Презентация по краеведению

1. 2009
Буцько Таццяна

2. Буцько Таццяна Ліцэй Івацэвіцкага раёна

3. Буцько Таццяна
Нарадзіўся 27 лістапада 1903 г. у в.Сакоўцы Івацэвіц-
кага раёна ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў 2-класным вучы-
лішчы. У 1914 г. эвакуіраваўся з бацькамі ў Самарскую гу-
берню. Вучыўся ў гімназіі. У 1920 г. паступіў у Самарскі
універсітэт. Увосень 1921 г. разам з бацькамі вяртаецца
на радзіму . Працаваў рабочым на лесапільні, лесніком.
Адслужыў у польскай арміі . Пасля – актыўны ўдзел у рэ-
валюцыйным руху Заходняй Беларусі. Амаль 11 гадоў ся-
дзеў у турмах буржуазнай Польшчы. У гады Вялікай Ай-
чыннай вайны прымаў актыўны ўдзел у партызанскім
руху. З 1953 г. займаўся літаратурнай дзейнасцю. Памёр
22 жніўня 1978 г.
Выйшлі зборнікі паэзіі “ На варце” , “За сваю Айчыну”,
“ Падарожнае” , паэма “Слова пра Мінск” , аповесць “Пача-
так”, зборнік апавяданняў “Першыя ўсходы”, “Неспадзя-
ванак”, “Лясная песня”, “Сярод чаротаў”, “Апавяданні”, ра-
маны “Сустрэнемся на барыкадах”, “Серадзібор”.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

4. Буцько Таццяна
Лаурэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя К.Калі-
ноўскага за кнігу “Зямля бацькоў нашых”, Заслужаны
журналіст Беларускага саюза журналістаў.
Я. Пархута - наш зямляк, родам з вёскі Мілейкі.
Прыемна адзначыць, што першыя спробы свайго пісь-
менніцкага пяра ён пачынаў у юнацкія гады і друкаваў
свае творы на старонках нашай раённай газеты. Затым
служба ў арміі далёка ад роднай Беларусі, вучоба, жур-
налісцкая праца і, нарэшце, цалкам пісьменніцкая
творчасць.
Імя Яраслава Сільвестравіча Пархуты добра вядома
шырокаму колу аматараў кнігі нашага раёна. Вядома
па шматлікіх публікацыях у часопісах “Вожык”, “Род-
ная прырода”, па кнігах для дзяцей і юнацтва “Яна
пайшла ў сонца”, “Зямля бацькоў нашых”.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

5. Буцько Таццяна
Яраслаў Пархута - пісьменнік-вандроўнік. Ён нярэдка застаецца сам-на-
сам з роднай прыродай, заўсёды з простымі людзьмі бацькаўшчыны,
людзьмі працавітымі, шчырымі, гасціннымі, адкрытымі сэрцам і душой.
Яны натхняюць пісьменніка, даюць яму новыя творчыя сілы.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

6. Буцько Таццяна
Сцяпан Крываль нарадзіўся ў 1935 г. ў вёсцы
Гутка Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Скон-
чыў Крайскую сярэднюю школу, завочна вучыўся
на факультэце журналістыкі БДУ. Працаваў у шко-
ле. Пасля - у раённым друку, быў рэдактарам Брэсц-
кай студыі тэлебачання, карэспандэнтам абласнога
радыё.
Друкаваўся ў часопісах
“Полымя”, “Маладосць”, “Бе-
ларусь” і іншых рэспублі-
канскіх выданнях, выступіў
з падборкай літаратурных
пародый “Пехатою на Пар-
нас” у калектыўным зборні-
ку “Перасветы”.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

7. Буцько Таццяна
Пісьменнік марыў бачыць сваіх суай-
чыннікаў душою з’яднанымі з прыродаю,
адказнымі за свае ўчынкі, здольнымі дара-
ваць старыя крыўды, вольнымі ў думках і
памкненнях, неабыякавымі да культурнай
спадчыны.
Нарадзіўся Мікалай Сымонавіч Купрэеў
25 мая 1937 г. у вёсцы Ямнае Рагачоўскага
раёна ў сям'і настаўніка . Маці загінула ў час
вайны, калі хлопчыку было ўсяго пяць га-
доў. Пасля вайны сям'я пераехала на Брэст-
чыну. У 1957 г. Мікола Купрэеў закончыў
Івацэвіцкую сярэднюю школу і паступіў на
філфак Брэсцкага педагагічнага інстытута.
Працаваў настаўнікам, журналістам. Вядо-
мы чытачу як аўтар вершаваных і празаіч-
ных твораў.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

