2. Os fungos son seres unicelulares ou
pluricelulares, con células eucariotas
sen parede de celulosa, con quitina.

3. Realizan unha nutrición heterótrofa por
absorción (osmótrofa)
-Saprófitos (aliméntanse de restos orgánicos)
-Parásitos (aliméntanse sobre seres vivos)
-Simbióticos: asócianse a outros seres: algas
(liques), plantas (micorrizas)...
micorriza
fungo sobre unha bosta
fungo parásito: cornello do centeo

4. A maioría teñen o aparato vexetativo formado por uns filamentos (hifas)
que se introducen no corpo do que se alimentan (plantas, animais, restos
do solo…). As células das hifas non están completamente illadas, polo que
o citoplasma pode moverse libremente e con ese movemento transporta
as susbtancias dun lugar a outro.

5. Reprodución por esporas: sexual ou asexual.

6. Poden ser acuáticos ou terrestres.
En xeral viven en lugares húmidos
e con pouca luz.

7. Os fungos xogan un importante papel como recicladores da materia
orgánica. Descompoñen os restos de animais e plantas para aproveitar
determinadas substancias como alimento e deixan libres os minerais que
se incorporan ao solo de onde poden ser aproveitados polas plantas.

8. A maior parte dos fungos recoñécense polas formas e os detalles dos seus
órganos reprodutores. Os máis coñecidos son os cogumelos.

9. CLASIFICACIÓN DOS FUNGOS
QUITRIDIOMICETES
GLOMEROMICETES
ZIGOMICETES
BASIDIOMICETES
ASCOMICETES

10. QUITRIDIOMICETES
Unicelulares ou pluricelulares. Considéranse
tamén como protistas. Son os fungos máis
primitivos e a maioría son saprófitos
(aliméntanse de restos orgánicos).
Coñécense unhas 1.000 especies, moitos de
auga dóce.
Spizellomycete
Patacas infectadas por
Synchytridium endobioticum

11. enquistamento
reproducción sexual
fecundación
enquistamento
hipertrofia
celular
meiose
Exemplo de ciclo reprodutor
do Synchytrium endobioticum
reproducción asexual

12. Batrachochytrium dendrobatidis,
fungo que infecta aos anfibios.
Fungos sobre unha carpa.

13. ZIGOMICETES
Caracterízanse por formar dúas
clases de esporas: sexuais
(zigosporas) e asexuais
(esporanxioesporas).
Coñécense unhas 900 especies,
a maioría son os coñecidos
como mofos.
mofo nun pexego
mofo nun tomate

14. Penicillium. Viven sobre pan, froitas
e produtos lácteos.
Úsanse para madurar algúns
queixos e para extraer antibióticos
(penicilina)

15. colonia de Penicillium sobre tomate

16. Mofo nun embutido
Mofo ou balor do pan

17. GLOMEROMICETE
S
Non teñen reprodución sexual,
viven en simbiose coas plantas
terrestres formando
endomicorrizas (as células do
fungo introdúcense nas células
da raíz da planta).
Coñécense 150 especies.
Gigaspora margarita nas raíces dun trebo
ciclo reproductivo
e propagación

18. BASIDIOMICETES
As esporas sitúanse no exterior
dos órganos nos que se
formaron (basidios).
As células teñen parede de
quitina.
Coñécense 31.515 especies.
Ilustración de Haeckel

19. USTILAXINOSOS:
1.400 especies, a maioría
parásitos das gramíneas
(tizóns ou carbóns).
Potra do millo (Ustilago maydis)
Tizón no centeo

20. UREDINIOMICETES:
1.000 especies, xeralmente
parásitos das plantas.
Cronartium
Puccinia

21. HIMENOMICETES:
As esporas sitúanse sobre un sistema
(himenio) formado por basidios e
estruturas estériles dispostos a xeito de
entramado.
Corpos fructíferos de formas variadas:
coraloide, claviforme, crustácea,
cogomelo...

22. Tipos de himenio:
láminas, tubos, espiñas,
pregues...

23. Tremella mesenterica

24. Peido de lobo (Lycoperdon perlatum).

25. Estrela de terra (Astraeus hygrometricus)

26. Scleroderma

27. Estrutura típica dun fungo con cogomelo
sombreiro
Láminas
con esporas
pé
hifas
Rebentabois (Amanita muscaria), un cogomelo tóxico
presente en bosques de coníferas e frondosas.

