Πασχαλινές Λαμπάδες από ΣΤ τάξη του σχολείου μας.pptx
Γρηγόριος ο Θεολόγος
1. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο
ΘΕΟΛΟΓΟΣ
ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΚΙΠΑΙΔΙΑ
ΕΙΚΟΝΕΣ GOOGLE
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ 20/2/2013
2. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΟΛΓΟΣ
Ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός (περ.
329[1] – 25 Ιανουαρίου 389 ή 390[1])
(επίσης γνωστός ως Γρηγόριος
Θεολόγος και Γρηγόριος της
Ναζιανζού ) ηταν Αρχιεπίσκοπος της
Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα
μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο
ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των
Πατέρων της Εκκλησίας.[2] Ως
κλασσικά εκπαιδευμένος ομιλητής και
φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε
να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την
πρώτη εκκλησία της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.[3]
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
3. Ο Γρηγόριος είχε σημαντικό
αντίκτυπο στη διαμόρφωση
της Τριαδικής θεολογίας τόσο
μεταξύ των ελληνόφωνων και
λατινοφώνωνθεολόγων και
έγινε γνωστός ως «Τριαδικός
Θεολόγος». Τα περισσότερα
από τα έργα του επηρεάζουν
τους σύγχρονους θεολόγους,
ειδικά όσον αφορά τα τρία
Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας.
Ήταν φίλος με δύο αδέρφια,
τον Βασίλειο και τον Ιωάννη.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
4. Ο Γρηγόριος είναι άγιος και της Ανατολικής
και της Δυτικής Χριστιανικής Εκκλησίας.
Στη Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία θεωρείται
ως ένας από τους
Δασκάλους της Εκκλησίας - στην Ανατολική
Ορθόδοξη και στη Δυτική Καθολική
Εκκλησία είναι γνωστός ως ένας από τους
Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον
Βασίλειο τον Μέγα και τον
Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
5.
6. Παιδικά χρόνια και εκπαίδευση
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στο χωριό
Αριανζός, κοντά στην Ναζιανζό της
νοτιοδυτικής Καππαδοκίας.[4] Οι γονείς
του, Γρηγόριος ο Πρεσβύτερος και Νόννα,
ήσαν πλούσιοι γαιοκτήμονες. Η Νόννα
έστρεψε τον σύζυγο της στον
Χριστιανισμό, ο οποίος βαπτίστηκε το 325
μ.Χ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 328 ή
329 χειροτονήθηκε επίσκοπος Ναζιανζού.
[5]
Ο Γρηγόριος σπούδασε ρητορική και
φιλοσοφία στη Ναζιανζό, στη Καισάρεια,
στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα. Στην
Αθήνα συνάντησε και έγινε φίλος με τον
Βασίλειο τον Μέγα και τον Ιουλιανό.[6]
Στην Αθήνα, δάσκαλοι του ήταν οι
γνωστοί ρήτορες Χιμέριος και Προαιρέσιος
.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
7. Ιερατείο
Το 361, ο Γρηγόριος επέστρεψε
στη Ναζιανζό και χειροτονήθηκε
πρεσβύτερος από τον πατέρα
του, ο οποίος τον ήθελε για να
τον βοηθήσει να φροντίζει τους
τοπικούς Χριστιανούς.
Ο νεαρός Γρηγόριος, ο οποίος
ήθελε να γίνει μοναχός,
αγανάκτησε με την πρόταση του
πατέρα του να επιλέξει μεταξύ
του Ιερατείου και της ζωής του
μοναχού, αποκαλώντας την ως
πράξη τυραννίας.
8. ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Αφού έφυγε από το σπίτι, συνάντησε τον
Βασίλειο στην Αννεσόη, και έκτοτε ζούσαν ως
ασκητές.
Ωστόσο, ο Βασίλειος τον προέτρεψε να
επιστρέψει στην πατρίδα του και να βοηθήσει τον
πατέρα του, κάτι που ο Γρηγόριος έκανε τον
επόμενο χρόνο.
Όταν έφθασε στη Ναζιανζό, ο Γρηγόριος βρήκε
τη χριστιανική κοινότητα χωρισμένη λόγω των
θεολογικών διαφορών και τον πατέρα του να
κατηγορείται για συμμετοχή σε αίρεση από τους
τοπικούς μοναχούς.
Ο Γρηγόριος κατάφερε να ενώσει τους τοπικούς
Χριστιανούς χάρη στις διπλωματικές και τις
ρητορικές του ικανότητες.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
9. Την ίδια ώρα, ο Αυτοκράτορας
Ιουλιανός δήλωσε δημοσίως πώς
ήταν κατά του Χριστιανισμού.
Ως απάντηση, ο Γρηγόριος έγραψε
τιςΎβρεις κατά του Ιουλιανού,
μεταξύ του 362 και του 363.
Στις Ύβρεις καταγράφει πώς ο
Χριστιανισμός θα ξεπεράσει τους
ηγέτες όπως ο Ιουλιανός με αγάπη
και υπομονή. Αυτή η διαδικασία,
όπως περιέγραψε ο Γρηγόριος, είναι
η δημόσια εκδήλωση της θέωσης, η
οποία οδηγεί σε πνευματική
ανύψωση και μυστική ένωση με τον
Θεό.
