1. Η ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ
ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ
Η δισκοβολία είναι
ένα από τα αγωνίσματα
ρίψεων του στίβου.
Στίβος
[αρχ.στίβος,στείβω(=κ
αταπατώ)] μέρος
ισοπεδωμένο , σταδίου
ή ιπποδρόμου για
ασκήσεις ή τέλεση
αγωνισμάτων,
αναφερόμενο στα
αγωνίσματα του
κλασικού αθλητισμού./
(μεταφορικά) πεδίο στο
οποίο κάποιο πρόσωπο
ή ομάδα αναπτύσσει
δραστηριότητα:
πολιτικός στίβος,
επιχειρηματικός
στίβος.
Ιστορία
περισσότερο από
ο,τιδήποτε άλλο.
Σε γενικές γραμμές η
κρατούσα σημερινή
άποψη είναι ότι η
ευθύγραμμη τεχνική
προσφέρεται για
σταθερότητα
επιδόσεων, ιδιαίτερα
σε κρίσιμους αγώνες,
τεχνική O'Brien.
Η δισκοβολία ήταν ένα
αγαπητό αγώνισμα για
τους Αρχαίους
Έλληνες, γεγονός που
φαίνεται και από την
τέχνη τους. Κατά την
ελληνική παράδοση
αυτός που εφηύρε τη
δισκοβολία ήταν ο
Περσέας, ο οποίος
κατά τη συμμετοχή του
σε επιτάφιους αγώνες,
έριξε το δίσκο και
σκότωσε άθελά του,
τον παππού του
Ακρίσιο.[1] Ο
Απόλλωνας, επίσης, σε
αγώνισμα δισκοβολίας
σκοτώνει το φίλο του
Υάκινθο. Γενικά, λόγω
της φύσης του, ο
δίσκος από τους
προϊστορικούς χρόνους
συνδέεται με πολλά
θανατηφόρα

2. ατυχήματα. Επίσημα,
ωστόσο, η δισκοβολία
περιγράφεται στην
Οδύσσεια και στην
Ιλιάδα του Ομήρου.[2]
Ο Δίσκος στην
Αρχαιότητα
Αρχαίος δίσκος
αφιερωμένο στο θεό
Δία
Η λέξη δίσκος από την
αρχή δε σήμαινε τίποτε
άλλο από ένα βαρύ
αντικείμενο από πέτρα
ή μέταλλο, το οποίο θα
μπορούσε να ρίξει
κάποιος, με σκοπό να
αποδείξει τη δύναμή
του και κατά συνέπεια
την υπεροχή του στο
είδος αυτού του
αθλήματος. Ο δίσκος
που έριξε ο Οδυσσέας
στη χώρα των
Φαιάκων, σύμφωνα με
τον Όμηρο, ήταν από
πέτρα, μια ένδειξη ότι
ο πέτρινος δίσκος
προηγήθηκε χρονικά
του μετάλλινου. Ο
δίσκος από πέτρα δεν
αντικαταστάθηκε τόσο
γρήγορα, όσο θα νόμιζε
κανείς, δεδομένου ότι
απεικονίζεται στην
τέχνη του έκτου π.Χ.
αιώνα. Ίσως μέχρι τότε
να τον
χρησιμοποιούσαν
συγχρόνως με το
μετάλλινο, οπότε και
αντικαταστάθηκε από
αυτόν. Σε
αρχαιολογικές
ανασκαφές βρέθηκαν
αρκετοί δίσκοι των
οποίων η διάμετρος
ποικίλει από 16 έως 35
εκατοστά και το βάρος
τους από 1.245 έως
6.400 γραμμάρια.[3] Μη
γνωρίζοντας το
πραγματικό βάρος του
δίσκου που
χρησιμοποιούσαν οι
αρχαίοι αθλητές, είναι
πολύ δύσκολο να
υπολογίσουμε τις
επιδόσεις τους στο
αγώνισμα αυτό.[4] Οι
αρχαίοι συνήθιζαν την
επιφάνεια του δίσκου
να την διακοσμούν με
αθλητικές
παραστάσεις, με ζώα,
με πτηνά. Επίσης
έγραφαν ωδές,
συμφωνίες, συνθήκες,
εκεχειρίες, επιγραφές
γενικά, αφού
αποτελούσε ενα
αθλητικό όργανο και
συγχρόνως ανάθημα
στο Θεό.[5]
Βαλβίδα ρίψης
Η βαλβίδα που
χρησιμοποιούσαν οι
αρχαίοι δισκοβόλοι
είχε σχήμα
παραλληλόγραμμου το
οποίο ήταν ανοιχτό από
πίσω, δηλαδή από εκεί
που έμπαινε ο αθλητής.
Οι γραμμές του
παραλληλόγραμμου
φαίνεται ότι δεν
απείχαν πολύ η μία από
την άλλη και χωρούσαν
ίσα ίσα έναν αθλητή
κατά τη διάρκεια της
ρίψης. Έτσι ο αθλητής
ήταν αναγκασμένος να
ρίξει το δίσκο χωρίς να
πατήσει τις γραμμές
αυτές,
πραγματοποιώντας τη
ρίψη κατά μήκος
περίπου του κεντρικού
άξονα του σταδίου,
αποφεύγοντας έτσι να
τραυματίσει θεατές των
αγώνων, καθώς τα
αρχαία στάδια ήταν πιο
στενά από τα σημερινά.
[6]
Διεξαγωγή του
αγωνίσματο
ς στην
αρχαιότητα
Μετά από χρόνια
έρευνας και μελέτης
δεν γνωρίζουμε αν οι
αρχαίοι δισκοβόλοι
έριχναν το δίσκο με τις
γνωστές περιστροφές
που πραγματοποιούν οι
σημερινοί αθλητές του
αγωνίσματος με σκοπό
να επιτύχουν
μεγαλύτερες επιδόσεις.
Πιστεύεται ότι έριχναν
το δίσκο με ρυθμικές
και φυσικές κινήσεις
σύμφωνα με τους
ανατομικούς όρους του
ανθρώπινου σώματος.
Νικητής στο αγώνισμα
τις δισκοβολίας
ανακηρυσσόταν
εκείνος ο δισκοβόλος
που έριχνε σε
μεγαλύτερη απόσταση
το δίσκο. Δεν είναι
γνωστό πόσες

