SlideShare a Scribd company logo
1 of 120
Download to read offline
‫‏سرشناسه‬
‫پديدآور‬‫نام‬‫و‬‫‏عنوان‬
‫نشر‬‫‏مشخصات‬
‫ظاهری‬‫‏مشخصات‬
‫‏فروست‬
‫‏شابک‬
‫نویسی‬‫فهرست‬‫‏وضعیت‬
‫‏یادداشت‬
‫‏یادداشت‬
‫دیگر‬‫‏عنوان‬
‫‏موضوع‬
‫‏موضوع‬
‫‏موضوع‬
‫افزوده‬‫‏شناسه‬
‫افزوده‬‫شناسه‬
‫افزوده‬‫شناسه‬
‫کنگره‬ ‫بندی‬‫‏رده‬
‫دیویی‬‫بندی‬‫‏رده‬
‫ملی‬‫کتابشناسی‬ ‫‏شماره‬
-1367،‫محمدعلی‬‫سید‬،‫جاللی‬ 	:
/‫جاللی‬‫محمدعلی‬‫سید‬/‫آرامش‬‫لحظه‬:‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ 	:
.‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫                               تولید‬
‬‬‬‬.1396‫‫فروردین‬‫‏‬،‫اوقاف‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫تهران‬ 	:
.‫س.م‬16*16‫(رنگی)؛‬:‫ص‬120 	:
‬‬‬‬‬‬.2‫‫‬‫‏‬‫جاللی؛‬‫محمدعلی‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫‫ سرپرست‬‫‏‬/‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ 	:
978-964-422-909-1 	:
‫فیپا‬ 	:
.‫کتابنامه‬ 	:
.‫نمایه‬ 	:
‫همسرداری‬‫پیرامون‬‫کوتاه‬ ‫داستانی‬‫روایت‬‫چند‬ 	:
‫اسالمی‬‫زندگی‬‫سبک‬ 	:
۱۴‫قرن‬--‫فارسی‬‫داستانی‬‫‌های‬‫ت‬‫روای‬ 	:
‫همسرداری‬--‫معصومین‬‫روایات‬--‫--قرآن‬‫زندگی‬‫سبک‬ 	:
‬‬‬‫‏‬-1370‫‫‬‫‏‬،‫پرستو‬،‫‌عسگرنجاد‬‫ی‬‫عل‬ 	:
‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬ 	:
‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬ ‫امور‬‫مرکز‬ 	:
BP53/‫:	 9ک‬
297/98 	:
3567136 	:
‫یه‬‫خیر‬ ‫امور‬ ‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬
‫ـݡی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ن‬‫قرآ‬ ‫امور‬‫مرکز‬
‫می/ایـــــران‬‫ݡکر‬‫قـــــرآن‬‫‌املـــــللـــݡی‬‫نی‬‫ب‬‫مســـــابقـــــات‬
CourseofInternationalCompetitionsofHolyQuran
‫ـغݡی‬‫ی‬‫تبل‬‫هنری‬‫خانواده‬
‫ـق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ع‬
‫خیریه‬‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬‫امور‬‫مرکز‬:‫نشر‬‫و‬‫تنظیم‬
‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫تولید‬
‫جاللی‬‫علی‬‫محمد‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫سرپرست‬
‫نجاد‬‫عسگر‬‫علی‬‫پرستو‬:‫نویسنده‬
‫مسعودی‬‫علی‬‫محمد‬‫سید‬،‫سعادتی‬‫امین‬:‫محتوایی‬‫و‬‫فنی‬‫مشاور‬
‫نبی‬‫احمدی‬‫نسرین‬:‫جلد‬‫طراحی‬
‫مودتی‬‫زهرا‬:‫عنوان‬‫و‬‫نشان‬‫طراحی‬
‫منصوری‬‫سادات‬‫مریم‬:‫داخلی‬‫گرافیک‬
‫نظری‬‫محمدحسن‬:‫آرایی‬‫صفحه‬
‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫صحافی‬‫و‬‫چاپ‬،‫لیتوگرافی‬
1396 ‫بهار‬،‫اول‬:‫چاپ‬‫نوبت‬
‫جلد‬5000:‫تیراژ‬
‫تومان‬5000:‫قیمت‬
978-964-422-909-1:‫شابک‬
،‫‌فر‬‫ی‬‫ـم‬‫ـ‬‫هاش‬‫ـهید‬‫ـ‬‫ش‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـن‬‫ـ‬‫کرب‬ ‫ـری‬‫ـ‬‫هان‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـاتو‬‫ـ‬‫لوش‬‫ـل‬‫ـ‬‫نوف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـظ‬‫ـ‬‫حاف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـران‬‫ـ‬‫ته‬
.‫ـه‬‫ـ‬‫خیری‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫و‬‫ـاف‬‫ـ‬‫اوق‬‫ـازمان‬‫ـ‬‫س‬‫ـی‬‫ـ‬‫قرآن‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫ـز‬‫ـ‬‫مرک‬
021-64871165:‫تلفن‬
www.quraniran.ir ‌:‫سایت‬‫وب‬
info@quraniran.ir:‫الکترونیک‬‫پست‬
‫لحظۀآرامش‬‫دوم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫ݡݡی‬‫گ‬‫زند‬‫لحظه‬‫چند‬
‫ݠݑ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݣــــٮ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݠهـــــرســــ‬
‫ݠݐ‬
‫ڡ‬
‫رشته‬ ‫تغییر‬
‫پرستار‬‫خانم‬
‫مچاله‬‫کاغذ‬
‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬‫روسری‬
‫خانه‬ ِ‫سنگر‬
‫غریبه‬
‫باران‬‫زیر‬
‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ِ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬
‫بهشت‬‫‌خانۀ‬‫م‬‫ه‬
‫دارم‬‫دوستت‬
‫آرامش‬‫لحظۀ‬
‫‌گرد‬‫ه‬‫دور‬‫پیرمرد‬
‫روشن‬‫روزهای‬
‫ورساچه‬
‫اول‬‫لحظۀ‬
‫دوم‬‫لحظۀ‬
‫سوم‬‫لحظۀ‬
‫چݠهارم‬‫لحظۀ‬
‫پنجم‬‫لحظۀ‬
‫ششم‬‫لحظۀ‬
‫هفتم‬‫لحظۀ‬
‫هشتم‬‫لحظۀ‬
‫نݠهم‬‫لحظۀ‬
‫دهم‬‫لحظۀ‬
‫لحظۀ یازدهم‬
‫دوازدهم‬‫لحظۀ‬
‫سیزدهم‬‫لحظۀ‬
‫چݠهاردهم‬‫لحظۀ‬
9
13
17
21
25
29
33
37
41
45
49
53
57
61
‫ز.ز‬
‫من‬‫دیگر‬‫نیم‬
‫‌ها‬‫م‬‫چش‬‫اندوه‬
‫تلفن‬
‫خیس‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬
‫کارمند‬
‫کمرباریک‬‫استکان‬
‫ملوسک‬
‫نورسیده‬‫قدم‬
‫ابرها‬‫حوالی‬
‫نو‬‫‌های‬‫س‬‫لبا‬ ‫راز‬
‫مجلسی‬‫لباس‬
‫دنج‬‫گوشۀ‬ ‫این‬
‫بهار‬‫بازگشت‬
‫پانزدهم‬‫لحظۀ‬
‫شانزدهم‬‫لحظۀ‬
‫هفدهم‬‫لحظۀ‬
‫هجدهم‬‫لحظۀ‬
‫نوزدهم‬‫لحظۀ‬
‫بیستم‬‫لحظۀ‬
‫و یکم‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫دوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫سوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫چݠهارم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫پنجم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫ششم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫هفتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
‫هشتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬
65
69
73
77
81
85
89
93
97
101
105
109
113
117
‫ݣــــه‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ــــــدمــــ‬ ‫ݠݑ‬‫مـــٯ‬
‫‌طور‬‫ن‬‫ای‬ ‫و‬ ‫است؛‬ ‫ضروری‬ ‫و یادگیری‬ ‫آموزش‬ ‫به‬ ‫نیاز‬ ،‫کارها‬ ‫بعضی‬ ‫دادن‬ ‫انجام‬ ‫برای‬
‫و‬ ‫کند‬ ‫ورود‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫عرص‬ ‫هر‬ ‫در‬ ‫بتواند‬ ،‫دارد‬ ‫که‬ ‫محدودی‬ ‫دانش‬ ‫با‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫نیست‬
‫بعضی‬ ‫و‬ ‫کار‬ ‫انجام‬ ‫روش‬ ‫پیرامون‬ ‫بعضی‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ش‬‫آموز‬ .‫برسد‬ ‫هم‬ ‫موفقیت‬ ‫به‬
‫کسی‬
ً
‫طبیعتا‬ .‫است‬ ‫رانندگی‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫ساد‬ ‫مثال‬ .‫است‬ ‫کار‬ ‫آن‬ ‫انجام‬ ‫قوانین‬ ‫پیرامون‬
‫نداشته‬‫دنده‬‫و‬ ‫گاز‬ ‫و‬‫کالج‬ ‫نقش‬‫و‬‫اتومبیل‬ ‫موتور‬ ‫کار‬ ‫طرز‬ ‫از‬‫اطالعی‬‫و‬‫گاهی‬ ‫آ‬‫هیچ‬‫که‬
‫طرز‬ ‫و‬ ‫اهمیت‬ ‫با‬ ‫آشنایی‬ ‫البته‬ ‫درآورد؛‬ ‫حرکت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫اتومبیل‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫نم‬ ‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬ ،‫باشد‬
.‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫نجات‬،‫حتمی‬‫مرگ‬‫خطر‬ ‫از‬‫را‬‫انسان‬،‫مواقع‬ ‫از‬ ‫بسیار‬ ‫در‬‫هم‬‫ترمز‬ ‫کار‬
‫کار‬ ‫طرز‬‫با‬‫آشنایی‬‫بر‬‫عالوه‬‫باید‬‫نیست‬‫کافی‬ ‫شدن‬‫راننده‬‫برای‬،‫رانندگی‬‫اما یادگیری‬
‫بین‬ ‫است‬ ‫زیادی‬ ‫بسیاری‬ ‫تفاوت‬ ‫همین‬ ‫برای‬ .‫دانست‬ ‫را‬ ‫رانندگی‬ ‫قوانین‬ ،‫اتومبیل‬
‫قوانین؛‬‫با‬‫آشنایی‬‫بدون‬‫‌گیرند‬‫ی‬‫م‬‫را یاد‬‫رانندگی‬‫فقط‬،‫برادر‬‫و‬‫پدر‬‫دست‬‫کنار‬ ‫که‬ ‫کسانی‬
‫را‬‫ماشین‬،‫اول‬‫دستۀ‬.‫‌گذرانند‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫ه‬‫آموزشگا‬‫در‬‫را‬‫رانندگی‬‫آموزش‬‫دورۀ‬‫که‬ ‫کسانی‬ ‫با‬
‫بود؛‬‫خواهند‬‫خطرساز‬‫بسیار‬،‫قوانین‬‫با‬‫آشنایی‬‫عدم‬‫خاطر‬‫به‬‫ولی‬‫‌آورند‬‫ی‬‫درم‬‫حرکت‬‫به‬
.‫را‬‫قوانین‬‫هم‬‫و‬‫گرفت‬ ‫را یاد‬‫حرکت‬‫و‬‫کار‬ ‫طرز‬‫هم‬‫باید‬‫پس‬.‫خیر‬،‫دوم‬‫دستۀ‬‫اما‬
‫چگونه‬ ‫اینکه‬ .‫است‬ ‫رانندگی‬ ‫مانند‬ ‫نگاهی‬ ‫از‬ ،‫همسرداری‬ ‫و‬ ‫زناشویی‬ ‫زندگی‬
‫با‬ ‫چگونه‬ ‫را‬ ‫مشترک‬ ‫زندگی‬ ‫شروع‬ ‫و‬ ‫عروسی‬ ‫و‬ ‫عقد‬ ‫مراحل‬ ‫و‬ ‫کنیم‬ ‫خواستگاری‬
‫و‬‫چیست‬‫همسرداری‬‫قوانین‬‫اینکه‬‫و‬‫است؛‬‫مسئله‬‫بگذاریم، یک‬‫سر‬‫پشت‬‫موفقیت‬
.‫‌تر‬‫م‬‫مه‬‫‌مراتب‬‫ه‬‫ب‬‫و‬‫دیگر‬‫‌ای‬‫ه‬‫مسئل‬،‫شوند‬‫مراعات‬‫باید‬‫کجاها‬
‫‌جا‬‫ن‬‫آ‬‫تا‬،‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫باالتر‬‫روز‬‫به‬‫روز‬‫دارد‬،‫طالق‬‫آمار‬‫متاسفانه‬.‫کنیم‬ ‫نگاه‬‫‌بینانه‬‫ع‬‫واق‬‫باید‬
‫‌بینیم‬‫ی‬‫م‬،‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬‫بررسی‬‫که‬ ‫را‬‫طالق‬‫موارد‬.‫‌زند‬‫ی‬‫م‬‫ازدواج‬ ‫آمار‬‫تنۀ‬‫به‬‫تنه‬‫حتی‬‫که‬
‫را‬ ‫اول‬ ‫قسمت‬ ‫شاید‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫اتفاق‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫در‬ ،‫طالق‬ ‫موارد‬ ‫از‬ ‫باالیی‬ ‫درصد‬
‫و‬‫خاطره‬ ‫از‬‫پر‬‫نامزدی‬‫و‬‫‌یادماندنی‬‫ه‬‫ب‬‫خواستگاری‬.‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫انجام‬‫حالت‬‫بهترین‬ ‫در‬
‫تا‬ ‫شده‬ ‫باعث‬ ،‫همسرداری‬ ‫قوانین‬ ‫با‬ ‫آشنایی‬ ‫عدم‬ ‫اما‬ ‫‌فرد؛‬‫ه‬‫‌ منحصرب‬‫ی‬‫عروس‬ ‫و‬ ‫عقد‬
‫همچون‬‫قوانینی‬.‫طالق‬‫و‬‫شکست‬‫به‬‫شود‬‫محکوم‬‫و‬‫نبیند‬‫آرامش‬‫روی‬‫‌شان‬‫ی‬‫زندگ‬
.‫جنسی‬‫مسائل‬‫حتی‬‫و‬‫شوهر‬‫و‬‫همسر‬‫با‬ ‫رفتار‬‫نوع‬
‫روایت‬ ‫‌وهشت‬‫ت‬‫بیس‬ ‫قالب‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کتابی‬ .‫شماست‬ ‫روی‬ ‫پیش‬ ،‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬
‫زبان‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫همسر‬ ‫و‬ ‫شوهر‬ ‫با‬ ‫رفتار‬ ‫راهکارهای‬ ‫و‬ ،‫همسرداری‬ ‫صحیح‬ ‫شیوۀ‬ ،‫داستانی‬
‫و‬‫کرده؛‬ ‫مقایسه‬‫ما‬‫زندگی‬‫سبک‬‫با‬‫را‬‫آنان‬‫نورانی‬‫فرمایشات‬‫و‬‫بیان؛‬‫معصومین؟مهع؟‬
‫لحظۀ‬.‫ناهماهنگ‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌هاست‬‫ن‬‫آ‬‫‌های‬‫ی‬‫راهنمای‬‫با‬‫هماهنگ‬‫گاه‬ ،‫ما‬‫زندگی‬‫سبک‬
‫ببینید‬‫و‬ ‫کنید‬ ‫قاضی‬‫را‬‫کالهتان‬ ،‫قطعه‬‫هر‬ ‫پایان‬ ‫از‬‫پس‬‫و‬‫بخوانید‬ ‫دقت‬‫با‬‫را‬‫آرامش‬
!‫ناهماهنگ؟‬‫هماهنگ یا‬‫است؛‬‫چگونه‬‫شما‬‫زندگی‬‫سبک‬
‫رشته‬‫تغییر‬‫اول‬‫لحظۀ‬
10
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫آن‬ ‫همۀ‬‫بین‬‫اول‬‫‌ترم‬‫ل‬‫او‬‫روز‬.‫دیدند‬‫را‬‫همدیگر‬‫که‬ ‫بود‬‫دانشکده‬‫در‬‫بار‬‫اولین‬
،‫الکترونیک‬ ‫و‬ ‫برق‬ ‫و‬ ‫‌کشی‬‫م‬‫سی‬ ‫شیفتۀ‬ ‫دختران‬ ‫و‬ ‫مهندسی‬ ‫عشق‬ ‫پسرهای‬
‫صاف‬‫و‬‫نکرد‬‫نگاه‬‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬‫به‬‫که‬ ‫بود‬‫محجوب‬‫و‬‫‌زیر‬‫ه‬‫سرب‬‫دختر‬‫همان یک‬
‫که‬ ‫بود‬ ‫روز‬ ‫همان‬ ‫از‬ .‫استاد‬ ‫روبروی‬ ‫اول‬ ‫ردیف‬ ‫صندلی‬ ‫روی‬ ‫نشست‬ ‫آمد‬
.‫شناختنش‬‫برای‬‫باشد‬‫مجالی‬‫تحصیل‬‫روزهای‬‫کرد‬ ‫نیت‬‫و‬‫شد‬‫‌اش‬‫ه‬‫‌بست‬‫ل‬‫د‬
‫و‬ ‫وقار‬ ‫آن‬ ‫دادند‬ ‫نشانش‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫کارگا‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫آزمایشگا‬ .‫بود‬ ‫هم‬ ‫خوبی‬ ‫مجال‬
‫از‬ ‫بعد‬ .‫کردند‬ ‫ازدواج‬ ،‫نرسیده‬ ‫سوم‬ ‫سال‬ ‫به‬ .‫است‬ ‫همیشگی‬ ‫اول‬ ‫روز‬ ‫متانت‬
‫بالفاصله‬ ‫توانست‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫دانشکده‬ ‫شاگرداول‬ ‫همچنان‬ ‫همسرش‬ ‫هم‬ ‫ازدواج‬
‫در یک‬‫توانست‬‫هم‬‫او‬.‫شود‬‫پذیرفته‬‫ارشد‬‫کارشناسی‬ ‫مقطع‬ ‫در‬‫آزمون‬‫بدون‬
‫هنوز‬ ‫که‬ ‫شغلی‬ ‫کند؛‬ ‫پیدا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬ ‫با‬ ‫متناسب‬ ‫شغلی‬ ‫مهندسی‬ ‫خدمات‬ ‫دفتر‬
.‫دارد‬‫را‬‫آن‬‫هم‬
‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫از‬ ‫وجود‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫او‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫مادر‬ ‫دارد‬ ‫همسرش‬ ‫که‬ ‫روزها‬ ‫این‬
‫از‬ ‫بعد‬ ‫همسرش‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫به یاد‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوشبختی‬ ‫احساس‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫راضی‬
‫و‬ ‫باشد‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫کدبانوی‬ ِ‫خانم‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫‌التحصیلی‬‫غ‬‫فار‬
11
‫تعجب‬ ‫همسرش‬ ‫گفتۀ‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫شود. یادش‬ ‫شاغل‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬
‫که‬ ‫‌هایی‬‫ل‬‫سا‬ ‫آن‬ ‫همۀ‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫‌کم‬‫ت‬‫دس‬ ‫بود‬ ‫کرده‬ ‫اصرار‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫کرده‬
‫بود‬ ‫نکرده‬ ‫قبول‬ ‫همسرش‬ ‫اما‬ ‫شود؛‬ ‫مشغول‬ ‫جایی‬ ‫خوانده‬ ‫درس‬ ‫ت‬ّ‫جدی‬ ‫با‬
‫که‬ ‫مهندسی‬ ‫رشتۀ‬ ‫در‬ ‫‌هم‬‫ن‬‫آ‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫بیرون‬ ‫کار‬ ‫با‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫و‬
‫از‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫خسته‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ،‫دارد‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫خاص‬ ‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫و‬ ‫اقتضائات‬
‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬ ‫وجود‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫چون‬ ‫خوانده‬ ‫مهندسی‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ .‫بازبماند‬ ‫خانه‬ ‫امور‬
‫که‬ ‫هم‬ ‫حاال‬ ‫و‬ ‫‌برده‬‫ی‬‫م‬ ‫لذت‬ ‫‌هایش‬‫س‬‫در‬ ‫خواندن‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫داشته‬ ‫دوست‬ ‫را‬
‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫خیلی‬ ‫را‬ ‫جدیدش‬ ‫رشتۀ‬ ،‫مادری‬ ‫رشتۀ‬ ‫به‬ ‫کرده‬ ‫تغییر‬ ‫شده‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬
.‫کند‬ ‫تالش‬‫آن‬ ‫در‬‫موفقیت‬‫برای‬‫توان‬‫تمام‬‫با‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫دارد‬‫دوست‬‫قبلی‬
‫کارهایی‬ ‫و‬ ‫پروژه‬ ‫اصالحات‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌کش‬‫ه‬‫نقش‬ ‫بودند‬ ‫کرده‬ ‫توافق‬ ‫باهم‬
‫و‬ ‫فیزیکی‬ ‫کارهای‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫او‬ ‫مال‬ ‫است‬ ‫انجام‬ ‫قابل‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌دست‬‫ن‬‫ازای‬
‫به‬‫را‬‫باردارشدنش‬‫خبر‬‫که‬ ‫هم‬‫وقتی‬.‫خانه‬‫آقای‬‫مال‬،‫‌مآبانه‬‫س‬‫مهند‬‫سخت‬
‫‌ام‬‫ی‬‫مادر‬ ‫به‬ ‫‌خواهم‬‫ی‬‫م‬ ‫من‬ :‫بود‬ ‫گفته‬ ‫و‬ ‫داده‬ ‫تحویلش‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫نقش‬ ،‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬
!‫تو‬‫‌های‬‫ه‬‫شان‬‫برای‬‫هم‬ ‫بار‬‫این‬.‫برسم‬
‫رشته‬ ‫تغییر‬‫اول‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
12
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫خزانۀ‬ ‫خودشان‬ .‫داشتند‬ ‫را‬ ‫دنیا‬ ‫‌تر‬‫گ‬‫بزر‬ ‫بهترین‬ ‫و‬ ‫بودند‬ ‫دنیا‬ ‫زوج‬ ‫بهترین‬
‫از‬ ‫که‬ ‫بودند‬ ‫آورده‬ ‫را‬ ‫سؤالشان‬ ‫ذ‬ ّ‫تلم‬ ‫و‬ ‫ادب‬ ‫‌رسم‬‫ه‬‫ب‬ ‫اما‬ ‫بودند؛‬ ‫الهی‬ ‫علم‬
‫مورد‬ ‫در‬ ‫فاطمه؟اهع؟‬ ‫و‬ ‫امیرالمؤمنین؟ع؟‬ .‫بپرسند‬ ‫‌ترشان‬‫گ‬‫بزر‬ ‫از‬ ،‫پیامبرشان‬
‫‌خواستند‬‫ی‬‫م‬ .‫خواستند‬ ‫دستورالعمل‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫کارهای‬ ‫تقسیم‬
‫تقسیم‬ ‫باید‬ ‫چگونه‬ ‫خانه‬ ‫وظایف‬ ‫که‬ ‫کنند‬ ‫خبردار‬ ‫را‬ ‫شیعیانشان‬ ‫تمامی‬
‫کار‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬ ‫فاطمه؟اهع؟‬ ‫عهدۀ‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫داخل‬ ‫کارهای‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫بشود‬
،‫‌اش‬‫ه‬‫‌یکدان‬‫ی‬‫یک‬ ‫کوثر‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫‌وقت‬‫ن‬‫آ‬ .‫امیرالمؤمنین؟ع؟‬ ‫عهدۀ‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫بیرون‬
‫بار‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫«خدا‬ :‫گفت‬ ،‫عالم‬ ‫زنان‬ ‫سرور‬
.»‫شدم‬ ‫خوشحال‬ ،‫برداشت‬ ‫من‬ ‫‌های‬‫ه‬‫شان‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫مردان‬ ‫دوش‬
52‫صفحه‬،‫‌االسناد‬‫ب‬‫قر‬
‫پرستار‬‫خانم‬‫دوم‬‫لحظۀ‬
14
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫‌جانش‬‫ه‬‫ب‬ ‫بیماری‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫متمادی‬ ‫روز‬ ‫چندین‬ .‫‌سوزد‬‫ی‬‫م‬ ‫تب‬ ‫گرمای‬ ‫در‬
‫‌هایش‬‫ن‬‫دندا‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫شعله‬‫جانش‬‫در‬‫آتش‬‫گاه‬ .‫گرفته‬ ‫را‬‫رمقش‬‫و‬‫افتاده‬
‫ناتوان‬‫و‬‫رفته؛‬‫تحلیل‬‫هم‬‫‌اش‬‫ی‬‫انرژ‬‫‌های‬‫ه‬‫ذر‬‫آخرین‬.‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬‫هم‬‫به‬‫سرما‬‫از‬
‫دستش‬‫به‬‫سوزن‬‫و‬‫شربت‬‫و‬‫قرص‬‫انواع‬ ‫از‬‫پر‬‫‌ای‬‫ه‬‫کیس‬ ‫دکتر‬.‫افتاده‬‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬
‫سپری‬ ‫بیماری‬ ‫دورۀ‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫صبر‬ ‫باید‬ ‫و‬ ‫ندارد‬ ‫تحمل‬ ‫جز‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫چار‬ ‫گفته‬ ‫و‬ ‫داده‬
.‫بگذارد‬‫بهبود‬‫به‬‫رو‬‫حالش‬‫و‬‫شود‬
‫هم‬‫او‬‫روح‬‫بر‬،‫کرده‬ ‫ضعیف‬‫را‬‫جسمش‬‫‌که‬‫ن‬‫ای‬‫بر‬‫عالوه‬‫سخت‬‫آنفوالنزای‬‫این‬
‫تندخو‬ ‫حاال‬ ،‫بود‬ ‫شهره‬ ‫مهر‬ ‫و‬ ‫لبخند‬ ‫به‬ ‫‌ازاین‬‫ش‬‫پی‬ ‫که‬ ‫او‬ .‫است‬ ‫گذاشته‬ ‫اثر‬
‫بیماری‬ ‫ناگزیر‬ ‫خاصیت‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫‌گذراند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫گالیه‬ ‫و‬ ‫ناله‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫روز‬ ‫تمام‬ ‫کالفه‬ ‫و‬
‫دلش‬ ‫دیگر‬ ‫لحظۀ‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫عطش‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫کم‬ ‫را‬ ‫روح‬ ‫توان‬ ‫که‬ ‫است‬
.‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫رعشه‬‫به‬‫بدنش‬‫بعد‬ ‫لحظۀ‬‫و‬‫است‬‫آشوب‬
.‫همسرش‬ ،‫اوست‬ ‫پرستار‬ ‫تنها‬ ‫دوش‬ ‫بر‬ ‫مسئولیت‬ ‫‌ترین‬‫ت‬‫سخ‬ ‫میان‬ ‫این‬ ‫در‬
‫کنارش‬ ‫او‬ ‫بیداری‬ ‫لحظات‬ ‫آخرین‬ ‫تا‬ ‫آفتاب‬ ‫طلوع‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫جوانی‬ ‫همسر‬
15
‫پرستار‬ ‫خانم‬‫دوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫پاشوی‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫عوض‬ ‫را‬ ‫نمدارش‬ ِ‫‌بر‬‫ب‬‫ت‬ ‫دستمال‬ ،‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬
‫کارهایش‬ ‫انجام‬‫برای‬‫جانی‬‫که‬ ‫لحظاتی‬‫تمام‬‫در‬.‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫گلویش‬ ‫در‬‫را‬‫داروها‬
‫آب‬ ،‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫دهانش‬ ‫به‬ ‫غذا‬ ‫قاشق‬ ‫که‬ ‫اوست‬ ‫مهربان‬ ‫همسر‬ ‫این‬ ‫ندارد‬
‫مواظب‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫چک‬ ‫را‬ ‫تبش‬ ‫درجۀ‬ ‫‌ساعت‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫ساع‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خنک‬
.‫اوست‬‫احوال‬ ‫همۀ‬
‫دستورهای‬ ‫انجام‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫بداخالقش‬ ‫و‬ ‫کالفه‬ ،‫بیماری‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬
‫‌داری‬‫ض‬‫مری‬‫‌ها‬‫ی‬‫قدیم‬‫قول‬‫به‬‫‌داند‬‫ی‬‫م‬.‫است‬‫خارج‬‫همسرش‬‫توان‬‫از‬‫‌اش‬‫ی‬‫متوال‬
‫خانه‬ ‫گوشۀ‬ ‫است‬‫هفته‬‫که یک‬ ‫آدمی‬‫با‬‫آمدن‬‫کنار‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬‫نیست؛‬‫کس‬ ‫هر‬‫کار‬
‫شرمندۀ‬ ‫و‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌خواهد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫فراوان‬ ‫صبر‬ ‫و‬ ‫حوصله‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫غر‬ ‫فقط‬ ‫و‬ ‫افتاده‬
.‫‌ای‬‫ه‬‫گالی‬ ‫و‬‫اعتراضی‬‫به‬‫است‬‫نیاورده‬‫ابرو‬‫به‬‫خم‬‫حتی‬‫‌بار‬‫ک‬‫که ی‬ ‫است‬‫همسری‬
‫که‬ ‫استراحت‬ ‫و‬ ‫داروها‬ ‫مدد‬ ‫به‬ ‫نه‬ ‫شود‬ ‫بهتر‬ ‫اگر‬ ‫حالش‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫خودش‬
‫برای‬ ‫خدا‬ ‫از‬‫است‬ ‫سپاسگزار‬‫دل‬ ‫در‬ ‫چقدر‬ ‫و‬‫اوست‬‫‌دریغ‬‫ی‬‫ب‬‫محبت‬ ‫اثر‬‫‌یقین‬‫ه‬‫ب‬
.‫اوست‬‫پرستار‬،‫سخت‬‫روزهای‬‫این‬‫در‬‫که‬ ‫همسری‬‫چنین‬‫داشتن‬
16
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫بیمار‬ ‫طوالنی‬ ‫مدتی‬ ‫بزرگوارش‬ ‫پدر‬
‫خوب‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫دیده‬ ‫خود‬ ‫چشم‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫بیمار‬ ‫از‬ ‫پرستاری‬ ‫‌های‬‫ی‬‫را.دشوار‬ ‫بیماری‬
‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ .‫بیمار‬ ‫یک‬ ‫به‬ ‫رسیدگی‬ ‫‌طلبد‬‫ی‬‫م‬ ‫صبری‬ ‫و‬ ‫حوصله‬ ‫چه‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬
‫جان‬ ‫در‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫ایجاد‬ ‫شعفی‬ ‫چه‬ ،‫باشد‬ ‫همسر‬ ‫جانب‬ ‫از‬ ‫اگر‬ ‫رسیدگی‬ ‫این‬
‫«هر‬ :‫فرمود‬ ‫که‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ ‫عشق‬ ‫معجزۀ‬ ‫از‬ ‫باقر؟ع؟‬ ‫محمد‬ ‫امام‬ .‫مردش‬
‫به‬ ‫را‬ ‫دوزخ‬ ‫در‬ ‫هفت‬ ‫خداوند‬ ،‫کند‬ ‫خدمت‬ ‫را‬ ‫شوهرش‬ ‫روز‬ ‫هفت‬ ‫که‬ ‫زنی‬
‫خواهد‬ ‫که‬ ‫در‬ ‫هر‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫بگشاید‬ ‫رویش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫هشت‬ ‫و‬ ‫ببندد‬ ‫او‬ ‫روی‬
‫مگر‬ ‫بنوشاند؛‬ ‫شوهرش‬ ‫به‬ ‫آب‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جرع‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫زنی‬ ‫هیچ‬ .‫شود‬ ‫وارد‬
‫بگیرد‬ ‫روزه‬ ‫را‬ ‫روزهایش‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫سال‬ ‫یک‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫برایش‬ ‫او‬ ‫عمل‬ ‫این‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬
.»‫کند‬ ‫سپری‬ ‫عبادت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ب‬‫ش‬ ‫و‬
172‫صفحه‬،20‫جلد‬،‫‌الشیعه‬‫ل‬‫وسائ‬
‫مچاله‬‫کاغذ‬‫سوم‬‫لحظۀ‬
18
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫که‬ ‫مالیمی‬ ‫موسیقی‬ ‫صدای‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫کارگاه‬ ‫به‬ ‫اتاقش‬ ‫وسیع‬ ‫پنجرۀ‬ ‫از‬
.‫است‬ ‫‌شده‬‫م‬‫گ‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫دستگا‬ ‫پشت‬ ‫کارگران‬ ‫همهمۀ‬ ‫در‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫پخش‬ ‫اتاق‬ ‫در‬
‫از‬ ‫رئیس یکی‬ ‫و‬ ‫زده‬ ‫هم‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫جبروتی‬ ‫و‬ ‫جالل‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫غنج‬ ‫دلش‬
‫بیست‬ ‫و یاد‬ ‫‌بندد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ .‫شده‬ ‫نساجی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫کارخان‬ ‫‌ترین‬‫گ‬‫بزر‬
‫راه‬ ‫همسرش‬ ‫کمک‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫دوزندگ‬ ‫کوچک‬ ‫کارگاه‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫سال‬
‫‌های‬‫ه‬‫دستگا‬ ‫پای‬ ‫همسرش‬ ‫با‬ ‫صبح‬ ‫تا‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌هایی‬‫ب‬‫ش‬ ‫انداخت. یاد‬
.‫بگیرد‬‫پا‬‫کوچکشان‬‫تولیدی‬‫تا‬‫بودند‬‫بیدار‬‫قدیمی‬
‫همه‬‫که‬‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫فرزندانش‬‫ریزودرشت‬‫‌های‬‫ه‬‫خواست‬‫و‬‫همسرش‬‫آرزوهای‬‫یاد‬
‫به‬‫بادی‬.‫کند‬‫جمع‬‫کارگاه‬‫پیشرفت‬‫برای‬‫را‬‫‌هایش‬‫ل‬‫پو‬‫تا‬‫بود‬‫گرفته‬‫نادیده‬‫را‬
‫بود‬ ‫نکرده‬ ‫سختگیری‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫آ‬ ‫اگر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫غبغبش‬
.‫‌رسید‬‫ی‬‫نم‬‫اینجا‬‫به‬‫وقت‬‫هیچ‬،‫بود‬‫نکرده‬ ‫‌انداز‬‫س‬‫پ‬‫را‬‫‌هایش‬‫ل‬‫پو‬‫و‬
‫بیرون‬ ‫را‬ ‫کاغذ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫لمس‬ ‫را‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مچال‬ ‫کاغذ‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫جیبش‬ ‫در‬ ‫دست‬
‫قرار‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫است. یادش‬ ‫خرید‬ ‫لیست‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫نهادش‬ ‫از‬ ‫آه‬ ‫و‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬
19
‫مچاله‬ ‫کاغذ‬‫سوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫داشته‬‫کوچکی‬ ‫جشن‬‫خانه‬ ‫در‬،‫کارخانه‬ ‫دوم‬ ‫فاز‬‫‌اندازی‬‫ه‬‫را‬‫مناسبت‬‫به‬‫است‬
‫لیست‬ ،‫‌اند‬‫ه‬‫نیامد‬ ‫مدرسه‬ ‫از‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫تا‬ ‫کرده‬ ‫کید‬ ‫تأ‬ ‫چقدر‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫باشند‬
‫حرف‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫بلندبلند‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫کاغذ‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬ ‫زیرچشمی‬ .‫کند‬ ‫تهیه‬ ‫را‬
!‫خورد‬ ‫هم‬ ‫‌غوره‬‫ب‬‫آ‬ ‫با‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫ساالد‬ ،‫نیست‬ ‫الزم‬ ‫که‬ ‫مایونز‬ ‫سس‬ :‫‌زند‬‫ی‬‫م‬
!‫‌وای‬‫ی‬‫ا‬...‫و‬‫آجیل‬‫و‬‫تخمه‬!‫میوه؟‬‫مدل‬‫سه‬!‫هست‬‫که‬ ‫شکالت‬!‫شیرینی؟‬
‫وقت‬ ‫چند‬ ‫که‬ ‫‌پیچد‬‫ی‬‫م‬ ‫گوشش‬ ‫در‬ ‫زنش‬ ‫صدای‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫در‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫اخ‬
،‫بخشیده‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫دنیا‬ ‫مال‬ ‫از‬ ‫خدا‬ ‫وقتی‬ ‫که‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫اعتراض‬ ‫ناراحتی‬ ‫‌بار  با‬‫ک‬‫ی‬
.‫بگیرد‬ ‫سخت‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫به‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫ای‬ ‫را‬ ‫زندگی‬ ‫و‬ ‫بدهد‬ ‫خرج‬ ‫به‬ ‫ت‬ ّ‫خس‬ ‫نباید‬
‫برای‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫پو‬ ‫که‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫نصیحتش‬ ‫دلسوزانه‬ ‫که‬ ،‫پدرش‬ ‫صدای‬ ‫هم‬ ‫بعد‬
.‫نکند‬‫جمع‬،‫‌بیند‬‫ی‬‫نم‬‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬‫که‬‫روزهایی‬
‫بود؛‬ ‫کرده‬ ‫گالیه‬ ‫او‬ ‫‌های‬‫ی‬‫‌گیر‬‫ت‬‫سخ‬ ‫از‬ ‫همسرش‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫دفعاتی‬ ‫همۀ‬ ‫یاد‬
‫‌ومیل‬‫ف‬‫حی‬‫دنبال‬‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬‫و‬‫همسر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫راضی‬‫دلش‬‫اما‬
.‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬‫زباله‬‫سطل‬‫در‬‫را‬‫لیست‬‫‌ها‬‫ل‬‫خیا‬‫همین‬‫با‬.‫هستند‬‫او‬‫سرمایۀ‬‫کردن‬
20
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫امتش‬ ‫به‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬ .‫امت‬ ‫راهنمای‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫رحمت‬ ‫پیامبر‬ ‫محمد؟ص؟‬
