ΙΣΤΟΡΙΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΡΟΣ 1ο
Minoikos politismos
1. O μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε
την εποχή του χαλκού στην Κρήτη
Επιμέλεια: Μαρία Μιχάλη
2. Είναι γνωστός με το όνομα «μινωικός
πολιτισμός» από το μυθικό βασιλιά της
Κνωσού Μίνωα και ήρθε στο φως στις
αρχές του 20ού αιώνα με τις ανασκαφές
του Βρετανού αρχαιολόγου Άρθουρ
Έβανς στην Κνωσό.
4. Η μινωική θαλασσοκρατία
Οι Κρήτες ναυτικοί ταξιδεύουν με τα πλοία τους
στην ανατολική μεσόγειο για να εμπορευτούν, να
ιδρύσουν αποικίες και εμπορικά κέντρα.
Μινωικό πλοίο
6. Γιατί η Κρήτη έγινε μεγάλη ναυτική δύναμη;
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης: βρίσκεται στο
σταυροδρόμι τριών ηπείρων (Ευρώπη, Ασία, Αφρική).
Ήταν μεγάλο νησί με πολλά λιμάνια.
Οι Μινωίτες ήταν σπουδαίοι ναυτικοί.
Ήταν πλούσιο νησί σε γεωργικά προϊόντα
αναπτύσσουν το εμπόριο. Εξάγουν λάδι, κρασί, μέλι,
ξυλεία, λίθινα αγγεία, κ.ά.
Οι Μινωίτες υπήρξαν σπουδαίοι τεχνίτες
(κατασκεύαζαν κοσμήματα, σφραγίδες, αγγεία (βλ.
καμαραϊκά αγγεία)
Ο Μίνωας ήταν ικανός βασιλιάς
7. Το ανάκτορο της Κνωσού.
Έμοιαζε με μικρή πολιτεία.
Έχει προσανατολισμό στον άξονα βορρά-νότου
Ήταν κτισμένο γύρω από μια κεντρική αυλή.
Πολυώροφο (1500 δωμάτια) με μεγάλες κλίμακες,
φωταγωγούς, σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης
-διακοσμημένα με τοιχογραφίες Με λίγα λόγια:
Ήταν δαιδαλώδες ( πολύπλοκο σαν λαβύρινθος)
Δεν ήταν οχυρωμένα. Λέγοντας «μη οχυρωμένα»
εννοούμε ότι δεν περιβάλλονται από ψηλά τείχη.
10. Η βόρεια πύλη του ανακτόρου. Σ’ αυτήν κατέληγε ο δρόμος του λιμανιού και
συγκεντρώνονταν τα εμπορεύματα που έφερναν τα πλοία από ξένες χώρες:
χαλκό, ασήμι, χρυσάφι, ελεφαντόδοντο, πολύτιμους λίθους.
11. Δυτική πτέρυγα. Υπήρχε σκάλα που οδηγούσε στον επάνω όροφο , όπου
βρίσκονταν οι αίθουσες τελετουργιών.
12. .
Τα διπλά κέρατα του ταύρου διακοσμούσαν το
παλάτι της Κνωσού.
Ταύρος= ιερό ζώο
16. Τα εντυπωσιακά πήλινα πιθάρια χρησίμευαν για την
αποθήκευση και μεταφορά των προϊόντων.
17. Ποιοι ζούσαν στο ανάκτορο;
Ο άρχοντας της ευρύτερης περιοχής μαζί με την
οικογένειά του.
μεγάλος αριθμός αξιωματούχων, υπαλλήλων και
τεχνιτών
Οι ιερείς που τελούσαν τις θρησκευτικές τελετές.
18. Γραφή
1700 π.Χ.: σύστημα γραφής που έμοιαζε με τα
ιερογλυφικά (δίσκος της Φαιστού).
Αργότερα χρησιμοποιείται η Γραμμική Α = συλλαβική
γραφή - πρότυπο για την ανάπτυξη της μυκηναϊκής
γραφής Δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί.
19. Τέχνη
Καμαραϊκά αγγεία: Τα ωραιότερα
αγγεία. Οφείλουν την ονομασία τους
στο σπήλαιο των Καμαρών, όπου
πρωτοβρέθηκαν.
Κατασκευάζονταν στα εργαστήρια
των μεγάλων ανακτόρων της
Κνωσού και της Φαιστού και
εξάγονταν σε όλη την ανατολική
Μεσόγειο και την Αίγυπτο.
Διακοσμούνταν συνήθως με
πολύπλοκα καμπυλόγραμμα σχέδια
με θέματα από το ζωικό και το
φυτικό κόσμο.
22. Θρησκεία
Οι Μινωίτες πίστευαν σε ένα σύμπλεγμα
γυναικείων θεοτήτων έχουν άμεση σχέση με
τη βλάστηση και τη διαδοχή των εποχών, την
άνθηση και το μαρασμό, τον θάνατο και την
ανάσταση.
Δεν γνωρίζουμε καλά τη θρησκεία των
Κρητών. Μαντεύουμε όμως ότι ήταν μια
θρησκεία αισιόδοξη, πρόσφερε στον πιστό
ελπίδα και ευτυχία.
Ιερατείο: κυρίως γυναίκες, αλλά και άνδρες
ιερείς.
23. Σχεδιαστική αναπαράσταση άλματος Ταυροκαθαψίων =
θρησκευτική τελετή
Τα ταυροκαθάψια ήταν άθλημα της μινωικής εποχής, στο οποίο ο αθλητής
εκτελούσε άλματα πάνω από έναν ταύρο.
Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στον θεό Ποσειδώνα. Το άθλημα, αντίθετα με
την ταυρομαχία, δεν απαιτούσε το φόνο των ταύρων. Ο σκοπός του ήταν να
αναδείξει την τόλμη και την ευλυγισία των αθλητών. Τέσσερις άνδρες και γυναίκες
κρατούσαν ξύλινα ρόπαλα και τριγυρίζοντας τον ταύρο, ένας από αυτούς
προσπαθούσε να ανέβει στη ράχη του ζώου και κρατώντας τα κέρατα του
εκτελούσε διάφορες ακροβατικές ασκήσεις.
25. Πώς φαντάζεστε τη ζωή και την κίνηση σε ένα κρητικό
ανάκτορο μια ημέρα γιορτής;
26. Στα ανάκτορα λάμβαναν χώρα οι περισσότερες θρησκευτικές τελετές, οι
διάφορες πομπές και τα περίφημα ταυροκαθάψια, που ήταν ανοιχτά για
όλους.
27. Οι Μυκηναίοι στην Κνωσό
1450 π.Χ.:
τα μινωικά ανάκτορα καταστρέφονται (σεισμός;)
εκτός από αυτό της Κνωσού.
εξασθένιση της πολιτικής και διοικητικής οργάνωσης
οι Μυκηναίοι καταλαμβάνουν την Κνωσό.
1370 π.Χ.:
το ανάκτορο της Κνωσού καταστρέφεται οριστικά
η Κρήτη επαρχία του μυκηναϊκού κόσμου.