3. Η ιδέα να αποτελέσει ο Σκίνακας τόπο αστρονομικής έρευνας ξεκίνησε το
καλοκαίρι του 1984 και άρχισε να υλοποιείται με την διάνοιξη δρόμου προς την
κορυφή του βουνού. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και
Έρευνας (τότε Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης) και το Ινστιτούτο Max Planck
Εξωγήινης Φυσικής της Γερμανίας συμφώνησαν να τοποθετήσουν και να
λειτουργήσουν από κοινού ένα τηλεσκόπιο με έμφαση τόσο στην σύγχρονη
εκπαίδευση των φοιτητών του Πανεπιστημίου στην Αστρονομία όσο και στην
έρευνα εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως οι κομήτες και τα αέρια
νεφελώματα.
Η άφιξη του κομήτη του Halley, o οποίος επρόκειτο να γειτνιάσει την άνοιξη
του 1986 μετά από 76 χρόνια περιπλάνηση και πάλι τη Γη, έθετε και τον χρονικό
ορίζοντα εγκατάστασης του τηλεσκοπίου, του οποίου το ευρύ οπτικό πεδίο και
η υπερευαίσθητη ηλεκτρονική κάμερα το έκαναν ιδιαίτερα κατάλληλο για την
παρατήρηση του κομήτη. Πράγματι μετά τη διάνοιξη δρόμου μέσα από το
βραχώδες βουνό και την κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατασκευή
του πρώτου, πετρόχτιστου Αστεροσκοπείου, εκατοντάδες επώνυμοι και
ανώνυμοι πολίτες από όλη την Ελλάδα συνέρευσαν την άνοιξη του 1986 στον
Σκίνακα για να συμμετάσχουν στα εγκαίνια και την παρατήρηση του κομήτη
του Halley. Το 1988 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του επίσης πετρόχτιστου
ξενώνα που χρησίμευσε αμέσως για να στεγάσει το πρώτο σχολείο
παρατηρησιακής αστροφυσικής στην Ελλάδα.
4. Γι αυτό τα συνεργαζόμενα ιδρύματα απεφάσισαν την περαιτέρω
ανάπτυξη του Αστεροσκοπείου με την εγκατάσταση μεγαλύτερου και
πολύ σύγχρονου τηλεσκοπίου τύπου Ritchey Cretien με διάμετρο
κατόπτρου 1,3μ. Το τηλεσκόπιο, το οποίο εγκαινιάστηκε το φθινόπωρο
του 1995, τοποθετήθηκε σε μεταλλικό κτίριο ώστε να ελαχιστοποιούνται
τοπικά φαινόμενα θερμικών αναταράξεων ( τύρβη). Το τηλεσκόπιο των
1,3μ αποτελεί ένα μεγάλο συλλέκτη φωτός κατασκευασμένο με υψηλές
προδιαγραφές ευκρινούς και πιστής απεικόνισης ευρέως οπτικού πεδίου.
Οι ιδιότητες αυτές εξασφαλίζουν την άριστη φωτογράφιση και μελέτη
εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως γαλαξιών, σμηνών άστρων
και γαλαξιών και αέριων νεφελωμάτων. Για την περαιτέρω βελτίωση της
παρατήρησης εκτεταμένων αντικειμένων κατασκευάσθηκε Μειωτής
Εστιακής Απόστασης ο οποίος προσαρμοσμένος στο Τηλεσκόπιο
σχεδόν διπλασιάζει το πεδίο παρατήρησης, προσφέροντας ταυτόχρονα
τη δυνατότητα φασματοσκοπίας.
Το έτος 2006, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Tuebingen,
εγκαταστάθηκε στον Σκίνακα ένα τρίτο τηλεσκόπιο με το όνομα
"Γανυμήδης", με διάμετρο κατόπτρου 0.6 μέτρα, το οποίο λειτουργεί με
τηλεχειρισμό μέσω διαδικτύου και διαθέτει μεγάλο οπτικό πεδίο.
5. Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα βρίσκεται στο όρος Ίδη (Ψηλορείτης) στην
κεντρική Κρήτη σε υψόμετρο 1750 μ. (Γεωγραφικό μήκος 240 53’ 57’’
Ανατολικά, Γεωγραφικό πλάτος 350 12’ 43’’ Βόρεια). Η απόστασή του
από την πόλη του Ηρακλείου είναι 25 χλμ. σε ευθεία γραμμή,
ενώ οδικώς απέχει 50 χλμ. Καθοδόν, 20 χλμ. πριν φθάσει κάποιος στο
Σκίνακα, συναντά την παραδοσιακή πόλη των Ανωγείων, γνωστή για το
σημαντικό της ρόλο στη νεώτερη ιστορία της Κρήτης. Βορειοδυτικά από
το Αστεροσκοπείο, σε ευθεία απόσταση περίπου 6 χλμ., βρίσκεται το
Ιδαίον Άνδρον, το διάσημο σπήλαιο όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία,
ανατράφηκε ο Δίας.
Ένας χάρτης οδικής πρόσβασης από το Ηράκλειο στο Αστεροσκοπείο
Σκίνακα μέσω του Google Maps είναι διαθέσιμος εδώ.
Οι επισκέπτες πρέπει να διαθέτουν δικό τους μέσω μεταφοράς διότι δεν
υπάρχει συγκοινωνία που να φθάνει έως το Αστεροσκοπείο.
6. Η ατμοσφαιρική τύρβη περιορίζει σοβαρά την διακριτική ικανότητα των επίγειων
τηλεσκοπίων με αποτέλεσμα ένα άστρο να εμφανίζεται ως εκτεταμένος δίσκος
(δίσκος του Seeing) όταν παρατηρείται από τηλεσκόπια στην επιφάνεια της Γης. Το
φως του ίδιου άστρου παρατηρούμενο εκτός της ατμόσφαιρας εμφανίζεται ως
σημειακή πηγή όπως π.χ. στην εστία του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Hubble.
Αστρονομικές τοποθεσίες με εξαιρετικό Seeing είναι ως εκ τούτου εξέχουσας
σημασίας για υψηλής ευκρίνειας οπτικές παρατηρήσεις. Χρησιμοποιώντας
συσκευή μέτρησης του Seeing που βασίζεται στην τεχνική DIMM (διαφορική κίνηση
εικόνας ενός αστέρα), κατεδείχθη ότι πράγματι η κορυφή του Σκίνακα είναι μια
εξαιρετική αστρονομική τοποθεσία, από τις καλύτερες που είναι γνωστές μέχρι
σήμερα στη περιοχή της Μεσογείου.
Οι μετρήσεις του Seeing διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια τυχαίως επιλεγέντων
αστρονομικών νυχτών, από τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο του 2000 και Μάιο- Ιούνιο
του 2001 (σύνολο 43 νύχτες). Παραδείγματα από δυο νύχτες μετρήσεων
παρατίθενται σε μορφή διαγραμμάτων από τα οποία προκύπτει ότι το Seeing
συνήθως δεν μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της νύχτας στο Σκίνακα (οχι
περισσότερο απο 0.3"). Εξαιρετικά χαμηλές τιμές Seeing (0.4") μετρήθηκαν συχνά,
με την καλύτερη τιμή ~0.23". Επίσης παρατίθενται δύο ιστογράμματα για τις
μετρήσεις Seeing των ετών 2000 και 2001 από τα οποία προκύπτουν διάμεσες τιμές
του Seeing 0.64" και 0.69" αντίστοιχα.
8. Δρ. Παλαιολόγου Ευθύμιος
Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής, Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, (1976)
Διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στην
Αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο του
Illinois at Urbana- Champaign, ΗΠΑ το
1983.