10. Ο Ιουλιανός έδιωξε τον
Γρηγόριο και άλλους
χριστιανούς, το 362, αλλά
πέθανε ένα χρόνο αργότερα σε
εκστρατεία κατά των Περσών.
Με τον θάνατο του Ιουλιανού, ο
Γρηγόριος και οι χριστιανοί της
Ανατολής δεν ήταν κάτω από
τον κίνδυνο του διωγμού,
καθώς ο νέος Αυτοκράτορας,
Ιοβιανός, ήταν πιστός στον
Χριστιανισμό.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
11. ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Ο Γρηγόριος πέρασε τα επόμενα
χρόνια καταπολεμώντας τον
Αρειανισμό, ο οποίος απειλούσε να
διαιρέσει την Καππαδοκία. Κατά τη
διάρκεια αυτών των γεγονότων, ο
Γρηγόριος παρενέβη εξ ονόματος του
Βασιλείου με τον Επίσκοπο
Ευσέβιο της Καισαρείας.[16] Για τους
δύο φίλους ξεκίνησε μια περίοδος
κλειστής συνεργασίας καθώς
συμμετείχαν σε ένα ρητορικό
διαγωνισμό της εκκλησίας της
Καισαρείας, ο οποίος κατακρημνίστηκε
από την άφιξη θεολόγων του
Αρειανισμού.[17] Στις επόμενες
δημόσιες, υπό την προεδρεία των
πρακτόρων του Αυτοκράτορα Ουάλη,
ο Γρηγόριος και ο Βασίλειος ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
12. Αυτή η επιτυχία
βεβαίωσε πώς το μέλλον
του Γρηγορίου και του
Βασιλείου ήταν να
αναλάβουν τη διοίκηση
της εκκλησίας.[17] Ο
Βασίλειος, το 370,
εκλέχτηκε Επίσκοπος της
Καισαρείας της
Καππαδοκίας.
13. Επίσκοπος στη Σασίμα και στη
Ο Γρηγόριος Ναζιανζό
χειροτονήθηκε
Επίσκοπος της Σασίμας,
το 372, από τον Βασίλειο.
Αυτή η έδρα
δημιουργήθηκε από τον
Βασίλειο με σκοπό να
ενισχύσει τη θέση του στη
διαμάχη του με
τον Ανθέμιο των Τυανών.
Οι φιλοδοξίες του πατέρα
του να τον δει στην
ιεραρχία της εκκλησίας
και η επιμονή του
Βασιλείου έπεισαν τον
Γρηγόριο να δεχθεί τη
θέση του Επισκόπου.
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
14. ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Περιγράφοντας τη νέα
επισκοπή του, ο
Γρηγόριος δήλωσε:
«Ήταν τελείως
τρομακτική, άνευ υδάτων,
βλάστησης και χωρίς
φίλους... αυτή ήταν η δική
μου Εκκλησία της
Σασίμας!» Προσπάθησε
να διαχειριστεί τη νέα
επισκοπή του, κάνοντας
παράπονα στον Βασίλειο,
καθώς ο Γρηγόριος
προτιμούσε να ζήσει
στοχαστική ζωή.
15. Στα τέλη του 372, ο Γρηγόριος
επέστρεψε στη Ναζιανζό για να
βοηθήσει τον ετοιμοθάνατο
πατέρα του στη διαχείριση της
επισκοπής του.
Αυτό τέντωσε τη σχέση του με
τον Βασίλειο, ο οποίος ήθελε τον
Γρηγόριο στη Σασίμα.
Ο Γρηγόριος απάντησε πώς δεν
θέλει να συνεχίσει να παίζει τον
ρόλο της μαριονέτας για να
προωθήσει τα ενδιαφέροντα του
Βασιλείου.
Έστρεψε την προσοχή του στα
καθήκοντα του ως βοηθός του
Επισκόπου της Ναζιανζού.
16. Το 374, μετά τον θάνατο των γονιών του,
ο Γρηγόριος συνέχισε να διοικεί την
επισκοπή της Ναζιανζού αλλά αρνήθηκε
να λάβει τον τίτλο του Επισκόπου.
Αφού έδωσε την περιουσία του στους
φτωχούς, ο Γρηγόριος ζούσε λιτά.
Από τα τέλη του 375 και για τρία χρόνια ο
Γρηγόριος ζούσε στο μοναστήρι
της Σελεύκειας.
Κατά το τέλος του 379, ο Βασίλειος
πεθαίνει. Παρά το γεγονός ότι η υγεία του
δεν του επέτρεψε να παραστεί στην
κηδεία, ο Γρηγόριος έγραψε μια αποστολή
στον αδερφό του Βασιλείου, Γρηγόριο της
Νύσσης, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν
12 ποιήματα αφιερωμένα στον Βασίλειο.
17. ΔΗΜΗΟΥΡΓΟΣ
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΤΕ