2. ψηφίστηκε
από την Εθνοσυνέλευση
που συγκλήθηκε ύστερα
από το κίνημα της 3ης
Σεπτεμβρίου 1843
καθιέρωσε το πολίτευμα
της συνταγματικής
μοναρχίας
Το σύνταγμα του 1844
3.
4. ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1844
Καθιέρωσε το πολίτευμα της συνταγματικής
μοναρχίας
Τη νομοθετική εξουσία ασκούσαν από κοινού
βασιλιάς, Γερουσία (τα μέλη της διορίζονταν από τον
βασιλιά και ήταν ισόβια) και Βουλή.
Τη δικαστική εξουσία άσκουσαν οι δικαστές οι οποίοι
διορίζονταν και παύονταν από τον βασιλιά.
Την εκτελεστική εξουσία ασκούσε ο βασιλιάς μέσω
υπουργών τους οποίους διόριζε και έπαυε ο ίδιος
χωρίς την έγκριση της Βουλής.
5. Καθιέρωσε επίσημη θρησκεία του κράτους την
Ορθοδοξία.
Καθιέρωσε την ισότητα των πολιτών απέναντι
στο νόμο, την ελευθερία του τύπου, την
κατάργηση της δουλείας και των
βασανιστηρίων.
Ο εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε την ίδια
μέρα έδωσε δικαίωμα ψήφου μόνο σε όσους
άντρες είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της
ηλικίας τους και είχαν κάποια ιδιοκτησία ή
ασκούσαν κάποιο επάγγελμα
6. Περίοδος Συνταγματικής Μοναρχίας του Όθωνα
(1844-1862)
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ
ΟΘΩΝΑ
Οι υπερεξουσίες του βασιλιά
νόθευαν το δημοκρατικό
χαρακτήρα του
πολιτεύματος.
Αθέμιτες παρεμβάσεις του
Όθωνα στα πολιτικά
πράγματα και παραβίαση
του συντάγματος.
Μη αναγνώριση των
κομμάτων
7. Διαρκούν τρεις μήνες!
Καλπονοθεία
Κόμματα – ληστές, επεμβάσεις των πρέσβεων
των μεγάλων Δυνάμεων και η παρέμβαση του
βασιλιά νοθεύουν τη λαϊκή βούληση
Ο Ιωάννης Κωλέτης Πρωθυπουργός
8. Ο Ιωάννης Κωλέττης,
νικητής των εκλογών
του 1844:
συνεργάστηκε με τον
Όθωνα
παραβίασε κατ’
επανάληψη το
σύνταγμα
αγνόησε τη Βουλή
και χρησιμοποίησε
κρατικούς πόρους για
την εξυπηρέτηση των
ψηφοφόρων του.
9. Χρησιμοποίηση του όρου για πρώτη φορά από
τον Ιωάννη Κωλέττη σε ομιλία του στην
Εθνοσυνέλευση του 1844.
Με τον όρο αυτό εκφράζεται η ιδέα ότι: «για να
αναπτυχθεί η Ελλάδα έπρεπε να ενσωματωθούν
όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη από την
Οθωμανική αυτοκρατορία , στα οποία ζούσαν
ελληνικοί πληθυσμοί».
«Αλύτρωτοι Έλληνες»: οι Έλληνες που ζούσαν
στην Οθωμανική αυτοκρατορία
«Αλυτρωτισμός»: η πολιτική που αποσκοπούσε
στην ένταξη των «Αλύτρωτων Ελλήνων» και των
εδαφών που κατοικούσαν στο ελληνικό κράτος.
10. Η διαμάχη αυτοχθόνων-ετεροχθόνων
αυτόχθονες: Έλληνες γεννημένοι σε περιοχές που
εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος.
ετερόχθονες: Έλληνες γεννημένοι σε περιοχές που
βρίσκονταν έξω από τα σύνορα του
ελληνικού
κράτους
Η διάκριση μεταξύ « αυτοχθόνων» και «ετεροχθόνων»
αποτέλεσε οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα της εποχής. Η
αντιπαράθεση στρεφόταν κυρίως γύρω από το δικαίωμα
των ετεροχθόνων:
να διορίζονται σε δημόσιες θέσεις
να εκλέγονται σε δημόσια αξιώματα
11. Σύγκρουση Τούρκων με Ρώσους στην Κριμαία
Οργάνωση εξεγέρσεων στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και την
Μακεδονία
Αποβίβαση Αγγλογαλλικών στρατευμάτων στον Πειραιά
και εξαναγκασμός της ελληνικής κυβέρνησης να καταδικάσει
την επανάσταση.
Παραχώρηση μεταρρυθμίσεων από το Σουλτάνο με τη λήξη
του πολέμου το 1856, γνωστών ως «Χάττι-Χουμαγιούν», με
τις οποίες εξασφαλίζεται η ισότητα όλων των κατοίκων της
Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Διάλυση των παλιών κομμάτων στην Ελλάδα (Αγγλικού,
Γαλλικού, Ρωσικού) λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης των
Ελλήνων στις Μεγάλες Δυνάμεις.
12.
13. ΕΞΩΣΗ ΤΟΥ OΘΩΝΑ
Εμφάνιση νέας γενιάς πολιτικών με φιλελεύθερες
ιδέες που εκτιμούσαν ότι o Όθωνας δεν είχε τίποτε
πλέον να προσφέρει στη χώρα.
Ενίσχυση του κοινωνικού ρεύματος εναντίον του
Όθωνα (1859-1862)
Ξέσπασμα επανάστασης εναντίον του στο Ναύπλιο
(Φεβρουάριος 1862)
Εξέγερση της φρουράς της Αθήνας (Οκτώβρης 1862)
και έξωση του Όθωνα.
Αναχώρηση του Όθωνα για Μόναχο και θάνατος
του το 1867.