Σταδιοδρομία: Ήταν μεταδιδακτορικός
ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Illinois,
Urbana-Champaign (1985-1988). Το 1988
ήλθε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ως
επίκουρος καθηγητής του τμήματος
Φυσικής, σύμφωνα με το ΠΔ 407/1980,
μέχρι το 1991. Διετέλεσε υπότροφος
ερευνητής του ΙΗΔΛ - ΙΤΕ (1991-1997) και
του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου
Κρήτης (1997-1999). Από το 2002 εργάζεται
στο τμήμα Φυσικής ως διοικητικός
υπάλληλος.
Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή
Αστρονομία (απεικόνιση και
φασματοσκοπεία) με έμφαση στη μελέτη
των Πλανητικών Νεφελωμάτων και των
Κατάλοιπων Εκρήξεων Σουπερνόβα.
Έλεγχος και χαρακτηρισμός αστρονομικών
οργάνων, συντήρηση τηλεσκοπίων και
παραγωγή εφαρμογών Η/Υ.
Πατεράκης Γιώργος
Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής, Πανεπιστήμιο
Κρήτης, (1989)
Σταδιοδρομία: Τεχνικός υπέυθυνος
τμήματος Υδρακουστικών του Ινστιτούτου
Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (σήμερα
Ελληνικό κέντρο Θαλασσίων Ερευνών)
από το 1995-1999. Από το 1999 είναι
τεχνικός υπεύθυνος στο Αστεροσκοπείο
Σκίνακα
Ενδιαφεροντα: Μικρουπολογιστές.
Ηλεκτρονικό και Μηχανολογικό Σχέδιο,
Σχεδίαση Ιστοτόπων, Σχεδίαση Δικτύων,
προγραμματισμός, υλοποίηση και
εφαρμογή όλων των προηγουμένων.
9. Κουγεντάκης Αναστάσιος
Εκπαίδευση: Πτυχίο του Τμήματος
Ηλεκτρονικών του Τεχνολογικού
Εκπαιδευτικού τμήματος Χανίων
Σταδιοδρομία: Μεχρι το 1999 εργαζοταν
στο "Ποσειδών Ηλεκτρονικά" σε
επισκευές και εγκαταστάσεις
ναυτιλιακλών συστημάτων επιοινωνιών.
Απο το 1999 εργάζεται σαν τεχνικός και
στη βραδυνή υποστήριξη στο
Αστεροσκοπείο Σκίνακα
Ενδιαφεροντα: Σχεδιασμός και
ανάπτυξη ηλεκτρομηχανικών
αυτοματισμών και συστημάτων οπτικής
και ηλεκτρονικής απεικόνισης για
τηλεσκόπια
Στειακάκη Αννα
Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής,
Πανεπιστήμιο Κρήτης, (1998)
Σταδιοδρομία: Το 2000 ξεκινά να
εργάζεται στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα
συμμετέχοντας σε Προγράμμα
Ενίσχυσης Ερευνητικού Δυναμικού
μέσω ΙΤΕ – ΙΗΔΛ. Τέλος του 2002
αναλαμβάνει τη γραμματειακή
υποστήριξη στη σειρά επιστημονικών
διαλέξεων “The Onassis Foundation
Science Lecture Series” που διεξάγονται
στο Ιδρύμα Τεχνολογίας και Έρευνας,
έως το τέλος του2004. Από τον
Οκτώβριο του 2005 εργάζεται με
σύμβαση κατά το ΠΔ407/80 στο Τμήμα
Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ενδιαφεροντα: Τεχνική και υπολογιστική
υποστήριξη στη λειτουργία
του Aστεροσκοπείου. Τεχνική
υποστήριξη επιστημονικών οργάνων
10. Παπαμαστοράκης Ιωάννης (Ομότιμος
Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Ελαβε το Διδακτορικό του
δίπλωμα (Ph.D.) από το Techniche
Universitat Munchen το 1975 στην
Παρατηρησιακή Αστροφυσική.