8. Буцько Таццяна
“Палеская Элегія” - пасмяротная кніга
пісьменніка. Аповесці, сабраныя пад ад-
ной вокладкай, - гэта яго мастацкая аўта-
біяграфія. А кніга ў цэлым - светлая спо-
ведзь сірочай душы пасярод агульнай
адзіноты, скоранасці і сумненняў.
Я хацеў вам сказаць,
што калі зелянеюць дрэвы –
вы іх не ламіце,
калі расцвітаюць кветкі –
вы іх не тапчыце,
калі жаўранак у горле нясе зару –
вы лепш памаўчыце,
калі вас абдымаюць,
цалуюць і шэпчуць –
любіце, любіце, любіце!
Калі душа поўніцца шчасцем –
вы песняй крычыце
“Я хацеў вам сказаць...”
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

9. Буцько Таццяна
Валерый Мікалаевіч Гапееў нарадзіўся ў 1963 г. ў
вёсцы Осава Рагачоўскага раёна Гомельскай воблас-
ці. Працуе ў рэдакцыі газеты “Івацэвіцкі веснік”, за-
гадчык аддзела. Празаік. Пачаў друкавацца з 1992 г.
(часопісы “Маладосць”, “Крыніца”, “Першацвет”, рэс-
публіканскія і мясцовыя газеты ).
У 2002 годзе выдавецт-
вам “Юнацтва” выдадзена
кніга прозы “Пастка на рыца-
ра”. У аснове кнігі аднаймен-
ная аповесць і апавяданні.
Кніга для сярэдняга і старэй-
шага школьнага ўзросту, аб
падлетках.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

10. Буцько Таццяна
Віктар Трафімавіч Рэчыц нарадзтўся ў
1947 г. у в. Альшаны Пружанскага раёна.
Працуе ў рэдакцыі газеты " Iвацэвіцкі вес-
нік", карэспандэнт. Паэт-сатырык. Публіка-
вацца пачаў у школьныя гады (часопіс "Во-
жык", штотыднёвік “Літаратура і мастац-
тва”, рэспубліканскія і мясцовыя газеты).
У 1998 г. выйшаў першы зборнік гума-
рыстычных і лірычных вершаў "Залаты та-
вар". У 2004 г. свет убачыла другая кніга
гумарыстычных і сатырычных вершаў
"Свой метад".
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

11. Буцько Таццяна
У брус я цвік стаў забіваць –
Сагнуцца хоча, гіцаль.
Але такому не бываць,
Мне мусіць ён скарыцца.
Адкінуў малаток убок,
Узяў сваю сякеру
І гахнуў так, каб той цвічок
Палез, нібы ў фанеру.
Ды мэты я не дасягнуў,
Хаця і біў з-за вуха:
Я па цвіку тым гваздануў
Лязом, а не абухам.
«Не тым бокам»
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

12. Буцько Таццяна
Уладзімір Мароз з’яўляецца вядучым
рэдактарам студыі “Летапіс”, кінастудыі
“Беларусьфільм”, аўтарам сцэнарыяў ка-
ля 50 дакументальных, навуковых і ву-
чэбных фільмаў, якія звернутых да гіс-
торыі і культуры Беларусі.
Уладзімір Мароз нарадзіўся 11 чэрве-
ня 1953 г. у горадзе Косава, што ў Івацэ-
віцкім раёне. Другая «малая радзіма»
паэта - слынная Мікалаеўшчына, адкуль
родам маці Дзіна Канстанцінаўна, у дзя-
воцтве Міцкевіч.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

