The Book of Wisdom, or the Wisdom of Solomon, is a Jewish work written in Greek and most likely composed in Alexandria, Egypt.

2. ԳԼՈՒԽ 1
1 Սիրեցէ՛ք արդարութիւնը, դուք, որ երկրի
դատաւորներ էք, Տիրոջ մասին մտածեցէ՛ք բարի
(սրտով) եւ սրտի պարզութեամբ փնտռեցէ՛ք նրան։
2 Որովհետև նա կգտնվի նրանցից, ովքեր չեն
փորձում նրան. և ցույց է տալիս իրեն նրանց, ովքեր
չեն վստահում նրան:
3 Որովհետև նենգ մտքերը բաժանվում են Աստծուց,
և նրա զորությունը, երբ փորձվում է, հանդիմանում
է անմիտներին։
4 Որովհետև չարակամ հոգու մեջ իմաստությունը չի
մտնի. ոչ էլ բնակվեք այն մարմնի մեջ, որը
ենթարկվում է մեղքին:
5 Որովհետև խրատի սուրբ ոգին կփախչի
խաբեությունից և կհեռանա անիմաստ մտքերից և
չի մնա, երբ անիրավությունը գա։
6 Որովհետև իմաստությունը սիրառատ հոգի է. և իր
խոսքերից հայհոյողին չի արդարացնի, որովհետև
Աստված նրա սանձերի վկա է և նրա սրտի ճշմարիտ
նայողը և նրա լեզվի լսողը:
7 Որովհետև Տիրոջ Հոգին լցնում է աշխարհը, և այն,
ինչ պարունակում է ամեն ինչ, գիտի ձայնը:
8 Ուրեմն անիրաւ բաներ խօսողը չի կրնար
թաքնուիլ, ո՛չ ալ վրէժխնդրութիւնը, երբ կը պատժէ,
անոր կողքով պիտի անցնի։
9 Որովհետև ամբարիշտների խորհուրդները
կհետաքննվեն, և նրա խոսքերի ձայնը կհասնի
Տիրոջը՝ իր չար գործերի բացահայտման համար։
10 Որովհետեւ նախանձի ականջը լսում է ամէն ինչ,
եւ տրտունջի աղմուկը չի թաքցւում։
11 Ուրեմն զգուշացէ՛ք տրտնջալէ, որ անօգուտ է. և
լեզուդ զերծ մնա չարախոսությունից, որովհետև չկա
այնպիսի գաղտնի խոսք, որ իզուր չգնա, և
հավատացող բերանը սպանում է հոգին։
12 Ձեր կյանքի մոլորության մեջ մահ մի՛ փնտրեք և
ձեր ձեռքերի գործերով կործանում մի՛ քաշեք ձեզ
վրա։
13 Որովհետեւ Աստուած մահը չստեղծեց, ոչ ալ
հաճեցաւ ողջերուն կործանումը։
14 Որովհետեւ նա ստեղծեց ամէն բան, որպէսզի
դրանք լինեն, եւ աշխարհի սերունդները առողջ
եղան. եւ չկայ թոյն կորստեան ի վերայ նոցա, եւ ոչ
մահու թագաւորութիւն երկրի վերայ:
15 (Որովհետև արդարությունն անմահ է.)
16 Բայց ամբարիշտ մարդիկ իրենց գործերով ու
խոսքերով դա կանչեցին իրենց մոտ, որովհետև երբ
մտածում էին, որ դա իրենց ընկերն է, ոչինչ չարեցին
և ուխտ կապեցին դրա հետ, քանի որ արժանի են
դրան մասնակցելու։
ԳԼՈՒԽ 2
1 Որովհետեւ ամբարիշտները, մտածելով իրենց հետ,
բայց ոչ ճիշտ, ասացին. «Մեր կյանքը կարճ է և
հոգնեցուցիչ, և մարդու մահը բժշկություն չկա, և ոչ
էլ հայտնի մարդ չկա, որ վերադարձել է
գերեզմանից»:
2 Որովհետև մենք ծնվում ենք բոլոր արկածների
ժամանակ, և այսուհետև կլինենք այնպես, կարծես
երբեք չենք եղել.
