1. คุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณครู
จรรยาบรรณ หมายถึง มาตรฐานของความประพฤติ และการใช้ ดลพินิจทางศีลธรรมที่วาด้ วยการกระ
ุ
่
ท�ำของบุคคล บริ ษัท องค์กร ว่าถูกหรื อผิด สมควรหรื อไม่สมควรหรื อการศึกษาและวิธีการปฏิบตเกี่ยวกับการ
ัิ
ตัดสินใจภายในกรอบของมาตรฐานทางศีลธรรม หรื อการศึกษาว่ามีพฤติกรรมอะไรบ้ างที่ ถูก หรื อ ดี สมควร
หรื อไม่สมควร
ค�ำว่า”คุณธรรมจริ ยธรรม” นี ้ เป็ นค�ำที่คนส่วนใหญ่จะกล่าวควบคู่กนเสมอ จนท�ำให้ เข้ าใจผิดได้ ว่า
ั
ค�ำทังสองค�ำมีความหมายอย่างเดียวกันหรื อมีความหมายเหมือนกัน แท้ ที่จริ งแล้ วค�ำว่า “คุณธรรม” กับค�ำ
้
ว่า”จริ ยธรรม” เป็ นค�ำแยกออกได้ 2 ค�ำ และมีความหมายแตกต่างกันค�ำว่า “ คุณ” แปลว่า ความดี เป็ นค�ำที่
มีความหมายเป็ นทางนามธรรม ส่วนค�ำว่า “จริย” แปลว่า ความประพฤติกริยาที่ควรประพฤติเป็ นค�ำที่มีความ
หมายทางรูปธรรม ดังนัน จึงควรทีผ้ บริหารจะต้ องท�ำความเข้ าใจเกี่ยวกับความหมายของค�ำสองค�ำนี ้ให้ ถองแท้
้
่ ู
่
ก่อน (ดร.ส�ำราญ ศรี ค�ำมูล 2543)
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525 (2538 : 189) ให้ ความหมายว่า” คุณธรรม หมายถึง
สภาพคุณงามความดี”
จรรยาบรรณและคุณธรรมจริยธรรมนักประเมินคือการวัดประเมินผลด้ วยจิตใจที่ดงามเที่ยงตรงซือสัตย์
ี
่
โดยหลักคุณธรรมจริ ยธรรมประจ�ำใจในตัวบุคคลหลอมรวมสร้ างความดีจรรยาบรรณที่มีลกษณะเด่นออกมา
ั
ทางการกระท�ำการประเมินในวิชาชีพ
ดร.พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทกษ์ (2556) ความหมาย จรรยาบรรณวิชาชีพครู คือ กฎแห่งความประพฤติสำหรับ
ั
�
สมาชิกวิชาชีพครู ซึงองค์กรวิชาชีพครูเป็ นผู้ก�ำหนด และสมาชิกในวิชาชีพทุกคนต้ องถือปฏิบติโดยเคร่งครัด
่
ั
หากมีการละเมิดจะมีการลงโทษ
ความส�ำคัญ จรรยาบรรณวิชาชีพครู มีความส�ำคัญต่อวิชาชีพครูเช่นเดียวกับที่จรรยาบรรณวิชาชีพ มี
ความส�ำคัญต่อวิชาชีพอื่น ๆ ซึงสรุปได้ ๓ ประการ คือ
่
bullet ๑. ปกปองการปฏิบตงานของสมาชิกในวิชาชีพ
้
ัิ
bullet ๒. รักษามาตรฐานวิชาชีพ
bullet ๓. พัฒนาวิชาชีพ
ลักษณะของจรรยาบรรณวิชาชีพครู
จรรยาบรรณวิชาชีพครู จะต้ องมีลกษณะ ๔ ประการ คือ
ั
bullet ๑. เป็ นค�ำมันสัญญาหรื อพันธะผูกพันต่อผู้เรี ยน (Commitment to the student)
่
bullet ๒. เป็ นค�ำมันสัญญาหรื อพันธะผูกพันต่อสังคม (Commitment to the society)
่
bullet ๓. เป็ นค�ำมันสัญญาหรื อพันธะผูกพันต่อวิชาชีพ (Commitment to the profession)
่
bullet ๔. เป็ นค�ำมันสัญญาหรือพันธะผูกพันต่อสถานปฏิบตงาน (Commitment to the employment
่
ัิ
practice)

2. จรรยาบรรณของผู้ประเมินคุณภาพการศึกษา
1. มีความซื่อสัตย์ ไม่แสวงหาผลประโยชน์จากการตรวจเยี่ยมและการประเมิน
2.ไม่น�ำความลับของข้ อมูลไปเปิ ดเผย
3. มีความอดกลัน และยืดหยุน
้
่
4. มีความยุติธรรม รายงานสิงที่ค้นพบตามหลักฐานที่ปรากฏ
่
5. อุทิศเวลาอย่างเต็มที่ตามวัตถุประสงค์และขอบเขตของงานที่ได้ รับมอบหมาย
จริ งๆแล้ วครูท�ำงานเกี่ยวกับการวัดผล (Measurement) จะต้ องมีจรรยาบรรณและคุณธรรมประจ�ำใจ
อยู่แล้ วที่จะให้ คะแนนเด็กนักเรี ยน คือการก�ำหนดตัวเลขให้ กบวัตถุ สิ่งของ เหตุการณ์ ปรากฎการณ์ หรื อ
ั
พฤติกรรมต่าง ๆ วัดทางตรงและ วัดทางอ้ อม ก็จะต้ องเที่ยงตรงไม่ลำเอียงเที่ยงธรรม ใช้ วิจารณญาณของ
�
ครูผ้ ประเมินมาใช้ ในการตัดสินใจ เพื่อให้ ได้ ผลเป็ นอย่างใดอย่างหนึง เช่น เด็กชายแดงได้ คะแนนวิชาภาษา
ู
่
ไทย 42 คะแนนซึงไม่ถง 50 คะแนนถือว่าสอบไม่ผาน แต่วาเด็กคนนี ้เป็ นคนดีก็เลยให้ ผาน ในมุมมองอีกมุม
่ ึ
่
่
่
นึงคือถ้ าเด็กคนนี ้เป็ นคนดีจริ งๆ (เห็นจากการสังเกตพฤติกรรม การกระท�ำ) แล้ วอยากให้ ผานก็นาจะท�ำได้ แต่
่
่
่
เพือความเป็ นธรรมก็ต้องให้ คนอืนทีไม่ผาน ผ่านด้ วยเหมือนกันจึงจะมีความเทียงธรรม มุมมองนี ้น่าจะเรียกว่า
่
่ ่ ่
่
คุณธรรมจริ ยธรรมประจ�ำใจในตัวครูมากกว่า ซึงต่างจากคุณธรรมจริ ยธรรมของนักประเมิน
่
Sutithep Aj. (2555)ในการท�ำหน้ าที่ประเมินของผู้ประเมิน ประเด็นและสาระส�ำคัญที่ผ้ ประเมินจะต้ อง
ู
พิจารณา “ตัดสิน” เกี่ยวกับความเหมาะสมมากน้ อยเพียงใด พร้ อมทังให้ ข้อเสนอแนะในฐานะของ ผู้เชี่ยวชาญ
้
ผู้ชำนาญและผู้ทมประสบการณ์ เพือให้ ผ้ รับการประเมินหรือหน่วยงานองค์การทีรับการประเมิน ได้ นำข้ อชี ้แนะ
�
ี่ ี
่ ู
่
�
ข้ อแนะน�ำและข้ อเสนอที่เหมาะสมสอดคล้ องกับบริ บทของตนเองของหน่วยงานและขององค์กรไปปรับปรุ ง
พัฒนาให้ ดีขึ ้น ฉะนันผู้ประเมินจึงจ�ำเป็ นต้ องธ�ำรงรักษาและทรงไว้ ซงคุณธรรมจริ ยธรรมดังต่อไปนี ้
้
ึ่
เป็ นผู้ที่มีความเที่ยงตรง ต้ องมีความรู้ ความสามารถ หรื อมีศกยภาพอย่างเพียงพอในการประเมินได้
ั
ตรงกับเปาหมายและวัตถุประสงค์ มีความรู้และมีความรอบรู้วาจะต้ องประเมินอะไร ประเมินเพื่ออะไร และ
้
่
จะใช้ วิธีการประเมินอย่างไร ตลอดจนสามารถให้ คณค่าหรื อก�ำหนดคุณค่าของผลการประเมินได้ อย่างเที่ยง
ุ
ตรง ผลการประเมินต้ องสามารถใช้ ในการอ้ างอิงได้
เป็ นผู้ที่สามารถก�ำหนดระบบการประเมิน ออกแบบการประเมินได้ อย่างครอบคลุมครบถ้ วนสมบูรณ์
เหมาะสม ตามคุณลักษณะของส่วนบุคคลของหน่วยงานและขององค์การที่จะท�ำการประเมิน โดยไม่ล�ำเอียง
เลือกท�ำการประเมินเพียงคนใดคนหนึง หรื อเพียงหน่วยใดหน่วยหนึงเท่านัน
่
่
้
เป็ นผู้ที่มีความรู้ ความเข้ าใจ และสามารถประยุกต์ใช้ ศาสตร์ ทางการวัดและประเมินผลได้ อย่างมี
ประสิทธิภาพ วัดตามหลักวิชาการ ก�ำหนดเกณฑ์และตัดสินใจอย่างยุติธรรม ปราศจากความล�ำเอียงต้ อง
