«(Previsibles) consecuencias educativas y sociales de la ley orgánica de cal...Jurjo Torres Santomé
«(Previsibles) consecuencias educativas y sociales de la ley orgánica de calidad de la educación»
Jurjo Torres Santomé
En Joaquín Gairín y Montserrat Casas (Coords.): La calidad en educación. Barcelona. Wolters Kluwer, 2003, págs. 253 - 302.
Diseñar un sistema educativo es diseñar el tipo de sociedad que deseamos en el futuro. Los sistemas educativos contribuyen a dotar a las personas de oportunidades para participar en los actuales sistemas productivos; asimismo, ayudan a concretar los posibles modelos de sociedad del futuro. Preocuparse por una mayor democratización, participación y equidad para el futuro, significa construir a partir de hoy unas instituciones escolares que preparen esos pilares de apoyo.
La actual Propuesta de Ley contribuye a dinamitar el Estado de Bienestar. Se echa abajo una de las grandes conquistas del Estado Liberal: el derecho de todos a una educación de calidad y durante el mayor número posible de años (en función de la riqueza disponible en el país). En la medida en que se apuesta por medidas políticas conservadoras como las reducciones de impuestos (en especial para las grandes empresas y fortunas), en esa medida cada familia se verá obligada a hacerse cargo de funciones que hasta el momento le correspondían al Estado. El bombardeo mediático con el que se explican este tipo de medidas tendentes a desmantelar el Estado del Bienestar pretende, asimismo, hacer olvidar a la ciudadanía que la única forma justa de redistribuir la riqueza existente en un país, es prestando más atención a quien menos tiene, no abandonándolo a su suerte.
En nuestro contexto, las políticas educativas que autoritariamente impone el Partido Popular se caracterizan por una gran despreocupación por la enseñanza pública. Su finalidad es convertir el Sistema Educativo en un mercado, donde rija solamente la ley de la oferta y la demanda; aun sabiendo que no todas las personas poseen capacidades, información y recursos económicos para realizar elecciones en temas de educación.
«(Previsibles) consecuencias educativas y sociales de la ley orgánica de cal...Jurjo Torres Santomé
«(Previsibles) consecuencias educativas y sociales de la ley orgánica de calidad de la educación»
Jurjo Torres Santomé
En Joaquín Gairín y Montserrat Casas (Coords.): La calidad en educación. Barcelona. Wolters Kluwer, 2003, págs. 253 - 302.
Diseñar un sistema educativo es diseñar el tipo de sociedad que deseamos en el futuro. Los sistemas educativos contribuyen a dotar a las personas de oportunidades para participar en los actuales sistemas productivos; asimismo, ayudan a concretar los posibles modelos de sociedad del futuro. Preocuparse por una mayor democratización, participación y equidad para el futuro, significa construir a partir de hoy unas instituciones escolares que preparen esos pilares de apoyo.
La actual Propuesta de Ley contribuye a dinamitar el Estado de Bienestar. Se echa abajo una de las grandes conquistas del Estado Liberal: el derecho de todos a una educación de calidad y durante el mayor número posible de años (en función de la riqueza disponible en el país). En la medida en que se apuesta por medidas políticas conservadoras como las reducciones de impuestos (en especial para las grandes empresas y fortunas), en esa medida cada familia se verá obligada a hacerse cargo de funciones que hasta el momento le correspondían al Estado. El bombardeo mediático con el que se explican este tipo de medidas tendentes a desmantelar el Estado del Bienestar pretende, asimismo, hacer olvidar a la ciudadanía que la única forma justa de redistribuir la riqueza existente en un país, es prestando más atención a quien menos tiene, no abandonándolo a su suerte.
En nuestro contexto, las políticas educativas que autoritariamente impone el Partido Popular se caracterizan por una gran despreocupación por la enseñanza pública. Su finalidad es convertir el Sistema Educativo en un mercado, donde rija solamente la ley de la oferta y la demanda; aun sabiendo que no todas las personas poseen capacidades, información y recursos económicos para realizar elecciones en temas de educación.
2. A historia que a continuación presentamos xurdiu na aula de 5º
curso de Ed. Primaria do CPI Virxe da Cela durante o curso
2012/2013.
A narración dos feitos foi realizada por Laura Vila Picallo e as
ilustracións por Aldara Pita Pico.
Ambas representan o espírito de superación e de colaboración, a
capacidade de aprender a aprender e a autonomía e iniciativa
persoal que impregnan todas as nosas actuacións.
Mª Camino Pereiro González (titora)
Aldara Pita PicoLaura Vila Picallo
2
3. Como todos os domingos pola mañá, a avoíña Pepiña saíu
da súa pequena casa.
A avoíña Pepiña é baixa, gordiña, ten ollos pequenos,
moitas engurras na cara e o seu cabelo é de cor
grisácea.
Hoxe Pepiña leva posto un vestido laranxa con puntos
verdes e vermellos, uns guantes azuis e un mandil branco
con dous grandes petos.
3
4. A súa casa é de cor azul ceo, está situada ao carón da
estrada, iluminada por un gran farol e cunha pequena
horta á esquerda e un fermoso xardín á dereita. Todos
eles rodeados dunha valla azul escura.
4
5. Esa mañá ao saír da casa dirixiuse ao xardín. Alí estaba
a bruxa Maruxa.
A bruxa Maruxa é baixiña, gordecha, de face colorada,
beizos vermellos e cabelo gris. No seu nariz ten unha
verruga. Leva posto un vestido negro e de cola, un
sombreiro picudo a xogo, uns zapatos vermellos e as
súas medias son de moitas cores.
5
6. Pepiña, que é moi simpática, díxolle a Maruxa se quería
axudarlle co xardín. Esta aceptou encantada, pero
Maruxa é un pouco desastre, botou unha poción máxica
na horta. Entón naceron un montón de herbas.
Como Pepiña ten moita paciencia e é moi boa e
traballadora comezou a arrincalas. Maruxa deuse de
conta da torpeza e gardou a poción no seu peto e tras
despedirse cun par de bicos, volveu á súa.
6
7. Pero o feitizo xa estaba no xardín de Pepiña, e de súpeto
converteuse nun xigantesco elefante, logo nunha
formiga… Así estivo toda a noite, transformándose en
mil cousas.
Coa chegada do día, volveu converterse de novo nun
xardín.
7
8. Á mañá seguinte Pepiña foi
plantar repolos á horta, pero
de repente … a horta
convertérase nunha xirafa,
que ao ver a Pepiña,
asustouse e saíu correndo
con Pepiña enriba dela. A
xirafa ao saír correndo
cruzouse coa bruxa Maruxa,
que tropezou coa xirafa e
quedou co cu na boca do
animal.
8
9. Cando aquilo parecía unha situación cun final tráxico, a
xirafa transformouse nun golfiño, logo nun coche de
Formula 1, que Maruxa conduciu ata regresar á casa.
Xusto cando aparcou o vehículo ao pé da casa, o coche
converteuse na horta de Pepiña.
9
10. 10
A partir dese
momento, a horta e
o xardín deixaron de
transformarse. A
bruxa Maruxa
aseguroulle a Pepiña
que o feitizo só
duraba 24 horas.
Así que a
mañáseguinte
Pepiña puido volver
plantar os respolos.
11. Todo foi ben… ata que a Maruxa se lle ocorreu outro
feitizo.
E a ti que che parece? Queres continuar a historia?
11