1. Υπόθεση του έργου
Ο βασιλιάς Αρπατίλαος, εγωίσταρος και λάτρης του πλούτου,
εκμεταλλεύεται στο έπακρο το λαό του , με σκοπό να αποκτήσει
περισσότερο χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες για να «γεμίσει» την άχαρη
ζωή του.Με μια σειρά από άδικους νόμους, έχει μετατρέψει τη ζωή των
υπηκόων του σε μια επίγεια κόλαση, σε ένα μόνιμο και καθημερινό
άχθος.
Φυσικό επακόλουθοείναινα έχει κερδίσει την αντιπάθεια όλων
των πολιτών του , οι οποίοι τον μισούν και τον εκδικούνται σκορπώντας
στο διάβα του μπανανόφλουδες, για να τρώει τούμπες μήπως τελικά
φάει καμιά γερή και ησυχάσουν…
Τότε εκείνος αποφασίζει να συγκαλέσει την Τρόικα των
συμβούλων του, για να του βρουν μια λύση. Μαζί, καταλήγουν σε ένα
βρωμερό σχέδιο: Να στερήσουν ακόμη και τα όνειρα των πολιτών
κατασκευάζοντας Μαγικά Μαξιλάρια που θα γεμίσουν με εφιάλτες τον
ύπνο τους!
Τι θα συμβεί τελικά ότανμπεισε εφαρμογήτοκαταχθόνιοπλάνο
τους; Υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ; Υπάρχει κάποιος που θα ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ή ο
άπληστοςβασιλιάςκαιτα τσιράκια του θα συνεχίσουν να γλεντάνε στην
καμπούρα του έρμου του λαού;…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
( με αλφαβητική σειρά )
ΔΙΑΣΚΕΥΗ : Δημητρακοπούλου Νικολέττα, Παπανικολάου
Μαρία, Τσαγκάρη Ρούλα
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : ΔημητρακοπούλουΝικολέττα,ΖέρβαςΣπύρος,
ΠαπανικολάουΜαρία,ΡάπτηΓεωργία
ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – ΜΑΚΙΓΙΑΖ : ΔημητρακοπούλουΝικολέττα,
ΠαπανικολάουΜαρία ,ΡάπτηΓεωργία
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΡάπτηΓεωργία
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΖέρβαςΣπύρος
Λίγα λόγια…
Την τελευταία πενταετία αντιμετωπίζουμε όλοι μια
ενορχηστρωμένη επίθεση που δέχεται η χώρα μας ( και πολλές χώρες
του πλανήτη μαζί με μας) σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Παρουσιάζονταιλοιπόνκάποιοι φορείςμεδιάφορεςονομασίες,
οι οποίοι για το καλό μας και το καλό της τσέπης τους περισσότερο,
έχουν σύρει μια ολόκληρη χώρα σε έναν χορό που οι ίδιοι τον
παρουσιάζουν ως βαλς , εμείς όμως τον βιώνουμε σαν χορό του
Ζαλόγγου…
Αυτοί λοιπόν οι «υπερασπιστές του φιλελευθερισμού », αυτοί
που μας αποκαλούν τεμπέληδες και αχαΐρευτους, προσπαθούν να μας
πείσουνπως για να σωθούμε και να μην είμαστε πια τα «κακά παιδιά»
πρέπει να υποχωρούμε συνεχώς , να δεχόμαστε τα δικά τους σχέδια για
τη σωτηρία του δικού μας τόπου.
Σιγά – σιγά λοιπόν , χρησιμοποιώντας τα όργανα τους ( κυρίως
τηντηλεόραση) έχουνκαλλιεργήσειένα κλίμα φόβουκαι τρομολαγνείας
, με σκοπό να στερήσουν πια όχι μόνο τα χρήματα από τις τσέπες μας ,
αλλά καιτα ίδια μαςτα όνειρα! Πόσες φορές άραγε δεν έχουμε πει όλοι
μας : « Δεν υπάρχει ελπίδα… είμαστε χαμένοι…»
Με το αλληγορικό έργο που διαλέξαμε φέτος για να σας
παρουσιάσουμε, θέλουμε να σας θυμίσουμε πως η ελπίδα και τα
όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να το
καταφέρουν!
Επίσης να θυμίσουμεκαιμια πάνσοφηπαροιμία στουςεκάστοτε
Αρπατίλαους , που θυσιάζουν την αξιοπρέπεια και την δικαιοσύνη
μπροστά στα πλούτη και την δόξα.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...
Σπυρίδων Ζέρβας
εκπαιδευτικός