13. Буцько Таццяна
Паэт, празаік, сцэнарыст, эсэіст. Аў-
тар нізкі вершаў «Пяшчотны дотык» у
зборніку «Крыло», паэтычных кніг «Го-
лас», «Рэй», «Хутаранская зорка», кніг эсэ
«Мінск старадаўні і малады» (тры выдан-
ні), «Беларускі храм», «Мінск. Верхні го-
рад», «Мінск. Плошча Перамогі», «За бра-
май забытых мелодый».
Сосны на ўзмежку сялібы, -
Хутара вартаўнікі.
Кроны - чароўныя німбы,
Знак нечаканы такі.
Моцна карэнне ўплялося
У наш небагаты пясок.
Волаты!..
Як адгалоссе
Пра беларускі куток.
Лекар нястомны і добры, -
Як ачуняць нам, скажы?
Выстукай нашы хваробы
І цішыню зберажы.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

14. Буцько Таццяна
Сцяпан Пятровіч Кухарчук нарадзіўся ў в. Сулавы
Пінскага раёна ў 1942 г. Рос на ўлонні прыроды, быў
здатным вучнем. Паступіў у Пінскі ўлікова-крэдыт-
ны тэхнікум. Працаваў у аддзяленні Дзяржбанка ў
Мінскай вобласці. Служыў у арміі. Потым - праца на
пасадзе эканаміста Івацэвіцкага райспажыўсаюза.
Творчы талент адчуў у 18 гадоў. Яго творы гучалі
на радыё, з экранаў тэлевізараў. Першая кніга “Цяп-
ло кахання” выйшла ў 2006 г. Вершы Сцяпана Пятро-
віча рэгулярна друкуюцца на старонках “раёнкі”.
Вочы ветліва маўчалі.
Ці здалося гэта мне?
Вусны ціха пракрычалі
Аглушальна, раптам : «Не!»
Слухаць зноўку не схацела,
Павярнулася - спіной…
Дзікай птушкай паляцела.
…А любоў мая – са мной
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

15. Буцько Таццяна
Святлана Сцепанчук нарадзілася ў в.
Выганашчы Івацэвіцкага раёна Брэсцкай
вобласці. Закончыла Брэсцкі педуніверсі-
тэт імя А.С.Пушкіна. Па спецыяльнасці -
філолаг. Жыве і працуе ў горадзе Івацэ-
вічы. Паэзіяй захапляецца са школьнай
пары.
Лірыка С.Сцепанчук пранізана вялікай
любоўю да Радзімы, павагай да старэй-
шага пакалення, верай у высакароднасць
чалавечай прыроды. Асабліва чула паэ-
тэса абагаўляе беларускую прыроду, не-
паўторныя беларускія краявіды.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

16. Буцько Таццяна
Так прыемна вечарам зімовым
У кватэры пасядзець сваёй
З дарагою, роднаю сям’ёй.
І малюнак той, такі не новы,
Зноў узбудзіць радасны настрой.
Прыйдуць на ўспамін гады былыя,
І аб будучым памарыцца ў той час.
Не адзін парадуе расказ.
І ў душы пачуцці залатыя
З’явяцца тым вечарам у вас…
З часам, хоць не здзейсняцца ўсе мары,
Успомніцца не раз той вечарок,
Нібы казка, нібыта зарок.
І прагоніць прэч ліхія хмары.
І развее шэры змрок.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

17. Буцько Таццяна
Наш зямляк, Юрась Нераток (Юрый Гарбачоў, родам з вёскі Хадакі),
больш вядомы нам як паэт.
Сустракае яна снегам першым,
Дорыць днём бестурботным, вольным.
І душа адгукаецца вершам
Сілабічным, танічным і дольным.
Не ўзнаўляе прыпынены танец
Павуцінаю шэрае голле.
За жыццё набяжыць такіх раніц
Мо з пятнаццаць, напэўна ж, і болей.
А астатнія міма праскочаць,
Як праносяцца карты па трасе.
Ні душу не зачэпяць, ні вочы,
Не супаўшы з настроем па часе.
Сэрца роўна, нязмушана б’ецца,
І настрой не прыгонна-ярэмны.
У такія хвіліны здаецца,
Што праходзіць жыццё недарэмна.
І вось - нечаканы дэбют аўта-
ра ў жанры прозы - выдавецтва
“Мастацкая літаратура” выпусці-
ла першую кнігу прозы Юрася
Нератка “Закуцце”.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

