil luminoso dunha elipse.
GALAXIA ELÍPTICA XIGANTE: Ngc1316
M87
TIPOS DE GALAXIA GALAXIAS ESPIRAIS: As galaxias espirais teñen un núcleo denso de estrelas do que saen uns brazos curvos envolvidos en po.
M 81
GALXIA DE ANDRÓMEDA:  M 31
NGC 1232
galaxia espiral barrada NGC 1300
TIPOS DE GALAXIA GALAXIAS IRREGULARES: Galaxias con formas irregulares ou inusuales chámanse galaxias irregulares, e son, típicamente, o resultado de perturbacións provocadas pola atracción gravitacional de galaxias veciñas. Estas interaccións entre galaxias veciñas (que poden provocar a fusión de galaxias) poden inducir o intenso nacemento de estrelas. Finalmente, a galaxias pequenas que carecen dunha estrutura coherente tamén se lles pode chamar galaxias irregulares.
NGC 1427
PEGASO
COLISIONES GALÁCTICAS
A NOSA GALAXIA: A VÍA LÁCTEA A Terra xunto co Sol e o resto do Sistema Solar atópase nun brazo dunha galaxia espiral chamada Vía Láctea. A Vía Láctea é a galaxia na que se atopa o Sistema Solar e polo tanto, A Terra. Segundo as observacións, posúe unha masa de 10 12  masas solares. Cun diámetro medio duns 100.000 anos luz, calcúlase que contén arredor de 200 mil millóns de estrelas. A distancia desde o Sol ao centro da galaxia é de ao redor de 27.700 anos luz (8,5 kpc, é dicir, o 55% do radio total galáctico).
A VIA LÁCTEA
A VÍA LÁCTEA
A VÍA LÁCTEA
A VÍA LÁCTEA
AS GALAXIAS MAIS CERCANAS Á VÍA LÁCTEA As Nubes de Magallanes son dúas galaxias enanas, membros do Grupo Local de galaxias. A maior delas é coñecida como Gran Nube de Magallanes e a menor como Pequena Nube de Magallanes. Aínda que tradicionalmente pensouse que orbitaban en torno á Vía Láctea, estudos recentes parecen descartar esta posibilidade.
GRAN NUBE DE MAGALLANES
PEQUENA NUBE DE MAGALLANES
As distancias no Universo Un ano luz é a distancia que percorre a luz nun ano. Equivale aproximadamente a 9,46·10  15  m (pouco menos de dez billóns de km), xa que a velocidade da luz no baleiro é de 299 792 458 m/s.  A distancia entre o Sol e a estrela máis próxima, Próxima Centauro, é de 4,22 anos luz.
AS DISTANCIAS NO UNIVERSO Unidade Astronómica (ua): A unidade astronómica (ua) é unha unidade de distancia que é aproximadamente igual á distancia media entre a Terra e o Sol e cuxo valor, determinado experimentalmente, é ao redor de 149 597 870 quilómetros . 1 pársec = 206 265 UA = 3,26 años-luz = 3,0857 × 10 16  m
ESTRELAS Unha estrela é unha enorme esfera de gas en estado de plasma que emite grandes cantidades de enerxía en forma de luz e outras radiacións cara o espacio debido ás reaccións de fusión nuclear que suceden no seu interior.
Teñen másas enormes de entre  0,081 e 120-200 masas solares. As estrelas xigantes teñen un radio entre 10 e 100 veces ó do Sol.
PLÉYADES
NACEMENTO E EVOLUCIÓN ESTELAR As estrelas fórmanse nas rexións máis densas das nubes de gas. O proceso desencadease moitas veces polas perturbacións gravitatorias causadas por unha supernova cercana ou pola colisión entre galaxias.
NACEMENTO E EVOLUCIÓN ESTELAR A densidade aumenta progresivamente e non tarda moito en formarse un núcleo moi quente chamado  protoestrela .  Comezan as  reaccións nucleares . Cando se esgota o hidróxeno do núcleo da estrela, a súa  evolución dependerá da masa  e pode converterse nunha  enana branca  ou estoupar como  supernova , deixando unha  estrela de neutróns  ou un  buraco negro .
EVOLUCIÓN ESTELAR ESTRELA XOVEN (COR AZUL) XIGANTE VERMELLA ANANA BRANCA ESGOTA HIDRÓXENO SUPERNOVA ESTRELA DE NEUTRÓNS BURATO NEGRO
SUPERNOVA EN CASIOPEA A Hai 300 anos, na constelación de Casiopea, morreu unha estrela nunha explosión cataclísmica. Unha supernova. Os desgajados remanentes desa explosión son coñecidos como Casiopea A
SUPERNOVA KEPLER
IMAGEN FICTICIA DE UNA SUPERNOVA EN UNA GALAXIA
NEBULOSAS PLANETARIAS: NGC6543
M 57: NEBULOSA DEL ANILLO
 