ด�ำเนินการด้ วยความบริ สทธิ์ใจ ตรงตามหลักฐานและข้ อมูลเชิงประจักษ์
ุ
มีความซื่อสัตย์สจริ ต ไม่ใช้ หลักวิชาการวัดและประเมินผลไปในทางเสื่อมเสียและน�ำมาซึงความเสื่อม
ุ
่
เสียในเกียรติภมิของนักประเมิน ไม่แปลงข้ อมูลข้ อเท็จจริ ง ไม่แก้ ข้อมูลข้ อเท็จจริ งไม่กระท�ำการใดๆ กับข้ อมูล
ู
ข้ อเท็จจริ งที่จะส่งผลให้ การประเมินผิดเพี ้ยนไปจากความเป็ นจริ งตามสภาพการณ์
มีความรับผิดชอบ ผู้ประเมินจะต้ องเป็ นผู้ที่มีความรับผิดชอบงานการวัดประเมินตามภารกิจและหน้ าที่
ที่ได้ รับมอบหมาย รับผิดชอบผลงานการวัดและประเมินด้ วยหลักคุณธรรม จริ ยธรรม ต้ องด�ำเนินการประเมิน

3. ให้ บรรลุผลส�ำเร็ จตามเปาหมายของการวัดและประเมิน และต้ องด�ำเนินการสอดคล้ องตามแผนการด�ำเนิน
้
การและแผนปฏิบตการที่ก�ำหนด ภายใต้ กฎระเบียบขององค์การ
ัิ
มีความละเอียดรอบคอบ เพือให้ ได้ ข้อมูลประกอบพิจารณาในการวัดและประเมินอย่างครบถ้ วนสมบูรณ์
่
ผู้ประเมินต้ องเป็ นผู้ที่มีความละเอียดรอบคอบ พิจารณาเก็บรวบรวมข้ อมูลอย่างครบถ้ วนทุกมิตทกแง่ทกมุม
ิ ุ
ุ
ในทุกระบบและทุกกระบวนการ เพื่อช่วยให้ ผลการวัดและประเมินมีความเที่ยงตรง
มีความมานะพยายาม มีความอดทนหรือมีความวิริยะ อุตสาหะ ไม่ท้อถอย ในการวัดและประเมิน เพราะ
การวัดและประเมินเป็ นงานที่ต้องใช้ ความละเอียดรอบคอบ อดทนทุมเทก�ำลังกายก�ำลังสติปัญญา ต้ องต่อสู้
่
กับความเหนื่อยยาก เบื่อหน่ายและท้ อแท้ ฉะนันผู้ที่ท�ำหน้ าที่ในการวัดและประเมินจึงต้ องมีวิริยะ อุตสาหะ
้
มีความมานะพยายาม อดทน เพื่อให้ ได้ หลักฐานข้ อมูล ข้ อเท็จจริ ง ที่จะช่วยให้ การวัดและประเมินมีคณค่า
ุ
บรรลุตามวัตถุประสงค์และเปาหมาย
้
มีความรู้ มีความรอบรู้ รู้ เท่าทันในความก้ าวหน้ าและความเปลี่ยนแปลงของศาสตร์ ในการวัดและ
ประเมิน รู้เท่าทันและมีความสามารถในการประยุกต์ใช้ ศาสตร์ ใหม่ๆ หรื อนวัตกรรมและเทคโนโลยีในการวัด
และประเมินในยุคปั จจุบน
ั
“หัวใจการเป็ นครูคคือความเมตตาลูกศิษย์ทดี ท�ำได้ ไม่ดี แต่จะคอยช่วยส่งเสริมให้ ได้ ดี คือครูผ้ ประเสริฐ
ี่
ู
มีคณธรรรมประจ�ำใจ คือ เมตตา สิงนี ้จะเป็ นเครื่ องชี ้วัดว่าครูดีหรื อไม่ดี หากแต่ใช่วาจะท�ำให้ เที่ยงตรงอย่าง
ุ
่
่
เดียวแล้ วบอกว่านี ้แหละคือจรรยาบรรณการประเมินของครู”
เอกการสารอ้ างอิง
http://www.baanjomyut.com/library_3/extension-2/ethics/01.html (เข้ าถึง 2 ตุลาคม 2556)
http://www.edu.chula.ac.th/knowledge/rule/adm-rule.htm (เข ้าถึง 2 ตุลาคม 2556)
http://www.dld.go.th/feedingstandard/index.php/community-of-prac-
tice/78-2010-07-10-23-59-28/282-2010-06-20-07-16-13 (เข้ าถึง 2 ตุลาคม 2556)
www.rtna.ac.th/rtnaQA/download/Reference02.doc (เข้ าถึง 2 ตุลาคม 2556)