1. Statika ndryshon
Zoti i Lartmadhëruar na ka treguar se, ekziston një lloj jete (jeta në varreza) që quhet jeta
në berzah. Njerëzit mendojnë se ajo jetë është sikurse jeta e kësaj bote, mirëpo ky perceptim
është i gabuar, sepse koncepti i jetës së dunjasë i ka ligjet e saj, ndërsa jeta në botën tjetër i ka
ligjet e saj.
Sa i përket perceptimit të njeriut, të gjitha ato ligje ndryshojnë tërësisht ndaj njëra-tjetrës.
Shembull:
- jeta në botën tjetër është e përgjithmonshme. Në të nuk ka vdekje.
- në jetën në varreza (berzah) zbulohen sekretet të cilat në këtë botë kanë qenë të fshehura.
Zoti i Lartmadhëruar na ka treguar për disa shenja të mëdha të cilat do të ndodhin para
fundit të botës. Pasi që Zoti i Lartmadhëruar na ka lajmëruar se këto shenja do të ndodhin, ne
jemi të sigurt se do të ndodhin, mirëpo nuk është e patjetërsueshme të dimë se si do të ndodhin.
Ka dallim në mes të besimit në të vërtetën dhe dijenisë se si ndodhë ajo e vërtetë.
Besimi në të vërtetën është diçka tjetër, ndërsa dijenia se si ndodh ajo e vërtetë është diçka
tjetër. Mënyra e realizimit të shenjave të ditës së kiametit është prej sekreteve të Allahut të
Lartmadhëruar. Për këtë arsye, Ibrahimi a.s. e ka pyetur Zotin e tij për mënyrën e procesit të jetës
dhe vdekjes, siç na tregon Kur’ani fisnik:
“Dhe kur Ibrahimi i tha Zotit të tij: Si i ngjall të vdekurit?
(Zoti) tha: A nuk po beson?
(Ibrahimi) Tha: Po, por dëshiroj që të qetësoj zemrën time.” (El Bekare : 360)
Disa që dyshojnë, kanë dashur të dëshmojnë me këtë ajet fisnik se ky ajet është një bazë e
cila tregon se kjo pyetje e ka dëmtuar imanin e babait të pejgamberëve, Ibrahimit a.s.. Të cilin
Zoti i Lartmadhëruar e ka bërë Imam të njerëzimit dhe e ka pastruar me sprova të panumërta dhe
të pakufishme. E ka forcuar me forcën e shkëmbinjve të rrënjosur dhe ka bërë që prej lozes së tij
të pasojnë Pejgamberët. Gjithë ky nderim ndaj Ibrahimit a.s. ka qenë për shkak të besimit të
vërtetë.
Prej bazave të besimit, është të besuarit se Allahu ka mundësi të ngjallë të vdekurit. Pyetja
e Ibrahimit ka qenë vetëm në çështjen e mënyrës. Zoti i Lartmadhëruar ka dashur t’ia bëjë me
dije Ibrahimit dhe të gjithë njerëzimit se Zoti nuk pyetet për mënyrën, dhe mos pyet si, sepse
Zotit të Lartmadhëruar i mjafton t’i thotë një gjëje bëhu dhe ajo bëhet. Nga ky prizëm, mënyra

2. është mbi aftësinë e logjikës. Për këtë arsye Zoti i Lartmadhëruar e ka vendosur që ta testoj
imanin (besimin) e Ibrahimit a.s.:
“...tha: Merri katër zogj. Shpërndaji në çdo kodër secilën prej tyre. Pastaj thirri, e
ata do të vijnë me të shpejtë dhe ta dish se Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.” (El
Bekare : 260)
A mos ia ka mësuar Zoti i Lartmadhëruar Ibrahimit mënyrën? Jo! Por e ka bërë që ta sheh
(ringjalljen), pa ia treguar sekretin e saj, sepse siç e treguam edhe më parë: Kjo është mbi
kapacitetin e logjikës njerëzore.