Σταδιοδρομία: Ήρθε στο Πανεπιστήμιο
Κρήτης σαν επίκουρος καθηγητής το
1985, όπου στη συνέχεια εξελίχθηκε σε
αναπληρωτή καθηγητή το 1990 και
εξελέγει στην βαθμίδα του καθηγητή το
2005. Συνταξιοδοτήθηκε και εξελέγη
ομότιμος καθηγητής του Τμηματος το
2009.
Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή
Αστροφυσική και Αστρονομία
Παπαδάκης Ιωσήφ (Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής
από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1989
και το Διδακτορικό του (Ph.D.) από το
Queen Mary & Westfield College του
Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1992.
Σταδιοδρομία: Εργάστηκε ως
συνεργάτης έρευνας στο Τμήμα
Φυσικής του Πανεπιστημίου
Southampton της Μεγ. Βρετανίας απο
το 1993 μέχρι το 1994 καθώς και το
1997. Από το 1998 μέχρι και το 2000
εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της
Κρήτης ως επιστημονικός συνεργάτης.
Απο το 2001 έως το 2002 εργάστηκε ως
ερευνητής Δ στο ΙΤΕ. Το 2003 εκλέχθηκε
στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ως
Επίκουρος Καθηγητής, εξελίχθηκε σε
Αναπληρωτή Καθηγητή το 2009 και σε
Καθηγητή το 2014
Ενδιαφεροντα: Εξωγαλαξιακή
παρατηρισιακή αστροφυσική με
έμφαση στην μελέτη των ενεργών
γαλαξιών.
11. Reig Pablo (Ερευνητής B', ΙΤΕ)
Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής
από το Πανεπιστήμιο της Valencia
(Ισπανία) το 1991 και Διδακτορικό του
Δίπλωμα (Ph.D.) το 1996 από το ίδιο
Πανεπιστήμιο.
Σταδιοδρομία:Εργάστηκε το 1996-1998
ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο
Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του
University of Southampton (Μ.
Βρετανία) και το 1998-2002 στο Ιδρυμα
Τεχνολογίας & Ερευνας (ΙΤΕ) στη Κρήτη.
Επέστρεψε στη Ισπανία (2002-
2004) σαν κύριος Ερευνητής στο
Πανεπιστήμιο τις Βελένθιας. Απο το
2004 είναι Ερευνητής στο ΙΤΕ.
Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή
Αστροφυσική και Αστροφυσική
Υψηλών Ενεργειών, με έμφαση στην
μελέτη των Διπλών Συστημάτων με
Πηγές Ακτίνων-Χ
Ζέζας Ανδρέας (Επίκουρος Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Ο Ανδρέας Ζέζας έλαβε το
Πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο
Πατρών το 1996 και διδακτορικό του
δίπλωμα το 2002 από το University of
Leicester (Μ. Βρετανία) όπου εργάστηκε σε
θέματα σχετικά με την εκπομπή
ακτινοβολίας-Χ από γαλαξίες.
Σταδιοδρομία: Από το 2000 έως το 2008
εργαζόταν ως ερευνητής Αστροφυσικός
στο Harvard-Smithsonian Center for
Astrophysics στο Cambridge των ΗΠΑ. Εκεί
είχε τη ευκαιρία να ασχοληθεί με τα πρώτα
δεδομένα από τη νέα γενιά
παρατηρητηρίων ακτίνων-Χ της NASA και
της ESA (Chandra και XMM-Newton
αντίστοιχα). Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ήλθε
ως Επίκουρος Καθηγητής τον Σεπτέμβριο
του 2008.
Ενδιαφεροντα: Πηγές ακτίνων-Χ σε άλλους
γαλαξίες (αστέρες νετρονίων ή μελανές
οπές σε αστρικά συστήματα, καθώς και
υπερκαινοφανείς), σχηματισμός αστέρων
και δραστηριοποίηση ενεργών
γαλαξιακών πυρήνων σε συγκρουόμενους
γαλαξίες, και τέλος η κοσμολογική εξέλιξη
γαλαξιών και ιδαίτερα η εξέλιξη των
μελανών οπών που ευρίσκονται σε
αυτούς.
