1. เสวนาวิชาการ
เรื่อง
“ปัญหาการตีความ ร่างพระราชบญัญตัิป้องกัน
และปราบปรามสิ่ง
ยั่วยุพฤติกรรมอันตราย พ.ศ. ...”
วันอังคารที่
๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๓.๐๐-๑๖.๐๐ น.
ณ ห้องประชุมชนั้ ๗ อาคารสา นกังานอธิการบดี
มหาวิทยาลยักรุงเทพธนบุรี
จดัโดย หลกัสูตรนิติศาสตรมหาบณัฑิต มหาวิทยาลยักรุงเทพธนบุรี

2. เหตุผลและความเป็นมา
 กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ได้ทา การยกร่าง พ.ร.บ. ป้องกันและปราบปราม
สิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตราย พ.ศ. ... โดยมีวตัถุประสงค์เพื่อป้องกันและปราบปรามสื่อรูปแบบต่างๆ ที่
จะกระตุ้น ส่งเสริม หรือยั่วยุให้เกิดพฤติกรรมอันตราย ได้แก่
๑) การกระทาวิปริตทางเพศ
๒) ความสัมพันธ์หรือการกระทา ทางเพศกับเด็ก
๓) การกระทาทารุณกรรมต่อเด็ก
๔) การฆ่าตัวตายของเด็กหรือเป็นหมู่คณะ
๕) การใชย้าเสพติด และ
๖) การกระทา ความผิดเกี่ยวกับการก่อการร้าย ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพยืฆ่าผู้อื่น หรือ
ทา ร้ายร่างกายโดยทรมานหรือโดยกระทา ทารุณโหดร้าย
 กา หนดให้มีมาตรการต่างๆ ที่ทา ให้สามารถเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับการกระทา ความผิดและครอบคลุม
รูปแบบของ การกระทา ความผิดได้มากข้นึ ทงั้การเข้าตรวจค้น ยึด หรืออายัดสิ่งยั่วยุพฤติกรรม
อันตรายหรือพยานหลักฐานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะกา หนดให้เป็นความผิดมูลฐานตามกฏหมาย ว่าด้วยการ
ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน หรือให้นา เงินค่าปรับและเงินที่ริบได้มอบให้เป็นกองทุนคุ้มครอง
เดก็ร้อยละ ๖๐ และกองทุนส่งเสริมการจัดสวสัดิการสังคม ร้อยละ ๔๐

3. เหตุผลและความเป็นมา
เจตนารมณ์ของกฎหมายฉบับนี้ เพื่อปกป้องและคุ้มครองเด็ก
และเยาวชนจากสื่อหรือวตัถุที่จะกระตุ้น ส่งเสริม หรือยั่วยุ ให้
เกิดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมกับวยั ซึ่งเป็นอันตรายต่อเด็กและ
เยาวชน
คณะรัฐมนตรีได้มีมติเมื่อวนัที่ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ ในการ
เห็นชอบร่างพระราชบัญญัติฉบับที่สา นักงานคณะกรรมการ
กฤษฏีกาได้ตรวจพิจารณาเสร็จแล้ว

4. เหตุผลและความจา เป็นในการเสนอร่างพระราชบญัญตัิ
เนื่องดว้ยกฎหมายอาญาที่เกี่ยวกับวตัถุลามกในปัจจุบันไม่สามารถบังคับใชไ้ด้
อย่างมีประสิทธิภาพ ทงั้ไม่มีกฎหมายกา หนดมาตรการในการป้องกันและ
ปราบปรามการกระทา ความผิดเกี่ยวกับวตัถุลามก เช่น สื่อที่มีการแสดงกิจกรรม
ที่วิปริตทางเพศและสื่อลามกที่เกี่ยวกับเด็ก ซึ่งพิธีสารเลือกรับต่อท้ายอนุสัญญา
ว่าดว้ยสิทธิเด็ก กา หนดใหรั้ฐภาคีตอ้งบัญญัติใหเ้ป็นความผิดอาญาและมี
มาตรการป้องกันและปราบปรามที่เหมาะสมไวด้ว้ย ประกอบกับยังมีสื่อที่ส่งเสริม
หรือยั่วยุพฤติกรรมอันตรายที่รา้ยแรงอื่น ๆ เช่น การใชย้าเสพติด การฆ่าตัวตาย
หรือการกระทา ทารุณกรรมต่อเด็ก ซึ่งตอ้งปราบปรามไปพรอ้มกันดว้ย ดังนนั้
เพื่อใหก้ารปราบปรามสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตรายมีประสิทธิภาพ สมควรมี
กฎหมายว่าดว้ยการป้องกันและปราบปรามสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตราย
จึงจา เป็นตอ้งตราพระราชบัญญัตินี้

5. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
 กาหนดความหมายของสิ่ง
ยั่วยุพฤติกรรมอันตราย ซึ่ง
รวมถึงสิ่ง
ยั่วยุที่
น่าจะก่อให้เกิดการกระทา
วิปริตทางเพศ ความสมัพนัธ์หรือการกระทา ทางเพศกบัเด็ก การกระทา ทารุณกรรมต่อเด็ก
การฆ่าตวัตายของเด็กหรือเป็นหมู่คณะ การใชย้าเสพติด การกระทา ความผิดต่อชีวิตและ
ความผิดต่อทรัพย์ และขยายความหมายของคาว่า “เด็ก” ให้ครอบคลุมถึงตัวแสดงที่
ปรากฏ
อยู่ในสิ่ง
ยั่วยุพฤติกรรมอันตรายที่
มีเนื้อหาหรือลักษณะที่
ทา ให้เขา้ใจไดว้่าเป็นเด็กดว้ย
(ร่างมาตรา ๓)
 พระราชบัญญัตินี้ไม่กระทบกระเทือนถึงอา นาจหน้าที่ของส่วนราชการหรือเจา้หน้าที่อื่นตาม
กฎหมายอื่นที่มีลักษณะหรือเนื้อหาเกี่ยวกับสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตราย และกา หนดให้
คณะรัฐมนตรีเป็นผู้มีอา นาจในการวินิจฉัยและการวางระเบียบเกี่ยวกับการปฏิบัติราชการ
และการประสานงานระหว่างส่วนราชการหรือเจา้หน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้กับส่วนราชการ
หรือเจา้หน้าที่ตามกฎหมายอื่น (ร่างมาตรา ๔)

6. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
กา หนดให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคง
ของมนุษย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการ
สื่อสาร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย รัฐมนตรีว่าการกระทรวง
ยุติธรรม และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวฒันธรรม ซึ่งเป็นรัฐมนตรีของ
กระทรวงที่มีภารกิจเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
เป็นรัฐมนตรีผ้รูักษาการตามกฎหมาย และให้รัฐมนตรีแต่ละกระทรวง
มีอา นาจหน้าที่ตามที่กา หนดเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับอา นาจหน้าที่
ของตนเท่านนั้ (ร่างมาตรา ๕)

7. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
 หมวดคณะกรรมการ กา หนดให้มีคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามสิ่งยั่วยุพฤติกรรม
อันตราย ประกอบด้วย
 (๑) รองนายกรฐัมนตรีที่นายกรัฐมนตรีมอบหมายเป็นประธานกรรมการ
 (๒) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เป็นรองประธานกรรมการ
 (๓) กรรมการโดยตาแหน่ง ได้แก่ ปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ปลัดกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อ
สาร ปลดักระทรวงมหาดไทย ปลดักระทรวงยุติธรรม
ปลดักระทรวงวัฒนธรรม ปลดักระทรวงศึกษาธิการ ปลดักระทรวงสาธารณสุข ผูบ้ญัชาการตา รวจ
แห่งชาติ เลขาธิการสา นกังานศาลยุติธรรม และอยัการสูงสุด
 (๔) กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิซึ่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
แต่งตงั้จา นวนห้าคน โดยต้องแต่งตั้งจากบุคคลที่มีความรู้ความสามารถและประสบการณ์
ด้านจิตวิทยา จิตเวช เด็กและเยาวชน สื่อสารมวลชน และสังคมวิทยา ด้านละหนึ่งคน ทั้งนี้
ให้มีกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเป็นสตรีไม่น้อยกว่าสองคน
 (๕) ผูอ้า นวยการสา นกังานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผูด้อ้ยโอกาส และผูสู้งอายุ เป็น
กรรมการและเลขานุการ และคณะกรรมการจะแต่งตงั้ข้าราชการในสา นักงานส่งเสริมสวสัดิภาพและ
พิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ ไม่เกินสองคนเป็นผู้ช่วยเลขานุการก็ได้ (ร่างมาตรา ๖)

8. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
 หมวด ๒ พนักงานเจา้หน้าที่
 พนักงานเจา้หน้าที่มีอา นาจในการเข้าไปตรวจค้นในสถานที่ หรือเคหสถานของบุคคล ค้นบุคคล
หรือยานพาหนะ เมื่อมีเหตุอันควรสงสัยว่ามีสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตรายหรือทรัพย์สินที่ได้ใช้
หรือจะใชใ้นการกระทา ความผิดซึ่งอาจใชเ้ป็นพยานหลักฐานได้ (ร่างมาตรา ๑๔ (๑) และ (๒))
 ยึดหรืออายัดสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตรายหรือพยานหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับการกระทา ความผิด
(ร่างมาตรา ๑๔ (๓))
 การใชอ้า นาจในการเข้าไปตรวจค้นนั้น พนักงานเจา้หน้าที่จะต้องขอออกหมายค้นก่อน
ดาเนินการ เว้นแต่จะมีเหตุอันควรเชื่อ
ว่าหากเนิ่นช้ากว่าจะเอาหมายค้นมาได้สิ่ง
ยั่วยุพฤติกรรม
อันตรายหรือพยานหลักฐานที่
เกี่ย
วขอ้งกบัการกระทา ความผิดจะถูกยกัยา้ย ซุกซ่อน ทา ลาย
หรือทาให้เปลี่ย
นสภาพไปจากเดิม และต้องบันทึกรายงานผลต่อศาลที่
มีเขตอา นาจภายหลงั
การดา เนินการดงักล่าว

9. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
การใชอ้า นาจเข้าทา การคน้โดยไม่มีหมายคน้และการเข้าคน้ในเวลากลางคืนจะต้อง
เป็นไปตามระเบียบที่รัฐมนตรีกา หนดโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการ
ป้องกันและปราบปรามสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตราย (ร่างมาตรา ๑๔)
พนักงานเจ้าหน้าที่
มีอานาจในการเข้าถึงข้อมูลเกี่ย
วกบัการกระทา ความผิดในพสัดุ
ภณัฑ์ จดหมาย ตไู้ปรษณียภณัฑ์ ระบบคอมพิวเตอร์ ขอ้มูลคอมพิวเตอร์ ขอ้มูล
จราจรทางคอมพิวเตอร์ หรือจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ เมื่
อปรากฏหลกัฐานอนัควร
เชื่
อได้ว่าจะได้ข้อมูลที่
เกี่ย
วกบัการกระทา ความผิด ทงั้นี้จะตอ้งไดร้บัอนุญาตจาก
ศาลและตอ้งรายงานผลการดา เนินการให้ศาลทราบดว้ย (ร่างมาตรา ๑๖)

10. สาระสา คญัของร่างพระราชบญัญตัิ
 หมวด ๓ ความผิดและบทกาหนดโทษ
 ผู้ให้บริการตามกฎหมายว่าด้วยการกระทา ความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ที่รู้ว่ามีสิ่งยั่วยุ
พฤติกรรมอันตรายในระบบคอมพิวเตอร์ที่อยู่ในความควบคุมของตน แต่มิได้จัดการถอนหรือ
กา จัดออกในทันที ต้องรับโทษตามอัตราโทษที่กา หนด (ร่างมาตรา ๒๒)
 ผู้กระทา ความผิดเกี่ยวกับสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตราย
ตามพระราชบัญญัตินี้ แม้กระทา นอกราชอาณาจักร ต้องรับโทษในราชอาณาจักรด้วย
(ร่างมาตรา ๒๔)
 กา หนดให้พนักงานเจา้หน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้แจง้ให้พนักงานเจา้หน้าที่ผู้มีอา นาจตาม
กฎหมายว่าด้วยการโรงแรม โรงภาพยนตร์ หรือสถานบริการ ดา เนินการเพิกถอนหรือพักใช้
ใบอนุญาตผู้ประกอบกิจการซึ่งได้รับอนุญาตตามกฎหมายนั้น หากปรากฏหลักฐานว่าได้รู้เห็น
เป็นใจให้มีการกระทา ความผิดเกี่ยวกับสิ่งยั่วยุพฤติกรรมอันตรายในสถานประกอบการของตน
(ร่างมาตรา ๒๕)

18. เสวนาวิชาการ
เรื่อง
“ปัญหาการตีความ ร่างพระราชบญัญตัิป้องกัน
และปราบปรามสิ่ง
ยั่วยุพฤติกรรมอันตราย พ.ศ. ...”
วันอังคารที่
๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๗ เวลา ๑๓.๐๐-๑๖.๐๐ น.
ณ ห้องประชุมชนั้ ๗ อาคารสา นกังานอธิการบดี
มหาวิทยาลยักรุงเทพธนบุรี
จดัโดย หลกัสูตรนิติศาสตรมหาบณัฑิต มหาวิทยาลยักรุงเทพธนบุรี