‫خیال‬ ‫مردمش‬ .‫نه‬ ‫‌ها‬‫م‬‫کدا‬ ‫و‬ ‫اویند‬ ‫دین‬ ‫اهالی‬ ‫از‬ ‫‌ها‬‫م‬‫آد‬ ‫کدام‬ ‫بدهد‬ ‫نشان‬
‫باشد؛‬ ‫مرد‬ ‫تا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫به‬ ‫بدهد‬ ‫نشان‬ ‫‌شست‬‫ب‬‫ضر‬ ‫باید‬ ‫مرد‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬
‫‌نظری‬‫گ‬‫تن‬ ‫و‬ ‫‌گیری‬‫ت‬‫سخ‬ ‫در‬ ‫باید‬ ‫را‬ ‫‌داری‬‫ن‬‫دی‬ ‫و‬ ‫مردانگی‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫خیال‬
‫و‬ ‫‌کشیده‬‫م‬‫دره‬ ‫چهرۀ‬ ‫با‬ ،‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫خواهشی‬ ‫اگر‬ ‫زنانشان‬ .‫کنند‬ ‫جستجو‬
‫پیامبر‬ ‫اما‬ ‫او‬ ‫‌کردند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫پشیمانشان‬ ‫زدن‬ ‫حرف‬ ‫از‬ ‫‌وغریب‬‫ب‬‫عجی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫بهان‬
‫چشمشان‬ ‫پیش‬ ‫را‬ ‫مسلمانی‬ ‫اصیل‬ ‫معنای‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫او‬ .‫بود‬ ‫لبخند‬ ‫و‬ ‫مهربانی‬
‫دهد‬ ‫وسعت‬ ‫او‬ ‫زندگی‬ ‫به‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫نیست‬ ‫ما‬ ‫«از‬ :‫گفت‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬
.»‫بگیرد‬ ‫سخت‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫بر‬ ‫او‬ ]‫حال‬ ‫این‬ ‫[با‬ ‫و‬
۲۵۵‫صفحه‬،۱‫جلد‬،‫اللئالی‬‫عوالی‬
‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬‫روسری‬‫چهارم‬‫لحظۀ‬
22
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫برای‬ ‫و‬ ‫‌مالد‬‫ی‬‫م‬ ‫نان‬ ‫روی‬ ‫را‬ ‫عسل‬ ‫و‬ ‫کره‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫نشست‬ ‫صبحانه‬ ‫سفرۀ‬ ‫سر‬
‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫لقمه‬ ،‫‌هاست‬‫ه‬‫بچ‬ ‫مدرسۀ‬ ‫لقمۀ‬ ‫کردن‬ ‫آماده‬ ‫مشغول‬ ‫که‬ ‫همسرش‬
‫تا‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫اتاق‬ ‫راهی‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تشکر‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫زن‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫دهانش‬ ‫در‬ ‫و‬
.‫بگذارد‬‫کیفشان‬ ‫در‬‫را‬‫‌شان‬‫ه‬‫تغذی‬
‫کشیده‬ ‫سر‬‫نیمه‬‫تا‬‫که‬ ‫را‬‫چایش‬‫مرد‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬‫کارخانه‬ ‫سرویس‬‫بوق‬‫صدای‬
‫همسرش‬ ‫تا‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرک‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫اتاق‬ ‫به‬ .‫‌دارد‬‫ی‬‫برم‬ ‫را‬ ‫کیفش‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫رها‬
‫کیف‬ ‫کردن‬ ‫مرتب‬‫پیش‬‫همسرش‬‫حواس‬‫اما‬‫کند؛‬ ‫خداحافظی‬‫او‬‫از‬‫و‬‫ببیند‬‫را‬
‫عمیقی‬ ‫‌کند.نفس‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫بدرق‬ ‫سرسری‬ ‫خداحافظی‬ ‫با یک‬ ‫و‬ ‫دخترهاست‬
.‫‌ماند‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫پیش‬‫دلش‬‫اما‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬‫خداحافظی‬‫لب‬‫زیر‬.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬
‫فکر‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫مهر‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫‌دند‬‫خ‬‫چر‬ ‫حرکت‬ ‫هیاهوی‬ ‫بین‬ ‫کارخانه‬ ‫در‬
‫دوست‬‫و‬‫‌شده‬‫گ‬‫تن‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫همدم‬‫برای‬‫دلش‬‫که‬ ‫روزهاست‬‫آن‬‫از‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫و‬ ‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫‌پر‬‫ت‬‫دس‬ ‫با‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫تمام‬ ‫کاری‬ ‫ساعت‬ ‫زودتر‬ ‫هرچه‬ ‫دارد‬
‫مدرسۀ‬ ‫و‬ ‫درس‬ ‫و‬ ‫روز‬ ‫اتفاقات‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بنشیند‬ ‫کنارش‬ .‫ببیند‬ ‫را‬ ‫همسرش‬ ‫لبخند‬
23
‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬ ‫روسری‬‫چهارم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫تمام‬ ‫که‬ ‫کارش‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫غنج‬ ‫فکرها‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫دلش‬ .‫بزند‬ ‫گپ‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬
‫مایحتاج‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫کارخانه‬ ‫کارکنان‬ ‫فروشگاه‬ ‫راهی‬ ‫‌وذوق‬‫ق‬‫شو‬ ‫با‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬
‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬ ‫روسری‬ ‫آخر‬ ‫دم‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تهیه‬ ‫دارد‬ ‫ذهن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫آنجا‬ ‫تا‬ ‫را‬ ‫خانه‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫راهی‬‫اشتیاق‬‫با‬‫و‬‫‌خرد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫برای‬‫زیبایی‬
‫خانه‬ ِ‫در‬ ‫همسرش‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫زنگ‬ ‫اما‬ ‫دارد؛‬ ‫همراه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫کلید‬
‫دختر‬ ‫بار‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫زنگ‬ ‫دوباره‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫خبری‬ .‫کند‬ ‫باز‬ ‫رویش‬ ‫به‬ ‫را‬
.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫جیغ‬‫خوشحالی‬ ‫از‬‫خریدها‬‫دیدن‬‫با‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬‫را‬ ‫در‬‫کوچکش‬
‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ ‫جواب‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫مادر‬ ‫سراغ‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫لبخند‬ ‫دخترش‬ ‫به‬
‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تلویزیون‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬ !‫است‬ ‫تلویزیون‬ ‫پای‬ ‫که‬
‫پیش‬ ‫حواسش‬ ‫و‬ ‫هوش‬ ‫همۀ‬ ‫‌که‬‫ی‬‫درحال‬ ‫و‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرک‬ ‫کاناپه‬ ‫پشت‬ ‫از‬ ‫که‬
‫روسری‬ ‫ناراحتی‬ ‫‌دهد.  با‬‫ی‬‫م‬ ‫تحویلش‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫‌بست‬‫ه‬‫شکست‬ ‫سالم‬ ،‫است‬ ‫سریال‬
‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫‌خواب‬‫ق‬‫اتا‬‫به‬‫‌سروصدا‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫بیرون‬‫‌ها‬‫د‬‫خری‬‫کیسۀ‬ ‫از‬‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬
.‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬،‫‌خورند‬‫ی‬‫‌م‬‫ک‬‫خا‬‫که‬ ‫‌‌هایی‬‫ه‬‫هدی‬‫سایر‬ ‫کنار‬ ‫کمدش‬ ‫در‬‫و‬
24
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫همسرش‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫آمده‬ .‫پیامبرش‬ ‫پیش‬ ‫است‬ ‫آورده‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ف‬‫حر‬ ،‫مرد‬
‫دارم‬ ‫«همسری‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ .‫کند‬ ‫سوال‬ ‫کارهایش‬ ‫ارزش‬ ‫و‬ ‫جایگاه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫تعریف‬
‫بیرون‬ ‫که‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫استقبالم‬ ‫به‬ ،‫‌شوم‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫وارد‬ ‫وقت‬ ‫هر‬ ‫که‬
‫اگر‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ،‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫اندوهگین‬ ‫را‬ ‫من‬ ‫وقتی‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ام‬‫ه‬‫بدرق‬ ،‫‌روم‬‫ی‬‫م‬
‫گرفته‬ ‫عهده‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫خداوند‬ ‫‌که‬‫بدان‬ ،‫‌خوری‬‫ی‬‫م‬ ‫غصه‬ ‫روزی‬ ‫و‬ ‫رزق‬ ‫برای‬
‫از‬ ‫دلش‬ »!‫کند‬ ‫زیاد‬ ‫را‬ ‫اندوهت‬ ‫خدا‬ ،‫‌خوری‬‫ی‬‫م‬ ‫غصه‬ ‫آخرتت‬ ‫برای‬ ‫اگر‬ ‫و‬
‫«برای‬ :‫‌گویند‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫وقتی‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫شاد‬ ‫پیامبرش‬ ‫پاسخ‬
‫که‬ ‫خداست‬ ‫کارگزاران‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫زن‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫است‬ ]‫زمین‬ ‫[در‬ ‫کارگزارانی‬ ‫خدا‬
.»‫است‬ ‫شهید‬ ‫پاداش‬ ‫از‬ ‫نیمی‬ ‫با‬ ‫برابر‬ ‫او‬ ‫پاداش‬
۳۸۹‫صفحه‬،۳‫جلد‬،‫الفقیه‬‫یحضره‬ ‫ال‬‫من‬
‫خانه‬ ِ‫سنگر‬‫پنجم‬‫لحظۀ‬
26
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫فایده‬ .‫پذیرایی‬ ‫به‬ ‫آشپزخانه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫اتاق‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫اتاق‬ ‫این‬ ‫از‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫خانه‬ ‫در‬
‫را‬ ‫رومیزی‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫بکشد‬ ‫دستمال‬ ‫را‬ ‫گلدان‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫دیگر‬ ‫بار‬ ‫هزار‬ .‫ندارد‬
‫گرفته‬ ‫دلش‬ .‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬ ‫سرجا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫حوصل‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫باز‬ ‫لقش‬
ُ
‫خ‬ ،‫کند‬ ‫صاف‬
.‫ببلعند‬‫خود‬ ‫در‬‫را‬‫او‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫‌یکی‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬ ‫انگار‬‫خانه‬ ‫درودیوار‬‫و‬‫است‬
‫دوتایی‬ ‫عکس‬ ‫قاب‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫پایین‬ ‫است‬ ‫رسیده‬ ‫گلو‬ ‫تا‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫بغضش‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫همسرش‬‫و‬‫خودش‬
‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫باورش‬ ‫هنوز‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫دیوار‬ ‫روی‬ ‫تقویم‬ ‫بار‬ ‫چندمین‬ ‫برای‬
‫این‬ ‫حساب‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫سالی‬ ‫دو‬ .‫نگذشته‬ ‫هم‬ ‫سال‬ ‫دو‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫عروس‬ ‫تاریخ‬ ‫از‬ ‫که‬
‫پر‬ ‫دلش‬ .‫است‬ ‫کرده‬ ‫سپری‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫تنها‬ ‫را‬ ‫روزش‬ ‫سیزده‬ ‫و‬ ‫سیصد‬ ،‫روز‬
‫خودش‬‫با‬.‫‌داند‬‫ی‬‫م‬‫خوب‬‫را‬‫زبانشان‬‫که‬ ‫مهربان‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫آن‬‫برای‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬
‫و‬‫‌ها‬‫ه‬‫خمپار‬‫آتش‬‫زیر‬‫درگیری‬‫کدام‬ ‫در‬‫اآلن‬،‫‌ها‬‫م‬‫چش‬‫این‬‫صاحب‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬
.‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫دلش‬‫‌جنگد؟‬‫ی‬‫م‬‫خاکی‬‫سروصورت‬‫و‬‫تشنه‬‫گلوی‬ ‫با‬‫دارد‬‫‌ها‬‫ل‬‫مسلس‬
.‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬»‫الراحمین‬‫ارحم‬‫هو‬‫و‬
ً
‫حافظا‬‫خیر‬‫«فاهلل‬‫برایش‬‫و‬‫‌گزد‬‫ی‬‫م‬‫لب‬
27
‫خانه‬ ِ‫سنگر‬‫پنجم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫ناموس‬‫زینب؟اهع؟‬‫حضرت‬‫حرم‬‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫‌های‬‫ف‬‫حر‬‫یاد‬
‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ .‫برسد‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫داعش‬ ‫ناپاک‬ ‫دست‬ ‫بگذارند‬ ‫نباید‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫شیعه‬
‫و‬ ‫‌تنگی‬‫ل‬‫د‬ ‫این‬ ‫اما‬ ‫‌دارد؛‬‫ی‬‫برم‬ ‫موج‬ ‫زینب؟اهع؟‬ ‫حضرت‬ ‫نازنین‬ ‫ضریح‬ ‫به یاد‬
‫که‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫سخت‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫بار‬ ‫هر‬ .‫‌دارد‬‫ی‬‫برنم‬ ‫سرش‬ ‫از‬ ‫دست‬ ،‫ یکریز‬ ِ‫دلواپسی‬
‫حسرت‬ ‫قبل‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫‌کشند‬‫ی‬‫م‬ ‫رزمندگان‬ ‫سایر‬ ‫و‬ ‫همسرش‬
‫ویژه‬‫‌های‬‫ب‬‫ثوا‬‫این‬‫از‬‫باید‬‫چرا‬‫و‬‫نشده‬‫او‬‫نصیب‬‫توفیق‬‫این‬‫چرا‬‫که‬ ‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬
.‫باشد‬‫محروم‬‫بزرگ‬‫و‬
‫که‬ ‫دارد‬ ‫را‬ ‫این‬ ‫جرئت‬ ‫و‬ ‫دل‬ ‫واقعا‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خلوت‬ ‫که‬ ‫خودش‬ ‫با‬
.‫بجنگد‬‫دینش‬‫برای‬‫و‬‫بایستد‬‫مردش‬ ‫کنار‬ ‫و‬‫بگیرد‬‫دست‬‫به‬‫اسلحه‬
‫اذیتش‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫ای‬ ‫خانه‬ ‫سکوت‬ ‫تا‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫را‬ ‫تلویزیون‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬
‫دست‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کتابی‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫نشسته‬ ‫مجری‬ ‫روبروی‬ ‫جوانی‬ ‫روحانی‬ .‫نکند‬
‫که‬ ‫را‬ ‫روایت‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫زیادتر‬ ‫را‬ ‫تلویزیون‬ ‫صدای‬ .‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬ ‫روایتی‬ ،‫دارد‬
...‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫آرام‬‫جانش‬‫بفهمد‬‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬،‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬
28
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ ‫امتش‬ ‫زنان‬ ‫و‬ ‫مردان‬ ‫‌های‬‫ل‬‫د‬ ‫از‬ ‫پیامبر؟ص؟‬
‫این‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ .‫‌روند‬‫ی‬‫م‬ ‫جنگ‬ ‫به‬ ‫مردانشان‬ ‫وقتی‬ ‫‌کشند‬‫ی‬‫م‬ ‫عذاب‬ ‫چقدر‬
‫‌هایی‬‫ن‬‫ز‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫آزرده‬ ‫را‬ ‫زن‬ ‫نازک‬ ‫جان‬ ،‫تنهایی‬ ‫و‬ ‫‌تنگی‬‫ل‬‫د‬
‫بجنگند‬ ‫خدا‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫مردهایشان‬ ‫‌پای‬‫ه‬‫‌ب‬‫ا‬‫پ‬ ‫تا‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫پر‬ ‫دلشان‬ ‫که‬ ‫هستند‬
‫که‬ ‫شد‬ ‫همین‬ .‫بشود‬ ‫هم‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫نصیب‬ ‫‌اهلل‬‫ل‬‫سبی‬ ‫فی‬ ‫جهاد‬ ‫‌کران‬‫ی‬‫ب‬ ‫ثواب‬ ‫و‬
:‫گفتند‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫آمدند‬ ‫سراغش‬ ‫اسالم‬ ‫مجاهدان‬ ‫همسران‬ ‫از‬ ‫جمعی‬ ‫وقتی‬
‫خود‬ ِ‫آن‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫بزرگی‬ ‫فضیلت‬ ‫خدا‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫جهاد‬ ‫با‬ ‫مردان‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫«ای‬
‫در‬ ‫مجاهدان‬ ‫ثواب‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫بتوانیم‬ ‫که‬ ‫نداریم‬ ‫کاری‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬ ‫ما‬ ‫اما‬ ‫‌اند؛‬‫ه‬‫کرد‬
‫بدانند‬ ‫و‬ ‫بگیرد‬ ‫آرام‬ ‫دلشان‬ ‫که‬ ‫گفت‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جمل‬ ‫باشیم»؛‬ ‫داشته‬ ‫را‬ ‫خدا‬ ‫راه‬
:‫فرمود‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شریکشان‬ ‫جهاد‬ ‫ثواب‬ ‫در‬ ‫آسان‬ ‫و‬ ‫‌مضایقه‬‫ی‬‫ب‬ ‫چه‬ ‫خداوند‬
‫راه‬ ‫در‬ ‫مجاهدین‬ ‫عمل‬ ]‫[پاداش‬ ،‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫در‬ ‫شما‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هر‬ ِ‫کار‬ ‫و‬ ‫«خدمت‬
.»‫داشت‬ ‫خواهد‬ ‫را‬ ‫خدا‬
۳۷۶‫صفحه‬،۲‫جلد‬،‫روضةالواعظین‬
‫غریبه‬‫ششم‬‫لحظۀ‬
30
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫کاغذ‬ ‫انبوهی‬ ‫آمده‬ ‫اداره‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫صبح‬ ‫از‬ .‫‌جوشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرکه‬ ‫و‬ ‫سیر‬ ‫مثل‬ ‫دلش‬
‫نزده‬ ‫دست‬ ‫‌کدامشان‬‫چ‬‫هی‬ ‫به‬ ‫هنوز‬ ‫او‬ ‫اما‬ ‫‌شده؛‬‫ه‬‫انباشت‬ ‫میزش‬ ‫روی‬ ‫نامه‬ ‫و‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫خیره‬ ‫نامعلومی‬ ‫نقطۀ‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬ ‫میز‬ ‫پشت‬ ‫ساعتی‬ .‫است‬
‫دیگر‬ ‫ساعتی‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫قدم‬ ‫اتاقش‬ ‫در‬ ‫‌قرار‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫‌جود‬‫ی‬‫م‬ ‫ناخن‬ ‫دیگر‬ ‫ساعتی‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پایین‬‫و‬ ‫باال‬‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫گوش‬ ‫صفحۀ‬‫‌هدف‬‫ی‬‫ب‬
.‫‌شده‬‫ب‬‫خرا‬ ‫سرش‬ ‫روی‬ ‫دنیا‬ ،‫دیده‬ ‫همسرش‬ ‫گوشی‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫م‬‫پیا‬ ‫آن‬ ‫وقتی‬ ‫از‬
‫خودش‬ ‫از‬ ‫مدام‬ .‫باشد‬ ‫نیاورده‬ ‫هجوم‬ ‫ذهنش‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫خیالی‬ ‫و‬ ‫فکر‬
‫تصنعی‬‫‌فریب‬‫ل‬‫د‬‫لبخند‬‫آن‬‫با‬‫پروفایلش‬‫تصویر‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫غریب‬‫مرد‬‫آن‬‫‌پرسد‬‫ی‬‫م‬
‫پیام‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫چرا‬ ،‫نیست‬ ‫درستی‬ ‫آدم‬ ‫‌زد‬‫ی‬‫م‬ ‫داد‬ ‫طال‬ ‫گردنبند‬ ‫و‬ ‫باز‬ ‫و یقۀ‬
‫پیداکرده؟‬‫را‬‫او‬‫همسر‬ ‫شمارۀ‬‫کجا‬ ‫از‬‫نامرد‬ ِ‫مردک‬‫این‬
ً
‫اصال‬‫داده؟‬
‫ذهنش‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تقال‬ ‫میان‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫‌خورند‬‫ی‬‫م‬ ‫چرخ‬ ‫ذهنش‬ ‫در‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سؤا‬
‫نگفته؟‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫چیزی‬ ‫همسرش‬ ‫چرا‬ :‫دارد‬ ‫نگه‬ ‫دور‬ ‫اساسی‬ ‫پرسش‬ ‫از یک‬ ‫را‬
‫مرد‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫نسبتی‬ ‫‌واقع‬‫ه‬‫ب‬ ‫همسرش‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫که‬ ‫نکند‬ ‫فکر‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌وپا‬‫ت‬‫دس‬
31
‫غریبه‬‫ششم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫احساس‬ ‫‌کاری؟‬‫ن‬‫پنها‬ ‫چرا‬ ‫‌داشته؟‬‫ه‬‫نگ‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عاشقان‬ ‫‌های‬‫م‬‫پیا‬ ‫چرا‬ ،‫ندارد‬
‫را‬ ‫ساعتی‬ ‫مرخصی‬ ‫برگۀ‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫دیوانه‬ ،‫کند‬ ‫تعلل‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫اگر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
.‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫سمت‬‫به‬‫عجله‬‫با‬‫و‬‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫رئیسش‬‫میز‬‫روی‬
‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خداخدا‬ ‫دلش‬ ‫ته‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫کلید‬ ‫‌سروصدا‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫به‬
‫و‬ ‫ته‬ ‫و‬ ‫بزند‬ ‫موبایلش‬ ‫گوشی‬ ‫به‬ ‫سری‬ ‫بتواند‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫خواب‬ ‫هنوز‬ ‫همسرش‬
.‫دربیاورد‬‫را‬‫ماجرا‬‫توی‬
‫همسرش‬ ‫در‬‫الی‬ ‫از‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫متوقفش‬‫گریه‬ ‫صدای‬‫و‬‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫به‬‫پا‬‫آرام‬
‫شده‬‫او‬‫حضور‬‫متوجه‬‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫نشسته‬‫او‬‫به‬‫پشت‬‫آشپزخانه‬‫در‬‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬‫را‬
‫‌اش‬‫ه‬‫دخترخال‬ ‫با‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫حرف‬ ‫مادرش‬ ‫با‬ ‫گریه‬ ‫با‬ ،‫باشد‬
‫در‬ ‫هم‬ ‫غریبه‬ ‫مردان‬ ‫که‬ ‫اینترنتی‬ ‫گروه‬ ‫در یک‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫‌اجازه‬‫ی‬‫ب‬ ‫چون‬ ،‫کند‬ ‫دعوا‬
.‫شود‬ ‫او‬ ‫مزاحم‬ ‫غریبه‬ ‫مرد‬ ‫شده یک‬ ‫باعث‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫اضافه‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫بود‬ ‫عضو‬ ‫آن‬
‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫‌اش‬‫ی‬‫غیرت‬‫شوهر‬‫به‬‫را‬‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬‫شب‬‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫مادرش‬‫به‬‫که‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬
.‫بگذارد‬‫دستش‬‫کف‬ ‫را‬‫مزاحم‬ ‫مرتیکۀ‬‫آن‬‫حق‬‫تا‬
32
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫همیشه‬ ‫مانند‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬ ‫جمع‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫دور‬ ‫اصحاب‬ ‫و‬ ‫یاران‬ ‫از‬ ‫جمعی‬
‫و‬ ‫کند‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫مبارکش‬ ‫دهان‬ ‫حضرت‬ ‫که‬ ‫منتظرند‬ .‫شنیدن‬ ‫برای‬ ‫منتظرند‬
‫بگوید‬ ‫برایشان‬ ‫منتظرند‬ .‫کند‬ ‫نجوا‬ ‫جانشان‬ ‫گوش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خوشبختی‬ ‫رازهای‬
‫از‬ ‫را‬ ‫بهره‬ ‫بیشترین‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫‌تر‬‫ت‬‫خوشبخ‬ ‫همه‬ ‫از‬ ‫عالم‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫مرد‬ ‫کدام‬
:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫سخن‬ ‫به‬ ‫لب‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫است؟‬ ‫برده‬ ‫کسی‬ ‫چه‬ ،‫دنیا‬
‫نیست‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫برتر‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫بهر‬ ‫مسلمانی‬ ]‫[نعمت‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ،‫مسلمان‬ ‫مرد‬ ‫«برای‬
‫شادمان‬ ‫و‬ ‫مسرور‬ ‫کند‬ ‫نگاه‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫مسلمانی‬ ‫همسر‬ ‫که‬
]‫[پاکدامنی‬ ‫حافظ‬ ‫هم‬ ،‫همسرش‬ ‫غیاب‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کند؛‬ ‫اطاعت‬ ‫او‬ ‫فرمان‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫شود؛‬
.»‫همسرش‬ ‫اموال‬ ‫حافظ‬ ‫هم‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫خودش‬
۳۲۷‫صفحه‬،۵‫جلد‬،‫کافی‬
‫باران‬‫زیر‬‫هفتم‬‫لحظۀ‬
34
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫در‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫همیشگ‬ ِ‫میز‬ ‫دور‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌تر‬‫ف‬‫‌طر‬‫ن‬‫آ‬ ‫میز‬ ‫چند‬ ‫تا‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫خند‬ ‫صدای‬
‫که یادش‬ ‫زمانی‬‫تا‬.‫کنند‬‫تازه‬‫دیداری‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬‫جمع‬‫شهر‬‫معروف‬‫‌شاپ‬‫ی‬‫کاف‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫بود‬ ‫برقرار‬ ‫دوستانه‬ ‫قرارهای‬ ‫این‬ ‫دبیرستان‬ ‫روزهای‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬
‫برای‬ ‫است‬ ‫فرصتی‬ !‫قدیمی‬ ‫دوستان‬ ‫با‬ ‫دیدارها‬ ‫این‬ ‫اویند‬ ‫بزرگ‬ ‫‌خوشی‬‫ل‬‫د‬
‫ناهار‬ ‫فکر‬ ‫از‬ ‫آمدن‬ ‫بیرون‬ ‫و‬ ‫زندگی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫دغدغ‬ ‫از‬ ‫کردن‬ ‫فرار‬ ‫و‬ ‫کردن‬ ‫دردودل‬
‫راحت‬ ‫خیال‬ ‫با‬ ‫اینکه‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫مجالی‬ .‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫مشق‬ ‫درس ‌و‬ ‫و‬ ‫شام‬ ‫و‬
.‫بگذراند‬‫خوش‬‫و‬‫باشد‬‫خودش‬‫برای‬‫را‬‫چندساعتی‬
‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌نگران‬‫ل‬‫د‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫قرار‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫شوهرش‬ ‫‌اجازۀ‬‫ی‬‫ب‬ ‫که‬ ‫بار‬ ‫هر‬ ‫البته‬
.‫برود‬‫لو‬،‫‌شدنش‬‫ج‬‫خار‬‫خانه‬ ‫از‬‫‌خبر‬‫ی‬‫ب‬‫این‬‫که‬ ‫بیفتد‬‫اتفاقی‬‫ناگهان‬‫مبادا‬
‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫ساعت‬ ‫جمع‬ ‫حواسش‬ ‫تازه‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫که‬ ‫میز‬ ‫سر‬ ‫از‬
‫گذشته‬ ِ‫خوب‬ ‫خاطرات‬ ‫مرور‬ ‫در‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫بارانی؛‬ ‫هوا‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫غروب‬ ‫حوالی‬
‫خداحافظی‬ ‫و‬ ‫‌جنباند‬‫ی‬‫م‬ ‫دست‬ .‫است‬ ‫نشده‬ ‫زمان‬ ‫گذر‬ ‫متوجه‬ ‫که‬ ‫بوده‬ ‫غرق‬
‫همین‬ ‫حوالی‬ ‫که‬ ‫دخترش‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫زودتر‬ ‫تا‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫مختصر‬ ‫را‬
35
‫باران‬ ‫زیر‬‫هفتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫از‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫تاکسی‬ ‫باعجله‬ .‫کند‬ ‫درست‬ ‫شام‬ ،‫‌گردد‬‫ی‬‫برم‬ ‫مدرسه‬ ‫از‬ ‫ساعت‬
‫که‬ ‫اذان‬ ‫صدای‬ ‫و‬ ‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬ ‫دیگر‬ ‫ساعتی‬ ،‫بگذرد‬ ‫خیس‬ ‫‌های‬‫ن‬‫خیابا‬ ‫ترافیک‬
.‫است‬‫کرده‬ ‫‌روی‬‫ه‬‫زیاد‬‫کمی‬ ‫بیخیالی‬‫در‬‫انگار‬‫که‬ ‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬‫تازه‬،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬
‫باید‬‫و‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫به‬‫دخترش‬‫با‬‫‌زمان‬‫م‬‫ه‬‫که‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫حساب‬‫خودش‬‫پیش‬
‫به‬‫اما‬‫کند؛‬‫اکتفا‬‫حاضری‬‫غذای‬‫به یک‬‫شام‬‫برای‬‫و‬‫بزند‬‫را‬‫مفصل‬‫غذای‬‫قید‬
.‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬‫جا‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫که‬‫خانه‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫دوخت‬ ‫در‬ ‫به‬ ‫چشم‬ ‫دلواپس‬ ‫و‬ ‫کالفه‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫دخترش‬ ‫و‬ ‫همسر‬
‫قرار‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫مدرسه‬ ‫به‬ ‫رفتن‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫دخترش‬ ‫که‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫ناگهان یادش‬
‫را‬ ‫آخر‬ ‫زنگ‬ ‫دو‬ ‫چون‬ ،‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫قبل‬ ‫روزهای‬ ‫از‬ ‫زودتر‬ ‫ساعت‬ ‫دو‬ ‫است‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫اعالم‬‫تعطیل‬‫دبیران‬‫شورای‬‫برگزاری‬‫برای‬
‫مغازه‬‫از‬‫باران‬‫زیر‬،‫دخترشان‬‫برای‬‫در‬‫کردن‬ ‫باز‬‫برای‬‫که‬‫همسرش‬‫به‬‫شرمنده‬
 ‌‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫که‬ ‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫است‬ ‫آمده‬ ‫خانه‬ ‫تا‬
.‫است‬‫‌آزرده‬‫ل‬‫د‬‫‌خبرش‬‫ی‬‫ب‬‫رفتن‬‫بیرون‬
36
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫خودسرشان‬ ‫زنان‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫شنیده‬ ‫امتش‬ ‫مردان‬ ‫از‬ ‫‌هایی‬‫ت‬‫شکای‬ ‫باری‬ ‫چند‬
‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫شکایت‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫پیش‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫آمد‬ ‫مردان‬ .‫‌مندند‬‫ه‬‫گالی‬ ‫و‬ ‫شاکی‬
‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫رفتن‬ ‫بیرون‬ ‫برای‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫بدون‬ ‫همسرانشان‬ ‫اوقات‬ ‫برخی‬ ‫که‬
‫تا‬ ‫و‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلشان‬ ‫وقت‬ ‫هر‬ ،‫بگیرند‬ ‫اجازه‬
‫خبر‬ ‫آخرت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫‌مانند‬‫ی‬‫م‬ ‫بیرون‬ ،‫باشد‬ ‫‌میلشان‬‫ب‬‫با‬ ‫که‬ ‫وقتی‬
‫دستان‬ ‫با‬ ‫امتش‬ ‫زنان‬ ‫که‬ ‫عاقبتی‬ ‫از‬ ،‫را‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫عذا‬ ‫‌است‬‫دیده‬ ‫معراج‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫دارد‬
‫از‬ ‫نفر‬ ‫یک‬ ‫حتی‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باخبرشان‬ ،‫‌سازند‬‫ی‬‫م‬ ‫خود‬ ‫برای‬ ‫خود‬
‫اجازه‬ ‫«زن‬ :‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫اعالم‬ ‫رسا‬ ‫و‬ ‫محکم‬ ،‫همین‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫شوند‬ ‫عذاب‬ ‫او‬ ‫امت‬
‫از‬ ‫‌اجازه‬‫ن‬‫بدو‬ ‫زنی‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫شوهر؛‬ ‫اجازۀ‬ ‫با‬ ‫مگر‬ ،‫شود‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫ندارد‬
‫را‬ ‫او‬ ‫رحمت‬ ‫و‬ ‫غضب‬ ‫فرشتگان‬ ‫و‬ ‫زمین‬ ‫و‬ ‫آسمان‬ ‫فرشتگان‬ ،‫شد‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬
.»‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫تا‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫لعنت‬
214‫صفحه‬،‫االخالق‬‫مکارم‬
‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ِ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬‫هشتم‬‫لحظۀ‬
38
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫بیدار‬ ‫که‬ ‫‌الطلوع‬‫ی‬‫عل‬ ‫صبح‬ ‫از‬ .‫خانه‬ ‫‌جان‬‫ه‬‫ب‬ ‫افتاده‬ ‫و‬ ‫زده‬ ‫باال‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ن‬‫آستی‬
‫دنبالشان‬ ‫‌نفس‬‫ک‬‫‌کند. ی‬‫ی‬‫م‬ ‫جمع‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫‌های‬‫ش‬‫‌وپا‬‫ت‬‫ریخ‬ ‫دارد‬ ،‫شده‬
‫کمد‬ ‫در‬ ‫هزارم‬ ‫بار‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫جمع‬ ‫زمین‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌باز‬‫ب‬‫اسبا‬ ‫و‬ ‫دویده‬
‫معدن‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫تختشان‬ ‫زیر‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫مرتب‬ ‫را‬ ‫‌هایشان‬‫س‬‫لبا‬ ‫کشوی‬ .‫گذاشته‬
‫سراغ‬ ‫رفته‬ ‫هم‬ ‫بعد‬ .‫کشیده‬ ‫جارو‬ ،‫است‬ ‫رنگارنگ‬ ‫‌های‬‫ی‬‫خوراک‬ ‫پوست‬
.‫است‬‫کشیده‬ ‫دستمال‬‫و‬‫چیده‬‫نو‬ ‫از‬‫را‬‫‌ها‬‫ت‬‫کابین‬ ‫تمام‬‫و‬‫آشپزخانه‬
.‫کرده‬ ‫آماده‬‫کنارش‬ ‫در‬‫هم‬‫‌ای‬‫ه‬‫خوشمز‬‫مخلفات‬‫و‬‫دیده‬‫تدارک‬‫مفصلی‬‫شام‬
‫جانی‬ ‫دیگر‬ .‫است‬ ‫کرده‬ ‫مرتب‬ ‫و‬ ‫کشیده‬ ‫جارو‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫تمام‬ ‫هم‬ ‫‌آخر‬‫ت‬‫دس‬
.‫است‬‫افتاده‬‫مبل‬‫روی‬‫‌رمق‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫خسته‬‫و‬‫نمانده‬‫برایش‬
،‫‌اند‬‫ب‬‫خوا‬‫غرق‬‫روبرویش‬‫همیشگی‬‫‌های‬‫ت‬‫شیطن‬‫و‬‫بازی‬‫از‬‫پس‬‫که‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬‫به‬
‫بنشیند‬ ‫‌هایش‬‫ب‬‫ل‬ ‫روی‬ ‫لبخند‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫کافی‬ ‫نگاه‬ ‫همین یک‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬
‫‌اش‬‫ی‬‫انرژ‬ ‫تمام‬ ‫خستگی‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫با‬ .‫بدود‬ ‫پوستش‬ ‫زیر‬ ‫خوشبختی‬ ‫احساس‬ ‫و‬
.‫باشد‬ ‫زیبا‬ ‫و‬ ‫آراسته‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫از‬ ‫همسرش‬ ‫وقتی‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ ،‫گرفته‬ ‫را‬
39
‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ِ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬‫هشتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫موهایش‬‫به‬‫دستی‬‫و‬‫بایستد‬‫آینه‬‫روبروی‬‫تا‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬‫جا‬‫از‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫همت‬
‫چقدر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫‌اش‬‫ه‬‫خست‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫به‬‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬.‫ببرد‬
!‫دارد‬‫دوست‬‫را‬‫‌فرسا‬‫ت‬‫طاق‬‫گاه‬ ‫روزمرۀ‬‫کارهای‬ ‫همین‬
‫مثل‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫گرم‬ ‫آشیانۀ‬ ‫این‬ ،‫خانه‬ ‫وقتی‬ ‫‌برد‬‫ی‬‫م‬ ‫لذتی‬ ‫چه‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬
.‫غذاها‬‫‌ترین‬‫ه‬‫خوشمز‬‫خلق‬‫برای‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫کدبانویی‬ ‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫مرتب‬‫گل‬ ‫دستۀ‬
‫راه‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫پدر‬ ‫وقتی‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬ ‫خوشحالی‬ ‫سر‬ ‫از‬ ‫‌های‬‫غ‬‫جی‬ ‫به‬
.‫شود‬‫پهن‬‫شام‬‫لعاب‬‫و‬‫‌رنگ‬‫ش‬‫خو‬ ‫سفرۀ‬‫و‬‫برسد‬
‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫موهایش‬ ‫به‬ ‫‌سری‬‫ل‬‫گ‬ ‫و‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫شانه‬ ‫را‬ ‫موهایش‬ ‫آرام‬
‫ساکنین‬ ‫‌دانه‬‫ه‬‫دان‬ ‫که‬ ‫اوست‬ ‫خود‬ ‫این‬ ،‫طالیی‬ ‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬ ‫همین‬ ‫مثل‬
‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫همسرش‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬‫به‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌دارد‬‫ی‬‫م‬‫نگه‬‫هم‬‫کنار‬ ‫را‬‫خانه‬
‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫قدرشناس‬ ‫و‬ ‫سپاسگزاری‬ ‫همۀ‬ ‫و‬ ‫ببیند‬ ‫را‬ ‫‌سلیقگی‬‫ش‬‫خو‬ ‫و‬ ‫آراستگی‬
.‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫نگاهش‬ ‫از‬‫خستگی‬.‫کند‬ ‫نگاه‬‫عاشقانه‬‫را‬‫او‬‫و‬‫‌هایش؛‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬‫بریزد‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫شکر‬‫را‬‫خدا‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫آسمان‬‫به‬‫پنجره‬ ‫از‬
40
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫کرده‬ ‫مشغول‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مسال‬ .‫پیامبر؟ص؟‬ ‫خدمت‬ ‫است‬ ‫آمده‬
‫و‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫‌کشید‬‫و‬‫جار‬ ‫و‬ ‫خانه‬ ‫روزمرۀ‬ ‫‌های‬‫ی‬‫گردگیر‬ ‫پاداش‬ ‫و‬ ‫ارزش‬ ‫از‬ ‫سؤال‬ ‫است؛‬
‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ .‫سلمه‬ ّ‫م‬
ُ
‫ا‬ ‫ذهن‬ ‫به‬ ‫است‬ ‫رسانده‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫‌شست‬‫ف‬‫ظر‬
‫دربارۀ‬ ‫پیامبرش‬ ‫از‬ ‫هست؟‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫روزمر‬ ‫‌داری‬‫ه‬‫خان‬ ‫پشت‬ ‫فضیلتی‬ ‫چه‬ ‫بداند‬
‫پاسخ‬ ‫به‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫گرم‬ ‫دلش‬ ‫و‬ ‫‌پرسد‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫زنان‬ ‫‌کردن‬‫ت‬‫خدم‬ ‫فضیلت‬
‫‌قصد‬‫ه‬‫ب‬ ‫شوهرش‬ ‫خانۀ‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫«هر‬ :‫‌فرماید‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫رسول؟ص؟‬ ‫حضرت‬
‫خداوند‬ ‫و‬ ‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫نظر‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خداوند‬ ،‫کند‬ ‫‌جا‬‫ه‬‫جاب‬ ‫را‬ ‫چیزی‬ ‫آن‬ ‫کردن‬ ‫مرتب‬
.»‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬ ‫عذابش‬ ،‫کند‬ ‫نظر‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫به‬
۴۱۱‫صفحه‬،‫صدوق‬‫شیخ‬‫امالی‬
‫بهشت‬‫‌خانۀ‬‫م‬‫ه‬‫نهم‬‫لحظۀ‬
42
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫بیرون‬ ‫‌وبیداری‬‫ب‬‫خوا‬ ‫مرز‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫همراهش‬ ‫تلفن‬ ‫آشنای‬ ‫زنگ‬ ‫صدای‬
‫شدن‬ ‫بیدار‬ ‫از‬ ‫قبل‬ ‫و‬ ‫‌گردد‬‫ی‬‫م‬ ‫گوشی‬ ‫دنبال‬ ‫به‬ ‫‌کورمال‬‫ل‬‫کورما‬ .‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬
‫از‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫چشمانش‬ ‫گوشی‬ ‫نور‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خاموش‬ ‫را‬ ‫هشدار‬ ‫زنگ‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬
‫هنوز‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫چک‬ ‫را‬ ‫شرعی‬ ‫اوقات‬ ‫برنامۀ‬ ‫‌بازش‬‫ه‬‫نیم‬ ‫چشمان‬ ‫الی‬
‫خدا‬‫دل‬‫در‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫آسمان‬‫به‬.‫است‬‫مانده‬‫صبح‬‫اذان‬‫به‬‫‌ای‬‫ه‬‫چنددقیق‬
.‫شود‬ ‫بیدار‬‫‌موقع‬‫ه‬‫ب‬‫توانسته‬‫که‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫شکر‬‫را‬
‫است‬‫خوابیده‬‫آرام‬‫که‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫فرد‬‫عزیزترین‬‫به‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫همسرش‬‫به‬
‫و‬ ‫فکر‬ .‫دید‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫چهر‬ ‫در‬ ‫‌توان‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫خواب‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫را‬ ‫روزانه‬ ِ‫کار‬ ‫خستگی‬ ‫و‬
‫را‬‫نازنین‬ ‫چهرۀ‬‫این‬ ‫روز‬‫اگر یک‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬‫هجوم‬‫ذهنش‬‫به‬‫خیال‬
‫که‬ ‫زحمتکشی‬ ‫مرد‬ ‫این‬ ‫قلب‬ ‫ضربان‬ ‫به‬ ‫‌هایش‬‫س‬‫نف‬ ‫چقدر‬ ‫و‬ ‫‌میرد؛‬‫ی‬‫م‬ ،‫نبیند‬
.‫‌معناست‬‫ی‬‫ب‬‫برایش‬‫زندگی‬‫نباشد‬‫گر‬‫ا‬‫و‬‫است‬‫بند‬،‫اوست‬‫فرزندان‬ ‫پدر‬
ِ‫پس‬ ‫از‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خیال‬ .‫دیرتر‬ ‫روزهای‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫دورتر‬ ‫نقاط‬ ‫به‬ ‫‌برد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬
‫پیش‬ ‫بعد‬ .‫است‬ ‫شده‬ ‫بهشت‬ ‫راهی‬ ‫و‬ ‫برآمده‬ ‫دنیا‬ ‫این‬ ‫سخت‬ ‫‌های‬‫ن‬‫امتحا‬
43
‫بهشت‬ ‫‌خانۀ‬‫م‬‫ه‬‫نهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫چقدر‬ ،‫نباشد‬ ‫کنارش‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫تنها‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫اگر‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬
‫گلویش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫بغض‬ ،‫جدایی‬ ِ‫دور‬ ‫خیال‬ ‫حتی‬ .‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫‌تنگ‬‫ل‬‫د‬ ‫او‬ ‫برای‬
‫این‬ ‫جز‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫نتیج‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫آخر‬ ‫تا‬ ‫اول‬ ‫قدر‬ ‫هر‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫جا‬
‫با‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫همسری‬ ‫همین‬ ‫دنیایش‬ ‫نعمت‬ ‫عزیزترین‬ ‫و‬ ‫بهترین‬ ‫که‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫نم‬
.‫کند‬ ‫سر‬‫او‬‫بی‬ ‫روز‬‫حتی یک‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬‫و‬‫دارد‬‫دوستش‬‫وجود‬‫تمام‬
‫خبر‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫گوش‬ ‫ساعت‬ ‫به‬ .‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫تنهایی‬ ‫خیال‬ ‫از‬ ‫دلش‬
‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫با‬ .‫ندارد‬ ‫زیادی‬ ‫فرصت‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫نزدیک‬ ‫صبح‬ ‫اذان‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬
‫را‬‫قرارشان‬‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬‫دلش‬،‫گذاشته‬ ‫سر‬‫پشت‬‫را‬‫پرکاری‬‫و‬‫سخت‬ ‫روز‬‫همسرش‬
‫برای‬‫را‬‫همدیگر‬‫‌نوبت‬‫ه‬‫ب‬‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫قول‬‫هم‬‫به‬‫که‬ ‫است‬‫سال‬‫بزند. یک‬‫هم‬‫به‬
.‫کند‬ ‫دلخور‬‫را‬‫او‬‫و‬‫بزند‬‫قولش‬‫زیر‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬‫دلش‬.‫کنند‬ ‫بیدار‬‫شب‬ ‫نماز‬
‫با‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫تکانش‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫شان‬ ‫به‬ ‫دستی‬ ‫آرام‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫نزدیکش‬
‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬ ‫دلش‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫طور‬ ‫هر‬ .‫شود‬ ‫بیدار‬ ‫تا‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫صدایش‬ ‫مهربانی‬
.‫باشد‬‫تنها‬‫بهشت‬ ‫در‬‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫در‬
44
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫هدایت‬ ‫به‬ ‫است‬ ‫حریص‬ .‫امتش‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫مهربان‬ ‫طبیبی‬ ‫پیامبر؟ص؟‬
ِ‫پس‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫‌داشت‬‫ه‬‫نگ‬ ‫زنده‬ ‫‌ودلشان‬‫ن‬‫جا‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫اسالم‬ ‫که‬ ‫قومی‬ .‫قوم‬ ‫این‬
‫مشتاق‬ .‫برسند‬ ‫متقین‬ ‫بهشت‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫برآمد‬ ‫دنیا‬ ‫سخت‬ ‫‌های‬‫ن‬‫امتحا‬
‫و‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ ‫رحمت‬ ‫از‬ ‫برایشان‬ .‫ببیند‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫هم‬ ‫که‬ ‫است‬
‫مردی‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫خداوند‬ ‫«رحمت‬ :‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫یادشان‬ ‫را‬ ‫همسرداری‬ ‫رسم‬ ‫و‬ ‫راه‬
‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫بیدار‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫سپس‬ ‫بخواند؛‬ ‫نماز‬ ‫و‬ ‫برخیزد‬ ‫‌شب‬‫ه‬‫نیم‬ ‫که‬
‫نماز‬ ‫و‬ ‫برخیزد‬ ‫‌شب‬‫ه‬‫نیم‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫خداوند‬ ‫رحمت‬ .‫بخوانند‬ ‫نماز‬ ‫نیز‬
.»‫بخواند‬ ‫نماز‬ ‫نیز‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫بیدار‬ ‫را‬ ‫شوهرش‬ ‫سپس‬ ‫بگزارد؛‬
۲۱۴۳۸‫حدیث‬،۷۹۳‫صفحه‬،۷‫جلد‬،‫ال‬ ّ‫العم‬‫کنز‬
‫دارم‬‫دوستت‬‫دهم‬‫لحظۀ‬
46
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫نیست؛‬ ‫بلد‬
ً
‫اصال‬ !‫نه‬ ‫نخواهد؛‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫نه‬ .‫‌تواند‬‫ی‬‫نم‬ .‫نیست‬ ‫خودش‬ ‫دست‬
‫مرور‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫‌سال‬‫ج‬‫‌وپن‬‫ت‬‫بیس‬ ‫عمر‬ ‫هرچه‬ .‫بدهد‬ ‫که یادش‬ ‫نبوده‬ ‫کسی‬ ‫یعنی‬
.‫شود‬‫بلد‬‫را‬‫ساده‬ ِ‫رسم‬‫و‬‫راه‬‫این‬‫تا‬‫نداشته‬‫فرصتی‬‫هیچ‬‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫که‬ ‫پدرش‬‫و‬‫ماند‬‫او‬‫و‬‫رفت‬‫خدا‬‫رحمت‬‫به‬‫مادرش‬‫که‬ ‫بود‬‫نشده‬‫سالش‬‫دو‬‫هنوز‬
‫نرفت‬ ‫خرجش‬ ‫به‬ ،‫کند‬ ‫ازدواج‬ ‫دوباره‬ ‫که‬ ‫خواندند‬ ‫گوشش‬ ‫به‬ ‫دیگران‬ ‫هرچه‬
‫نامادری‬ ‫سایۀ‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫ممنون‬ ‫پدرش‬ ‫از‬ ‫‌ترها‬‫ش‬‫پی‬ .‫کرد‬ ‫بزرگ‬ ،‫‌مادر‬‫ی‬‫ب‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬
‫خیال‬ ‫خودش‬ ‫پیش‬ .‫است‬ ‫دلگیر‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫روزها‬ ‫این‬ ‫اما‬ ‫نیاورده؛‬ ‫سرش‬ ‫باالی‬ ‫را‬
‫را‬‫فرصت‬‫این‬‫او‬،‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫ازدواج‬‫خوبی‬‫خانم‬‫با‬‫اوایل‬‫همان‬‫پدرش‬‫اگر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
.‫نماند‬ ‫‌دل‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫حسر‬ ‫عمر‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫بچشد‬ ‫را‬ ‫مادری‬ ‫محبت‬ ‫طعم‬ ‫که‬ ‫داشت‬
‫این‬ ‫طول‬ ‫در‬ ‫‌توانست‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کم‬‫ت‬‫دس‬ ،‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫دومی‬ ‫مادر‬ ‫او‬ ‫برای‬ ‫پدرش‬ ‫اگر‬
.‫زن‬‫روح یک‬‫‌های‬‫ت‬‫ظراف‬ ‫از‬‫بگیرد‬‫چیزی یاد‬‫او‬‫کمک‬ ‫با‬‫زندگی‬
‫دلخواهش‬‫دختر‬‫با‬‫و‬‫شروع‬‫را‬‫زندگی‬‫است‬‫شده‬‫موفق‬‫زحمت‬‫هزار‬‫با‬‫که‬ ‫حاال‬
‫زندگی‬ ‫فهمیده‬ !‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫لنگ‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عاطف‬ ‫میت‬
ُ
‫ک‬ ‫چقدر‬ ‫فهمیده‬ ،‫کند‬ ‫نامزد‬
47
‫دارم‬ ‫دوستت‬‫دهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫عالقه‬ ‫ابراز‬ ‫فرصت یادگیری‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سا‬ ‫این‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫پدرش‬ ‫با‬ ‫دونفره‬ ‫مردانۀ‬
‫جنس‬ ‫از‬ ‫‌هایی‬‫ت‬‫محب‬ ‫ابراز‬ ‫به‬ ‫کرده‬ ‫عادت‬ ‫انگار‬ .‫است‬ ‫گرفته‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫مهر‬ ‫و‬
‫کند‬ ‫پنهان‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫قدرشناسان‬ ‫‌های‬‫ه‬‫نگا‬ ‫پشت‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عالق‬ ‫اینکه‬ .‫مردانه‬
‫تا‬ ‫کند‬ ‫جاری‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬ ،‫بریزد‬ ‫کالمش‬ ‫در‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌جای‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫عشق‬ ‫و‬
.‫بخواند‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫خود‬ ،‫مخاطب‬
‫‌خواند؛‬‫ی‬‫م‬‫نامزدش‬‫نگاه‬‫در‬‫را‬»‫دارم‬‫«دوستت‬‫شنیدن‬‫اشتیاق‬‫و‬‫شور‬‫که‬ ‫حاال‬
‫خودش‬ ‫از‬ ،‫نیست‬ ‫بلد‬ ‫را‬ ‫ابرازش‬ ‫شیوۀ‬ ‫و‬ ‫ندارد‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫آوردن‬ ‫زبان‬ ‫به‬ ‫روی‬ ‫اما‬
‫تمام‬ ‫با‬ ‫تنهایی‬ ‫‌های‬‫ل‬‫سا‬ ‫این‬ ‫همۀ‬ ‫‌تالفی‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ .‫است‬ ‫دلگیر‬
‫و‬‫بدهد‬‫را‬‫جوابش‬‫عاشقانه‬‫هم‬‫او‬‫تا‬‫بریزد‬‫همسرش‬‫پای‬‫به‬‫را‬‫عشقش‬‫وجود‬
.‫شود‬‫ناامید‬‫خودش‬ ‫از‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬.‫عشق‬ ‫از‬‫بشود‬‫پر‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬
‫به‬ ‫که‬ ‫‌خرد‬‫ی‬‫م‬ ‫زیبایی‬ ‫‌‌یادداشت‬‫ه‬‫دفترچ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫فکری‬
‫دست‬ ‫به‬ ‫خودکار‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫دفترچه‬ ‫اول‬ ‫دهد.  صفحۀ‬ ‫هدیه‬ ‫همسرش‬
.‫است‬‫‌تر‬‫ن‬‫آسا‬‫خیلی‬‫برایش‬»‫دارم‬‫«دوستت‬ ِ‫نوشتن‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نوشتن‬‫به‬‫شروع‬
48
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
،‫بوده‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫برد‬ ‫سر‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫گ‬‫جن‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫عمری‬ ،‫امتش‬ ‫مردان‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬
‫باخبر‬ ‫زن‬ ‫یک‬ ‫لطیف‬ ‫روح‬ ‫‌های‬‫ت‬‫ظراف‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫دید‬ ‫خونریزی‬ ‫و‬ ‫خون‬
‫که‬ ‫است‬ ‫نداده‬ ‫یاد‬ ،‫باابهت‬ ِ‫خشن‬ ِ‫مردان‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫کسی‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫نیستند‬
‫زنی‬ ‫با‬ ‫گفتگو‬ ‫برای‬ ‫بگردند‬ ‫کلمات‬ ‫زیباترین‬ ‫و‬ ‫‌ترین‬‫م‬‫نر‬ ‫دنبال‬ ‫باید‬ ‫گاهی‬
‫ن‬ّ‫لی‬ ‫قول‬ ‫همان‬ ‫با‬ ‫باز‬ ‫محمد؟ص؟‬ ‫حضرت‬ !‫پهلوان‬ ‫نه‬ ،‫است‬ ‫ریحانه‬ ‫که‬
.‫بدهد‬ ‫نشانشان‬ ‫را‬ ‫عشق‬ ‫رسم‬ ‫و‬ ‫راه‬ ‫تا‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کار‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬ ،‫پیغمبری‬
‫همسرش‬ ‫به‬ ‫مرد‬ ‫گفتار‬ ‫«این‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫زنان‬ ‫قلب‬ ‫پنهان‬ ‫رازهای‬ ‫از‬ ‫برایشان‬
.»‫‌رود‬‫ی‬‫نم‬ ‫بیرون‬ ‫زن‬ ‫قلب‬ ‫از‬ ‫هرگز‬ »‫دارم‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫«من‬ ‫که‬
۵۶۹‫صفحه‬،۵‫جلد‬،‫کافی‬
‫آرامش‬‫لحظۀ‬‫یازدهم‬‫لحظۀ‬
50
‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫این‬ ‫در‬ ‫حداقل‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫لبخند‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫همسرش‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫سینی‬
.‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫سفره‬ ‫کنار‬ ‫و‬‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬،‫‌ کند‬‫ز‬‫با‬‫کمی‬ ‫را‬‫‌هایش‬‫م‬‫اخ‬‫‌ها‬‫ه‬‫لحظ‬
‫که‬ ‫کامیونی‬ ‫راننده‬ ‫زیردست‬ ‫بچگی‬ ‫روزهای‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫تا یادش‬
‫قول‬‫به‬‫تا‬‫‌خورده‬‫ی‬‫توسر‬‫و‬‫سیلی‬‫راست‬‫و‬‫چپ‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫کرده‬ ‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫شاگرد‬
‫نچشیده‬‫کم‬ ‫که‬ ‫هم‬‫روزگار‬‫آن‬‫‌های‬‫ه‬‫مدرس‬‫در‬.‫شود‬‫‌راه‬‫ه‬‫سرب‬‫و‬‫کاربلد‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫قدیم‬
‫جای‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫همۀ‬ ‫و‬ !‫را‬ ‫انار‬ ‫و‬ ‫آلبالو‬ ‫درخت‬ ‫‌های‬‫ه‬‫ترک‬ ‫و‬ ‫تعلیمی‬ ‫طعم‬ ‫است‬
‫همۀ‬ !‫آشناست‬ ‫همه‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫قدیم‬ ‫مادرهای‬ ‫و‬ ‫پدر‬ ‫تربیت‬ ‫شیوۀ‬ ‫خود؛‬
‫‌وخوی‬‫ق‬‫خل‬‫از‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫هم‬‫‌دست‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬‫روزگار‬‫همان‬‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬‫و‬‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬
.‫باشد‬‫نداشته‬‫راهی‬‫آن‬‫در‬‫هم‬‫آهنین‬‫میخ‬‫که‬ ‫بسازند‬‫خارایی‬‫سنگ‬‫او‬
‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫همسر‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫دهانش‬ ‫تا‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫هم‬ ‫خودش‬
‫و‬‫خواهش‬‫هیچ‬‫و‬‫صدایش‬‫در‬‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫مردانه‬‫اقتدار‬‫و‬‫خشونت‬،‫بخواهد‬‫چیزی‬
‫‌احترامی‬‫ی‬‫ب‬‫همسرش‬‫از‬‫هم‬‫‌بار‬‫ک‬‫اما ی‬‫‌همه‬‫ن‬‫باای‬.‫نیست‬‫لحنش‬‫پشت‬‫عطوفتی‬
‫نگاه‬ ‫از‬.‫‌دریغ‬‫ی‬‫ب‬‫محبت‬‫و‬‫بوده‬‫اطاعت‬‫بوده‬‫تا‬.‫است‬‫ندیده‬‫‌حوصلگی‬‫گ‬‫تن‬‫و‬
51
‫آرامش‬‫لحظۀ‬‫یازدهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬‫اما‬‫تندخویی؛‬‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫از‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫‌آزرده‬‫ل‬‫د‬‫که‬ ‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫خستۀ‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬‫باز‬‫شکایت‬‫به‬‫لب‬‫که‬ ‫است‬‫قائل‬‫احترام‬‫برایش‬‫و‬‫دارد‬‫دوستش‬
‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ ‫پیش‬ .‫‌داد‬‫ی‬‫نم‬ ‫اهمیت‬ ‫قضیه‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫چندان‬ ‫‌ازاین‬‫ش‬‫پی‬
‫که‬ ‫حاال‬ ‫اما‬ ‫کرده؛‬ ‫‌خلق‬‫ج‬‫ک‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫زمانه‬ ‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫و‬ ‫نیست‬ ‫خودش‬ ‫دست‬
‫تازه‬ ‫انگار‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رفت‬ ‫روزهای‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫نشسته‬ ‫‌سین‬‫ت‬‫هف‬ ‫سفرۀ‬ ‫سر‬
‫است‬ ‫گذشته‬ ‫باد‬ ‫و‬ ‫برق‬ ‫مثل‬ ‫عمرش‬ ‫از‬ ‫سال‬ ‫چهل‬ ‫شده‬ ‫خبردار‬ ‫شصتش‬
‫این‬ ‫تمامی‬ ‫ایجاد‬ ‫برای‬ ‫باشد‬ ‫کرده‬ ‫قدردانی‬ ‫همسرش‬ ‫از‬ ‫‌خوبی‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬
‫تحمل‬‫و‬‫حوصله‬‫و‬‫اطاعت‬‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫نبود‬‫گر‬‫ا‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫آرامش‬‫‌های‬‫ه‬‫لحظ‬
‫خانه‬‫فضای‬‫و‬‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫کشیده‬ ‫جروبحث‬‫به‬‫که‬ ‫گفتگوها‬ ‫بسیار‬‫چه‬،‫همسرش‬
.‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫متشنج‬‫را‬
‫را‬‫دلش‬‫که‬ ‫باشد‬‫شده‬‫مغتنمی‬‫فرصت‬‫برایش‬‫سال‬‫تحویل‬ ‫دمدمۀ‬‫این‬ ‫انگار‬
‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬‫دست‬‫به‬‫را‬‫قرآن‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پر‬‫را‬‫صورتش‬‫‌اراده‬‫ی‬‫ب‬،‫لبخند‬.‫کند‬ ‫زیرورو‬
.‫بدهد‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫مهربان‬‫‌نفس‬‫م‬‫ه‬‫به‬‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫عیدی‬‫اولین‬‫تا‬
52
‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬
‫حمیده‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫شایسته‬ ‫و‬ ‫پرهیزگار‬ ،‫فقیه‬ ‫همسری‬ ‫خود‬ ‫که‬ ‫صادق؟ع؟‬ ‫امام‬
‫یک‬ ‫در‬ ‫آرامش‬ ‫‌های‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫‌کردن‬‫ی‬‫جار‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫زن‬ ‫نقش‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ،‫دارد‬
‫‌های‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫داشتن‬ ‫به‬ ‫شوند‬ ‫زبانزد‬ ‫شیعیانش‬ ‫تمامی‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫خانه‬
‫مردی‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫بدانند‬ ‫تا‬ ‫بگوید‬ ‫شیعه‬ ‫زنان‬ ‫به‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ .‫الهی‬ ‫و‬ ‫آرام‬
‫رفتارشان‬ ‫چگونه‬ ،‫‌گذارند‬‫ی‬‫م‬ ‫قدم‬ ‫همسری‬ ‫وادی‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬ ‫بله‬ ‫جواب‬
‫«ملعون‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫کند.م‬ ‫‌مند‬‫ت‬‫شقاو‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫‌مند‬‫ت‬‫سعاد‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬
‫خوشبخت‬ ‫و‬ ‫کند؛‬ ‫غمگین‬ ‫و‬ ‫بیازارد‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شوهر‬ ‫که‬ ‫زنى‬ ‫آن‬ ،‫ملعون‬ ،‫است‬
‫در‬ ‫و‬ ‫ندهد‬ ‫آزارش‬ ‫و‬ ‫نهد‬ ‫احترام‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شوهر‬ ‫که‬ ‫زنى‬ ‫آن‬ ،‫خوشبخت‬ ،‫است‬
.»‫برد‬ ‫فرمان‬ ‫وى‬ ‫از‬ ‫‌حال‬‫ه‬‫هم‬
150‫صفحه‬،1‫جلد‬،‫کنزالفوائد‬
‫‌گرد‬‫ه‬‫دور‬‫پیرمرد‬‫دوازدهم‬‫لحظۀ‬
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش
لحظه آرامش