3 Որոնք մարելով՝ մեր մարմինը մոխիր է դառնալու,
և մեր հոգին մեղմ օդի պես կվերանա,
4 Եվ մեր անունը ժամանակի ընթացքում կմոռացվի,
և ոչ ոքի չի հիշի մեր գործերը, և մեր կյանքը կանցնի
ամպի հետքի պես և կցրվի մշուշի պես, որը քշվում է
ճառագայթների հետ: արևը և հաղթահարիր նրա
ջերմությամբ:
5 Որովհետև մեր ժամանակը շատ ստվեր է, որ
անցնում է. և մեր վախճանից հետո վերադարձ չկա,
քանի որ այն կնքված է, այնպես որ ոչ ոք այլևս չի գա:
6 Ուրեմն եկեք վայելենք եղած բարիքները, և շուտով
գործի դնենք այն արարածները, ինչպես
երիտասարդության տարիներին։
7 Թանկագին գինիով ու իւղերով լցնենք մեզ, ու մեր
կողքով չանցնի գարունի ծաղիկ։
8 Եկեք պսակենք մեզ վարդերի բողբոջներով, քանի
դեռ դրանք չեն չորացել.
9 Մեզնից ոչ ոք թող չգնա մեր կամակորության իր
բաժինը. եկեք ամեն տեղ թողնենք մեր ուրախության
նշանները, քանի որ սա է մեր բաժինը, և մեր բաժինը
սա է։
10 Եկեք ճնշենք աղքատ արդարին, չխնայենք այրի
կնոջը և չվստահենք ծերերի հին ալեհեր մազերին։
11 Թող մեր ուժը լինի արդարության օրենքը,
որովհետև տկարը ոչինչ չարժե։
12 Ուստի եկեք դարան դնենք արդարների համար.
որովհետև նա մեր հերթն է, և նա մաքուր է մեր
գործերի հակառակ. նա նախատում է մեզ մեր
օրինազանցությամբ և առարկում է մեր
անարգանքը՝ մեր կրթության ապօրինությունները:
13 Նա խոստովանում է, որ ճանաչում է Աստծուն, և
իրեն անվանում է Տիրոջ զավակ։
14 Նա ստեղծված էր մեր մտքերը հանդիմանելու։
15 Նա ցավում է մեզ համար, նույնիսկ տեսնելը,
որովհետև նրա կյանքը նման չէ ուրիշների կյանքին,
նրա ճանապարհները այլ ձևի են:
16 Նրանից մենք համարվում ենք կեղծիքներ, նա
հեռու է մնում մեր ճանապարհներից, ինչպես
կեղտոտությունից, նա ասում է, որ արդարի
վախճանը օրհնված է, և պարծենում է, որ Աստված
իր հայրն է։
17 Տեսնենք, թե արդյոք նրա խոսքերը ճշմարիտ են,
և եկեք ապացուցենք, թե ինչ կլինի նրա վերջում։
18 Որովհետեւ եթէ արդարը Աստուծոյ որդի է,
անիկա պիտի օգնէ անոր եւ պիտի ազատէ զինք իր
թշնամիներուն ձեռքէն։
19 Եկեք քննենք նրան չարությամբ և տանջանքով,
որպեսզի ճանաչենք նրա հեզությունը և
ապացուցենք նրա համբերությունը։
20 Եկեք դատապարտենք նրան ամոթալի մահով.