18. Буцько Таццяна
Аляксей Белы нарадзіўся ў в. Міхнавічы Івацэ-
віцкага раёна ў 1953 г. У 16 гадоў, закончыўшы
школу, паехаў на Поўнач. Вучыўся ў ПТВ, праца-
ваў матросам на цеплаходзе. Але дзе б ні быў ча-
лавек, яго заўсёды цягне туды, дзе ён нарадзіўся,
вырас… Пасля службы ў арміі працаваў памочні-
кам капітана цеплахода, хадзіў па рэках Беларусі.
З 1977 г. жыве ў Баранавічах. Быў слесарам, майс-
трам, карэспандэнтам газеты, а потым рэдакта-
рам шматтыражнай газеты. Вершы друкаваліся ў
абласным і рэспубліканскім друку, перакладаліся
на ўкраінскую мову. Ён – пераможца рэспублі-
канскага конкурсу аднаго верша на гістарычную
тэму, прысвечаную паэту і кавалю П. Багрыму. У
2002 г. выйшаў з друку зборнік яго вершаў і эсэ
“Боскі вецер правінцыі”. У перакладзе на японс-
кую мову “боскі вецер” азначае “камікадзэ”. На
кожнай старонцы чацвёртага па ліку зборніка
вершаў – да болю знаёмыя рэаліі сённяшняй Бе-
ларусі.
Як раней усё ў нас тут было
спакваля,
Так і сёння наш розум не
палкі…
Назбіраць на ўзлеску сухога
галля,
Ажывіць лёгкім рухам
запалкі.
Не каб цемры пазбыцца ці
ежу варыць,
Не каб стала лягчэйшай
дарога,
А каб проста сядзець і з
агнём гаварыць,
Быццам дзеці паганскага
бога.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

19. Буцько Таццяна
Валінскі Пётр Лукіч нарадзіўся і жыве ў вёсцы Стайкі Івацэвіцкага раёна.
Раней быў вельмі працаздольны. Зараз вершы піша вельмі рэдка.
Штодзень іду дарогаю адвечнай,
Якою бацька некалі хадзіў.
Ён мне казаў: “Будзь, сыне, чалавечным
І будзь з людзьмі, бо прападзеш адзін”.
І вось іду я гэтаю дарогай.
Як пахнуць сонцам травы на мяжы!
Іду ў народ, дзе лёсаў вельмі многа.
Хачу сваёй Алёнкай даражыць.
Я без яе – як швачка без іголкі,
Мая струна з яе струной звініць.
Жыву з ёй век, пражыць бы яшчэ столькі
І не парваць любові нашай ніць.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

20. Буцько Таццяна
Надзея Паўлаўна Кухценя родам з в.
Сенькавічы Івацэвіцкага раёна. Друка-
вацца стала нядаўна, хоць піша, па яе
словах, даўно. Гэтае “даўно” лёгка ба-
чыцца ў яе творах. Вершы яе лёгка чы-
таюцца, у іх адчуваецца ўплыў пушкін-
скай паэзіі: нескладаная рыфма гучыць
максімальна, і ў той жа час не “нацягну-
та”. Літаратурная гераіня Надзеі Кухцені
- жанчына, якая шукае каханне, сапраўд-
нае пачуццё. Адзінокая, але не зласлівая,
у нечым трагічная, але захаваўшая веру і
цеплыню душы…
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

