1. Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (329[– 25
Ιανουαρίου 390)γνωστός και
ως Γρηγόριος ο Θεολόγος και Γρηγόριος
της Ναζιανζού, ήταν Αρχιεπίσκοπος
Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος
ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της
Εκκλησίας. Ως κλασικά εκπαιδευμένος
ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού,
κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με
την πρώτη εκκλησία της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας
2.
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στο χωριό Αριανζός,
κοντά στη Ναζιανζό της
νοτιοδυτικής Καππαδοκίας. Οι γονείς
του, Γρηγόριος ο Πρεσβύτερος και Νόννα, ήσαν
πλούσιοι γαιοκτήμονες. Η Νόννα έστρεψε το
σύζυγο της στο Χριστιανισμό, ο οποίος
βαπτίστηκε το 325 μ.Χ, ενώ λίγα χρόνια
αργότερα, το 328 ή 329 χειροτονήθηκε
επίσκοπος Ναζιανζού.[Ο νεαρός Γρηγόριος και ο
αδερφός του,Καισάριος της Ναζιανζού, τον
πρώτο καιρό ήταν μαθητές του θείου τους,
Αμφιλόχιου. Ο Γρηγόριος σπούδασε ρητορική και
φιλοσοφία στη Ναζιανζό, στην Καισάρεια,
στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα. Στην Αθήνα
συνάντησε και έγινε φίλος με το Βασίλειο τον
Μέγα και τον Ιουλιανό. Στην Αθήνα, δάσκαλοι του
ήταν οι γνωστοί ρήτορες Ιμέριος και Προαιρέσιος.
Η ζωή του Γρηγόριου
