1. Μηα κέξα δύν
παηδηά πήγαλ
εθδξνκή ζην
πνηάκη. Εθεί ήηαλ
έλα δειεηεξηώδεο
θίδη, ην νπνίν
πιεζίαζε ην έλα
από ηα δύν
παηδηά.
Ο άιινο
θίινο ηνπ
ηνλ έζωζε
Ο άιινο
ηωλ
επραξίζηεζε
κε πνιιή
αγάπε!!!!!
Μεηά μεθίλεζαλ γηα ην βνπλό!!!!!

2. Μηα
αλνημηάηηθε
κέξα
γελλήζεθε
έλα κηθξό
κωξό, ην
όλνκα ηεο
ήηαλ
Οπξαλία.
Μηα άιιε
κέξα
γελλήζεθε
έλα κηθξό
αγνξάθη πνπ
ην όλνκα ηνπ
ήηαλ Δίαο.

3. Όηαλ
κεγάιωζαλ
θαη πήγαηλαλ
ζρνιείν
γλωξίζηεθαλ
θαη γίλαλε νη
θαιύηεξνη
θίινη.
Η Οπξαλία θηλδύλεπε θαη ν Δίαο είπε «Αλ ζπκβεί θάηη
ζηε θίιε κνπ ζα πάω ζηνλ Άδε λα ηελ πάξω πίζω».
Τειηθά πήγε θαη ηελ έζωζε θαη δήζαλε θαιά θη εκείο
θαιύηεξα! ΤΕΛΟΣ!!!

4. Μια θορά
και έναν
καιρό ήηαν
δύο
ζκσλάκια
ποσ ήηαν
αδερθάκια.
Πήγαν ζηο
ποηάμι και
βρήκαν
έναν
άνθρωπο
και ηοσς
πήρε ηην
ηζάνηα.

5. Τα
ζκσλάκια
μέζα
ζηην
ηζάνηα
είταν
ηο πρωινό
ηοσς