Presentación sobre o o director de fotografía Raoul Coutard.

1. Raoul Coutard
N: 16 de setembro de 1924, París (Francia)
M: 8 de novembro de 2016, Labenne (Francia)
Raoul Coutard (E) e Georges Liron (B) na rodaxe de La 317ème section © Jean Garcenot

2. Raoul Coutard naceu en París en 1924. O seu pai
traballaba como contábel nunha empresa farmacéutica
e Raoul de mozo soñou con estudar química. Aprobou
o exame de ingreso mais ao non dispoñer dos cartos
para a matrícula tivo que renunciar e empezou a
traballar nun laboratorio fotográfico.
En 1945 alistouse no exército francés para participar na
guerra de Indochina; logo de cumprir o tempo de
servizo obrigatorio, especializouse na fotografía de
guerra para o servizo de información militar. No actual
Vietnam viviu en total once anos, nos que acabou
exercendo tamén de fotógrafo freelance para Paris
Match, entre outras.
En Hanoi fíxose amigo doutro fotógrafo, Pierre
Schoendoerffer, e os dous acordaron un pacto: o
primeiro que conseguise facer un filme axudaría ao
outro. E o primeiro foi Pierre, que en 1958 debutou na
dirección con La Passe du Diable, con Raoul como
director de fotografía. Daquela non sabía literalmente
en que consistía ese oficio.
Pierre Schoendoerffer na Cinémathèque française. Imaxe de Roman Bonnefoy
[Romanceor], CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3579951

3. Contou en 2012 nunha entrevista en Film
Comment:
“Nese primeiro filme, que foi moi complicado, non tiña nin
idea do que estaba facendo. Era en cor, para empezar,
daquela unha técnica nova, e en cinemascope, que moi
pouca xente sabía traballar porque era un sistema
propiedade da Fox. E aínda por riba foi rodado durante oito
meses en Afganistán. Nunca vin os rushes de volta, só vía
telegramas con números”.
Repetiría con Pierre Schoendoerffer
(Ramuntcho, Pêcheur d'Islande, La 317ème
section, Le Crabe-Tambour) mais axiña se
cruzou na súa vida Jean-Luc Godard, que o
puxo en contacto coa nova vaga fílmica que
estaba a nacer en Francia. Raoul Coutard foi o
director de fotografía de À bout de souffle
(Godard, 1960), Tirez sur le pianiste (Truffaut,
1960), Lola (Demy, 1961), Chronique d'un été
(Rouch & Morin, 1961), Une femme est une
femme (Godard, 1961)...

4. E despois Vivre sa Vie (Godard, 1962), Jules et
Jim (Truffaut, 1962), Le petit soldat (Godard,
1963), Le Mépris (Godard, 1963), La Peau
Douce (Truffaut, 1964), Bande à part (Godard,
1964), Alphaville (Godard, 1965), Pierrot le Fou
(Godard, 1965), Deux ou trois choses que je sais
d'elle (Godard, 1967), La Chinoise (Godard,
1967), Week End (Godard, 1967), Z (Costa-
Gavras, 1967), La mariée était en noir (Truffaut,
1968), Passion (Godard, 1982), Prénom Carmen
(Godard, 1983), Max mon amour (Ōshima,
1986), La Naissance de l'amour (Garrel, 1993),
Le Cœur fantôme (Garrel, 1996), Sauvage
Innocence (Garrel, 2001)...
Dirixiu tamén os filmes Hoa-Binh (1970, Premio
Jean Vigo), La légion saute sur Kolwezi (1980) e
S.A.S. à San Salvador (1982).

5. Raoul Coutard na biblioteca do Fórum Metropolitano
Al final de la escapada (Godard, 1960)
Tirad sobre el pianista (Truffaut, 1960)
Vivir su vida (Godard, 1962)
Jules y Jim (Truffaut, 1962)
Bande à part (Godard, 1964)
La chinoise (Godard, 1967)

6. Raoul Coutard na biblioteca do Centro Ágora
Al final de la escapada (Godard, 1960)
Jules y Jim (Truffaut, 1962)
Bande à part (Godard, 1964)