3. Η Διατήρηση της
Κοινής Φυσικής Κληρονομιάς
Natura 2000
Η ανάγκη για την προστασία και ορθολογική διαχείριση του
φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, οδήγησε την Ευρωπαική Ένωση
στη διαμόρφωση μιας ενιαίας πολιτικής για τη διατήρηση της φύσης,
η οποία στηρίζεται κυρίως σε δύο νομοθετικά κείμενα:
Την Οδηγία για τα πουλιά
Την Οδηγία για τους φυσικούς οικοτόπους
Οι Οδηγίες αυτές προβλέπουν τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού
Δικτύου προστατευόμενων περιοχών, με την ονομασία “Natura 200”.
Στις περιοχές αυτές, κύριος στόχος είναι να διαφυλαχτούν οι οικότοποι
και τα είδη προτεραιότητας της Οδηγίας, αλλά και να διασφαλιστεί η
διατήρηση και αποκατάσταση όλων αυτών των απειλούμενων τύπων
Οικοτόπων και ειδών στη φυσική τους περιοχή, θέτοντας όρους στην
ενάσκηση των δραστηριοτήτων, στο πλαίσιο των αρχών της αειφόρου
ανάπτυξης.
Δίκτυο
Natura 2000
Κοινός στόχος
Τα Κράτη Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ήδη προτείνει
τους Εθνικούς Καταλόγους με τις περιοχές που
περιλαμβάνουν τα είδη και τους οικότοπους που πρέπει να
διατηρηθούν . Η χώρα μας υπέβαλε τον Εθνικό της κατάλογο,
ο οποίος περιλαμβάνει 270 περιοχές
Στην παρούσα φάση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με
τα κράτη Μέλη επιλέγει όσες περιοχές θεωρείται ότι είναι
Κοινοτικής Σημασίας και συντάσσει τον αντίστοιχο Κοινοτικό
κατάλογο. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, τα
Κράτη Μέλη θα πρέπει να θεσμοθετήσουν τις επιλεγμένες
περιοχές ως Ειδικές Ζώνες Διατήρησης και να υιοθετήσουν
τα κατάλληλα μέτρα για τη διαχείρισή τους
Τα μέτρα αυτά λαμβάνονται σε συνεργασία με τους φορείς και
τις κοινωνικές ομάδες που έχουν σχέση με την κάθε περιοχή,
κατόπιν τεκμηριωμένων μελετών. Για το σκοπό αυτό το
ΥΠΕΧΩΔΕ έχει ήδη προετοιμάσει μία σειρά από Ειδικές
Περιβαλλοντικές Μελέτες σε περιοχές του Εθνικού
καταλόγου του δικτύου Natura 2000, με στόχο την
ολοκλήρωση του αναγκαίου υπόβαθρου για τη θεσμοθέτηση
της προστασίας των περιοχών αυτών.