21 Այդպիսի բաներ նրանք պատկերացրին և
խաբվեցին, որովհետև իրենց սեփական չարությունը
կուրացրեց նրանց։
22 Աստուծոյ խորհուրդները չէին գիտեր, ո՛չ
արդարութեան վարձքին կը յուսային, ո՛չ ալ
անարատ անձերու վարձատրութիւն կը նկատէին։

3. 23 Որովհետև Աստված մարդուն ստեղծեց
անմահության համար և դարձրեց նրան իր
հավերժության պատկերը:
24 Սակայն սատանայի նախանձով մահն աշխարհ
եկավ, և նրանք, ովքեր բռնում են նրա կողը, գտնում
են այն:
ԳԼՈՒԽ 3
1 Բայց արդարների հոգիները Աստծո ձեռքում են, և
նրանց ոչ մի տանջանք չի դիպչի։
2 Անխոհեմների աչքին նրանք մեռնել էին թվում, և
նրանց հեռանալը ընկալվում է թշվառության
պատճառով,
3 Նրանց հեռանալը մեզանից կործանում է, բայց
նրանք խաղաղության մեջ են։
4 Որովհետև, թեև նրանք պատժվում են մարդկանց
առաջ, նրանց հույսը լի է անմահությամբ։
5 Եվ մի փոքր պատժվելուց հետո նրանք մեծ
վարձատրություն կստանան, որովհետև Աստված
փորձեց նրանց և գտավ իրենց արժանի։
6 Ինչպես ոսկին հնոցի մեջ, նա փորձեց դրանք և
ընդունեց որպես ողջակեզ։
7 Եվ իրենց այցելության ժամանակ նրանք կփայլեն
և կվազեն այս ու այն կողմ, ինչպես կայծերը կոճղերի
միջով:
8 Անոնք պիտի դատեն ազգերը, պիտի տիրեն
ժողովուրդներուն, ու անոնց Տէրը յաւիտեան պիտի
թագաւորէ։
9 Նրանք, ովքեր ապավինում են նրան, կհասկանան
ճշմարտությունը, և նրանք, ովքեր հավատարիմ են
սիրո մեջ, կբնակվեն նրա հետ, որովհետև շնորհն ու
ողորմությունը նրա սրբերին է, և նա հոգ է տանում
իր ընտրյալների համար:
10 Բայց ամբարիշտները կպատժվեն ըստ իրենց
երեւակայության, որոնք անտեսել են արդարներին և
լքել Տիրոջը։
11 Որովհետև ով անարգում է իմաստությունը և
դաստիարակությունը, նա թշվառ է, և նրանց հույսը
ունայն է, նրանց աշխատանքն անպտուղ, և նրանց
գործերը՝ անօգուտ.
12 Նրանց կանայք հիմար են, և նրանց երեխաները՝
ամբարիշտ.
13 Նրանց սերունդը անիծված է. Ուրեմն երանելի է
ամուլը, որ անարատ է, որը չի ճանաչում մեղավոր
անկողինը.
14 Եվ երանելի է ներքինին, որն իր ձեռքերով ոչ մի
անօրենություն չի գործել և ոչ էլ չար բաներ չի
պատկերացրել Աստծո դեմ, քանզի նրան կտրվի
հավատքի հատուկ պարգևը և ժառանգություն
Տիրոջ տաճարում, որն ավելի ընդունելի է նրա
մտքին:
15 Որովհետև փառավոր է բարի աշխատանքի
պտուղը, և իմաստության արմատը երբեք չի կորչի։
16 Ինչ վերաբերում է շնացողների երեխաներին,
նրանք չեն հասնի իրենց կատարելության, և
անարդար անկողնու սերմը արմատախիլ է անելու։
17 Որովհետեւ, թէպէտ երկար ապրին, բայց անոնք
պիտի նկատուին, եւ անոնց վերջին տարիքը
անպատիւ պիտի մնայ։
18 Կամ, եթե շուտով մահանան, ոչ հույս ունեն, ոչ էլ
մխիթարություն փորձության օրը։
19 Որովհետեւ սարսափելի է անիրաւ սերնդի
վախճանը.
