Presentación empregada na palestra "Outras historias do cinema. Países africanos de fala portuguesa", impartida no local da Agrupación Cultural Alexandre Bóveda o 5 de maio de 2022.

3. Angola
Imaxe: L'Américain, CC BY-SA 3.0 [Wikipedia]

4. Sarah Maldoror
N: Condom, Francia, 1929
F: Fontenay-lès-Briis, Francia, 2020
Naceu na vila occitana de Condom, filla
dun emigrante de Guadalupe e unha
muller francesa. O seu nome real era Sarah
Durados; tomou o seu apelido artístico de
“Les Chants de Maldoror” de Lautréamont.
Fundou un grupo de teatro en París, Les
Griots, e despois gañou unha bolsa para
estudar cinema na URSS con Mark
Donskoi. Foi alí onde coñeceu a Ousmane
Sembène.
Casou con Mário Pinto de Andrade, poeta e
político angolano, fundador do MPLA.
Cineasta militante, dedicouse sobre todo
ao documental aínda que o seu filme máis
coñecido, Sambizanga é unha ficción
baseada nun texto de José Luandino Vieira.

5. Algúns filmes
1968 Monangambé (curta) | Festival de
Cannes 1971, Quincena de Realizadores
1972 Sambizanga | Berlinale 1973, Forum
New Cinema + Festival de Cannes 1973,
Perspectives cinéma français
1981 Un dessert pour Constance
1986 Aimé Césaire, le masque des mots
(curta)

6. Nelisita (Rui Duarte, 1981) O herói (Zezé Gamboa, 2004)

7. Njinga Rainha de Angola
(Sérgio Graciano, 2013)
Ar condicionado (Fradique, 2020)

8. Moçambique
Imaxe: Marcos Elias de Oliveira Júnior, dominio público [Wikipedia]

9. Despois da independencia, o goberno
de Samora Machel apostou polo cinema
como ferramenta de información e
propaganda coa creación do Instituto
Nacional de Cinema e a produción dun
noticieiro semanal, Kuxa Kanema, que
significa “o nacemento do cinema”.

10. Ruy Guerra
N: Lourenço Marques, Moçambique, 1931
Aínda que claramente asociado á historia do
cinema brasileiro con filmes como Os
Cajafestes (1962), Os Fuzis (1964), Os Deuses e
os Mortos (1970) e A Queda (1978), todos eles
a competición na Berlinale, Ruy Guerra
naceu en Moçambique e regresou ao seu
país natal logo da independencia para apoiar
a creación do Instituto Nacional de Cinema e
facer documentais tan fascinantes como
Mueda, memoria e massacre (1981).
Imaxe: dominio público [Wikipedia]

11. O tempo dos leopardos
(Zdravko Velimirović, 1985)
Virgem Margarida
(Licínio Azevedo, 2012)

12. Cabo Verde
Imaxe: Waldir,+ Flappiefh.,, CC BY-SA 3.0,, [Wikipedia]

13. Ilhéu de Contenda
(Leão Lopes, 1996)
O testamento do senhor
Napumoceno
(Francisco Manso, 1997)

14. Guiné-Bissau
Imaxe: Alvaro1984 18, dominio público, [Wikipedia]

15. Flora Gomes
N: Cadique, Guiné-Bissau, 1949
Formouse no Instituto Cubano del Arte y
la Industria Cinematográficos da Habana
e logo ampliou a súa formación
traballando en Senegal con Paulin
Soumanou Vieyra. Logo de facer varios
documentais, en 1987 dirixe a primeira
longametraxe de ficción producida no
seu país, Mortu Nega, que se presentou
no Festival de Venecia.
Imaxe: Youtube

16. Algúns filmes
1987 Mortu Nega | Mostra de Venecia
1992 Udju Azul di Yonta | Festival de
Cannes, Un Certain Regard
1996 Po di Sangui | Festival de Cannes,
competición internacional
2002 Nha Fala | Mostra de Venecia,
competición internacional