simple pdf about our relations with parents

1. oko w oko z rodzicami
!
trochę o zebraniach... (i nie tylko)
ola stachowska-bielak

2. jak jest?
niechęć/obojętność/
fiksacja
odmienny system
wychowawczy
czynnik historyczny
(bo ja pamiętam, jak
ja chodziłem to...)
brak czasu/
roszczeniowy tryb
myślenia/
szkoła jako BOA
system
edukacyjny
(szkoła to kolejny
obowiązek)
wartość dodana
negatywnie
(słaba komunikacja)

3. oczekiwania rodziców wobec nas
wyposażanie w
wiedzę (otwartość)
bieżące informowanie
o postępach (indywidualizacja)
wychowawczy know-how
(prywatność, suwerenność)
relacje towarzyskie lub
feudalne (jednostronne)

4. to, co widzimy/to, co wiemy o rodzicach
są bierni
są podejrzliwi
są
krytykanccy
są mało
responsywni

5. u nas jest dobrze, bo...
• do spotkań z rodzicami przygotowujemy się jak do każdej lekcji (materiał, konspekt,
świadomość celów, protokół z zebrania)
• swoim wyglądem, wzbudzamy szacunek rodziców, komunikujemy, że zebranie i jego
uczestnicy są dla nas istotni
• z rodzicami spotykamy się punktualnie w zadbanej klasie
• charakteryzujemy się wysoką kulturą osobistą, nawet w rozmowach z tzw. „trudnym
rodzicem” (krzyki, mamrotanie, docinki, nadmierna gestykulacja, teksty o sądach,
kuratoriach i głównej roli w Uwadze TVN nie wyprowadzają nas z równowagi)
• skrupulatność i ciekawe sposoby wymiany informacji (leaflet, notatka, informator)
sprawiają, że brak udziału w zebraniu jest dla rodzica stratą (wie to od innych rodziców)
• o sukcesach wychowanków informujemy publicznie, natomiast porażki są rozpatrywane
zawsze indywidualnie z poszanowaniem prywatności ucznia i rodzica

6. • sięgamy po warsztatowe formy szkoleniowe dla rodziców (spotkania mają epizody
profilaktyczne)
• jesteśmy świadomi, że niż demograficzny wyzwala w rodzicach demoniczne
pożądanie do zmiany statusu z petenta na klienta
• pozwalamy na monitorowanie przyjętych zasad (protokół, ankiety)
• wprowadzamy (w miarę możliwości) jednolity system współpracy z rodzicami we
wszystkich klasach
• mamy świadomość, że zebranie to określona sytuacja komunikacyjna
• opieramy się podstawach komunikacji interpersonalnej
jakość/standard

7. podstawowe reguły komunikacji interpersonalnej

8. zakłócenia w komunikacji
doświadczenia kulturowe
doświadczenia wychowawcze
doświadczenia osobiste

9. • o konflikcie mówimy, wtedy, gdy dwie lub więcej osób, grup wzajemnie od siebie zależnych
spostrzega niemożliwe do pogodzenia różnice interesów, niemożność realizacji ważnych
potrzeb lub/i wartości oraz podejmuje działania, aby tę sytuację zmienić. Od tego, jakie to
będą działania zależą dalsze losy konfliktu
• objawy, które jednoznacznie wskazują na problem nazywamy detektorami konfliktu
rozpoznawanie konfliktu

10. fazy konfliktu I-III
świadomość
wrogość
kulminacja

11. wyciszanie
porozumienie
fazy konfliktu IV-V

12. postawy w komunikacji
agresywna uległa asertywna

13. podstawowe zasady asertywności
mamy prawo do wyrażania siebie, swoich opinii, potrzeb, uczuć – tak długo, do póki nie ranimy innych
dlatego należy wyrażać się jasno i otwarcie; w sposób szczery, zgodny z prawdą, naszymi przekonaniami
i uczuciami mówić NIE lub TAK. starać się nie kłamać, każdy człowiek ma prawo być sobą i popełniać
błędy; gdy jesteśmy atakowani – brońmy się, nie pozwalajmy na naruszanie godności osobistej i na to, by
traktowano nas w sposób raniący; gdy się nie zawiniło, nie należy przepraszać; także nie powinno się
nadmiernie tłumaczyć i usprawiedliwiać; w momencie, gdy chcemy być dobrze zrozumiani – wyjaśniajmy;
gdy czegoś nie rozumiemy – mamy prawo do zadania pytania; realizujmy swoje cele, ale jednocześnie nie
„napadajmy” na innych i przyznajmy im te same prawa