 
OTRAS NEBULOSAS Noutros casos as nebulosas non teñen relación coa morte dunha estrela. Son rexións onde hai abondoso gas e nacen novas estrelas
M20: Nebulosa Trífida
M 16: Nebulosa del Águila
O SISTEMA SOLAR
COMPOÑENTES DO SISTEMA SOLAR O Sistema Solar é un sistema planetario da galaxia Vía Láctea que se atopa nun dos brazos desta, coñecido como o Brazo de Orión.  Está formado polo Sol, que lle dá o seu nome, e oito planetas, máis o conxunto de corpos que orbitan ao seu ao redor e o espazo interplanetario comprendido entre eles.
O SOL
O Sol é unha estrela amarela  de tamaño normal que se formou xunto co resto do Sistema Solar hai uns 4600 millóns de anos a partires dunha nube de gas e po cósmico.
O Sol atópase na metade da súa vida e ainda lle quedan uns 5000 millóns de anos antes de que se esgote o seu combustible, medre ata convertirse nunha xigante vermella e despois encolla ata transformarse nunha anana branca do tamaño da Terra.
O Sol é moito máis grande que os planetas pero hai estrelas centenares de veces máis grandes.
Si o Sol estivera representado por un balón de fútbol (de 22 cm. de diámetro). A esa escala, a Terra estaría a 23.6 metros de distancia e seria unha esfera con apenas 2 mm. de diámetro (a Lúa estaría a uns 5 cm. da terra e tería un diámetro duns 0.5 mm.). Júpiter e Saturno serian bolitas con preto de 2 cm. de diámetro, a 123 e a 226 metros do Sol respectivamente. Plutón estaría a 931 metros do Sol, con preto de 1 mm. de diámetro. En canto a estrela máis próxima (Próxima Centauri) estaría a 6332 Km. do Sol, e a estrela Sirio a 13150 Km. As proporcións no S. Solar
Se tardase 1 hora e cuarto en ir da Terra á Lúa (a uns 257000 Km./hora), demoraría unhas 3 semanas (terrestres) en ir da Terra ao Sol, uns 3 meses en ir a Júpiter, 7 meses a Saturno e uns 2 anos e medio en chegar a Plutón e deixar o noso Sistema Solar. A partir de ahí, a esa velocidade, teriamos que esperar uns 17600 anos ata chegar á estrela máis próxima! E 35000 anos ata chegar a Sirio.
Os Planetas
Definición de planeta Un planeta é, segundo a definición adoptada pola Unión Astronómica Internacional o 24 de agosto de 2006, un corpo celeste que:  Orbita ao redor do Sol.  Ten suficiente masa para ter unha forma case esférica limpou a vecindad da súa órbita.
Según esta definición hai oito planetas no Sistema Solar. Mercurio, Venus, A Terra, Marte (Planetas interiores ou rochosos) Xúpiter, Saturno, Urano e Neptuno (Planetas exteriores ou Xigantes Gasosos) Plutón xunto con Ceres e Eris son planetas enanos, xa que non cuplen a última condición.
Planetas Interiores – Planetas Exteriores Máis preto do Sol. Máis pequenos. Sólidos. Poucos ou ningún satélite. Non teñen aneis. Periodo de rotación Lento. Mais lonxe do Sol. Máis grandes. Gasosos. Moitos Satélites. Teñen aneis. Periodo de rotación rápido
Mercurio É o planeta máis pequeño do Sistema Solar. Non ten Sateélites e apenas ten atmósfera. A súa superficie está chea de cráteres como A Lúa. As temperaturas na súa superficie alcanzan os  350 ºC
Mercurio
Comparativa dos planetas interiores
VENUS Ten unha atmósfera densa formada principalmente por dióxido de carbono. Esto provoca un intenso efecto invernadoiro e que as temperaturas cheguen a máis de 400 ºC A súa rotación é máis lenta ca translación.
VENUS
SUPERFICIE DE VENUS
A TERRA
A TERRA DENDE A LÚA
MARTE É o planeta do Sistema Solar máis semellante a A Terra, pero é moito máis frío. Chámaselle o planeta vermello. Ten dous pequenos satélites: Fobos e Deimos. Nel está o volcán Olimpo, a montaña máis alta de todo o Sistema Solar con 25 km de altura e máis de 600 km de ancho na base.
 