12. Χαρμανδάρης Βασίλης (Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Έλαβε το πτυχίο Φυσικής από
το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης το 1989 και το διδακτορικό
του δίπλωμα (Ph.D.) στην Αστροφυσική
από το Iowa State University (ΗΠΑ) το
1995.
Σταδιοδρομία: Εργάστηκε το 1996-1997 ως
μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα
Αστροφυσικής του CEΑ/Saclay στη Γαλλία
και από το 1997 έως το 1999 ως Marie
Curie Fellow στο Αστεροσκοπείο Παρισιού,
όπου από το 2001 έχει θέση συνεργάτη
ερευνητή. Από το 1999 μέχρι το 2005 ήταν
ερευνητής στο Τμήμα Αστρονομίας του
Πανεπιστημίου Cornell στις Η.Π.Α. Ήλθε ως
Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο
Κρήτης τον Φεβρουάριο του 2005, εξελέγη
στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή
το 2009 και σε αυτή του Καθηγητή το 2014.
Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή
Αστροφυσική με ειδίκευση σε
εξωγαλαξίακή αστροφυσική και διαστημική
αστρονομία στο υπέρυθρο. Μελέτη
προβλημάτων που σχετίζονται με
μεσοαστρική ύλη σε αλληλεπιδρώντες
γαλαξίες, ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες
(AGN), και περιοχές έντονου σχηματισμού
αστέρων.
Κυλάφης Νίκος (Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Ελαβε το Διδακτορικό του
δίπλωμα (Ph.D.) από το University of Illinois
στην Urbana Champaign το 1978 στην
Θεωρητική Αστροφυσική.
Σταδιοδρομία: Ηταν μεταδιδακτορικός
ερευνητής στο Caltech (1979-1981) και
στο Ινστιτούτο Ανωτάτων Σπουδών του
Princeton (1981 - 1984). Κατά την περίοδο
1984-1985 ήταν επίκουρος καθηγητής στο
Πανεπιστήμιο Columbia της Νεας Υόρκης
(ΗΠΑ) πριν έλθει ως επίκουρος καθηγητής
στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου
Κρήτης το 1985. Εξελίχθηκε σε
αναπληρωτή καθηγητή το 1989 και το 1997
σε καθηγητή. Διατέλεσε πρόεδρος του
Τμήματος από το 1999 εώς το 2003.
Διατέλεσε Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών
& Τεχνολογικών Επιστημών από τον
Σεπτέμβριο του 2008 έως το Μάιο του 2013.
Ενδιαφεροντα: Θεωρητική Αστροφυσική με
ειδίκευση στη μετάδοση ακτινοβολίας,
Συμπαγείς Πηγές Ακτίνων Χ, Αστροφυσικά
MASERs και Σπειροειδείς Γαλαξίες.
13. Παυλίδου Βάσω (Επίκουρη
Καθηγήτρια)
Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής
από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης το 1999 και το
Διδακτορικό της (Ph.D.) στην
Αστρονομία από το University of Illinois
at Urbana-Champaign στις ΗΠΑ το
2005.
Σταδιοδρομία: Εργάστηκε ως
Μεταδιδακτορική Υπότροφος στο
Ινστιτούτο Κοσμολογίας του
Πανεπιστημίου του Chicago των ΗΠΑ
από το 2005 ως το 2008. Από το 2008
ως το 2011 βρισκοταν στο Caltech των
ΗΠΑ με τη μεταδιδακτορική υποτροφία
Einstein της NASA. Το 2010 εκλέχθηκε
επίκουρη καθηγήτρηα στο Τμήμα
Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τη
χρονιά 2011-2012 ήταν Επισκέπτρια
Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max-Planck
για τη Ραδιοαστρονομία στη Βόννη της
Γερμανίας. Το φθινώπορο του 2012
ήρθε στο ΙΤΕ με υποτροφία Marie Curie.
