4. En 1949, o enxeñeiro
estadounidense Edward
A. Murphy, ó servizo da
forza aérea do seu país,
fixo unha investigación
sobre os efectos no
corpo humano da
desaceleración
producida logo dun
choque. Indicou a un
técnico que colocase 16
sensores no corpo dun
piloto: o técnico
colocounos todos de
xeito erróneo, o que
levou a Murphy a dicir:
“Se algo pode saír mal,
ha saír mal”.
Esa frase está na orixe
doutras creadas
popularmente, coñecidas
como “leis de Murphy”,
como por exemplo:
- Se todo vai ben, é que
esqueceches algo.
- Todo o que causa pracer é
ilegal, inmoral ou engorda.
- Os amigos van e veñen;
os inimigos acumúlanse.
5. Os gregos e os
romanos desprezaban
a cor azul, en gran
medida debido a que
tintureiros e pintores
non eran quen de fixar
esta cor. Nin sequera
tiñan palabra precisa
para ella: o noso
“azul” procede do
árabe, e o francés
“bleu” (igual que o
inglés “blue”) vén do
antigo xermánico.
Pola contra, o
vermello era unha cor
prestixiosa, e esa
consideración pasou á
Idade Media.
No s. XIII, coa descuberta
de novos pigmentos, os
artistas fixaron o azul,
que pasou a ser a cor da
roupa coa que se
representaba á Virxe
María: o azul era xa
apreciado. No s. XVIII, os
revolucionarios
franceses escolleron o
azul como a súa cor. Máis
ó seu favor: o inventor
dos jeans, prenda moi
popular no s. XX,
fabricounos nesa cor.
Hoxe en día é a cor
preferida da maioría da
poboación en Europa.
6. Supoñamos que condensamos toda a Historia do Planeta Terra en seis días. Isto
sería o acontecido, repartido en xornadas:
LUNS, MARTES e MÉRCORES pola mañá: ausencia de vida.
MÉRCORES a mediodía: aparecen as primeiras bacterias.
XOVES, VENRES e SÁBADO pola mañá: as bacterias móvense e desenvólvense.
SÁBADO, 16 h: aparece a vida animal.
SÁBADO, 23:57 h: aparece o ser humano.
SÁBADO, 23:59:59,75 h: aparecen as primeiras cidades humanas.
SÁBADO, 23:59:59,80: explosiona a primeira bomba atómica.
7. Arredor do s. XXI a.C.,
os exipcios
domesticaron o gato
salvaxe africano. Para
eles era un animal
sagrado, que
encarnaba a
fertilidade, a saúde e
os placeres amorosos.
Cando morrían, os
gatos eran
momificados e
soterrados en
cemiterios especiais.
Desde Exipto, o gato
doméstico foi levado
por comerciantes a
todo o mundo.
Na Idade Media, a Igrexa
católica asociou os gatos á
bruxaría, polo que foron
masacrados ata o límite da
extinción. Durante a peste
negra de 1384, as
comunidades xudeas
rexistraban menos casos
que o resto da poboación, o
que provocou represalias
contra elas. Existe a tese de
que a enfermidade era
transmitida por ratas: os
xudeus criaban gatos, que
cazaban os roedores, o que
explicaría a menor
incidencia da enfermidade
entre os xudeus.
8. Vexamos:
142.857 x 1 = 142.857
142.857 x 2 = 285.714
142.857 x 3 = 428.571
142.857 x 4 = 571.428
142.857 x 5 = 714.285
142.857 x 6 = 857.142
Ou sexa, os mesmos números en
distinta orde.
Ademais:
142.857 x 7 = 999.999
142 + 857 = 999
14 + 28 + 57 = 99
9. O xinkgo, orixinario
do leste de Asia, é a
árbore máis antiga
que se ten
documentado: crese
que ten unha
antigüidade de 150
millóns de anos.
Tamén é a máis
resistente: despois
da explosión nuclear
de Hiroshima, foi a
primeira árbore en
reaparecer, apenas
un ano máis tarde.
Loita con éxito
contra os parásitos e
a polución.
Se un macho e unha femia
desta árbore están
afastados, mesmo varios
centos de metros,
inclínanse o un cara ó
outro, pois o polen do
macho debe voar cara ás
flores da femia.
Ten propiedades
terapéuticas para os
humanos: ralentiza o
envellecemento das células
e axuda ó sistema
inmunitario. Os monxes
tibetanos consumen
decoccións das súas follas
para manterse espertos
durante a meditación.
10. Os golfiños son
mamíferos mariños
que precisan respirar
aire, razón pola que
non poden pasar
moito tempo
mergullados. Pero
como, asemade, teñen
a pel moi fina e
delicada, tampouco
poden estar
demasiado tempo
expostos ó aire, pois
deshidrataríanse. A
pregunta é: se non
poden estar quietos,
como fan para durmir?
A resposta é: durmen
espertos. Parece unha
contradición, mais o
que fan é dedicar ó
sono o hemisferio
dereito do seu cerebro,
e controlar os
movementos do corpo
co esquerdo. Pasado
un tempo, descansa o
hemisferio esquerdo e
esperta o dereito. Os
golfiños dispoñen dun
apéndice nervioso do
cerebro que regula
este funcionamento
alternante dos
hemisferios cerebrais.
11. A Fasciola hepatica é un
parásito dalgúns animais,
moi común nas ovellas.
Aniña no seu fígado, onde
se alimenta de sangue e
células. Cando pón ovos,
estes non poden
eclosionar no fígado, así
que saen do animal coas
feces. Máis tarde, os ovos
abren, e as larvas son
consumidas polos
caracois. Logo de medrar
no seu interior, saen polas
mucosidades que estes
gasterópodos segregan
cando chove.
As mucosidades son
devoradas por formigas, e
con elas as larvas, que
pouco despois saen do
corpo dos insectos
furándoo, mais respectando
a vida das formigas. Para
voltar ás ovellas e completar
nelas o seu ciclo de
crecemento, as larvas
agárranse ó corpo das
formigas; pero unha delas
instálase no cerebro para
influír no seu
comportamento,
indicándolles ós insectos
que viaxen cara ó estremo
superior dunha herba e así
ser comidos polas ovellas.
12. Un folio DIN A4 mide
exactamente 21x29,7 cm. Por
que estas medidas
precisamente? Pois porque
manteñen certa proporción,
descuberta por Leonardo da
Vinci: se dobramos un DIN A4
pola metade, a lonxitude
convírtese en anchura, co que
obtemos a mesma proporción.
E, se seguimos facendo
dobreces, esa relación segue a
conservarse. E é a única
proporción que posúe esta
propiedade.
13. Este cadrado de letras, atopado en varios
sitios arqueolóxicos (o máis antigo, o de
Pompeia), representa un palíndromo
perfecto: as cinco palabras latinas lense
igualmente de esquerda a dereita, de
dereita a esquerda, de arriba cara a
abaixo e de abaixo cara a arriba. A frase
SATOR AREPO TENET OPERA ROTAS
tradúcese, segundo a versión máis
aceptada, como “O sementador Arepo
goberna con destreza as rodas”. O
problema é que nin esta nin outras
traducións propostas dan un sentido
plenamente satisfactorio.
14. Elaborado por Alfonso Blanco, a partir da lectura de Nouvelle Encyclopédie du
Savoir Rélatif et Absolu, de Bernard Werber (Ed. Albin Michel, 2009)