 
 
 
 
 
 
 
XÚPITER É o maior planeta do Sistema Solar. Ten decenas de satélites (hai quen fala de 63) Os máis coñecidos son os que descubriu Galileo: Calixto, Io, Ganímedes e Europa.
 
 
 
 
 
SATURNO É o segundo planeta mási grande do Sistema Solar. Ten un gran sistema de aneis que rodea o planeta. Ten moitos satélites. O máis importante e Titán, onde se posou a sonda Huygens en xaneiro de 2005.
 
 
Titán
 
Urano O seu eixe de rotación está tumbado sobre o plano de translación. Ten 27 satélites.
 
 
NEPTUNO
 
Cinto de Asteroides Entre as órbitas de Marte e Júpiter hai unha rexión de 550 millóns de quilómetros na que orbitan máis de 18.000 asteroides de tamaños moi diversos. Ceres (considerado un planeta anano) é o máis grande deles (1025 km). Tamén son grandes Palas ou Vesta.
Ceres, Vesta, 1999JM8, Kleopatra
Cinto de Kuiper  É un
 

A Terra No Universo

  • 1.
    A TERRA NOUNIVERSO
  • 2.
    Do libro “Cosmos”de Carl Sagan O Cosmos é todo o que é ou o que foi ou o que será algunha vez. El tamaño e a idade do cosmos superan a comprensión normal do home. Se nos soltaran ao azar no Cosmos a probabilidade de que nos encontráramos sobre un planeta ou preto del sería inferior a unha parte entre mil millóns de billóns de billóns. Hai uns centos de miles de millóns de galaxias, cada unha con un promedio de un centenar de milleiros de millóns de estrelas.
  • 3.
    O BIG BANGO astrónomo Norteamericano Edwin Hubble, descubriu en 1923 que todas as galaxias están alonxándose entre sí, é dicir, que o universo atópase en expansión. A maioría dos astrónomos, creen co universo tivo un principio no que nun punto se produxo unha gran explosión que sembrou de materia o universo; a esta gran explosión chamouselle Big Bang e sucedeu hai uns 13500 – 15000 millóns de anos. Nembargantes algúns científicos pensan que é mais apropiado pensar nun modelo semellante a unha masa de pan chea de pasas que cando se pon o forno escomenza a medrar, facendo que as pasas vaian alonxándose entre sí ( a masa do pan sería o universo e as pasas as Galaxias).
  • 4.
  • 5.
    GALAXIAS Unha galaxiaé un masivo sistema de estrelas, nubes de gas, planetas, po e materia escura, unidos gravitacionalmente. A cantidade de estrelas que forman unha galaxia é variable, desde as enanas, con 10 000 000, ata as xigantes, con centos de miles de millón de estrelas. Formando parte dunha galaxia existen subestructuras como as nebulosas, os cúmulos estelares e os sistemas estelares múltiples.
  • 6.
    TIPOS DE GALAXIAHistóricamente, as galaxias foron clasificadas de acordo á súa forma aparente. GALAXIA ELÍPTICA: Unha forma común é a de galaxia elíptica, que, como o indica o seu nome, ten o perfil luminoso dunha elipse.
  • 7.
  • 8.
  • 9.
    TIPOS DE GALAXIAGALAXIAS ESPIRAIS: As galaxias espirais teñen un núcleo denso de estrelas do que saen uns brazos curvos envolvidos en po.
  • 10.
  • 11.
  • 12.
  • 13.
  • 14.
    TIPOS DE GALAXIAGALAXIAS IRREGULARES: Galaxias con formas irregulares ou inusuales chámanse galaxias irregulares, e son, típicamente, o resultado de perturbacións provocadas pola atracción gravitacional de galaxias veciñas. Estas interaccións entre galaxias veciñas (que poden provocar a fusión de galaxias) poden inducir o intenso nacemento de estrelas. Finalmente, a galaxias pequenas que carecen dunha estrutura coherente tamén se lles pode chamar galaxias irregulares.
  • 15.
  • 16.
  • 17.
  • 18.
    A NOSA GALAXIA:A VÍA LÁCTEA A Terra xunto co Sol e o resto do Sistema Solar atópase nun brazo dunha galaxia espiral chamada Vía Láctea. A Vía Láctea é a galaxia na que se atopa o Sistema Solar e polo tanto, A Terra. Segundo as observacións, posúe unha masa de 10 12 masas solares. Cun diámetro medio duns 100.000 anos luz, calcúlase que contén arredor de 200 mil millóns de estrelas. A distancia desde o Sol ao centro da galaxia é de ao redor de 27.700 anos luz (8,5 kpc, é dicir, o 55% do radio total galáctico).