More Related Content

Similar to لحظه آرامش

لحظه انتخاب
لحظه انتخابلحظه انتخاب
لحظه انتخابAghighFamily
 
لحظه هدایت
لحظه هدایتلحظه هدایت
لحظه هدایتAghighFamily
 
لحظه تربیت
لحظه تربیت لحظه تربیت
لحظه تربیت AghighFamily
 
لحظه تربیت
لحظه تربیتلحظه تربیت
لحظه تربیتAghighFamily
 
برای کتاب خدا
برای کتاب خدا برای کتاب خدا
برای کتاب خدا rocpina
 
آرامش بهاری
آرامش بهاریآرامش بهاری
آرامش بهاریAghighFamily
 
نگین فیروزه ای
نگین فیروزه اینگین فیروزه ای
نگین فیروزه ایAghighFamily
 
راه آسمان
راه آسمانراه آسمان
راه آسمانrocpina
 
جام- جان معماری3
جام- جان معماری3جام- جان معماری3
جام- جان معماری3????? ???????
 
_How to be a Person.pdf
_How to be a Person.pdf_How to be a Person.pdf
_How to be a Person.pdfRezaAran1
 
برای کتاب خدا
برای کتاب خدابرای کتاب خدا
برای کتاب خداAghighFamily
 
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...Filipino Tracts and Literature Society Inc.
 