28. REPRODUCIÓN
BASIDIOS

30. Zarrota (Macrolepiota procera), un cogomelo que pode
acadar gran tamaño que aparece en hortas, viñas e
prados. Consómese tradicionalmente en toda Galicia.

31. Lactarius vellereus. Cogomelo típico
con láminas de basidios.

32. A Amanita pantherina. Tóxica.
Amanita citrina. Común en bosques de
folla ancha sobre chans areentos

33. Champiñón (Agaricus
bisporus), cultivado.
Champiñón cheirento
(Agaricus xanthoderma), tóxico

34. Clavulia coralloides
Ramaria stricta

35. Auricularia mesenterica.
Vive sobre tocóns de
árbores de folla ancha.

36. Phallus hadriani

37. Andoa, bolouro, madeirado (Boletus edulis).
Cogomelo comestible que se atopa en bosques
abertos de piñeiros e caducifolias.

38. Cogumelo amatista (Laccaria amethystina). Pódese comer.

39. Figado, língua de vaca (Fistulina hepatica). É comestible.

40. Cantharellus cibarius

41. Mycena

42. Netorra picante (Russula sardonia)

43. Stropharia aurantica

44. Sarcodon imbricatus

45. Clathrus ruber. Despide un cheiro a podre moi desagradable.

46. Laetiporus sulfureus. Parasita diversas especies de frondosas.

47. Cyathus striatus. Frecuente sobre restos vexetais pouco descompostos.

48. Fomitpsis pinicola sobre un toro de loureiro.

49. ASCOMICETES
- Unicelulares ou pluricelulares, con micelio tabicado.
-Teñen reprodución sexual (coas esporas endóxenas –ascosporas-, pechadas
nos órganos que as producen) ou asexual, con esporas esóxenas (conidios).
Nos máis evolucionados fórmanse corpos fructíferos (esporocarpos).
Coñécense unhas 12.500 especies, terrestres ou acuáticas, entre as que se atopan
moitos patóxenos dos animais e as as plantas.
Colmeíña, pantorra
(Morchella esculenta).

50. ESQUEMA DA REPRODUCIÓN DUN ASCOMICETE
conidios
reprodución asexual
ascosporas
reprodución sexual

51. Cornello do centeo (Claviceps purpurea). Usado en medicina.

52. Podre da uva (Botrytis cinerea)

53. Aleuria aurantia

54. Lévedos (sacaromicetes). Non
producen hifas. Encárganse
dalgunhas fermentacións.
Saccharomyces cerevisiae e S.
ellipsoideus converten os azucres
en alcohol etílico e dióxido de
carbono.
Saccharomyces cerevisiae

55. O Kefir é un produto fermentado a partir de
proteínas, lípidos e azucres producido pola
combinación dun lévedo (Sacharomyces kefir) e
unha bacteria (Lactobacillus acidophilus).
Pódese facer con leite, auga ou te.

56. Polvillo (oídio), causado polo fungo Uncinula necator

57. Esporocarpos do fungo
Ophiostoma ulmi, causante da
grafiose dos olmos, unha
enfermidade transmitida por un
escaravello que pon os ovos
debaixo da tona.
Galería escavadas polas larvasdo escarvello
transmisor da grafiose.

58. Candida albicans
Epidermophyton floccosum,
causante de micoses nos pés.
Danos producidos na cabeza
polo fungo Microsporum (tiña).

59. Pneumocystis carinii, produce infeccións nos pulmón.

60. Cladonia coccifera.
Os liques están formados por unha asociación simbiótica
dun fungo ascomicete e algas unicelulares.

61. Leocarpus fragilis

62. USOS DOS FUNGOS
-Alimentación
-Fermentacións: pan, bebidas alcohólicas
(cervexa, viño, sidra...), lácteos...
-Medicina: antibióticos e outros medicamentos.

63. Fungos cultivados

64. ALGÚNS
COGOMELOS
COMESTIBLES

65. ALGÚNS COGOMELOS TÓXICOS

66. lévedo
Elaboración do pan
fermentación da masa

67. viño
Fermentación alcohólica
cervexa

68. Produtos lácteos

69. Usos médicos: penicilina (Penicillium notatum)

70. MONTAXE: Adela Leiro
FOTOS: Adela Leiro, Mon Daporta, Internet.
DEBUXOS: Mon Daporta
novembro 2011