2. การประกันชีวิต
การประกันชีวิต เป็นวิธีการที่บุคคลกลุ่มหนึ่งร่วมกันเฉลี่ยภัยอันเนื่องจาก
การตาย การสูญเสียอวัยวะ ทุพพลภาพ และการสูญเสียรายได้ในยามชรา
โดยที่เมื่อบุคคลใดต้องประสบกับภัยเหล่านั้น ก็ได้รับเงินเฉลี่ยช่วยเหลือเพื่อ
บรรเทาความเดือดร้อนแก่ตนเองและครอบครัว โดยบริษัทประกันชีวิตจะทา
หน้าที่เป็นแกนกลางในการนาเงินก้อนดังกล่าวไปจ่ายให้แก่ผู้ได้รับภัย

3. การประกันชีวิต แยกออกได้เป็น 3 ประเภทคือ
1. ประเภทสามัญ เป็นการประกันชีวิตที่มีจานวนเงินเอาประกันภัยค่อนข้างสูงตั้งแต่
50,000 บาทขึ้นไป เหมาะสาหรับผู้ที่มีรายได้ปานกลางขึ้นไป และมีการชาระเบี้ย
ประกันภัยเป็นรายปี, ราย 6 เดือน, ราย 3 เดือน หรือรายเดือน
2. ประเภทอุตสาหกรรม เป็นการประกันชีวิตที่มีจานวนเงินเอาประกันภัยต่า
โดยทั่วไปตั้งแต่ 10,000 - 30,000 บาท เหมาะสาหรับผู้ที่มีรายได้ปานกลางถึง
รายได้ต่า การชาระเบี้ยประกันภัยจะชาระเป็นรายเดือน และไม่มีการตรวจสุขภาพ
3. ประเภทกลุ่ม เป็นการประกันชีวิตที่กรมธรรม์หนึ่งจะมีผู้เอาประกันชีวิตร่วมกัน
ตั้งแต่ 5 คนขึ้นไป ส่วนมากจะเป็นกลุ่มของพนักงานบริษัท การประกันชีวิตกลุ่ม
นี้อัตราเบี้ยประกันชีวิตจะต่ากว่าประเภทสามัญและประเภทอุตสาหกรรม

4. แบบของการประกันชีวิต
การประกันชีวิตมีมากมายหลายแบบแต่ละแบบจะมีลักษณะความคุ้มครองและ
ผลประโยชน์แตกต่างกันออกไปแบบการประกันชีวิตพื้นฐานมีอยู่ 4 แบบคือ
1. แบบตลอดชีพ เป็นการประกันชีวิตที่ให้ความคุ้มครองตลอดชีพ การประกันภัยแบบนี้
เพื่อจัดหาเงินทุนสาหรับจุนเจือบุคคลที่อยู่ในความอุปการะเมื่อผู้เอาประกันภัยเสียชีวิต
2. แบบสะสมทรัพย์เป็นการประกันชีวิตที่บริษัทจะจ่ายจานวนเงินเอาประกันภัยให้แก่ผู้เอา
ประกันภัยเมื่อมีชีวิตอยู่ครบกาหนดสัญญา หรือจ่ายเงินเอาประกันภัย ให้แก่ผู้รับ
ประโยชน์เมื่อผู้เอาประกันภัยเสียชีวิตลงภายในระยะเวลาประกันภัย
3. แบบชั่วระยะเวลา เป็นการประกันชีวิตที่บริษัทประกันชีวิตจะจ่ายเงินให้แก่ผู้รับ
ประโยชน์เมื่อผู้เอาประกันภัยเสียชีวิตในระยะเวลาประกันภัย วัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครอง
การเสียชีวิตก่อนวัยอันสมควร
4. แบบเงินได้ประจา เป็นการประกันชีวิตที่บริษัทประกันชีวิตจะจ่ายเงินจานวนหนึ่งเท่ากัน
อย่างสม่าเสมอให้แก่ผู้เอาประกันภัยทุกเดือน นับแต่ผู้เอาประกันภัยเกษียณอายุ หรือมี
อายุครบ 55 ปี หรือ 60 ปี เป็นต้นไป

5. ประโยชน์ของการทาประกันชีวิต
รูปแบบของกรมธรรม์ รูปแบบใดหรือชื่ออะไรก็ตาม จะอยู่ภายใต้แบบของการประกัน
ชีวิตรวม 4 แบบคือ
1. แบบชั่วระยะเวลา ให้ความคุ้มครองในช่วงระยะเวลาหนึ่งที่กาหนดไว้ในกรมธรรม์
ถ้าผู้เอาประกันภัยเสียชีวิตภายในระยะเวลาที่กาหนดไว้นั้น
2. แบบตลอดชีพ บริษัทจะจ่ายเงินตามจานวนเงินเอาประกันภัย ให้ผู้รับประโยชน์
ในกรณีที่ผู้เอาประกันภัยเสียชีวิต ไม่ว่าจะเสียชีวิตเมื่อใดก็ตาม
3. แบบสะสมทรัพย์ บริษัทจะจ่ายเงินตามจานวนที่เอาประกันภัยไว้ ให้แก่ผู้รับ
ประโยชน์ถ้าผู้เอาประกันภัยเสียชีวิตภายในระยะเวลาที่กาหนดไว้
4. แบบเงินได้ประจา บริษัทจะจ่ายเงินได้ประจา หรือเงินบานาญให้แก่ผู้เอา
ประกันภัยโดยเริ่มจ่ายตั้งแต่วันที่ผู้เอาประกันภัยไม่สามารถประกอบอาชีพได้
ตามปกติ

6. การยกเว้นการจ่ายเงินเอาประกันชีวิต
ข้อจากัดบางประการที่บริษัทประกันชีวิตยกเว้นการจ่ายเงินเอาประกัน
จากสาเหตุการตายดังนี้
1. ผู้รับประโยชน์ฆ่าผู้เอาประกันตาย
2. ผู้เอาประกันฆ่าตัวตายภายใน 1 ปี นับจากวันทาสัญญาหรือวันต่ออายุสัญญา
ครั้งสุดท้าย

7. ระยะเวลาผ่อนผันการชาระเบี้ยประกัน
ผู้เอาประกันชีวิตมีสิทธิที่จะได้รับการผ่อนผันการชาระเงินได้ โดยการยืด
ระยะเวลาได้ประมาณ 30 หรือ 60 วัน

8. เบี้ยประกันชีวิตกับการหักลดหย่อนภาษีเงินได้บุคคล
ผู้เอาประกันชีวิตสามารถนามาหักภาษีรายได้บุคคลได้โดยรัฐบาลได้เพิ่ม
จานวนเงินเบี้ยประกันชีวิตที่สามารถนาไปหักภาษีได้ไม่เกิน 100,000 บาท

9. คาถาม
1. การประกันภัยแยกออกได้กี่ประเภท
ก. 1
ข. 4
ค. 5
ง. 3
2. ผู้เอาประกันภัยจะได้รับระยะเวลา ในการผ่อนผันเบี้ยประกันได้กี่วัน-กี่วัน
ก. 20-30
ข. 30-60
ค. 50-60
ง. 65-70
3.บริษัทจะยกเว้นการจ่ายเงินเอาประกันกี่ปี
ก. 3 ปี
ข. 1 ปี
ค. 2 ปี
ง. 5 ปี