Παρουσίαση στη γιορτή του σχολείου.

5. Αδόλφος Χίτλερ

6. Εισβολή στην Πολωνία

7. Πολωνία

8. Αυστρία

9. Τσεχοσλοβακία

10. Αγγλία

12. Χίτλερ και Μουσολίνι

13. Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι καταστρώνουν
τα επόμενα βήματά τους

14. Το ελληνικό αντιτορπιλικό «ΕΛΛΗ»

21. Το όνειρο του
Μπενίτο

22. Ιωάννης Μεταξάς

23. Ελληνικέ λαέ, ήρθε η στιγμή να αγωνιστούμε
για την ανεξαρτησία της Ελλάδος, την
ακεραιότητα και την τιμήν της. Η Ιταλία μην
αναγνωρίζοντας σε εμάς το δικαίωμα να
ζούμε ως ελεύθεροι Έλληνες, μου ζήτησε
σήμερα στις 3 το πρωί την παράδοση
τμημάτων του εθνικού εδάφους και ότι η
κίνηση των στρατευμάτων της θα άρχιζε στις
6 το πρωί.

24. Απάντησα στον Ιταλό πρέσβυ ότι θεωρώ το
αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με
τον οποίο γίνεται, ως κήρυξη πολέμου της
Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Τώρα θα
αποδείξουμε εάν πράγματι είμαστε άξιοι των
προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν
μας εξασφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλο το
Έθνος ας εξεγερθεί σύσσωμο. Αγωνισθείτε
για την Πατρίδα, τις γυναίκες, τα παιδιά σας
και τις ιεράς παραδόσεις μας.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

26. Κήρυξη πολέμου

28. Στα βουνά της Πίνδου….

31. Επίθεση αρχίζει πάλι…

34. Γυναίκες Ηπειρώτισσες
μέσα στο χιόνι πάνε….

36. Από τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων της εποχής
Σάββατον 23 Νοεμβρίου 1940: Η Κορυτσά
κατελήφθη χθες υπό του προελαύνοντος ελληνικού
στρατού. Ο λαός της πόλεως υπεδέχθη μετ'
ενθουσιωδών εκδηλώσεων τους ελευθερωτάς.
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1940: Τα ελληνικά
στρατεύματα εισήλθον χθες εις Πόγκραδετς. Οι Ιταλοί
υποχωρούν προς την κατεύθυνσιν του Ελβασάν.
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 1940: Ο ελληνικός στρατός
κατέλαβε χθες μετά λυσσώδη μάχην την Πρεμετήν.
Γενική υποχώρησις των Ιταλών καθ' όλην την γραμμήν
του Μετώπου.
Σάββατον 7 Δεκεμβρίου 1940: Τα στρατεύματά μας
καταλαβόντα την πόλιν των Αγ. Σαράντα, προώθησαν τας
γραμμάς των προς Βορράν κάμπτοντα την ιταλική αντίστασιν.

39. Ευγένιος
Σπαθάρης
Ο Καραγκιόζης
στην Αλβανία

41. 1941
Γερμανοί
στρατιώτες
υψώνουν
τη
χιτλερική
σημαία
στην
Ακρόπολη
των
Αθηνών

42. Τα Ελληνόπουλα
μοιάζουν με τα
παγωμένα
σπουργιτάκια πάνω
στο χιόνι. Τα
ματάκια τους είναι
λυπημένα. Τα
χεράκια τους είναι
παγωμένα. Τα
προσωπάκια τους
κίτρινα. Θυμούνται
πως το ψωμί δεν
ήταν ψέματα, πως
το γάλα δεν ήταν
ψέματα.

43. Θυμούνται καλά πως το
μεσημέρι και το βράδυ
καθόντουσαν στο
τραπέζι και βουτούσαν
τα κουταλάκια τους μέσα
στη σούπα. Θυμούνται
πως το σπίτι τους ήταν
ζεστό, πως οι βιτρίνες
είχαν γλυκά. Ρωτούν
τον πατέρα τους,
ρωτούν τη μητέρα τους,
τα παίρνουν εκείνοι
στην αγκαλιά τους, τα
φιλούν, τα χαϊδεύουν .
Αυτά επιμένουν: «Γιατί;»

44. Ήρθε η καταχνιά στην
πατρίδα μας. Και
μαράθη η γης. Τότε
κρύβουν εκείνοι τα
δάκρυά τους και
παίρνουν τους δρόμους.
Κάτι πρέπει να βρουν…
έρχονται, πάνε,
έρχονται, πάνε… Τα
παιδιά περιμένουν…
έρχονται, πάνε… δεν
τους φέρνουν τίποτα.
Το κάρο του δήμου
μαζεύει από τους
δρόμους τα σκουπίδια,
τους νεκρούς. Τα παιδιά
περιμένουν… δεν τους
φέρνουν τίποτα.

51. Η ελληνική σημαία υψώνεται και πάλι στην Ακρόπολη