دختران آسمان
دختران آسماندختران آسمان
دختران آسمانAghighFamily
 
مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی
 مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی
مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائیmaqsood hasni
 
پسران آسمان
پسران آسمانپسران آسمان
پسران آسمانAghighFamily
 
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)HarunyahyaPersian
 

Similar to لحظه آرامش (20)

لحظه انتخاب
لحظه انتخابلحظه انتخاب
لحظه انتخاب
 
لحظه هدایت
لحظه هدایتلحظه هدایت
لحظه هدایت
 
لحظه تربیت
لحظه تربیت لحظه تربیت
لحظه تربیت
 
لحظه تربیت
لحظه تربیتلحظه تربیت
لحظه تربیت
 
برای کتاب خدا
برای کتاب خدا برای کتاب خدا
برای کتاب خدا
 
Sajadinexad
SajadinexadSajadinexad
Sajadinexad
 
آرامش بهاری
آرامش بهاریآرامش بهاری
آرامش بهاری
 
نگین فیروزه ای
نگین فیروزه اینگین فیروزه ای
نگین فیروزه ای
 
راه آسمان
راه آسمانراه آسمان
راه آسمان
 
راه آسمان
راه آسمانراه آسمان
راه آسمان
 
جام- جان معماری3
جام- جان معماری3جام- جان معماری3
جام- جان معماری3
 
_How to be a Person.pdf
_How to be a Person.pdf_How to be a Person.pdf
_How to be a Person.pdf
 
برای کتاب خدا
برای کتاب خدابرای کتاب خدا
برای کتاب خدا
 
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...
Pashto Persian - The Epistles of Paul the Apostle to Seneca, with Seneca's to...
 
دختران آسمان
دختران آسماندختران آسمان
دختران آسمان
 
قاف۳
قاف۳قاف۳
قاف۳
 
مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی
 مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی
مقصود حسنی کے افسانے اور اہل اردو انجمن کی خیال آرائی
 
پسران آسمان
پسران آسمانپسران آسمان
پسران آسمان
 
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)
لاادری، انواع مختلف و ویژگی های. فارسی (Persian)
 