Ενδιαφεροντα:Αστροφυσική Υψηλών
Ενεργειών και Κοσμολογία
Τάσσης Κώστας (Επίκουρος
Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Έλαβε το πτυχίο Φυσικής
από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης το 1999 και το
διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) στην
Αστρονομία από το University of Illinois
at Urbana-Champaign (ΗΠΑ) το 2005.
Σταδιοδρομία: Εργάστηκε από το 2005
ως το 2008 ως μεταδιδακτορικός
ερευνητής στο Τμήμα Αστρονομίας και
Αστροφυσικής και το Ινστιτούτο
Κοσμολογίας του University of Chicago
στις ΗΠΑ και από το 2008 έως το 2011
ως Μεταδιδακτορικός Υπότροφος στο
Jet Propulsion Laboratory της NASA. Το
2011 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής
στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου
Κρήτης. Τη χρονιά 2011-2012 ήταν
Υπότροφος Επισκέπτης στο Ινστιτούτο
Max Planck για την Ραδιοαστρονομία
στη Βόννη της Γερμανίας. Ήλθε στo
Πανεπιστήμιο Κρήτης το φθινώπορο
του 2012 με υποτροφία Marie Curie.
Ενδιαφεροντα: Γένεση Αστέρων και
Γαλαξιών, Αστροφυσική της
Μεσοαστρικής Ύλης
14. Χατζηδημητρίου Δέσποινα (Αναπληρώτρια
Καθηγήτρια)
Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής από το
Πανεπιστήμιο της Αθήνας 1985. Διδακτορικό
(PhD 1989) από το Πανεπιστήμιο του
Εδιμβούργου της Μ. Βρετανίας. Η διατριβή της
αφορούσε στην μελέτη της δυναμικής και
εξέλιξης του γαλαξία "Small Magellanic
Cloud".
Σταδιοδρομία: Από το 1989 μέχρι το 1991
εργάσθηκε ως ερευνήτρια στο Αγγλο-
Αυστραλιανό Αστεροσκοπείο (Anglo-
Australian Observatory) της Αυστραλίας, και
κατά το έτος 1992 ως ερευνήτρια στο
Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου
του Cambridge. (Institute of Astronomy,
University of Cambridge). Το 1993 εργάζεται
στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, αρχικά ως
λέκτορας, εν συνεχεία ως επίκουρoς
καθηγήτρια επί θητεία και από το 2007 ως
αναπληρώτρια καθηγήτρια. Το 2009 εξελέγη
αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα
Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ενδιαφεροντα: Αστροφυσική: Μελέτη
αστρικών σμηνών στον Γαλαξία μας και σε
κοντινούς γαλαξίες, Αστρική δημιουργία και
εξέλιξη γαλαξιών του Τοπικού Συστήματος,
Μελέτη δυναμικής και κινηματικής γαλαξιών
του Τοπικού Συστήματος - μελέτη της
σκοτεινής μάζας στο κοντινό Σύμπαν, Φυσική
περιβάλλοντος:Ενεργειακό ισοζύγιο της Γης -
φαινόμενο θερμοκηπίου, Earth Observing
System.
Μαυρομματάκης Φώτης, (Αναπληρωτής
Καθηγητής)
Εκπαίδευση: Έλαβε το Διαδακτορικό του το
1994 από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστήμιο
Κρήτης.
Σταδιοδρομία: Σήμερα: Επίκουρος καθηγητής
του Γ.Τ.Θ.Ε., ΣΤΕΦ, ΤΕΙ Κρήτης.
1999-2005, Εντεταλμένος Επίκουρος
καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του
Πανεπιστημίου Κρήτης.
1996-1999, Επίκουρος καθηγητής σύμφωνα με
το Π.Δ. 407, Τμήμα Φυσικής του
Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ενδιαφεροντα: Γαλαξιακή Αστροφυσική με
έμφαση στα κατάλοιπα Supernova και στα
πλανητικά νεφελώματα.