  • 19.
  • 20.
  • 21.
  • 22.
  • 23.
    AS GALAXIAS MAISCERCANAS Á VÍA LÁCTEA As Nubes de Magallanes son dúas galaxias enanas, membros do Grupo Local de galaxias. A maior delas é coñecida como Gran Nube de Magallanes e a menor como Pequena Nube de Magallanes. Aínda que tradicionalmente pensouse que orbitaban en torno á Vía Láctea, estudos recentes parecen descartar esta posibilidade.
  • 24.
    GRAN NUBE DEMAGALLANES
  • 25.
    PEQUENA NUBE DEMAGALLANES
  • 26.
    As distancias noUniverso Un ano luz é a distancia que percorre a luz nun ano. Equivale aproximadamente a 9,46·10 15 m (pouco menos de dez billóns de km), xa que a velocidade da luz no baleiro é de 299 792 458 m/s. A distancia entre o Sol e a estrela máis próxima, Próxima Centauro, é de 4,22 anos luz.
  • 27.
    AS DISTANCIAS NOUNIVERSO Unidade Astronómica (ua): A unidade astronómica (ua) é unha unidade de distancia que é aproximadamente igual á distancia media entre a Terra e o Sol e cuxo valor, determinado experimentalmente, é ao redor de 149 597 870 quilómetros . 1 pársec = 206 265 UA = 3,26 años-luz = 3,0857 × 10 16 m
  • 28.
    ESTRELAS Unha estrelaé unha enorme esfera de gas en estado de plasma que emite grandes cantidades de enerxía en forma de luz e outras radiacións cara o espacio debido ás reaccións de fusión nuclear que suceden no seu interior.
  • 29.
    Teñen másas enormesde entre 0,081 e 120-200 masas solares. As estrelas xigantes teñen un radio entre 10 e 100 veces ó do Sol.
  • 30.
  • 31.
    NACEMENTO E EVOLUCIÓNESTELAR As estrelas fórmanse nas rexións máis densas das nubes de gas. O proceso desencadease moitas veces polas perturbacións gravitatorias causadas por unha supernova cercana ou pola colisión entre galaxias.
  • 32.
    NACEMENTO E EVOLUCIÓNESTELAR A densidade aumenta progresivamente e non tarda moito en formarse un núcleo moi quente chamado protoestrela . Comezan as reaccións nucleares . Cando se esgota o hidróxeno do núcleo da estrela, a súa evolución dependerá da masa e pode converterse nunha enana branca ou estoupar como supernova , deixando unha estrela de neutróns ou un buraco negro .
  • 33.
    EVOLUCIÓN ESTELAR ESTRELAXOVEN (COR AZUL) XIGANTE VERMELLA ANANA BRANCA ESGOTA HIDRÓXENO SUPERNOVA ESTRELA DE NEUTRÓNS BURATO NEGRO
  • 34.
    SUPERNOVA EN CASIOPEAA Hai 300 anos, na constelación de Casiopea, morreu unha estrela nunha explosión cataclísmica. Unha supernova. Os desgajados remanentes desa explosión son coñecidos como Casiopea A
  • 35.
  • 36.
    IMAGEN FICTICIA DEUNA SUPERNOVA EN UNA GALAXIA
  • 37.
  • 38.
    M 57: NEBULOSADEL ANILLO
  • 39.
  • 40.
  • 41.
    OTRAS NEBULOSAS Noutroscasos as nebulosas non teñen relación coa morte dunha estrela. Son rexións onde hai abondoso gas e nacen novas estrelas
  • 42.
  • 43.
    M 16: Nebulosadel Águila
  • 44.
  • 45.
    COMPOÑENTES DO SISTEMASOLAR O Sistema Solar é un sistema planetario da galaxia Vía Láctea que se atopa nun dos brazos desta, coñecido como o Brazo de Orión. Está formado polo Sol, que lle dá o seu nome, e oito planetas, máis o conxunto de corpos que orbitan ao seu ao redor e o espazo interplanetario comprendido entre eles.
  • 46.
  • 47.
    O Sol éunha estrela amarela de tamaño normal que se formou xunto co resto do Sistema Solar hai uns 4600 millóns de anos a partires dunha nube de gas e po cósmico.
  • 48.
    O Sol atópasena metade da súa vida e ainda lle quedan uns 5000 millóns de anos antes de que se esgote o seu combustible, medre ata convertirse nunha xigante vermella e despois encolla ata transformarse nunha anana branca do tamaño da Terra.
