2. Os tópicos literarios
Tópico literario, en literatura, é un
tema ou motivo común xa prefixado
que utilizan, como recurso, os
escritores e poetas.
Trátase dunha serie de constantes
temáticas repetidas ao longo da
literatura que, na súa maioría, teñen
a súa orixe na cultua clásica greco-
latina ou na tradición bíblica. Moitos
destes temas ou tópicos vense
mantendo dende a antigüidade.
3. Aurea mediocritas.
(A dorada medianía ou termo
medio). Este tópico amosa o
aprecio e a satisfacción polo
sinxelo, o cotián, o que se ten,
fronte ao material e insubstancial
das riquezas.
4. Beatus ille
(Feliz aquel). Aprezo pola vida tranquila e retirada no campo,
fronte a axitación da vida mundana e frívola e das súas
preocupacións. .
5. Carpe diem
(Goza do momento):Tópico tomado de Horacio Disfruta
e aproveita cada momento do teu tempo. Moi utilizado
sobre todo na poesía renacentista.
6. Fortuna mutabilis
(A fortuna ou a sorte cambia).
Hai que coñecerse ben e
fiarse dun mesmo, sen confiar
na sorte cambiante.
7. Ubi sunt?
(¿Onde están...?): A morte chega e todo o iguala, nada queda,
se non é a lembranza do pasado.
O seu uso máis coñecido atópase nas Coplas por la muerte de
su padre de Jorge Manrique («Qué fue del rey don Juan / Los
infantes de Aragón qué se hicieron / dónde están/ Qué fue de
tanto galán / que fue de tanta invención que trujeron...»)
8. Locus amoenus
(Lugar ameno): Preséntase a idealización dun lugar
paradisíaco, ideal, onde o home acada a harmonía con cada
un dos elementos da natureza
(Fray Luis de León: Del monte en la ladera,/ plantado por mi
mano tengo un huerto/ que, con la primavera,/ de bella flor
cubierto... )
9. Tempus fugit
(O tempo fuxe"): O tempo
é inaprehensible, nin se
detén nin se lle pode facer
retroceder.
A expresión invita a
aproveitar o tempo (de
forma similar ao carpe
diem).
10. Odi profanum vulgus
(Odio ao vulgo ignorante):
Tema orixinal de Horacio,
amosa o desprezo elitista
por quen non apreza a
c beleza da poesía.