η αγαπη προσ το αλλο φυλο στην αντιγονη του σοφοκλη
1. Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΛΟ
ΦΥΛΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ
ΣΟΦΟΚΛΗ
2. Η αγάπη προς το άλλο
φύλο διακρίνεται στους
στίχους 692-762 στους
οποίους ο Αίμονας
προσπαθεί να πείσει τον
πατέρα του να μην
σκοτώσει την
πολυαγαπημένη του
Αντιγόνη και στους στίχους
780-800 στους οποίους ο
χορός απαγγέλλει το χορικό
με θέμα τον έρωτα.
3. Τα πρόσωπα που εκδηλώνουν
την συγκεκριμένη αγάπη
είναι
ο Αίμονας προς την
Αντιγόνη και
η Αντιγόνη προς τον Αίμονα.
4. Η συγκεκριμένη αγάπη
δίνει μια άλλη ροή στο
έργο γιατί μέσα από
αυτήν μαθαίνουν οι
θεατές τα βαθιά
συναισθήματα και τον
αγώνα που δίνει,
κυρίως ο Αίμονας, με
σκοπό να κρατήσει την
αγάπη του δυνατή.
5. Η πράξη με την οποία εκδηλώνεται
έμπρακτα η αγάπη είναι στο σημείο που
ο Αίμονας πεθαίνει για την Αντιγόνη.
6. Χαρακτηριστικό
απόσπασμα :
Έρωτα, που δεν γονάτισες ποτέ στον πόλεμο,
Έρωτα, που ορμάς και γεμίζεις την πλάση,
που στ’ απαλά τα μάγουλα
της κόρης νυχτερεύεις,
Που σεργιανάς τις θάλασσες
Και των ξωμάχων τα κατώφλια,
Κανείς δε σου γλιτώνει
Μηδέ θνητός μηδέ αθάνατος
7. Η Αντιγόνη εκδηλώνει τα συναισθήματά της προς
τον Αίμονα έμμεσα όταν πριν οδηγηθεί στον
τάφο, θρηνεί για τη χαμένη της αγάπη.
Ο Αίμονας εκφράζει έμπρακτα την αγάπη του για
την Αντιγόνη τόσο μέσα από τη σύγκρουσή του
με τον πατέρα του για χάρη της όσο κυρίως με
τον θάνατό του πλάι στην αγαπημένη του.
8. Στους στίχους 570 και 650 εκφράζονται οι
αντιλήψεις του Κρέοντα για τον έρωτα. Με
βάση τις αντιλήψεις αυτές καταλαβαίνουμε
ότι κρίνει περισσότερο με την λογική και
όχι με το συναίσθημα, γεγονός που τον
κάνει να γίνεται μισητός από όλους. Με
λίγα λόγια ο Κρέοντας θεωρεί την αγάπη
προς τη γυναίκα δουλική υποταγή.