  • 49.
    O Sol émoito máis grande que os planetas pero hai estrelas centenares de veces máis grandes.
  • 50.
    Si o Solestivera representado por un balón de fútbol (de 22 cm. de diámetro). A esa escala, a Terra estaría a 23.6 metros de distancia e seria unha esfera con apenas 2 mm. de diámetro (a Lúa estaría a uns 5 cm. da terra e tería un diámetro duns 0.5 mm.). Júpiter e Saturno serian bolitas con preto de 2 cm. de diámetro, a 123 e a 226 metros do Sol respectivamente. Plutón estaría a 931 metros do Sol, con preto de 1 mm. de diámetro. En canto a estrela máis próxima (Próxima Centauri) estaría a 6332 Km. do Sol, e a estrela Sirio a 13150 Km. As proporcións no S. Solar
  • 51.
    Se tardase 1hora e cuarto en ir da Terra á Lúa (a uns 257000 Km./hora), demoraría unhas 3 semanas (terrestres) en ir da Terra ao Sol, uns 3 meses en ir a Júpiter, 7 meses a Saturno e uns 2 anos e medio en chegar a Plutón e deixar o noso Sistema Solar. A partir de ahí, a esa velocidade, teriamos que esperar uns 17600 anos ata chegar á estrela máis próxima! E 35000 anos ata chegar a Sirio.
  • 52.
  • 53.
    Definición de planetaUn planeta é, segundo a definición adoptada pola Unión Astronómica Internacional o 24 de agosto de 2006, un corpo celeste que: Orbita ao redor do Sol. Ten suficiente masa para ter unha forma case esférica limpou a vecindad da súa órbita.
  • 54.
    Según esta definiciónhai oito planetas no Sistema Solar. Mercurio, Venus, A Terra, Marte (Planetas interiores ou rochosos) Xúpiter, Saturno, Urano e Neptuno (Planetas exteriores ou Xigantes Gasosos) Plutón xunto con Ceres e Eris son planetas enanos, xa que non cuplen a última condición.
  • 55.
    Planetas Interiores –Planetas Exteriores Máis preto do Sol. Máis pequenos. Sólidos. Poucos ou ningún satélite. Non teñen aneis. Periodo de rotación Lento. Mais lonxe do Sol. Máis grandes. Gasosos. Moitos Satélites. Teñen aneis. Periodo de rotación rápido
  • 56.
    Mercurio É oplaneta máis pequeño do Sistema Solar. Non ten Sateélites e apenas ten atmósfera. A súa superficie está chea de cráteres como A Lúa. As temperaturas na súa superficie alcanzan os 350 ºC
  • 57.
  • 58.
  • 59.
    VENUS Ten unhaatmósfera densa formada principalmente por dióxido de carbono. Esto provoca un intenso efecto invernadoiro e que as temperaturas cheguen a máis de 400 ºC A súa rotación é máis lenta ca translación.
  • 60.
  • 61.
  • 62.
  • 63.
  • 64.
    MARTE É oplaneta do Sistema Solar máis semellante a A Terra, pero é moito máis frío. Chámaselle o planeta vermello. Ten dous pequenos satélites: Fobos e Deimos. Nel está o volcán Olimpo, a montaña máis alta de todo o Sistema Solar con 25 km de altura e máis de 600 km de ancho na base.
  • 65.
  • 66.
  • 67.
  • 68.
  • 69.
  • 70.
  • 71.
  • 72.
  • 73.
    XÚPITER É omaior planeta do Sistema Solar. Ten decenas de satélites (hai quen fala de 63) Os máis coñecidos son os que descubriu Galileo: Calixto, Io, Ganímedes e Europa.
  • 74.
  • 75.
  • 76.
  • 77.
  • 78.
  • 79.
    SATURNO É osegundo planeta mási grande do Sistema Solar. Ten un gran sistema de aneis que rodea o planeta. Ten moitos satélites. O máis importante e Titán, onde se posou a sonda Huygens en xaneiro de 2005.
  • 80.
  • 81.
  • 82.
  • 83.
  • 84.
    Urano O seueixe de rotación está tumbado sobre o plano de translación. Ten 27 satélites.
  • 85.
  • 86.
  • 87.
  • 88.
  • 89.
    Cinto de AsteroidesEntre as órbitas de Marte e Júpiter hai unha rexión de 550 millóns de quilómetros na que orbitan máis de 18.000 asteroides de tamaños moi diversos. Ceres (considerado un planeta anano) é o máis grande deles (1025 km). Tamén son grandes Palas ou Vesta.
  • 90.
  • 91.
  • 92.