قاف۱
قاف۱قاف۱
قاف۱
 

لحظه آرامش

  • 1.
  • 2. ‫‏سرشناسه‬ ‫پديدآور‬‫نام‬‫و‬‫‏عنوان‬ ‫نشر‬‫‏مشخصات‬ ‫ظاهری‬‫‏مشخصات‬ ‫‏فروست‬ ‫‏شابک‬ ‫نویسی‬‫فهرست‬‫‏وضعیت‬ ‫‏یادداشت‬ ‫‏یادداشت‬ ‫دیگر‬‫‏عنوان‬ ‫‏موضوع‬ ‫‏موضوع‬ ‫‏موضوع‬ ‫افزوده‬‫‏شناسه‬ ‫افزوده‬‫شناسه‬ ‫افزوده‬‫شناسه‬ ‫کنگره‬ ‫بندی‬‫‏رده‬ ‫دیویی‬‫بندی‬‫‏رده‬ ‫ملی‬‫کتابشناسی‬ ‫‏شماره‬ -1367،‫محمدعلی‬‫سید‬،‫جاللی‬ : /‫جاللی‬‫محمدعلی‬‫سید‬/‫آرامش‬‫لحظه‬:‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ : .‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫ تولید‬ ‬‬‬‬.1396‫‫فروردین‬‫‏‬،‫اوقاف‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫تهران‬ : .‫س.م‬16*16‫(رنگی)؛‬:‫ص‬120 : ‬‬‬‬‬‬.2‫‫‬‫‏‬‫جاللی؛‬‫محمدعلی‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫‫ سرپرست‬‫‏‬/‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ : 978-964-422-909-1 : ‫فیپا‬ : .‫کتابنامه‬ : .‫نمایه‬ : ‫همسرداری‬‫پیرامون‬‫کوتاه‬ ‫داستانی‬‫روایت‬‫چند‬ : ‫اسالمی‬‫زندگی‬‫سبک‬ : ۱۴‫قرن‬--‫فارسی‬‫داستانی‬‫‌های‬‫ت‬‫روای‬ : ‫همسرداری‬--‫معصومین‬‫روایات‬--‫--قرآن‬‫زندگی‬‫سبک‬ : ‬‬‬‫‏‬-1370‫‫‬‫‏‬،‫پرستو‬،‫‌عسگرنجاد‬‫ی‬‫عل‬ : ‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬ : ‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬ ‫امور‬‫مرکز‬ : BP53/‫: 9ک‬ 297/98 : 3567136 : ‫یه‬‫خیر‬ ‫امور‬ ‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬ ‫ـݡی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ن‬‫قرآ‬ ‫امور‬‫مرکز‬ ‫می/ایـــــران‬‫ݡکر‬‫قـــــرآن‬‫‌املـــــللـــݡی‬‫نی‬‫ب‬‫مســـــابقـــــات‬ CourseofInternationalCompetitionsofHolyQuran ‫ـغݡی‬‫ی‬‫تبل‬‫هنری‬‫خانواده‬ ‫ـق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ع‬
  • 3. ‫خیریه‬‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬‫امور‬‫مرکز‬:‫نشر‬‫و‬‫تنظیم‬ ‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫تولید‬ ‫جاللی‬‫علی‬‫محمد‬‫سید‬:‫نویسندگان‬‫سرپرست‬ ‫نجاد‬‫عسگر‬‫علی‬‫پرستو‬:‫نویسنده‬ ‫مسعودی‬‫علی‬‫محمد‬‫سید‬،‫سعادتی‬‫امین‬:‫محتوایی‬‫و‬‫فنی‬‫مشاور‬ ‫نبی‬‫احمدی‬‫نسرین‬:‫جلد‬‫طراحی‬ ‫مودتی‬‫زهرا‬:‫عنوان‬‫و‬‫نشان‬‫طراحی‬ ‫منصوری‬‫سادات‬‫مریم‬:‫داخلی‬‫گرافیک‬ ‫نظری‬‫محمدحسن‬:‫آرایی‬‫صفحه‬ ‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫صحافی‬‫و‬‫چاپ‬،‫لیتوگرافی‬ 1396 ‫بهار‬،‫اول‬:‫چاپ‬‫نوبت‬ ‫جلد‬5000:‫تیراژ‬ ‫تومان‬5000:‫قیمت‬ 978-964-422-909-1:‫شابک‬ ،‫‌فر‬‫ی‬‫ـم‬‫ـ‬‫هاش‬‫ـهید‬‫ـ‬‫ش‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـن‬‫ـ‬‫کرب‬ ‫ـری‬‫ـ‬‫هان‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـاتو‬‫ـ‬‫لوش‬‫ـل‬‫ـ‬‫نوف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـظ‬‫ـ‬‫حاف‬‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬،‫ـران‬‫ـ‬‫ته‬ .‫ـه‬‫ـ‬‫خیری‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫و‬‫ـاف‬‫ـ‬‫اوق‬‫ـازمان‬‫ـ‬‫س‬‫ـی‬‫ـ‬‫قرآن‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬‫ـز‬‫ـ‬‫مرک‬ 021-64871165:‫تلفن‬ www.quraniran.ir ‌:‫سایت‬‫وب‬ info@quraniran.ir:‫الکترونیک‬‫پست‬ ‫لحظۀآرامش‬‫دوم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫ݡݡی‬‫گ‬‫زند‬‫لحظه‬‫چند‬
  • 4. ‫ݠݑ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݣــــٮ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݠهـــــرســــ‬ ‫ݠݐ‬ ‫ڡ‬ ‫رشته‬ ‫تغییر‬ ‫پرستار‬‫خانم‬ ‫مچاله‬‫کاغذ‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬‫روسری‬ ‫خانه‬ ِ‫سنگر‬ ‫غریبه‬ ‫باران‬‫زیر‬ ‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ِ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬ ‫بهشت‬‫‌خانۀ‬‫م‬‫ه‬ ‫دارم‬‫دوستت‬ ‫آرامش‬‫لحظۀ‬ ‫‌گرد‬‫ه‬‫دور‬‫پیرمرد‬ ‫روشن‬‫روزهای‬ ‫ورساچه‬ ‫اول‬‫لحظۀ‬ ‫دوم‬‫لحظۀ‬ ‫سوم‬‫لحظۀ‬ ‫چݠهارم‬‫لحظۀ‬ ‫پنجم‬‫لحظۀ‬ ‫ششم‬‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬‫لحظۀ‬ ‫هشتم‬‫لحظۀ‬ ‫نݠهم‬‫لحظۀ‬ ‫دهم‬‫لحظۀ‬ ‫لحظۀ یازدهم‬ ‫دوازدهم‬‫لحظۀ‬ ‫سیزدهم‬‫لحظۀ‬ ‫چݠهاردهم‬‫لحظۀ‬ 9 13 17 21 25 29 33 37 41 45 49 53 57 61
  • 5. ‫ز.ز‬ ‫من‬‫دیگر‬‫نیم‬ ‫‌ها‬‫م‬‫چش‬‫اندوه‬ ‫تلفن‬ ‫خیس‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫کارمند‬ ‫کمرباریک‬‫استکان‬ ‫ملوسک‬ ‫نورسیده‬‫قدم‬ ‫ابرها‬‫حوالی‬ ‫نو‬‫‌های‬‫س‬‫لبا‬ ‫راز‬ ‫مجلسی‬‫لباس‬ ‫دنج‬‫گوشۀ‬ ‫این‬ ‫بهار‬‫بازگشت‬ ‫پانزدهم‬‫لحظۀ‬ ‫شانزدهم‬‫لحظۀ‬ ‫هفدهم‬‫لحظۀ‬ ‫هجدهم‬‫لحظۀ‬ ‫نوزدهم‬‫لحظۀ‬ ‫بیستم‬‫لحظۀ‬ ‫و یکم‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫دوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫سوم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫چݠهارم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫پنجم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫ششم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫هفتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ ‫هشتم‬‫و‬‫بیست‬‫لحظۀ‬ 65 69 73 77 81 85 89 93 97 101 105 109 113 117
  • 6.
  • 7. ‫ݣــــه‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ݣـــــــــــــــــــــ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ــــــدمــــ‬ ‫ݠݑ‬‫مـــٯ‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫ای‬ ‫و‬ ‫است؛‬ ‫ضروری‬ ‫و یادگیری‬ ‫آموزش‬ ‫به‬ ‫نیاز‬ ،‫کارها‬ ‫بعضی‬ ‫دادن‬ ‫انجام‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫ورود‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫عرص‬ ‫هر‬ ‫در‬ ‫بتواند‬ ،‫دارد‬ ‫که‬ ‫محدودی‬ ‫دانش‬ ‫با‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫بعضی‬ ‫و‬ ‫کار‬ ‫انجام‬ ‫روش‬ ‫پیرامون‬ ‫بعضی‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ش‬‫آموز‬ .‫برسد‬ ‫هم‬ ‫موفقیت‬ ‫به‬ ‫کسی‬ ً ‫طبیعتا‬ .‫است‬ ‫رانندگی‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫ساد‬ ‫مثال‬ .‫است‬ ‫کار‬ ‫آن‬ ‫انجام‬ ‫قوانین‬ ‫پیرامون‬ ‫نداشته‬‫دنده‬‫و‬ ‫گاز‬ ‫و‬‫کالج‬ ‫نقش‬‫و‬‫اتومبیل‬ ‫موتور‬ ‫کار‬ ‫طرز‬ ‫از‬‫اطالعی‬‫و‬‫گاهی‬ ‫آ‬‫هیچ‬‫که‬ ‫طرز‬ ‫و‬ ‫اهمیت‬ ‫با‬ ‫آشنایی‬ ‫البته‬ ‫درآورد؛‬ ‫حرکت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫اتومبیل‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫نم‬ ‫‌گاه‬‫چ‬‫هی‬ ،‫باشد‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬‫نجات‬،‫حتمی‬‫مرگ‬‫خطر‬ ‫از‬‫را‬‫انسان‬،‫مواقع‬ ‫از‬ ‫بسیار‬ ‫در‬‫هم‬‫ترمز‬ ‫کار‬ ‫کار‬ ‫طرز‬‫با‬‫آشنایی‬‫بر‬‫عالوه‬‫باید‬‫نیست‬‫کافی‬ ‫شدن‬‫راننده‬‫برای‬،‫رانندگی‬‫اما یادگیری‬ ‫بین‬ ‫است‬ ‫زیادی‬ ‫بسیاری‬ ‫تفاوت‬ ‫همین‬ ‫برای‬ .‫دانست‬ ‫را‬ ‫رانندگی‬ ‫قوانین‬ ،‫اتومبیل‬ ‫قوانین؛‬‫با‬‫آشنایی‬‫بدون‬‫‌گیرند‬‫ی‬‫م‬‫را یاد‬‫رانندگی‬‫فقط‬،‫برادر‬‫و‬‫پدر‬‫دست‬‫کنار‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫را‬‫ماشین‬،‫اول‬‫دستۀ‬.‫‌گذرانند‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫ه‬‫آموزشگا‬‫در‬‫را‬‫رانندگی‬‫آموزش‬‫دورۀ‬‫که‬ ‫کسانی‬ ‫با‬ ‫بود؛‬‫خواهند‬‫خطرساز‬‫بسیار‬،‫قوانین‬‫با‬‫آشنایی‬‫عدم‬‫خاطر‬‫به‬‫ولی‬‫‌آورند‬‫ی‬‫درم‬‫حرکت‬‫به‬ .‫را‬‫قوانین‬‫هم‬‫و‬‫گرفت‬ ‫را یاد‬‫حرکت‬‫و‬‫کار‬ ‫طرز‬‫هم‬‫باید‬‫پس‬.‫خیر‬،‫دوم‬‫دستۀ‬‫اما‬ ‫چگونه‬ ‫اینکه‬ .‫است‬ ‫رانندگی‬ ‫مانند‬ ‫نگاهی‬ ‫از‬ ،‫همسرداری‬ ‫و‬ ‫زناشویی‬ ‫زندگی‬ ‫با‬ ‫چگونه‬ ‫را‬ ‫مشترک‬ ‫زندگی‬ ‫شروع‬ ‫و‬ ‫عروسی‬ ‫و‬ ‫عقد‬ ‫مراحل‬ ‫و‬ ‫کنیم‬ ‫خواستگاری‬
  • 8. ‫و‬‫چیست‬‫همسرداری‬‫قوانین‬‫اینکه‬‫و‬‫است؛‬‫مسئله‬‫بگذاریم، یک‬‫سر‬‫پشت‬‫موفقیت‬ .‫‌تر‬‫م‬‫مه‬‫‌مراتب‬‫ه‬‫ب‬‫و‬‫دیگر‬‫‌ای‬‫ه‬‫مسئل‬،‫شوند‬‫مراعات‬‫باید‬‫کجاها‬ ‫‌جا‬‫ن‬‫آ‬‫تا‬،‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫باالتر‬‫روز‬‫به‬‫روز‬‫دارد‬،‫طالق‬‫آمار‬‫متاسفانه‬.‫کنیم‬ ‫نگاه‬‫‌بینانه‬‫ع‬‫واق‬‫باید‬ ‫‌بینیم‬‫ی‬‫م‬،‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬‫بررسی‬‫که‬ ‫را‬‫طالق‬‫موارد‬.‫‌زند‬‫ی‬‫م‬‫ازدواج‬ ‫آمار‬‫تنۀ‬‫به‬‫تنه‬‫حتی‬‫که‬ ‫را‬ ‫اول‬ ‫قسمت‬ ‫شاید‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫اتفاق‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫در‬ ،‫طالق‬ ‫موارد‬ ‫از‬ ‫باالیی‬ ‫درصد‬ ‫و‬‫خاطره‬ ‫از‬‫پر‬‫نامزدی‬‫و‬‫‌یادماندنی‬‫ه‬‫ب‬‫خواستگاری‬.‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫انجام‬‫حالت‬‫بهترین‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫شده‬ ‫باعث‬ ،‫همسرداری‬ ‫قوانین‬ ‫با‬ ‫آشنایی‬ ‫عدم‬ ‫اما‬ ‫‌فرد؛‬‫ه‬‫‌ منحصرب‬‫ی‬‫عروس‬ ‫و‬ ‫عقد‬ ‫همچون‬‫قوانینی‬.‫طالق‬‫و‬‫شکست‬‫به‬‫شود‬‫محکوم‬‫و‬‫نبیند‬‫آرامش‬‫روی‬‫‌شان‬‫ی‬‫زندگ‬ .‫جنسی‬‫مسائل‬‫حتی‬‫و‬‫شوهر‬‫و‬‫همسر‬‫با‬ ‫رفتار‬‫نوع‬ ‫روایت‬ ‫‌وهشت‬‫ت‬‫بیس‬ ‫قالب‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کتابی‬ .‫شماست‬ ‫روی‬ ‫پیش‬ ،‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫زبان‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫همسر‬ ‫و‬ ‫شوهر‬ ‫با‬ ‫رفتار‬ ‫راهکارهای‬ ‫و‬ ،‫همسرداری‬ ‫صحیح‬ ‫شیوۀ‬ ،‫داستانی‬ ‫و‬‫کرده؛‬ ‫مقایسه‬‫ما‬‫زندگی‬‫سبک‬‫با‬‫را‬‫آنان‬‫نورانی‬‫فرمایشات‬‫و‬‫بیان؛‬‫معصومین؟مهع؟‬ ‫لحظۀ‬.‫ناهماهنگ‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌هاست‬‫ن‬‫آ‬‫‌های‬‫ی‬‫راهنمای‬‫با‬‫هماهنگ‬‫گاه‬ ،‫ما‬‫زندگی‬‫سبک‬ ‫ببینید‬‫و‬ ‫کنید‬ ‫قاضی‬‫را‬‫کالهتان‬ ،‫قطعه‬‫هر‬ ‫پایان‬ ‫از‬‫پس‬‫و‬‫بخوانید‬ ‫دقت‬‫با‬‫را‬‫آرامش‬ !‫ناهماهنگ؟‬‫هماهنگ یا‬‫است؛‬‫چگونه‬‫شما‬‫زندگی‬‫سبک‬
  • 10. 10 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫آن‬ ‫همۀ‬‫بین‬‫اول‬‫‌ترم‬‫ل‬‫او‬‫روز‬.‫دیدند‬‫را‬‫همدیگر‬‫که‬ ‫بود‬‫دانشکده‬‫در‬‫بار‬‫اولین‬ ،‫الکترونیک‬ ‫و‬ ‫برق‬ ‫و‬ ‫‌کشی‬‫م‬‫سی‬ ‫شیفتۀ‬ ‫دختران‬ ‫و‬ ‫مهندسی‬ ‫عشق‬ ‫پسرهای‬ ‫صاف‬‫و‬‫نکرد‬‫نگاه‬‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬‫به‬‫که‬ ‫بود‬‫محجوب‬‫و‬‫‌زیر‬‫ه‬‫سرب‬‫دختر‬‫همان یک‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫روز‬ ‫همان‬ ‫از‬ .‫استاد‬ ‫روبروی‬ ‫اول‬ ‫ردیف‬ ‫صندلی‬ ‫روی‬ ‫نشست‬ ‫آمد‬ .‫شناختنش‬‫برای‬‫باشد‬‫مجالی‬‫تحصیل‬‫روزهای‬‫کرد‬ ‫نیت‬‫و‬‫شد‬‫‌اش‬‫ه‬‫‌بست‬‫ل‬‫د‬ ‫و‬ ‫وقار‬ ‫آن‬ ‫دادند‬ ‫نشانش‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫کارگا‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫آزمایشگا‬ .‫بود‬ ‫هم‬ ‫خوبی‬ ‫مجال‬ ‫از‬ ‫بعد‬ .‫کردند‬ ‫ازدواج‬ ،‫نرسیده‬ ‫سوم‬ ‫سال‬ ‫به‬ .‫است‬ ‫همیشگی‬ ‫اول‬ ‫روز‬ ‫متانت‬ ‫بالفاصله‬ ‫توانست‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫دانشکده‬ ‫شاگرداول‬ ‫همچنان‬ ‫همسرش‬ ‫هم‬ ‫ازدواج‬ ‫در یک‬‫توانست‬‫هم‬‫او‬.‫شود‬‫پذیرفته‬‫ارشد‬‫کارشناسی‬ ‫مقطع‬ ‫در‬‫آزمون‬‫بدون‬ ‫هنوز‬ ‫که‬ ‫شغلی‬ ‫کند؛‬ ‫پیدا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬ ‫با‬ ‫متناسب‬ ‫شغلی‬ ‫مهندسی‬ ‫خدمات‬ ‫دفتر‬ .‫دارد‬‫را‬‫آن‬‫هم‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫از‬ ‫وجود‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫او‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫مادر‬ ‫دارد‬ ‫همسرش‬ ‫که‬ ‫روزها‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫همسرش‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫به یاد‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوشبختی‬ ‫احساس‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫راضی‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫کدبانوی‬ ِ‫خانم‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫‌التحصیلی‬‫غ‬‫فار‬
  • 11. 11 ‫تعجب‬ ‫همسرش‬ ‫گفتۀ‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫شود. یادش‬ ‫شاغل‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ل‬‫سا‬ ‫آن‬ ‫همۀ‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫‌کم‬‫ت‬‫دس‬ ‫بود‬ ‫کرده‬ ‫اصرار‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫بود‬ ‫نکرده‬ ‫قبول‬ ‫همسرش‬ ‫اما‬ ‫شود؛‬ ‫مشغول‬ ‫جایی‬ ‫خوانده‬ ‫درس‬ ‫ت‬ّ‫جدی‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫مهندسی‬ ‫رشتۀ‬ ‫در‬ ‫‌هم‬‫ن‬‫آ‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫بیرون‬ ‫کار‬ ‫با‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫و‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫خسته‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ،‫دارد‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫خاص‬ ‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫و‬ ‫اقتضائات‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬ ‫وجود‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫چون‬ ‫خوانده‬ ‫مهندسی‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ .‫بازبماند‬ ‫خانه‬ ‫امور‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫حاال‬ ‫و‬ ‫‌برده‬‫ی‬‫م‬ ‫لذت‬ ‫‌هایش‬‫س‬‫در‬ ‫خواندن‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫داشته‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫خیلی‬ ‫را‬ ‫جدیدش‬ ‫رشتۀ‬ ،‫مادری‬ ‫رشتۀ‬ ‫به‬ ‫کرده‬ ‫تغییر‬ ‫شده‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رشت‬ .‫کند‬ ‫تالش‬‫آن‬ ‫در‬‫موفقیت‬‫برای‬‫توان‬‫تمام‬‫با‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫دارد‬‫دوست‬‫قبلی‬ ‫کارهایی‬ ‫و‬ ‫پروژه‬ ‫اصالحات‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌کش‬‫ه‬‫نقش‬ ‫بودند‬ ‫کرده‬ ‫توافق‬ ‫باهم‬ ‫و‬ ‫فیزیکی‬ ‫کارهای‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫او‬ ‫مال‬ ‫است‬ ‫انجام‬ ‫قابل‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌دست‬‫ن‬‫ازای‬ ‫به‬‫را‬‫باردارشدنش‬‫خبر‬‫که‬ ‫هم‬‫وقتی‬.‫خانه‬‫آقای‬‫مال‬،‫‌مآبانه‬‫س‬‫مهند‬‫سخت‬ ‫‌ام‬‫ی‬‫مادر‬ ‫به‬ ‫‌خواهم‬‫ی‬‫م‬ ‫من‬ :‫بود‬ ‫گفته‬ ‫و‬ ‫داده‬ ‫تحویلش‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫نقش‬ ،‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ !‫تو‬‫‌های‬‫ه‬‫شان‬‫برای‬‫هم‬ ‫بار‬‫این‬.‫برسم‬ ‫رشته‬ ‫تغییر‬‫اول‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬
  • 12. 12 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫خزانۀ‬ ‫خودشان‬ .‫داشتند‬ ‫را‬ ‫دنیا‬ ‫‌تر‬‫گ‬‫بزر‬ ‫بهترین‬ ‫و‬ ‫بودند‬ ‫دنیا‬ ‫زوج‬ ‫بهترین‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫بودند‬ ‫آورده‬ ‫را‬ ‫سؤالشان‬ ‫ذ‬ ّ‫تلم‬ ‫و‬ ‫ادب‬ ‫‌رسم‬‫ه‬‫ب‬ ‫اما‬ ‫بودند؛‬ ‫الهی‬ ‫علم‬ ‫مورد‬ ‫در‬ ‫فاطمه؟اهع؟‬ ‫و‬ ‫امیرالمؤمنین؟ع؟‬ .‫بپرسند‬ ‫‌ترشان‬‫گ‬‫بزر‬ ‫از‬ ،‫پیامبرشان‬ ‫‌خواستند‬‫ی‬‫م‬ .‫خواستند‬ ‫دستورالعمل‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫کارهای‬ ‫تقسیم‬ ‫تقسیم‬ ‫باید‬ ‫چگونه‬ ‫خانه‬ ‫وظایف‬ ‫که‬ ‫کنند‬ ‫خبردار‬ ‫را‬ ‫شیعیانشان‬ ‫تمامی‬ ‫کار‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬ ‫فاطمه؟اهع؟‬ ‫عهدۀ‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫داخل‬ ‫کارهای‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫بشود‬ ،‫‌اش‬‫ه‬‫‌یکدان‬‫ی‬‫یک‬ ‫کوثر‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫‌وقت‬‫ن‬‫آ‬ .‫امیرالمؤمنین؟ع؟‬ ‫عهدۀ‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫بیرون‬ ‫بار‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫«خدا‬ :‫گفت‬ ،‫عالم‬ ‫زنان‬ ‫سرور‬ .»‫شدم‬ ‫خوشحال‬ ،‫برداشت‬ ‫من‬ ‫‌های‬‫ه‬‫شان‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫مردان‬ ‫دوش‬ 52‫صفحه‬،‫‌االسناد‬‫ب‬‫قر‬
  • 14. 14 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫‌جانش‬‫ه‬‫ب‬ ‫بیماری‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫متمادی‬ ‫روز‬ ‫چندین‬ .‫‌سوزد‬‫ی‬‫م‬ ‫تب‬ ‫گرمای‬ ‫در‬ ‫‌هایش‬‫ن‬‫دندا‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫شعله‬‫جانش‬‫در‬‫آتش‬‫گاه‬ .‫گرفته‬ ‫را‬‫رمقش‬‫و‬‫افتاده‬ ‫ناتوان‬‫و‬‫رفته؛‬‫تحلیل‬‫هم‬‫‌اش‬‫ی‬‫انرژ‬‫‌های‬‫ه‬‫ذر‬‫آخرین‬.‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬‫هم‬‫به‬‫سرما‬‫از‬ ‫دستش‬‫به‬‫سوزن‬‫و‬‫شربت‬‫و‬‫قرص‬‫انواع‬ ‫از‬‫پر‬‫‌ای‬‫ه‬‫کیس‬ ‫دکتر‬.‫افتاده‬‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬ ‫سپری‬ ‫بیماری‬ ‫دورۀ‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫صبر‬ ‫باید‬ ‫و‬ ‫ندارد‬ ‫تحمل‬ ‫جز‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫چار‬ ‫گفته‬ ‫و‬ ‫داده‬ .‫بگذارد‬‫بهبود‬‫به‬‫رو‬‫حالش‬‫و‬‫شود‬ ‫هم‬‫او‬‫روح‬‫بر‬،‫کرده‬ ‫ضعیف‬‫را‬‫جسمش‬‫‌که‬‫ن‬‫ای‬‫بر‬‫عالوه‬‫سخت‬‫آنفوالنزای‬‫این‬ ‫تندخو‬ ‫حاال‬ ،‫بود‬ ‫شهره‬ ‫مهر‬ ‫و‬ ‫لبخند‬ ‫به‬ ‫‌ازاین‬‫ش‬‫پی‬ ‫که‬ ‫او‬ .‫است‬ ‫گذاشته‬ ‫اثر‬ ‫بیماری‬ ‫ناگزیر‬ ‫خاصیت‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫‌گذراند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫گالیه‬ ‫و‬ ‫ناله‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫روز‬ ‫تمام‬ ‫کالفه‬ ‫و‬ ‫دلش‬ ‫دیگر‬ ‫لحظۀ‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫عطش‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫کم‬ ‫را‬ ‫روح‬ ‫توان‬ ‫که‬ ‫است‬ .‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫رعشه‬‫به‬‫بدنش‬‫بعد‬ ‫لحظۀ‬‫و‬‫است‬‫آشوب‬ .‫همسرش‬ ،‫اوست‬ ‫پرستار‬ ‫تنها‬ ‫دوش‬ ‫بر‬ ‫مسئولیت‬ ‫‌ترین‬‫ت‬‫سخ‬ ‫میان‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫کنارش‬ ‫او‬ ‫بیداری‬ ‫لحظات‬ ‫آخرین‬ ‫تا‬ ‫آفتاب‬ ‫طلوع‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫جوانی‬ ‫همسر‬
  • 15. 15 ‫پرستار‬ ‫خانم‬‫دوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫پاشوی‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫عوض‬ ‫را‬ ‫نمدارش‬ ِ‫‌بر‬‫ب‬‫ت‬ ‫دستمال‬ ،‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬ ‫کارهایش‬ ‫انجام‬‫برای‬‫جانی‬‫که‬ ‫لحظاتی‬‫تمام‬‫در‬.‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫گلویش‬ ‫در‬‫را‬‫داروها‬ ‫آب‬ ،‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫دهانش‬ ‫به‬ ‫غذا‬ ‫قاشق‬ ‫که‬ ‫اوست‬ ‫مهربان‬ ‫همسر‬ ‫این‬ ‫ندارد‬ ‫مواظب‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫چک‬ ‫را‬ ‫تبش‬ ‫درجۀ‬ ‫‌ساعت‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫ساع‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خنک‬ .‫اوست‬‫احوال‬ ‫همۀ‬ ‫دستورهای‬ ‫انجام‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫بداخالقش‬ ‫و‬ ‫کالفه‬ ،‫بیماری‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ ‫‌داری‬‫ض‬‫مری‬‫‌ها‬‫ی‬‫قدیم‬‫قول‬‫به‬‫‌داند‬‫ی‬‫م‬.‫است‬‫خارج‬‫همسرش‬‫توان‬‫از‬‫‌اش‬‫ی‬‫متوال‬ ‫خانه‬ ‫گوشۀ‬ ‫است‬‫هفته‬‫که یک‬ ‫آدمی‬‫با‬‫آمدن‬‫کنار‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬‫نیست؛‬‫کس‬ ‫هر‬‫کار‬ ‫شرمندۀ‬ ‫و‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌خواهد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫فراوان‬ ‫صبر‬ ‫و‬ ‫حوصله‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫غر‬ ‫فقط‬ ‫و‬ ‫افتاده‬ .‫‌ای‬‫ه‬‫گالی‬ ‫و‬‫اعتراضی‬‫به‬‫است‬‫نیاورده‬‫ابرو‬‫به‬‫خم‬‫حتی‬‫‌بار‬‫ک‬‫که ی‬ ‫است‬‫همسری‬ ‫که‬ ‫استراحت‬ ‫و‬ ‫داروها‬ ‫مدد‬ ‫به‬ ‫نه‬ ‫شود‬ ‫بهتر‬ ‫اگر‬ ‫حالش‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫خودش‬ ‫برای‬ ‫خدا‬ ‫از‬‫است‬ ‫سپاسگزار‬‫دل‬ ‫در‬ ‫چقدر‬ ‫و‬‫اوست‬‫‌دریغ‬‫ی‬‫ب‬‫محبت‬ ‫اثر‬‫‌یقین‬‫ه‬‫ب‬ .‫اوست‬‫پرستار‬،‫سخت‬‫روزهای‬‫این‬‫در‬‫که‬ ‫همسری‬‫چنین‬‫داشتن‬
  • 16. 16 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫بیمار‬ ‫طوالنی‬ ‫مدتی‬ ‫بزرگوارش‬ ‫پدر‬ ‫خوب‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫دیده‬ ‫خود‬ ‫چشم‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫بیمار‬ ‫از‬ ‫پرستاری‬ ‫‌های‬‫ی‬‫را.دشوار‬ ‫بیماری‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ .‫بیمار‬ ‫یک‬ ‫به‬ ‫رسیدگی‬ ‫‌طلبد‬‫ی‬‫م‬ ‫صبری‬ ‫و‬ ‫حوصله‬ ‫چه‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ ‫جان‬ ‫در‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫ایجاد‬ ‫شعفی‬ ‫چه‬ ،‫باشد‬ ‫همسر‬ ‫جانب‬ ‫از‬ ‫اگر‬ ‫رسیدگی‬ ‫این‬ ‫«هر‬ :‫فرمود‬ ‫که‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ ‫عشق‬ ‫معجزۀ‬ ‫از‬ ‫باقر؟ع؟‬ ‫محمد‬ ‫امام‬ .‫مردش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫دوزخ‬ ‫در‬ ‫هفت‬ ‫خداوند‬ ،‫کند‬ ‫خدمت‬ ‫را‬ ‫شوهرش‬ ‫روز‬ ‫هفت‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫خواهد‬ ‫که‬ ‫در‬ ‫هر‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫بگشاید‬ ‫رویش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫هشت‬ ‫و‬ ‫ببندد‬ ‫او‬ ‫روی‬ ‫مگر‬ ‫بنوشاند؛‬ ‫شوهرش‬ ‫به‬ ‫آب‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جرع‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫زنی‬ ‫هیچ‬ .‫شود‬ ‫وارد‬ ‫بگیرد‬ ‫روزه‬ ‫را‬ ‫روزهایش‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫سال‬ ‫یک‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫برایش‬ ‫او‬ ‫عمل‬ ‫این‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ .»‫کند‬ ‫سپری‬ ‫عبادت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ب‬‫ش‬ ‫و‬ 172‫صفحه‬،20‫جلد‬،‫‌الشیعه‬‫ل‬‫وسائ‬
  • 18. 18 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫که‬ ‫مالیمی‬ ‫موسیقی‬ ‫صدای‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫کارگاه‬ ‫به‬ ‫اتاقش‬ ‫وسیع‬ ‫پنجرۀ‬ ‫از‬ .‫است‬ ‫‌شده‬‫م‬‫گ‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫دستگا‬ ‫پشت‬ ‫کارگران‬ ‫همهمۀ‬ ‫در‬ ،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫پخش‬ ‫اتاق‬ ‫در‬ ‫از‬ ‫رئیس یکی‬ ‫و‬ ‫زده‬ ‫هم‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫جبروتی‬ ‫و‬ ‫جالل‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫غنج‬ ‫دلش‬ ‫بیست‬ ‫و یاد‬ ‫‌بندد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ .‫شده‬ ‫نساجی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫کارخان‬ ‫‌ترین‬‫گ‬‫بزر‬ ‫راه‬ ‫همسرش‬ ‫کمک‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫دوزندگ‬ ‫کوچک‬ ‫کارگاه‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫سال‬ ‫‌های‬‫ه‬‫دستگا‬ ‫پای‬ ‫همسرش‬ ‫با‬ ‫صبح‬ ‫تا‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌هایی‬‫ب‬‫ش‬ ‫انداخت. یاد‬ .‫بگیرد‬‫پا‬‫کوچکشان‬‫تولیدی‬‫تا‬‫بودند‬‫بیدار‬‫قدیمی‬ ‫همه‬‫که‬‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫فرزندانش‬‫ریزودرشت‬‫‌های‬‫ه‬‫خواست‬‫و‬‫همسرش‬‫آرزوهای‬‫یاد‬ ‫به‬‫بادی‬.‫کند‬‫جمع‬‫کارگاه‬‫پیشرفت‬‫برای‬‫را‬‫‌هایش‬‫ل‬‫پو‬‫تا‬‫بود‬‫گرفته‬‫نادیده‬‫را‬ ‫بود‬ ‫نکرده‬ ‫سختگیری‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫آ‬ ‫اگر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫غبغبش‬ .‫‌رسید‬‫ی‬‫نم‬‫اینجا‬‫به‬‫وقت‬‫هیچ‬،‫بود‬‫نکرده‬ ‫‌انداز‬‫س‬‫پ‬‫را‬‫‌هایش‬‫ل‬‫پو‬‫و‬ ‫بیرون‬ ‫را‬ ‫کاغذ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫لمس‬ ‫را‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مچال‬ ‫کاغذ‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫جیبش‬ ‫در‬ ‫دست‬ ‫قرار‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫است. یادش‬ ‫خرید‬ ‫لیست‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫نهادش‬ ‫از‬ ‫آه‬ ‫و‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬
  • 19. 19 ‫مچاله‬ ‫کاغذ‬‫سوم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫داشته‬‫کوچکی‬ ‫جشن‬‫خانه‬ ‫در‬،‫کارخانه‬ ‫دوم‬ ‫فاز‬‫‌اندازی‬‫ه‬‫را‬‫مناسبت‬‫به‬‫است‬ ‫لیست‬ ،‫‌اند‬‫ه‬‫نیامد‬ ‫مدرسه‬ ‫از‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫تا‬ ‫کرده‬ ‫کید‬ ‫تأ‬ ‫چقدر‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫باشند‬ ‫حرف‬ ‫خودش‬ ‫با‬ ‫بلندبلند‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫کاغذ‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬ ‫زیرچشمی‬ .‫کند‬ ‫تهیه‬ ‫را‬ !‫خورد‬ ‫هم‬ ‫‌غوره‬‫ب‬‫آ‬ ‫با‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫ساالد‬ ،‫نیست‬ ‫الزم‬ ‫که‬ ‫مایونز‬ ‫سس‬ :‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ !‫‌وای‬‫ی‬‫ا‬...‫و‬‫آجیل‬‫و‬‫تخمه‬!‫میوه؟‬‫مدل‬‫سه‬!‫هست‬‫که‬ ‫شکالت‬!‫شیرینی؟‬ ‫وقت‬ ‫چند‬ ‫که‬ ‫‌پیچد‬‫ی‬‫م‬ ‫گوشش‬ ‫در‬ ‫زنش‬ ‫صدای‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫در‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫اخ‬ ،‫بخشیده‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫دنیا‬ ‫مال‬ ‫از‬ ‫خدا‬ ‫وقتی‬ ‫که‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫اعتراض‬ ‫ناراحتی‬ ‫‌بار با‬‫ک‬‫ی‬ .‫بگیرد‬ ‫سخت‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫به‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫ای‬ ‫را‬ ‫زندگی‬ ‫و‬ ‫بدهد‬ ‫خرج‬ ‫به‬ ‫ت‬ ّ‫خس‬ ‫نباید‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫پو‬ ‫که‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫نصیحتش‬ ‫دلسوزانه‬ ‫که‬ ،‫پدرش‬ ‫صدای‬ ‫هم‬ ‫بعد‬ .‫نکند‬‫جمع‬،‫‌بیند‬‫ی‬‫نم‬‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬‫که‬‫روزهایی‬ ‫بود؛‬ ‫کرده‬ ‫گالیه‬ ‫او‬ ‫‌های‬‫ی‬‫‌گیر‬‫ت‬‫سخ‬ ‫از‬ ‫همسرش‬ ‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫دفعاتی‬ ‫همۀ‬ ‫یاد‬ ‫‌ومیل‬‫ف‬‫حی‬‫دنبال‬‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬‫و‬‫همسر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫راضی‬‫دلش‬‫اما‬ .‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬‫زباله‬‫سطل‬‫در‬‫را‬‫لیست‬‫‌ها‬‫ل‬‫خیا‬‫همین‬‫با‬.‫هستند‬‫او‬‫سرمایۀ‬‫کردن‬
