2. Η Σπάρτη είναι πόλη της Πελοποννήσου και πρωτεύουσα
του νομού Λακωνίας της Ελλάδας. Η σημερινή Σπάρτη
είναι χτισμένη νότια από το κέντρο της αρχαίας ομώνυμης
πόλης, κοντά στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευρώτα.
Το 2011 είχε 35.259 κατοίκους.
3. Η Σπάρτη, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν
κόρη του βασιλιά Ευρώτα, την οποία
παντρεύτηκε ο διάδοχός του Λακεδαίμων.
4. Κατά τη διάρκεια της κλασικής Αρχαιότητας η Σπάρτη ήταν
μία από τις δύο κυρίαρχες πόλεις-κράτη της Ελλάδας, μαζί
με την Αθήνα. Έφτασε στην απόλυτη ακμή της μετά τη νίκη
της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο επί της Αθήνας και των
συμμάχων της, όταν και πέτυχε να επιβάλει την ηγεμονία και
την επιρροή της στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαιοελληνικού
κόσμου.
Η ηγεμονία της δεν κράτησε πολύ, και μετά την ήττα της
από τους Θηβαίους έχασε την παλαιά της δύναμη, και,
ταυτόχρονα με την άνοδο του βασιλείου της Μακεδονίας,
άρχισε να παίζει δευτερεύοντα ρόλο στα ελληνικά
πράγματα.
5. Κατά το Μεσαίωνα είχε χάσει την παλαιά της
λάμψη, με τον Μυστρά να έχει πλέον γίνει το
στρατιωτικό και πολιτικό κέντρο της
περιοχής.
Από την εποχή του βασιλιά Όθωνα κι έπειτα
άρχισε να χτίζεται η σύγχρονη πόλη που
σήμερα αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού
Λακωνίας.
6. Οι κάτοικοι στην Σπάρτη
ασχολούνται με την γεωργία.
Καλλιεργούν λεμονιές,
πορτοκαλιές, ελιές, μουριές και
άλλα φρούτα καθώς και λαχανικά.
7. Στην Σπάρτη υπάρχουν πολλά αξιοθέατο
όπως το αρχαίο θέατρο της Σπάρτης, το
άγαλμα του Λεωνίδα, το Μενελάϊον, το
άγαλμα του Λυκούργου, τα λείψανα αρχαίου
ιερού και άλλα.
12. Χοιροσφαγία
Στη Λακωνία η περίοδος της αποκριάς συνέπιπτε με αυτή
της χοιροσφαγίας. Η κάθε αγροτική οικογένεια, από την
άνοιξη μέχρι τις αποκριές του επόμενου χρόνου, θα
μεγάλωνε τουλάχιστον ένα μικρό χοιρινό (μπουζί), που σαν
παμφάγο ζώο έτρωγε όλα τα υπολείμματα των τροφών και
παράλληλα έτρωγε λιοκόκκια ανακατεμένα με πίτουρα,
λούπινα, απόσυκα, κτλ. Έτσι, όταν έφθαναν οι αποκριές, το
μπουζί είχε γίνει ένας ολόπαχος χοίρος, που ζύγιζε γύρω
στις εκατό οκάδες και ήταν έτοιμος για σφάξιμο. Το
σφάξιμο γινόταν την κρεατινή εβδομάδα των αποκριών,
κατά την οποία άρχιζαν τα γλέντια με τα μασκαρέματα, τους
χορούς, τους άφθονους μεζέδες και το ντόπιο κρασί.
14. Η γιορτή ελιάς και λαδιού
Η γιορτή ελιάς και λαδιού πραγματοποιείται κάθε
χρόνο τον Αύγουστο στη Σελλασία και
διοργανώνεται από τους κατοίκους του Δήμου με
στόχο την προβολή της εξαιρετικής ποιότητας των
προϊόντων τους. Μεταξύ των εκθεμάτων, εκτός των
ελαιουργικών προϊόντων, παρουσιάζονται και
εικαστικές δημιουργίες από ξύλο και φύλλα της
ελιάς. Πέραν αυτών η γιορτή έχει και επιμορφωτικό
χαρακτήρα, διότι προβάλλεται η ιστορία της ελιάς
και των προϊόντων της, ο τρόπος παραγωγής τους,
κτλ.
