Οι παράγραφοι 4 - 6 του λόγου του Λυσία "Υπέρ Μαντιθέου" καθώς και η μετάφρασή του στα Νέα Ελληνικά

1. ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ |
1

2. ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ |
2
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
(§4) Δηλαδή εμάς ο πατέρας
πριν από τη συμφορά
στον Ελλήσποντο
έστειλε μακριά
για να ζήσουμε
στο Σάτυρο,
τον άρχοντα του Πόντου,
και ούτε ζούσαμε στη πατρίδα,
όταν γκρεμίζονταν τα τείχη
ούτε, όταν μεταβαλλόταν
το πολίτευμα,
αλλά ήρθαμε
πέντε μέρες νωρίτερα
προτού
να επιστρέψουν από την εξορία
στον Πειραιά
αυτοί που ξεκινούσαν από την Φυλή.
(§5) Και επιπλέον ήταν φυσικό
ούτε εμείς να επιθυμούμε
να μετέχουμε
σε ξένους κινδύνους
επειδή είχαμε έρθει
σε τέτοια περίσταση
ούτε εκείνοι φαίνεται
ότι είχαν παρόμοια γνώμη,
ώστε να παρέχουν αξιώματα
στη διοίκηση της πολιτείας
και σε όσους έλειπαν

3. ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ |
3
και σε όσους δεν διέπραξαν
κανένα αδίκημα,
αλλά αντίθετα
στερούσαν τα πολιτικά δικαιώματα
και απ’ όσους κατέλυσαν μαζί
το δημοκρατικό πολίτευμα.
(§6) Και έπειτα
είναι ανόητο
να εξετάζει κάποιος
αυτούς που υπηρέτησαν ως ιππείς
από την πινακίδα.
Γιατί σ’ αυτήν δεν περιλαμβάνονται
πολλοί
από αυτούς που ομολογούν
ότι διετέλεσαν ιππείς,
ενώ είναι γραμμένοι
μερικοί
από αυτούς που έλειπαν.
Αντίθετα εκείνη
είναι η μεγαλύτερη απόδειξη.
Γιατί, όταν
επιστρέψατε από την εξορία
ψηφίσατε
οι φύλαρχοι
να παραδώσουν κατάλογο
όσων διετέλεσαν ιππείς
για να πάρετε πίσω
τα επιδόματα
απ’ αυτούς.
© Θάνος Σταυρόπουλος – φιλόλογος, MSc.
thanosstavropoulos@yahoo.gr