  • 20. 20 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫امتش‬ ‫به‬ ‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬ .‫امت‬ ‫راهنمای‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫رحمت‬ ‫پیامبر‬ ‫محمد؟ص؟‬ ‫خیال‬ ‫مردمش‬ .‫نه‬ ‫‌ها‬‫م‬‫کدا‬ ‫و‬ ‫اویند‬ ‫دین‬ ‫اهالی‬ ‫از‬ ‫‌ها‬‫م‬‫آد‬ ‫کدام‬ ‫بدهد‬ ‫نشان‬ ‫باشد؛‬ ‫مرد‬ ‫تا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫به‬ ‫بدهد‬ ‫نشان‬ ‫‌شست‬‫ب‬‫ضر‬ ‫باید‬ ‫مرد‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌نظری‬‫گ‬‫تن‬ ‫و‬ ‫‌گیری‬‫ت‬‫سخ‬ ‫در‬ ‫باید‬ ‫را‬ ‫‌داری‬‫ن‬‫دی‬ ‫و‬ ‫مردانگی‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫خیال‬ ‫و‬ ‫‌کشیده‬‫م‬‫دره‬ ‫چهرۀ‬ ‫با‬ ،‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫خواهشی‬ ‫اگر‬ ‫زنانشان‬ .‫کنند‬ ‫جستجو‬ ‫پیامبر‬ ‫اما‬ ‫او‬ ‫‌کردند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫پشیمانشان‬ ‫زدن‬ ‫حرف‬ ‫از‬ ‫‌وغریب‬‫ب‬‫عجی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫بهان‬ ‫چشمشان‬ ‫پیش‬ ‫را‬ ‫مسلمانی‬ ‫اصیل‬ ‫معنای‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫او‬ .‫بود‬ ‫لبخند‬ ‫و‬ ‫مهربانی‬ ‫دهد‬ ‫وسعت‬ ‫او‬ ‫زندگی‬ ‫به‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫نیست‬ ‫ما‬ ‫«از‬ :‫گفت‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬ .»‫بگیرد‬ ‫سخت‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫بر‬ ‫او‬ ]‫حال‬ ‫این‬ ‫[با‬ ‫و‬ ۲۵۵‫صفحه‬،۱‫جلد‬،‫اللئالی‬‫عوالی‬
  • 22. 22 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫‌مالد‬‫ی‬‫م‬ ‫نان‬ ‫روی‬ ‫را‬ ‫عسل‬ ‫و‬ ‫کره‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫نشست‬ ‫صبحانه‬ ‫سفرۀ‬ ‫سر‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫لقمه‬ ،‫‌هاست‬‫ه‬‫بچ‬ ‫مدرسۀ‬ ‫لقمۀ‬ ‫کردن‬ ‫آماده‬ ‫مشغول‬ ‫که‬ ‫همسرش‬ ‫تا‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫اتاق‬ ‫راهی‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تشکر‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫زن‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫دهانش‬ ‫در‬ ‫و‬ .‫بگذارد‬‫کیفشان‬ ‫در‬‫را‬‫‌شان‬‫ه‬‫تغذی‬ ‫کشیده‬ ‫سر‬‫نیمه‬‫تا‬‫که‬ ‫را‬‫چایش‬‫مرد‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬‫کارخانه‬ ‫سرویس‬‫بوق‬‫صدای‬ ‫همسرش‬ ‫تا‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرک‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫اتاق‬ ‫به‬ .‫‌دارد‬‫ی‬‫برم‬ ‫را‬ ‫کیفش‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫رها‬ ‫کیف‬ ‫کردن‬ ‫مرتب‬‫پیش‬‫همسرش‬‫حواس‬‫اما‬‫کند؛‬ ‫خداحافظی‬‫او‬‫از‬‫و‬‫ببیند‬‫را‬ ‫عمیقی‬ ‫‌کند.نفس‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫بدرق‬ ‫سرسری‬ ‫خداحافظی‬ ‫با یک‬ ‫و‬ ‫دخترهاست‬ .‫‌ماند‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫پیش‬‫دلش‬‫اما‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬‫خداحافظی‬‫لب‬‫زیر‬.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫مهر‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫‌دند‬‫خ‬‫چر‬ ‫حرکت‬ ‫هیاهوی‬ ‫بین‬ ‫کارخانه‬ ‫در‬ ‫دوست‬‫و‬‫‌شده‬‫گ‬‫تن‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫همدم‬‫برای‬‫دلش‬‫که‬ ‫روزهاست‬‫آن‬‫از‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫‌پر‬‫ت‬‫دس‬ ‫با‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫تمام‬ ‫کاری‬ ‫ساعت‬ ‫زودتر‬ ‫هرچه‬ ‫دارد‬ ‫مدرسۀ‬ ‫و‬ ‫درس‬ ‫و‬ ‫روز‬ ‫اتفاقات‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بنشیند‬ ‫کنارش‬ .‫ببیند‬ ‫را‬ ‫همسرش‬ ‫لبخند‬
  • 23. 23 ‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬ ‫روسری‬‫چهارم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫تمام‬ ‫که‬ ‫کارش‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫غنج‬ ‫فکرها‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫دلش‬ .‫بزند‬ ‫گپ‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫مایحتاج‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫کارخانه‬ ‫کارکنان‬ ‫فروشگاه‬ ‫راهی‬ ‫‌وذوق‬‫ق‬‫شو‬ ‫با‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬ ‫روسری‬ ‫آخر‬ ‫دم‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تهیه‬ ‫دارد‬ ‫ذهن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫آنجا‬ ‫تا‬ ‫را‬ ‫خانه‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫راهی‬‫اشتیاق‬‫با‬‫و‬‫‌خرد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫برای‬‫زیبایی‬ ‫خانه‬ ِ‫در‬ ‫همسرش‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫زنگ‬ ‫اما‬ ‫دارد؛‬ ‫همراه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫کلید‬ ‫دختر‬ ‫بار‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫زنگ‬ ‫دوباره‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫خبری‬ .‫کند‬ ‫باز‬ ‫رویش‬ ‫به‬ ‫را‬ .‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫جیغ‬‫خوشحالی‬ ‫از‬‫خریدها‬‫دیدن‬‫با‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬‫را‬ ‫در‬‫کوچکش‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ ‫جواب‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫مادر‬ ‫سراغ‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫لبخند‬ ‫دخترش‬ ‫به‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تلویزیون‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬ !‫است‬ ‫تلویزیون‬ ‫پای‬ ‫که‬ ‫پیش‬ ‫حواسش‬ ‫و‬ ‫هوش‬ ‫همۀ‬ ‫‌که‬‫ی‬‫درحال‬ ‫و‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرک‬ ‫کاناپه‬ ‫پشت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫روسری‬ ‫ناراحتی‬ ‫‌دهد. با‬‫ی‬‫م‬ ‫تحویلش‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫‌بست‬‫ه‬‫شکست‬ ‫سالم‬ ،‫است‬ ‫سریال‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫‌خواب‬‫ق‬‫اتا‬‫به‬‫‌سروصدا‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫بیرون‬‫‌ها‬‫د‬‫خری‬‫کیسۀ‬ ‫از‬‫‌ای‬‫ه‬‫فیروز‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬،‫‌خورند‬‫ی‬‫‌م‬‫ک‬‫خا‬‫که‬ ‫‌‌هایی‬‫ه‬‫هدی‬‫سایر‬ ‫کنار‬ ‫کمدش‬ ‫در‬‫و‬
  • 24. 24 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫همسرش‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫آمده‬ .‫پیامبرش‬ ‫پیش‬ ‫است‬ ‫آورده‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ف‬‫حر‬ ،‫مرد‬ ‫دارم‬ ‫«همسری‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ .‫کند‬ ‫سوال‬ ‫کارهایش‬ ‫ارزش‬ ‫و‬ ‫جایگاه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫تعریف‬ ‫بیرون‬ ‫که‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫استقبالم‬ ‫به‬ ،‫‌شوم‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫وارد‬ ‫وقت‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫اگر‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ،‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫اندوهگین‬ ‫را‬ ‫من‬ ‫وقتی‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ام‬‫ه‬‫بدرق‬ ،‫‌روم‬‫ی‬‫م‬ ‫گرفته‬ ‫عهده‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫خداوند‬ ‫‌که‬‫بدان‬ ،‫‌خوری‬‫ی‬‫م‬ ‫غصه‬ ‫روزی‬ ‫و‬ ‫رزق‬ ‫برای‬ ‫از‬ ‫دلش‬ »!‫کند‬ ‫زیاد‬ ‫را‬ ‫اندوهت‬ ‫خدا‬ ،‫‌خوری‬‫ی‬‫م‬ ‫غصه‬ ‫آخرتت‬ ‫برای‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫«برای‬ :‫‌گویند‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫وقتی‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫شاد‬ ‫پیامبرش‬ ‫پاسخ‬ ‫که‬ ‫خداست‬ ‫کارگزاران‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫زن‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫است‬ ]‫زمین‬ ‫[در‬ ‫کارگزارانی‬ ‫خدا‬ .»‫است‬ ‫شهید‬ ‫پاداش‬ ‫از‬ ‫نیمی‬ ‫با‬ ‫برابر‬ ‫او‬ ‫پاداش‬ ۳۸۹‫صفحه‬،۳‫جلد‬،‫الفقیه‬‫یحضره‬ ‫ال‬‫من‬
  • 26. 26 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫فایده‬ .‫پذیرایی‬ ‫به‬ ‫آشپزخانه‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫اتاق‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫اتاق‬ ‫این‬ ‫از‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫رومیزی‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫بکشد‬ ‫دستمال‬ ‫را‬ ‫گلدان‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫دیگر‬ ‫بار‬ ‫هزار‬ .‫ندارد‬ ‫گرفته‬ ‫دلش‬ .‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬ ‫سرجا‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫حوصل‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫باز‬ ‫لقش‬ ُ ‫خ‬ ،‫کند‬ ‫صاف‬ .‫ببلعند‬‫خود‬ ‫در‬‫را‬‫او‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫‌یکی‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬ ‫انگار‬‫خانه‬ ‫درودیوار‬‫و‬‫است‬ ‫دوتایی‬ ‫عکس‬ ‫قاب‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫پایین‬ ‫است‬ ‫رسیده‬ ‫گلو‬ ‫تا‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫بغضش‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫همسرش‬‫و‬‫خودش‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫باورش‬ ‫هنوز‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫دیوار‬ ‫روی‬ ‫تقویم‬ ‫بار‬ ‫چندمین‬ ‫برای‬ ‫این‬ ‫حساب‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫سالی‬ ‫دو‬ .‫نگذشته‬ ‫هم‬ ‫سال‬ ‫دو‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫عروس‬ ‫تاریخ‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫پر‬ ‫دلش‬ .‫است‬ ‫کرده‬ ‫سپری‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫تنها‬ ‫را‬ ‫روزش‬ ‫سیزده‬ ‫و‬ ‫سیصد‬ ،‫روز‬ ‫خودش‬‫با‬.‫‌داند‬‫ی‬‫م‬‫خوب‬‫را‬‫زبانشان‬‫که‬ ‫مهربان‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫آن‬‫برای‬‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬‫‌ها‬‫ه‬‫خمپار‬‫آتش‬‫زیر‬‫درگیری‬‫کدام‬ ‫در‬‫اآلن‬،‫‌ها‬‫م‬‫چش‬‫این‬‫صاحب‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬ .‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫دلش‬‫‌جنگد؟‬‫ی‬‫م‬‫خاکی‬‫سروصورت‬‫و‬‫تشنه‬‫گلوی‬ ‫با‬‫دارد‬‫‌ها‬‫ل‬‫مسلس‬ .‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬»‫الراحمین‬‫ارحم‬‫هو‬‫و‬ ً ‫حافظا‬‫خیر‬‫«فاهلل‬‫برایش‬‫و‬‫‌گزد‬‫ی‬‫م‬‫لب‬
  • 27. 27 ‫خانه‬ ِ‫سنگر‬‫پنجم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫ناموس‬‫زینب؟اهع؟‬‫حضرت‬‫حرم‬‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬‫که‬ ‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫‌های‬‫ف‬‫حر‬‫یاد‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ .‫برسد‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫داعش‬ ‫ناپاک‬ ‫دست‬ ‫بگذارند‬ ‫نباید‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫شیعه‬ ‫و‬ ‫‌تنگی‬‫ل‬‫د‬ ‫این‬ ‫اما‬ ‫‌دارد؛‬‫ی‬‫برم‬ ‫موج‬ ‫زینب؟اهع؟‬ ‫حضرت‬ ‫نازنین‬ ‫ضریح‬ ‫به یاد‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫سخت‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫بار‬ ‫هر‬ .‫‌دارد‬‫ی‬‫برنم‬ ‫سرش‬ ‫از‬ ‫دست‬ ،‫ یکریز‬ ِ‫دلواپسی‬ ‫حسرت‬ ‫قبل‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫‌کشند‬‫ی‬‫م‬ ‫رزمندگان‬ ‫سایر‬ ‫و‬ ‫همسرش‬ ‫ویژه‬‫‌های‬‫ب‬‫ثوا‬‫این‬‫از‬‫باید‬‫چرا‬‫و‬‫نشده‬‫او‬‫نصیب‬‫توفیق‬‫این‬‫چرا‬‫که‬ ‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬ .‫باشد‬‫محروم‬‫بزرگ‬‫و‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫را‬ ‫این‬ ‫جرئت‬ ‫و‬ ‫دل‬ ‫واقعا‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خلوت‬ ‫که‬ ‫خودش‬ ‫با‬ .‫بجنگد‬‫دینش‬‫برای‬‫و‬‫بایستد‬‫مردش‬ ‫کنار‬ ‫و‬‫بگیرد‬‫دست‬‫به‬‫اسلحه‬ ‫اذیتش‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫ای‬ ‫خانه‬ ‫سکوت‬ ‫تا‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫را‬ ‫تلویزیون‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫دست‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کتابی‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫نشسته‬ ‫مجری‬ ‫روبروی‬ ‫جوانی‬ ‫روحانی‬ .‫نکند‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫روایت‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫زیادتر‬ ‫را‬ ‫تلویزیون‬ ‫صدای‬ .‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬ ‫روایتی‬ ،‫دارد‬ ...‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫آرام‬‫جانش‬‫بفهمد‬‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬،‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬
  • 28. 28 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ ‫امتش‬ ‫زنان‬ ‫و‬ ‫مردان‬ ‫‌های‬‫ل‬‫د‬ ‫از‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫این‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ .‫‌روند‬‫ی‬‫م‬ ‫جنگ‬ ‫به‬ ‫مردانشان‬ ‫وقتی‬ ‫‌کشند‬‫ی‬‫م‬ ‫عذاب‬ ‫چقدر‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫ز‬ ‫داشت‬ ‫خبر‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫آزرده‬ ‫را‬ ‫زن‬ ‫نازک‬ ‫جان‬ ،‫تنهایی‬ ‫و‬ ‫‌تنگی‬‫ل‬‫د‬ ‫بجنگند‬ ‫خدا‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫مردهایشان‬ ‫‌پای‬‫ه‬‫‌ب‬‫ا‬‫پ‬ ‫تا‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫پر‬ ‫دلشان‬ ‫که‬ ‫هستند‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫همین‬ .‫بشود‬ ‫هم‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫نصیب‬ ‫‌اهلل‬‫ل‬‫سبی‬ ‫فی‬ ‫جهاد‬ ‫‌کران‬‫ی‬‫ب‬ ‫ثواب‬ ‫و‬ :‫گفتند‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫آمدند‬ ‫سراغش‬ ‫اسالم‬ ‫مجاهدان‬ ‫همسران‬ ‫از‬ ‫جمعی‬ ‫وقتی‬ ‫خود‬ ِ‫آن‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫بزرگی‬ ‫فضیلت‬ ‫خدا‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫جهاد‬ ‫با‬ ‫مردان‬ ‫خدا؟ص؟‬ ‫رسول‬ ‫«ای‬ ‫در‬ ‫مجاهدان‬ ‫ثواب‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫بتوانیم‬ ‫که‬ ‫نداریم‬ ‫کاری‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬ ‫ما‬ ‫اما‬ ‫‌اند؛‬‫ه‬‫کرد‬ ‫بدانند‬ ‫و‬ ‫بگیرد‬ ‫آرام‬ ‫دلشان‬ ‫که‬ ‫گفت‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جمل‬ ‫باشیم»؛‬ ‫داشته‬ ‫را‬ ‫خدا‬ ‫راه‬ :‫فرمود‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شریکشان‬ ‫جهاد‬ ‫ثواب‬ ‫در‬ ‫آسان‬ ‫و‬ ‫‌مضایقه‬‫ی‬‫ب‬ ‫چه‬ ‫خداوند‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫مجاهدین‬ ‫عمل‬ ]‫[پاداش‬ ،‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫در‬ ‫شما‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هر‬ ِ‫کار‬ ‫و‬ ‫«خدمت‬ .»‫داشت‬ ‫خواهد‬ ‫را‬ ‫خدا‬ ۳۷۶‫صفحه‬،۲‫جلد‬،‫روضةالواعظین‬
  • 30. 30 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫کاغذ‬ ‫انبوهی‬ ‫آمده‬ ‫اداره‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫صبح‬ ‫از‬ .‫‌جوشد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرکه‬ ‫و‬ ‫سیر‬ ‫مثل‬ ‫دلش‬ ‫نزده‬ ‫دست‬ ‫‌کدامشان‬‫چ‬‫هی‬ ‫به‬ ‫هنوز‬ ‫او‬ ‫اما‬ ‫‌شده؛‬‫ه‬‫انباشت‬ ‫میزش‬ ‫روی‬ ‫نامه‬ ‫و‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫خیره‬ ‫نامعلومی‬ ‫نقطۀ‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬ ‫میز‬ ‫پشت‬ ‫ساعتی‬ .‫است‬ ‫دیگر‬ ‫ساعتی‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫قدم‬ ‫اتاقش‬ ‫در‬ ‫‌قرار‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫‌جود‬‫ی‬‫م‬ ‫ناخن‬ ‫دیگر‬ ‫ساعتی‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پایین‬‫و‬ ‫باال‬‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫گوش‬ ‫صفحۀ‬‫‌هدف‬‫ی‬‫ب‬ .‫‌شده‬‫ب‬‫خرا‬ ‫سرش‬ ‫روی‬ ‫دنیا‬ ،‫دیده‬ ‫همسرش‬ ‫گوشی‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫م‬‫پیا‬ ‫آن‬ ‫وقتی‬ ‫از‬ ‫خودش‬ ‫از‬ ‫مدام‬ .‫باشد‬ ‫نیاورده‬ ‫هجوم‬ ‫ذهنش‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫خیالی‬ ‫و‬ ‫فکر‬ ‫تصنعی‬‫‌فریب‬‫ل‬‫د‬‫لبخند‬‫آن‬‫با‬‫پروفایلش‬‫تصویر‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫غریب‬‫مرد‬‫آن‬‫‌پرسد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیام‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫چرا‬ ،‫نیست‬ ‫درستی‬ ‫آدم‬ ‫‌زد‬‫ی‬‫م‬ ‫داد‬ ‫طال‬ ‫گردنبند‬ ‫و‬ ‫باز‬ ‫و یقۀ‬ ‫پیداکرده؟‬‫را‬‫او‬‫همسر‬ ‫شمارۀ‬‫کجا‬ ‫از‬‫نامرد‬ ِ‫مردک‬‫این‬ ً ‫اصال‬‫داده؟‬ ‫ذهنش‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تقال‬ ‫میان‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫‌خورند‬‫ی‬‫م‬ ‫چرخ‬ ‫ذهنش‬ ‫در‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سؤا‬ ‫نگفته؟‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫چیزی‬ ‫همسرش‬ ‫چرا‬ :‫دارد‬ ‫نگه‬ ‫دور‬ ‫اساسی‬ ‫پرسش‬ ‫از یک‬ ‫را‬ ‫مرد‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫نسبتی‬ ‫‌واقع‬‫ه‬‫ب‬ ‫همسرش‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫که‬ ‫نکند‬ ‫فکر‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌وپا‬‫ت‬‫دس‬
  • 31. 31 ‫غریبه‬‫ششم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫احساس‬ ‫‌کاری؟‬‫ن‬‫پنها‬ ‫چرا‬ ‫‌داشته؟‬‫ه‬‫نگ‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عاشقان‬ ‫‌های‬‫م‬‫پیا‬ ‫چرا‬ ،‫ندارد‬ ‫را‬ ‫ساعتی‬ ‫مرخصی‬ ‫برگۀ‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫دیوانه‬ ،‫کند‬ ‫تعلل‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫اگر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫سمت‬‫به‬‫عجله‬‫با‬‫و‬‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫رئیسش‬‫میز‬‫روی‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خداخدا‬ ‫دلش‬ ‫ته‬ ‫و‬ ‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫کلید‬ ‫‌سروصدا‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫ته‬ ‫و‬ ‫بزند‬ ‫موبایلش‬ ‫گوشی‬ ‫به‬ ‫سری‬ ‫بتواند‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫خواب‬ ‫هنوز‬ ‫همسرش‬ .‫دربیاورد‬‫را‬‫ماجرا‬‫توی‬ ‫همسرش‬ ‫در‬‫الی‬ ‫از‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫متوقفش‬‫گریه‬ ‫صدای‬‫و‬‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫به‬‫پا‬‫آرام‬ ‫شده‬‫او‬‫حضور‬‫متوجه‬‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫نشسته‬‫او‬‫به‬‫پشت‬‫آشپزخانه‬‫در‬‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫دخترخال‬ ‫با‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫حرف‬ ‫مادرش‬ ‫با‬ ‫گریه‬ ‫با‬ ،‫باشد‬ ‫در‬ ‫هم‬ ‫غریبه‬ ‫مردان‬ ‫که‬ ‫اینترنتی‬ ‫گروه‬ ‫در یک‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫‌اجازه‬‫ی‬‫ب‬ ‫چون‬ ،‫کند‬ ‫دعوا‬ .‫شود‬ ‫او‬ ‫مزاحم‬ ‫غریبه‬ ‫مرد‬ ‫شده یک‬ ‫باعث‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫اضافه‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫بود‬ ‫عضو‬ ‫آن‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫‌اش‬‫ی‬‫غیرت‬‫شوهر‬‫به‬‫را‬‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬‫شب‬‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫مادرش‬‫به‬‫که‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ .‫بگذارد‬‫دستش‬‫کف‬ ‫را‬‫مزاحم‬ ‫مرتیکۀ‬‫آن‬‫حق‬‫تا‬
  • 32. 32 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫همیشه‬ ‫مانند‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬ ‫جمع‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫دور‬ ‫اصحاب‬ ‫و‬ ‫یاران‬ ‫از‬ ‫جمعی‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫مبارکش‬ ‫دهان‬ ‫حضرت‬ ‫که‬ ‫منتظرند‬ .‫شنیدن‬ ‫برای‬ ‫منتظرند‬ ‫بگوید‬ ‫برایشان‬ ‫منتظرند‬ .‫کند‬ ‫نجوا‬ ‫جانشان‬ ‫گوش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خوشبختی‬ ‫رازهای‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫بهره‬ ‫بیشترین‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫‌تر‬‫ت‬‫خوشبخ‬ ‫همه‬ ‫از‬ ‫عالم‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫مرد‬ ‫کدام‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫سخن‬ ‫به‬ ‫لب‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫است؟‬ ‫برده‬ ‫کسی‬ ‫چه‬ ،‫دنیا‬ ‫نیست‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫برتر‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫بهر‬ ‫مسلمانی‬ ]‫[نعمت‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ،‫مسلمان‬ ‫مرد‬ ‫«برای‬ ‫شادمان‬ ‫و‬ ‫مسرور‬ ‫کند‬ ‫نگاه‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫مسلمانی‬ ‫همسر‬ ‫که‬ ]‫[پاکدامنی‬ ‫حافظ‬ ‫هم‬ ،‫همسرش‬ ‫غیاب‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کند؛‬ ‫اطاعت‬ ‫او‬ ‫فرمان‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫شود؛‬ .»‫همسرش‬ ‫اموال‬ ‫حافظ‬ ‫هم‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫خودش‬ ۳۲۷‫صفحه‬،۵‫جلد‬،‫کافی‬
  • 34. 34 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫در‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫همیشگ‬ ِ‫میز‬ ‫دور‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌تر‬‫ف‬‫‌طر‬‫ن‬‫آ‬ ‫میز‬ ‫چند‬ ‫تا‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫خند‬ ‫صدای‬ ‫که یادش‬ ‫زمانی‬‫تا‬.‫کنند‬‫تازه‬‫دیداری‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬‫جمع‬‫شهر‬‫معروف‬‫‌شاپ‬‫ی‬‫کاف‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫بود‬ ‫برقرار‬ ‫دوستانه‬ ‫قرارهای‬ ‫این‬ ‫دبیرستان‬ ‫روزهای‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫فرصتی‬ !‫قدیمی‬ ‫دوستان‬ ‫با‬ ‫دیدارها‬ ‫این‬ ‫اویند‬ ‫بزرگ‬ ‫‌خوشی‬‫ل‬‫د‬ ‫ناهار‬ ‫فکر‬ ‫از‬ ‫آمدن‬ ‫بیرون‬ ‫و‬ ‫زندگی‬ ‫‌های‬‫ه‬‫دغدغ‬ ‫از‬ ‫کردن‬ ‫فرار‬ ‫و‬ ‫کردن‬ ‫دردودل‬ ‫راحت‬ ‫خیال‬ ‫با‬ ‫اینکه‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫مجالی‬ .‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫مشق‬ ‫درس ‌و‬ ‫و‬ ‫شام‬ ‫و‬ .‫بگذراند‬‫خوش‬‫و‬‫باشد‬‫خودش‬‫برای‬‫را‬‫چندساعتی‬ ‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌نگران‬‫ل‬‫د‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫قرار‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫شوهرش‬ ‫‌اجازۀ‬‫ی‬‫ب‬ ‫که‬ ‫بار‬ ‫هر‬ ‫البته‬ .‫برود‬‫لو‬،‫‌شدنش‬‫ج‬‫خار‬‫خانه‬ ‫از‬‫‌خبر‬‫ی‬‫ب‬‫این‬‫که‬ ‫بیفتد‬‫اتفاقی‬‫ناگهان‬‫مبادا‬ ‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫ساعت‬ ‫جمع‬ ‫حواسش‬ ‫تازه‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫که‬ ‫میز‬ ‫سر‬ ‫از‬ ‫گذشته‬ ِ‫خوب‬ ‫خاطرات‬ ‫مرور‬ ‫در‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫بارانی؛‬ ‫هوا‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫غروب‬ ‫حوالی‬ ‫خداحافظی‬ ‫و‬ ‫‌جنباند‬‫ی‬‫م‬ ‫دست‬ .‫است‬ ‫نشده‬ ‫زمان‬ ‫گذر‬ ‫متوجه‬ ‫که‬ ‫بوده‬ ‫غرق‬ ‫همین‬ ‫حوالی‬ ‫که‬ ‫دخترش‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫زودتر‬ ‫تا‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫مختصر‬ ‫را‬
  • 35. 35 ‫باران‬ ‫زیر‬‫هفتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫تاکسی‬ ‫باعجله‬ .‫کند‬ ‫درست‬ ‫شام‬ ،‫‌گردد‬‫ی‬‫برم‬ ‫مدرسه‬ ‫از‬ ‫ساعت‬ ‫که‬ ‫اذان‬ ‫صدای‬ ‫و‬ ‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬ ‫دیگر‬ ‫ساعتی‬ ،‫بگذرد‬ ‫خیس‬ ‫‌های‬‫ن‬‫خیابا‬ ‫ترافیک‬ .‫است‬‫کرده‬ ‫‌روی‬‫ه‬‫زیاد‬‫کمی‬ ‫بیخیالی‬‫در‬‫انگار‬‫که‬ ‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬‫تازه‬،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬ ‫باید‬‫و‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫خانه‬‫به‬‫دخترش‬‫با‬‫‌زمان‬‫م‬‫ه‬‫که‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫حساب‬‫خودش‬‫پیش‬ ‫به‬‫اما‬‫کند؛‬‫اکتفا‬‫حاضری‬‫غذای‬‫به یک‬‫شام‬‫برای‬‫و‬‫بزند‬‫را‬‫مفصل‬‫غذای‬‫قید‬ .‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬‫جا‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫که‬‫خانه‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫دوخت‬ ‫در‬ ‫به‬ ‫چشم‬ ‫دلواپس‬ ‫و‬ ‫کالفه‬ ‫که‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫دخترش‬ ‫و‬ ‫همسر‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫گفته‬ ‫مدرسه‬ ‫به‬ ‫رفتن‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫دخترش‬ ‫که‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫ناگهان یادش‬ ‫را‬ ‫آخر‬ ‫زنگ‬ ‫دو‬ ‫چون‬ ،‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫قبل‬ ‫روزهای‬ ‫از‬ ‫زودتر‬ ‫ساعت‬ ‫دو‬ ‫است‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫اعالم‬‫تعطیل‬‫دبیران‬‫شورای‬‫برگزاری‬‫برای‬ ‫مغازه‬‫از‬‫باران‬‫زیر‬،‫دخترشان‬‫برای‬‫در‬‫کردن‬ ‫باز‬‫برای‬‫که‬‫همسرش‬‫به‬‫شرمنده‬ ‌‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫چقدر‬ ‫که‬ ‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫است‬ ‫آمده‬ ‫خانه‬ ‫تا‬ .‫است‬‫‌آزرده‬‫ل‬‫د‬‫‌خبرش‬‫ی‬‫ب‬‫رفتن‬‫بیرون‬