21. Буцько Таццяна
Мать и отец не часто вспоминали
О том, как голодали всю войну.
Мы, дети, цену хлебу и не знали,
Когда в столовой булки покупали
Кто сколько хочет – две или одну.
Бывало, корку в мусорку бросали –
Мы были сытыми и не съедали.
Мы цену настоящую не знали
Не только хлебу, а всему тому,
Чего родители не видели в войну.
Я вспоминаю тетю… тетю Женю,
Подростком побывавшую в плену.
Подругу лучшую за горсть ячменя
Убили, как за страшную вину.
Тетя кусочек хлеба не уронит.
А если он случайно упадет –
Поднимет, поцелует и проронит:
– Пусть вас, родные, голод обойдет.
Она печет усталыми руками
Свой хлеб. И крестит, и на стол кладет
Как солнце! Укрывает рушниками…
– Пусть вас, родные, голод обойдет!
Я ничего вкусней не ела в жизни,
Чем хлеб, что эти руки испекли.
Хочу, чтоб дети мои тоже знали,
Что хлеб произрастает из земли.
А к ней необходимо те же руки,
Да и не только – сердце приложить.
Спасибо, тетя Женя, за науку!
Есть хлеб: а это значит – будем жить!
“Хлеб”
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

22. Буцько Таццяна
Таццяна Мартынаўна Куратнік, мясцовая паэтэса.
Нарадзілася і жыве ў в. Глінная, працуе сацыяльным
работнікам. Друкавацца стала позна, у асноўным - у
мясцовай прэсе. Вершы піша на рускай і беларускай
мовах. Пранікнёнасць яе нескладаных вершаў - у іх
шчырасці, непасрэднасці, цудоўным веданні жыцця і
псіхалогіі людзей. Многія з яе вершаў сталі песнямі,
увайшлі ў рэпертуар фальклорных калектываў раёна.
Вёсачка родная, вёсачка любая,
Тут мой дом, мае карані.
Жыву сярод шчырага, добрага люду.
Жыву на прыгожай вясковай зямлі.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

23. Буцько Таццяна
Нарадзіўся 20 лютага 1963 г. ў в. Магіліцы
Івацэвіцкага раёна. Вучыўся вельмі добра. За-
хапляўся спортам. Пасля школы паступіў у Ка-
лінінградскую мараходную школу, аднак ву-
чыцца там не давялося. Цяжкая траўма пазва-
ночніка перашкодзіла вучобе, змяніла жыццё.
Зараз Анатоль Галушка вядомы як мастак і аў-
тар літаратурных твораў. Гэты чалавек яшчэ
раз даказаў боскую ісціну: калі чалавек талена-
віты, ён таленавіты ва ўсім. Яго паэтычныя
радкі кранаюць за жывое непадробленай шчы-
расцю, непасрэднасцю, якая суседнічае з жыц-
цёвым вопытам, мілагучнай лёгкасцю, даска-
наласцю нязмушанай формы…
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

24. Буцько Таццяна
Птушкаю смелаю
Палячу ў сінь.
Рыбаю змераю
Чысціню глыбінь.
Ранішнім промнем
Праніжу гушчар.
Ліўнем і громам
Напаю абшар.
Сонцам гаючым
Наталю лугі
Ветрам пявучым
Увайду ў трыснягі.
Кропелькай радасці
Праганю тугу.
Яркае радугі
Запалю дугу.
Добраю звесткаю
Ўзыду на парог.
Сціплаю кветкаю
Ўзрасту ля дарог.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

25. Буцько Таццяна
Журналістка. Родам з г. Івацэвічы. Лірычная ге-раіня Кацярыны Юркевіч -
наіўная па нашых сённяшніх прагматычных мерках, яна бачыць свае адносі-
ны з людзьмі ў адным - у шчырасці. А іначай ніякіх адносін і няма…
Мне ветер шептал о лесах,
В любимых глазах мелькая,
Дождями звеня в волосах
И вдаль за собой увлекая.
Мы будем верить росе,
Нам рябь на воде озер
Укажет, куда смотреть,
И к мудрым дубам уведет.
Тебе будут петь ежи
И утренний свет, что сейчас
По тропам лесным бежит,
Легко с прохладой кружась.
Мы будем читать следы
На мягкой земле, а потом,
Смотря в тишину воды,
Гладить уставший гром.
Сверчки освещают ночь,
Поющую о добре,
И мысли твои точь-в-точь
Такие, как снились мне.
Ліцэй Івацэвіцкага раёна

26. Буцько Таццяна Ліцэй Івацэвіцкага раёна
Пакуль паэты будуць пець -
Не быць Радзіме безыменнай,
Зямлі бацькоў не анямець.
Н. Гілевіч