3. προσπάθειες-δισκιές
έριχνε ο κάθε ρίπτης
προκειμένου να γίνει η
τελική κρίση μεταξύ
των δισκοβόλων.
Πιθανόν να έριχναν
από τρεις βολές γενικά
στις ρίψεις λόγω της
ιερότητας του αριθμού
3.[7] Το σημείο της
πτώσεως του δίσκου
σημειωνόταν με
γραμμή ή με κάποιο
αντικείμενο και
λεγόταν "πτώσεις,
ίχνος, σήμα, τέρμα".[8]
Τοποθετούσαν ένα
ξύλινο αιχμηρό
πασσαλίσκο. Έτσι η
μέτρηση της επίδοσης
του αθλητή στη ρίψη
άρχιζε από τη βαλβίδα
και τελείωνε στο
σημείο τοποθέτησης
του πασσαλίσκου.[9]
Ο δισκοβόλος του
Μύρωνα
Η δισκοβολία ήταν ένα
αγώνισμα που
απαιτούσε ρυθμό,
ακρίβεια και δύναμη.
Το
αντιπροσωπευτικότερο
έργο τέχνης που
αναπαριστά τη
δισκοβολία θεωρείται ο
δισκοβόλος του
Μύρωνα. Αντίγραφο
του πρωτότυπου έργου
του 450 π.χ εκτίθεται
στο Εθνικός
Αρχαιολογικός
Μουσείο και ρωμαϊκά
μαρμάρινα αντίγραφα
στο Βρετανικό
Μουσείο και στο
Εθνικό Μουσείο της
Ρώμης. Το άγαλμα
πιθανότατα απεικονίζει
μια φευγαλέα στιγμή
της δισκοβολίας
μάλλον μια στιγμή
ανάμεσα στην
τελευταία αιώρηση από
πίσω προς τα εμπρός.
Η στάση είναι
στιγμιαία και
προηγείται της τελικής
ρίψης του δίσκου.[10]
Βασικοί
κανονισμοί
της
δισκοβολί
ας
Ο αθλητής πρέπει να
πετάξει το δίσκο όσο
πιο μακριά μπορεί,
μέσα στον τομέα
ρίψης, χωρίς να
πατήσει έξω από τη
βαλβίδα. Αφού
ακουμπήσει ο δίσκος
στο έδαφος θα πρέπει
να βγει από το πίσω
μέρος της βαλβίδας.
3.
4.
5.
6.
7.
Πότε είναι άκυρος
ένας
αθλητής
1. Όταν
ακουμπήσει με
οποιοδήποτε
μέρος του
σώματός του
επάνω ή έξω
από τη στεφάνη
της βαλβίδας σε
όλη τη διάρκεια
της
προσπάθειάς
του.
2. Όταν
εγκαταλείψει τη
βαλβίδα πριν ο
δίσκος πέσει
στο έδαφος.
Όταν ο δίσκος
πέσει έξω από
τον τομέα
ρίψης.
Αν δεν
αποχωρήσει
από το πίσω
ήμισυ της
βαλβίδας.
Αν δεν αρχίσει
την προσπάθεια
του μέσα από
τη βαλβίδα από
όρθια και
ακίνητη στάση.
Αν ο δίσκος
ξεφύγει από τα
χέρια του και
πέσει στο
έδαφος κατά τη
διάρκεια της
προσπάθειας
του.
Αν περάσει ο
καθορισμένος
χρόνος των 60",
χωρίς να έχει
αρχίσει την
προσπάθεια
του.[11]
Σημαντικές
Ελληνίδες
αθλήτριες
της
δισκοβολίας
•
Βόγγολη
Κατερίνα 3η
θέση στο
παγκόσμιο
πρωτάθλημα
στίβου, 2003
στο Παρίσι

4. •
Κελεσίδου
Αναστασίακατέ
κτησε αργυρό
μετάλλιο στους
Ολυμπιακούς
αγώνες Αθήνας
το 2004, με
βολή στα
66,68μ.
Κάτοχοι των
παγκόσμιω
ν ρεκόρ στη
δισκοβολία
•
•
Gabriele
Reinch
παγκόσμιο
ρεκόρ με βολή
76,80μ., 9
Ιουλίου 1988
Jürgen
Schult
παγκόσμιο
ρεκόρ με βολή
74,08μ. 198
6