  • 36. 36 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫خودسرشان‬ ‫زنان‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫شنیده‬ ‫امتش‬ ‫مردان‬ ‫از‬ ‫‌هایی‬‫ت‬‫شکای‬ ‫باری‬ ‫چند‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫شکایت‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ‫پیش‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫آمد‬ ‫مردان‬ .‫‌مندند‬‫ه‬‫گالی‬ ‫و‬ ‫شاکی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫رفتن‬ ‫بیرون‬ ‫برای‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫بدون‬ ‫همسرانشان‬ ‫اوقات‬ ‫برخی‬ ‫که‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلشان‬ ‫وقت‬ ‫هر‬ ،‫بگیرند‬ ‫اجازه‬ ‫خبر‬ ‫آخرت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ .‫‌مانند‬‫ی‬‫م‬ ‫بیرون‬ ،‫باشد‬ ‫‌میلشان‬‫ب‬‫با‬ ‫که‬ ‫وقتی‬ ‫دستان‬ ‫با‬ ‫امتش‬ ‫زنان‬ ‫که‬ ‫عاقبتی‬ ‫از‬ ،‫را‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫عذا‬ ‫‌است‬‫دیده‬ ‫معراج‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫از‬ ‫نفر‬ ‫یک‬ ‫حتی‬ ‫ندارد‬ ‫دوست‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باخبرشان‬ ،‫‌سازند‬‫ی‬‫م‬ ‫خود‬ ‫برای‬ ‫خود‬ ‫اجازه‬ ‫«زن‬ :‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫اعالم‬ ‫رسا‬ ‫و‬ ‫محکم‬ ،‫همین‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫شوند‬ ‫عذاب‬ ‫او‬ ‫امت‬ ‫از‬ ‫‌اجازه‬‫ن‬‫بدو‬ ‫زنی‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫شوهر؛‬ ‫اجازۀ‬ ‫با‬ ‫مگر‬ ،‫شود‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫ندارد‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫رحمت‬ ‫و‬ ‫غضب‬ ‫فرشتگان‬ ‫و‬ ‫زمین‬ ‫و‬ ‫آسمان‬ ‫فرشتگان‬ ،‫شد‬ ‫خارج‬ ‫خانه‬ .»‫برگردد‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫تا‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫لعنت‬ 214‫صفحه‬،‫االخالق‬‫مکارم‬
  • 38. 38 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫بیدار‬ ‫که‬ ‫‌الطلوع‬‫ی‬‫عل‬ ‫صبح‬ ‫از‬ .‫خانه‬ ‫‌جان‬‫ه‬‫ب‬ ‫افتاده‬ ‫و‬ ‫زده‬ ‫باال‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ن‬‫آستی‬ ‫دنبالشان‬ ‫‌نفس‬‫ک‬‫‌کند. ی‬‫ی‬‫م‬ ‫جمع‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫‌های‬‫ش‬‫‌وپا‬‫ت‬‫ریخ‬ ‫دارد‬ ،‫شده‬ ‫کمد‬ ‫در‬ ‫هزارم‬ ‫بار‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫جمع‬ ‫زمین‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫‌باز‬‫ب‬‫اسبا‬ ‫و‬ ‫دویده‬ ‫معدن‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫تختشان‬ ‫زیر‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫مرتب‬ ‫را‬ ‫‌هایشان‬‫س‬‫لبا‬ ‫کشوی‬ .‫گذاشته‬ ‫سراغ‬ ‫رفته‬ ‫هم‬ ‫بعد‬ .‫کشیده‬ ‫جارو‬ ،‫است‬ ‫رنگارنگ‬ ‫‌های‬‫ی‬‫خوراک‬ ‫پوست‬ .‫است‬‫کشیده‬ ‫دستمال‬‫و‬‫چیده‬‫نو‬ ‫از‬‫را‬‫‌ها‬‫ت‬‫کابین‬ ‫تمام‬‫و‬‫آشپزخانه‬ .‫کرده‬ ‫آماده‬‫کنارش‬ ‫در‬‫هم‬‫‌ای‬‫ه‬‫خوشمز‬‫مخلفات‬‫و‬‫دیده‬‫تدارک‬‫مفصلی‬‫شام‬ ‫جانی‬ ‫دیگر‬ .‫است‬ ‫کرده‬ ‫مرتب‬ ‫و‬ ‫کشیده‬ ‫جارو‬ ‫را‬ ‫خانه‬ ‫تمام‬ ‫هم‬ ‫‌آخر‬‫ت‬‫دس‬ .‫است‬‫افتاده‬‫مبل‬‫روی‬‫‌رمق‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫خسته‬‫و‬‫نمانده‬‫برایش‬ ،‫‌اند‬‫ب‬‫خوا‬‫غرق‬‫روبرویش‬‫همیشگی‬‫‌های‬‫ت‬‫شیطن‬‫و‬‫بازی‬‫از‬‫پس‬‫که‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬‫به‬ ‫بنشیند‬ ‫‌هایش‬‫ب‬‫ل‬ ‫روی‬ ‫لبخند‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫کافی‬ ‫نگاه‬ ‫همین یک‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫انرژ‬ ‫تمام‬ ‫خستگی‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫با‬ .‫بدود‬ ‫پوستش‬ ‫زیر‬ ‫خوشبختی‬ ‫احساس‬ ‫و‬ .‫باشد‬ ‫زیبا‬ ‫و‬ ‫آراسته‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫از‬ ‫همسرش‬ ‫وقتی‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ ،‫گرفته‬ ‫را‬
  • 39. 39 ‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ِ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬‫هشتم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫موهایش‬‫به‬‫دستی‬‫و‬‫بایستد‬‫آینه‬‫روبروی‬‫تا‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بلند‬‫جا‬‫از‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫همت‬ ‫چقدر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫‌اش‬‫ه‬‫خست‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫به‬‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬.‫ببرد‬ !‫دارد‬‫دوست‬‫را‬‫‌فرسا‬‫ت‬‫طاق‬‫گاه‬ ‫روزمرۀ‬‫کارهای‬ ‫همین‬ ‫مثل‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫گرم‬ ‫آشیانۀ‬ ‫این‬ ،‫خانه‬ ‫وقتی‬ ‫‌برد‬‫ی‬‫م‬ ‫لذتی‬ ‫چه‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ .‫غذاها‬‫‌ترین‬‫ه‬‫خوشمز‬‫خلق‬‫برای‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫کدبانویی‬ ‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫مرتب‬‫گل‬ ‫دستۀ‬ ‫راه‬ ‫از‬ ‫خانه‬ ‫پدر‬ ‫وقتی‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫‌هایش‬‫ه‬‫بچ‬ ‫خوشحالی‬ ‫سر‬ ‫از‬ ‫‌های‬‫غ‬‫جی‬ ‫به‬ .‫شود‬‫پهن‬‫شام‬‫لعاب‬‫و‬‫‌رنگ‬‫ش‬‫خو‬ ‫سفرۀ‬‫و‬‫برسد‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫موهایش‬ ‫به‬ ‫‌سری‬‫ل‬‫گ‬ ‫و‬ ‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫شانه‬ ‫را‬ ‫موهایش‬ ‫آرام‬ ‫ساکنین‬ ‫‌دانه‬‫ه‬‫دان‬ ‫که‬ ‫اوست‬ ‫خود‬ ‫این‬ ،‫طالیی‬ ‫‌دار‬‫ن‬‫نگی‬ ‫‌سر‬‫ل‬‫گ‬ ‫همین‬ ‫مثل‬ ‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫همسرش‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬‫به‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌دارد‬‫ی‬‫م‬‫نگه‬‫هم‬‫کنار‬ ‫را‬‫خانه‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫قدرشناس‬ ‫و‬ ‫سپاسگزاری‬ ‫همۀ‬ ‫و‬ ‫ببیند‬ ‫را‬ ‫‌سلیقگی‬‫ش‬‫خو‬ ‫و‬ ‫آراستگی‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫نگاهش‬ ‫از‬‫خستگی‬.‫کند‬ ‫نگاه‬‫عاشقانه‬‫را‬‫او‬‫و‬‫‌هایش؛‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬‫بریزد‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫شکر‬‫را‬‫خدا‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫آسمان‬‫به‬‫پنجره‬ ‫از‬
  • 40. 40 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫کرده‬ ‫مشغول‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مسال‬ .‫پیامبر؟ص؟‬ ‫خدمت‬ ‫است‬ ‫آمده‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫‌کشید‬‫و‬‫جار‬ ‫و‬ ‫خانه‬ ‫روزمرۀ‬ ‫‌های‬‫ی‬‫گردگیر‬ ‫پاداش‬ ‫و‬ ‫ارزش‬ ‫از‬ ‫سؤال‬ ‫است؛‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ .‫سلمه‬ ّ‫م‬ ُ ‫ا‬ ‫ذهن‬ ‫به‬ ‫است‬ ‫رسانده‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫‌شست‬‫ف‬‫ظر‬ ‫دربارۀ‬ ‫پیامبرش‬ ‫از‬ ‫هست؟‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫روزمر‬ ‫‌داری‬‫ه‬‫خان‬ ‫پشت‬ ‫فضیلتی‬ ‫چه‬ ‫بداند‬ ‫پاسخ‬ ‫به‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫گرم‬ ‫دلش‬ ‫و‬ ‫‌پرسد‬‫ی‬‫م‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫زنان‬ ‫‌کردن‬‫ت‬‫خدم‬ ‫فضیلت‬ ‫‌قصد‬‫ه‬‫ب‬ ‫شوهرش‬ ‫خانۀ‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫«هر‬ :‫‌فرماید‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫رسول؟ص؟‬ ‫حضرت‬ ‫خداوند‬ ‫و‬ ‫‌کند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫نظر‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خداوند‬ ،‫کند‬ ‫‌جا‬‫ه‬‫جاب‬ ‫را‬ ‫چیزی‬ ‫آن‬ ‫کردن‬ ‫مرتب‬ .»‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬ ‫عذابش‬ ،‫کند‬ ‫نظر‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫به‬ ۴۱۱‫صفحه‬،‫صدوق‬‫شیخ‬‫امالی‬
  • 42. 42 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫بیرون‬ ‫‌وبیداری‬‫ب‬‫خوا‬ ‫مرز‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫همراهش‬ ‫تلفن‬ ‫آشنای‬ ‫زنگ‬ ‫صدای‬ ‫شدن‬ ‫بیدار‬ ‫از‬ ‫قبل‬ ‫و‬ ‫‌گردد‬‫ی‬‫م‬ ‫گوشی‬ ‫دنبال‬ ‫به‬ ‫‌کورمال‬‫ل‬‫کورما‬ .‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫چشمانش‬ ‫گوشی‬ ‫نور‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خاموش‬ ‫را‬ ‫هشدار‬ ‫زنگ‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫هنوز‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫چک‬ ‫را‬ ‫شرعی‬ ‫اوقات‬ ‫برنامۀ‬ ‫‌بازش‬‫ه‬‫نیم‬ ‫چشمان‬ ‫الی‬ ‫خدا‬‫دل‬‫در‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫آسمان‬‫به‬.‫است‬‫مانده‬‫صبح‬‫اذان‬‫به‬‫‌ای‬‫ه‬‫چنددقیق‬ .‫شود‬ ‫بیدار‬‫‌موقع‬‫ه‬‫ب‬‫توانسته‬‫که‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫شکر‬‫را‬ ‫است‬‫خوابیده‬‫آرام‬‫که‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫فرد‬‫عزیزترین‬‫به‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫همسرش‬‫به‬ ‫و‬ ‫فکر‬ .‫دید‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫چهر‬ ‫در‬ ‫‌توان‬‫ی‬‫م‬ ‫هم‬ ‫خواب‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫را‬ ‫روزانه‬ ِ‫کار‬ ‫خستگی‬ ‫و‬ ‫را‬‫نازنین‬ ‫چهرۀ‬‫این‬ ‫روز‬‫اگر یک‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬‫هجوم‬‫ذهنش‬‫به‬‫خیال‬ ‫که‬ ‫زحمتکشی‬ ‫مرد‬ ‫این‬ ‫قلب‬ ‫ضربان‬ ‫به‬ ‫‌هایش‬‫س‬‫نف‬ ‫چقدر‬ ‫و‬ ‫‌میرد؛‬‫ی‬‫م‬ ،‫نبیند‬ .‫‌معناست‬‫ی‬‫ب‬‫برایش‬‫زندگی‬‫نباشد‬‫گر‬‫ا‬‫و‬‫است‬‫بند‬،‫اوست‬‫فرزندان‬ ‫پدر‬ ِ‫پس‬ ‫از‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫خیال‬ .‫دیرتر‬ ‫روزهای‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫دورتر‬ ‫نقاط‬ ‫به‬ ‫‌برد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫پیش‬ ‫بعد‬ .‫است‬ ‫شده‬ ‫بهشت‬ ‫راهی‬ ‫و‬ ‫برآمده‬ ‫دنیا‬ ‫این‬ ‫سخت‬ ‫‌های‬‫ن‬‫امتحا‬
  • 43. 43 ‫بهشت‬ ‫‌خانۀ‬‫م‬‫ه‬‫نهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫چقدر‬ ،‫نباشد‬ ‫کنارش‬ ‫همسرش‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫تنها‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫اگر‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ ‫گلویش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫بغض‬ ،‫جدایی‬ ِ‫دور‬ ‫خیال‬ ‫حتی‬ .‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫‌تنگ‬‫ل‬‫د‬ ‫او‬ ‫برای‬ ‫این‬ ‫جز‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫نتیج‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫آخر‬ ‫تا‬ ‫اول‬ ‫قدر‬ ‫هر‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫جا‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫همسری‬ ‫همین‬ ‫دنیایش‬ ‫نعمت‬ ‫عزیزترین‬ ‫و‬ ‫بهترین‬ ‫که‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫نم‬ .‫کند‬ ‫سر‬‫او‬‫بی‬ ‫روز‬‫حتی یک‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬‫و‬‫دارد‬‫دوستش‬‫وجود‬‫تمام‬ ‫خبر‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫گوش‬ ‫ساعت‬ ‫به‬ .‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫تنهایی‬ ‫خیال‬ ‫از‬ ‫دلش‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫با‬ .‫ندارد‬ ‫زیادی‬ ‫فرصت‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫نزدیک‬ ‫صبح‬ ‫اذان‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬‫قرارشان‬‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬‫دلش‬،‫گذاشته‬ ‫سر‬‫پشت‬‫را‬‫پرکاری‬‫و‬‫سخت‬ ‫روز‬‫همسرش‬ ‫برای‬‫را‬‫همدیگر‬‫‌نوبت‬‫ه‬‫ب‬‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫قول‬‫هم‬‫به‬‫که‬ ‫است‬‫سال‬‫بزند. یک‬‫هم‬‫به‬ .‫کند‬ ‫دلخور‬‫را‬‫او‬‫و‬‫بزند‬‫قولش‬‫زیر‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬‫دلش‬.‫کنند‬ ‫بیدار‬‫شب‬ ‫نماز‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫تکانش‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫شان‬ ‫به‬ ‫دستی‬ ‫آرام‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫نزدیکش‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬ ‫دلش‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫طور‬ ‫هر‬ .‫شود‬ ‫بیدار‬ ‫تا‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫صدایش‬ ‫مهربانی‬ .‫باشد‬‫تنها‬‫بهشت‬ ‫در‬‫‌اش‬‫ه‬‫خان‬ ‫در‬
  • 44. 44 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫هدایت‬ ‫به‬ ‫است‬ ‫حریص‬ .‫امتش‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫مهربان‬ ‫طبیبی‬ ‫پیامبر؟ص؟‬ ِ‫پس‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫‌داشت‬‫ه‬‫نگ‬ ‫زنده‬ ‫‌ودلشان‬‫ن‬‫جا‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫اسالم‬ ‫که‬ ‫قومی‬ .‫قوم‬ ‫این‬ ‫مشتاق‬ .‫برسند‬ ‫متقین‬ ‫بهشت‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫برآمد‬ ‫دنیا‬ ‫سخت‬ ‫‌های‬‫ن‬‫امتحا‬ ‫و‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ ‫رحمت‬ ‫از‬ ‫برایشان‬ .‫ببیند‬ ‫بهشت‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫هم‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫مردی‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫خداوند‬ ‫«رحمت‬ :‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫یادشان‬ ‫را‬ ‫همسرداری‬ ‫رسم‬ ‫و‬ ‫راه‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫بیدار‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫سپس‬ ‫بخواند؛‬ ‫نماز‬ ‫و‬ ‫برخیزد‬ ‫‌شب‬‫ه‬‫نیم‬ ‫که‬ ‫نماز‬ ‫و‬ ‫برخیزد‬ ‫‌شب‬‫ه‬‫نیم‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫خداوند‬ ‫رحمت‬ .‫بخوانند‬ ‫نماز‬ ‫نیز‬ .»‫بخواند‬ ‫نماز‬ ‫نیز‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫بیدار‬ ‫را‬ ‫شوهرش‬ ‫سپس‬ ‫بگزارد؛‬ ۲۱۴۳۸‫حدیث‬،۷۹۳‫صفحه‬،۷‫جلد‬،‫ال‬ ّ‫العم‬‫کنز‬
  • 46. 46 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫نیست؛‬ ‫بلد‬ ً ‫اصال‬ !‫نه‬ ‫نخواهد؛‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫نه‬ .‫‌تواند‬‫ی‬‫نم‬ .‫نیست‬ ‫خودش‬ ‫دست‬ ‫مرور‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫‌سال‬‫ج‬‫‌وپن‬‫ت‬‫بیس‬ ‫عمر‬ ‫هرچه‬ .‫بدهد‬ ‫که یادش‬ ‫نبوده‬ ‫کسی‬ ‫یعنی‬ .‫شود‬‫بلد‬‫را‬‫ساده‬ ِ‫رسم‬‫و‬‫راه‬‫این‬‫تا‬‫نداشته‬‫فرصتی‬‫هیچ‬‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫پدرش‬‫و‬‫ماند‬‫او‬‫و‬‫رفت‬‫خدا‬‫رحمت‬‫به‬‫مادرش‬‫که‬ ‫بود‬‫نشده‬‫سالش‬‫دو‬‫هنوز‬ ‫نرفت‬ ‫خرجش‬ ‫به‬ ،‫کند‬ ‫ازدواج‬ ‫دوباره‬ ‫که‬ ‫خواندند‬ ‫گوشش‬ ‫به‬ ‫دیگران‬ ‫هرچه‬ ‫نامادری‬ ‫سایۀ‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫ممنون‬ ‫پدرش‬ ‫از‬ ‫‌ترها‬‫ش‬‫پی‬ .‫کرد‬ ‫بزرگ‬ ،‫‌مادر‬‫ی‬‫ب‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫خیال‬ ‫خودش‬ ‫پیش‬ .‫است‬ ‫دلگیر‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫روزها‬ ‫این‬ ‫اما‬ ‫نیاورده؛‬ ‫سرش‬ ‫باالی‬ ‫را‬ ‫را‬‫فرصت‬‫این‬‫او‬،‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫ازدواج‬‫خوبی‬‫خانم‬‫با‬‫اوایل‬‫همان‬‫پدرش‬‫اگر‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ .‫نماند‬ ‫‌دل‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫حسر‬ ‫عمر‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫بچشد‬ ‫را‬ ‫مادری‬ ‫محبت‬ ‫طعم‬ ‫که‬ ‫داشت‬ ‫این‬ ‫طول‬ ‫در‬ ‫‌توانست‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کم‬‫ت‬‫دس‬ ،‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫دومی‬ ‫مادر‬ ‫او‬ ‫برای‬ ‫پدرش‬ ‫اگر‬ .‫زن‬‫روح یک‬‫‌های‬‫ت‬‫ظراف‬ ‫از‬‫بگیرد‬‫چیزی یاد‬‫او‬‫کمک‬ ‫با‬‫زندگی‬ ‫دلخواهش‬‫دختر‬‫با‬‫و‬‫شروع‬‫را‬‫زندگی‬‫است‬‫شده‬‫موفق‬‫زحمت‬‫هزار‬‫با‬‫که‬ ‫حاال‬ ‫زندگی‬ ‫فهمیده‬ !‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫لنگ‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عاطف‬ ‫میت‬ ُ ‫ک‬ ‫چقدر‬ ‫فهمیده‬ ،‫کند‬ ‫نامزد‬
  • 47. 47 ‫دارم‬ ‫دوستت‬‫دهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫عالقه‬ ‫ابراز‬ ‫فرصت یادگیری‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سا‬ ‫این‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫پدرش‬ ‫با‬ ‫دونفره‬ ‫مردانۀ‬ ‫جنس‬ ‫از‬ ‫‌هایی‬‫ت‬‫محب‬ ‫ابراز‬ ‫به‬ ‫کرده‬ ‫عادت‬ ‫انگار‬ .‫است‬ ‫گرفته‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫مهر‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫پنهان‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫قدرشناسان‬ ‫‌های‬‫ه‬‫نگا‬ ‫پشت‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫عالق‬ ‫اینکه‬ .‫مردانه‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫جاری‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬ ،‫بریزد‬ ‫کالمش‬ ‫در‬ ‫‌که‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌جای‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫عشق‬ ‫و‬ .‫بخواند‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫خود‬ ،‫مخاطب‬ ‫‌خواند؛‬‫ی‬‫م‬‫نامزدش‬‫نگاه‬‫در‬‫را‬»‫دارم‬‫«دوستت‬‫شنیدن‬‫اشتیاق‬‫و‬‫شور‬‫که‬ ‫حاال‬ ‫خودش‬ ‫از‬ ،‫نیست‬ ‫بلد‬ ‫را‬ ‫ابرازش‬ ‫شیوۀ‬ ‫و‬ ‫ندارد‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫آوردن‬ ‫زبان‬ ‫به‬ ‫روی‬ ‫اما‬ ‫تمام‬ ‫با‬ ‫تنهایی‬ ‫‌های‬‫ل‬‫سا‬ ‫این‬ ‫همۀ‬ ‫‌تالفی‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ .‫است‬ ‫دلگیر‬ ‫و‬‫بدهد‬‫را‬‫جوابش‬‫عاشقانه‬‫هم‬‫او‬‫تا‬‫بریزد‬‫همسرش‬‫پای‬‫به‬‫را‬‫عشقش‬‫وجود‬ .‫شود‬‫ناامید‬‫خودش‬ ‫از‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫نم‬.‫عشق‬ ‫از‬‫بشود‬‫پر‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫‌خرد‬‫ی‬‫م‬ ‫زیبایی‬ ‫‌‌یادداشت‬‫ه‬‫دفترچ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫را‬ ‫ذهنش‬ ‫فکری‬ ‫دست‬ ‫به‬ ‫خودکار‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫دفترچه‬ ‫اول‬ ‫دهد. صفحۀ‬ ‫هدیه‬ ‫همسرش‬ .‫است‬‫‌تر‬‫ن‬‫آسا‬‫خیلی‬‫برایش‬»‫دارم‬‫«دوستت‬ ِ‫نوشتن‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نوشتن‬‫به‬‫شروع‬
  • 48. 48 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ،‫بوده‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫برد‬ ‫سر‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫گ‬‫جن‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫عمری‬ ،‫امتش‬ ‫مردان‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫باخبر‬ ‫زن‬ ‫یک‬ ‫لطیف‬ ‫روح‬ ‫‌های‬‫ت‬‫ظراف‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫دید‬ ‫خونریزی‬ ‫و‬ ‫خون‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫نداده‬ ‫یاد‬ ،‫باابهت‬ ِ‫خشن‬ ِ‫مردان‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫کسی‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫نیستند‬ ‫زنی‬ ‫با‬ ‫گفتگو‬ ‫برای‬ ‫بگردند‬ ‫کلمات‬ ‫زیباترین‬ ‫و‬ ‫‌ترین‬‫م‬‫نر‬ ‫دنبال‬ ‫باید‬ ‫گاهی‬ ‫ن‬ّ‫لی‬ ‫قول‬ ‫همان‬ ‫با‬ ‫باز‬ ‫محمد؟ص؟‬ ‫حضرت‬ !‫پهلوان‬ ‫نه‬ ،‫است‬ ‫ریحانه‬ ‫که‬ .‫بدهد‬ ‫نشانشان‬ ‫را‬ ‫عشق‬ ‫رسم‬ ‫و‬ ‫راه‬ ‫تا‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کار‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬ ،‫پیغمبری‬ ‫همسرش‬ ‫به‬ ‫مرد‬ ‫گفتار‬ ‫«این‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫زنان‬ ‫قلب‬ ‫پنهان‬ ‫رازهای‬ ‫از‬ ‫برایشان‬ .»‫‌رود‬‫ی‬‫نم‬ ‫بیرون‬ ‫زن‬ ‫قلب‬ ‫از‬ ‫هرگز‬ »‫دارم‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫«من‬ ‫که‬ ۵۶۹‫صفحه‬،۵‫جلد‬،‫کافی‬
  • 50. 50 ‫آرامش‬ ‫لحظۀ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫حداقل‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫لبخند‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫همسرش‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫سینی‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬‫سفره‬ ‫کنار‬ ‫و‬‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬،‫‌ کند‬‫ز‬‫با‬‫کمی‬ ‫را‬‫‌هایش‬‫م‬‫اخ‬‫‌ها‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫که‬ ‫کامیونی‬ ‫راننده‬ ‫زیردست‬ ‫بچگی‬ ‫روزهای‬ ‫همان‬ ‫از‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫تا یادش‬ ‫قول‬‫به‬‫تا‬‫‌خورده‬‫ی‬‫توسر‬‫و‬‫سیلی‬‫راست‬‫و‬‫چپ‬،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫کرده‬ ‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫شاگرد‬ ‫نچشیده‬‫کم‬ ‫که‬ ‫هم‬‫روزگار‬‫آن‬‫‌های‬‫ه‬‫مدرس‬‫در‬.‫شود‬‫‌راه‬‫ه‬‫سرب‬‫و‬‫کاربلد‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫قدیم‬ ‫جای‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫همۀ‬ ‫و‬ !‫را‬ ‫انار‬ ‫و‬ ‫آلبالو‬ ‫درخت‬ ‫‌های‬‫ه‬‫ترک‬ ‫و‬ ‫تعلیمی‬ ‫طعم‬ ‫است‬ ‫همۀ‬ !‫آشناست‬ ‫همه‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫قدیم‬ ‫مادرهای‬ ‫و‬ ‫پدر‬ ‫تربیت‬ ‫شیوۀ‬ ‫خود؛‬ ‫‌وخوی‬‫ق‬‫خل‬‫از‬‫تا‬‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬‫هم‬‫‌دست‬‫ه‬‫‌ب‬‫ت‬‫دس‬‫روزگار‬‫همان‬‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬‫و‬‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ .‫باشد‬‫نداشته‬‫راهی‬‫آن‬‫در‬‫هم‬‫آهنین‬‫میخ‬‫که‬ ‫بسازند‬‫خارایی‬‫سنگ‬‫او‬ ‫فرزندانش‬ ‫و‬ ‫همسر‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫دهانش‬ ‫تا‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ‫هم‬ ‫خودش‬ ‫و‬‫خواهش‬‫هیچ‬‫و‬‫صدایش‬‫در‬‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫مردانه‬‫اقتدار‬‫و‬‫خشونت‬،‫بخواهد‬‫چیزی‬ ‫‌احترامی‬‫ی‬‫ب‬‫همسرش‬‫از‬‫هم‬‫‌بار‬‫ک‬‫اما ی‬‫‌همه‬‫ن‬‫باای‬.‫نیست‬‫لحنش‬‫پشت‬‫عطوفتی‬ ‫نگاه‬ ‫از‬.‫‌دریغ‬‫ی‬‫ب‬‫محبت‬‫و‬‫بوده‬‫اطاعت‬‫بوده‬‫تا‬.‫است‬‫ندیده‬‫‌حوصلگی‬‫گ‬‫تن‬‫و‬
  • 51. 51 ‫آرامش‬‫لحظۀ‬‫یازدهم‬‫لحظــــــۀ‬ ‫زندگی‬‫لحظه‬‫چند‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬‫اما‬‫تندخویی؛‬‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫از‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫‌آزرده‬‫ل‬‫د‬‫که‬ ‫‌فهمد‬‫ی‬‫م‬‫همسرش‬‫خستۀ‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬‫باز‬‫شکایت‬‫به‬‫لب‬‫که‬ ‫است‬‫قائل‬‫احترام‬‫برایش‬‫و‬‫دارد‬‫دوستش‬ ‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ ‫پیش‬ .‫‌داد‬‫ی‬‫نم‬ ‫اهمیت‬ ‫قضیه‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫چندان‬ ‫‌ازاین‬‫ش‬‫پی‬ ‫که‬ ‫حاال‬ ‫اما‬ ‫کرده؛‬ ‫‌خلق‬‫ج‬‫ک‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫زمانه‬ ‫‌های‬‫ی‬‫سخت‬ ‫و‬ ‫نیست‬ ‫خودش‬ ‫دست‬ ‫تازه‬ ‫انگار‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫رفت‬ ‫روزهای‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫نشسته‬ ‫‌سین‬‫ت‬‫هف‬ ‫سفرۀ‬ ‫سر‬ ‫است‬ ‫گذشته‬ ‫باد‬ ‫و‬ ‫برق‬ ‫مثل‬ ‫عمرش‬ ‫از‬ ‫سال‬ ‫چهل‬ ‫شده‬ ‫خبردار‬ ‫شصتش‬ ‫این‬ ‫تمامی‬ ‫ایجاد‬ ‫برای‬ ‫باشد‬ ‫کرده‬ ‫قدردانی‬ ‫همسرش‬ ‫از‬ ‫‌خوبی‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬ ‫تحمل‬‫و‬‫حوصله‬‫و‬‫اطاعت‬‫‌همه‬‫ن‬‫ای‬‫نبود‬‫گر‬‫ا‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬.‫آرامش‬‫‌های‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫خانه‬‫فضای‬‫و‬‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫کشیده‬ ‫جروبحث‬‫به‬‫که‬ ‫گفتگوها‬ ‫بسیار‬‫چه‬،‫همسرش‬ .‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫متشنج‬‫را‬ ‫را‬‫دلش‬‫که‬ ‫باشد‬‫شده‬‫مغتنمی‬‫فرصت‬‫برایش‬‫سال‬‫تحویل‬ ‫دمدمۀ‬‫این‬ ‫انگار‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬‫دست‬‫به‬‫را‬‫قرآن‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پر‬‫را‬‫صورتش‬‫‌اراده‬‫ی‬‫ب‬،‫لبخند‬.‫کند‬ ‫زیرورو‬ .‫بدهد‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫مهربان‬‫‌نفس‬‫م‬‫ه‬‫به‬‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫زندگ‬‫عیدی‬‫اولین‬‫تا‬
  • 52. 52 ‫‌آرامش‬‫ۀ‬‫لحظ‬ ‫ششم‬ ‫ݠݓ‬‫اٮ‬‫ݠݑ‬‫ـٮ‬‫ݡک‬‫همسرداری‬ ‫حمیده‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫شایسته‬ ‫و‬ ‫پرهیزگار‬ ،‫فقیه‬ ‫همسری‬ ‫خود‬ ‫که‬ ‫صادق؟ع؟‬ ‫امام‬ ‫یک‬ ‫در‬ ‫آرامش‬ ‫‌های‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫‌کردن‬‫ی‬‫جار‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫زن‬ ‫نقش‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوب‬ ،‫دارد‬ ‫‌های‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫داشتن‬ ‫به‬ ‫شوند‬ ‫زبانزد‬ ‫شیعیانش‬ ‫تمامی‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ .‫خانه‬ ‫مردی‬ ‫به‬ ‫وقتی‬ ‫بدانند‬ ‫تا‬ ‫بگوید‬ ‫شیعه‬ ‫زنان‬ ‫به‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ .‫الهی‬ ‫و‬ ‫آرام‬ ‫رفتارشان‬ ‫چگونه‬ ،‫‌گذارند‬‫ی‬‫م‬ ‫قدم‬ ‫همسری‬ ‫وادی‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬ ‫بله‬ ‫جواب‬ ‫«ملعون‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫کند.م‬ ‫‌مند‬‫ت‬‫شقاو‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫‌مند‬‫ت‬‫سعاد‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ‫خوشبخت‬ ‫و‬ ‫کند؛‬ ‫غمگین‬ ‫و‬ ‫بیازارد‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شوهر‬ ‫که‬ ‫زنى‬ ‫آن‬ ،‫ملعون‬ ،‫است‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ندهد‬ ‫آزارش‬ ‫و‬ ‫نهد‬ ‫احترام‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شوهر‬ ‫که‬ ‫زنى‬ ‫آن‬ ،‫خوشبخت‬ ،‫است‬ .»‫برد‬ ‫فرمان‬ ‫وى‬ ‫از‬ ‫‌حال‬‫ه‬‫هم‬ 150‫صفحه‬،1‫جلد‬،‫کنزالفوائد‬