ԳԼՈՒԽ 4
1 Ավելի լավ է երեխա չունենալ և առաքինություն
ունենալ, որովհետև նրա հիշատակը անմահ է, քանի
որ հայտնի է Աստծուն և մարդկանց։
2 Երբ այն առկա է, մարդիկ օրինակ են վերցնում
դրա վրա. և երբ այն անհետանում է, նրանք
ցանկանում են դա, այն կրում է պսակ և հաղթում է
հավիտյան, հաղթանակ տանելով՝ ձգտելով անարատ
պարգևների:
3 Բայց ամբարիշտների բազմացող ձագը չի ծաղկի,
չի արմատավորվի անպիտան սայթաքումներից, և ոչ
մի արագ հիմք չի դնի։
4 Որովհետեւ թէպէտ որոշ ժամանակով ճիւղերու
մէջ կը ծաղկին. բայց չմնալով անվերջ՝ նրանք պիտի
ցնցվեն քամուց, և քամիների ուժով արմատախիլ
կլինեն։
5 Անկատար ճյուղերը կջարդվեն, նրանց
պտուղները՝ անպիտան, ուտելու համար չեն
հասունացել, այո, իզուր կլինեն։
6 Որովհետև ապօրինի մահճակալներից ծնված
երեխաները իրենց ծնողների հանդեպ
ամբարշտության վկաներ են իրենց
դատավարության ժամանակ։
7 Բայց թէպէտ արդարը մահուան հետ
յաղթահարուի, բայց հանգստի մէջ պիտի ըլլայ։
8 Որովհետև պատվավոր տարիքը այն չէ, ինչը
ժամանակի երկարության մեջ է, և ոչ էլ այն չափվում
է տարիների թվով:
9 Բայց իմաստությունը մարդկանց համար ալեհեր է,
իսկ անբիծ կյանքը ծերություն է։
10 Նա հաճեց Աստծուն և սիրեց նրան, այնպես որ,
ապրելով մեղավորների մեջ, թարգմանվեց։
11 Այո, շուտով նրան տարան, որ չլինի, որ
չարությունը փոխի նրա հասկացողությունը, կամ
խաբեությունը խաբի նրա հոգին:
12 Որովհետև չարաճճիության կախարդանքը
ծածկում է ազնիվ բաները. և ցանկության
թափառումը խաթարում է պարզ միտքը:
13 Նա կարճ ժամանակում կատարյալ դառնալով՝
երկար ժամանակ կատարեց.
14 Որովհետև նրա հոգին հաճելի էր Տիրոջը, ուստի
շտապեց նրան հեռացնել ամբարիշտների միջից։
15 Ժողովուրդը սա տեսավ և չհասկացավ, և
չմտածեց, որ նրա շնորհն ու ողորմությունը իր
սրբերի հետ է, և որ նա հարգում է իր ընտրյալին։
16 Այսպիսով, արդարը, որ մեռած է, պիտի
դատապարտի ամբարիշտներին, որոնք կենդանի են.
և երիտասարդությունը, որը շուտով
կատարելագործվում է անարդարների երկար
տարիներն ու ծերությունը:
17 Որովհետև նրանք պիտի տեսնեն իմաստունների
վախճանը և չեն հասկանա, թե ինչ է Աստված որոշել
իր խորհրդով, և ինչ նպատակով է Տերը նրան
ապահով դրել։

4. 18 Նրանք պիտի տեսնեն նրան ու արհամարհեն
նրան. բայց Աստուած պիտի ծաղրէ անոնց, ու
անոնք այսուհետեւ պիտի ըլլան պիղծ դիակ ու
նախատինք մեռելներուն մէջ յաւիտեան։
19 Որովհետեւ նա պիտի պատռի նրանց ու գլխովին
ցած գցի, որպէսզի անխօս մնան. եւ նա պիտի
թափահարի դրանք հիմքից. և նրանք բոլորովին
ավերված կլինեն և տրտմության մեջ կլինեն. և
նրանց հիշատակը կկորչի։
20 Եվ երբ նրանք պատմեն իրենց մեղքերի
հաշիվները, նրանք վախով կգան, և իրենց
անօրինությունները կհամոզեն նրանց իրենց
դեմքով։
ԳԼՈՒԽ 5
1 Այն ժամանակ արդարը մեծ համարձակությամբ
կկանգնի նրանց դեմքին, ովքեր տանջում են իրեն, և
հաշիվ չեն տալիս նրա աշխատանքին։
2 Երբ նրանք տեսնեն դա, նրանք կխռովվեն
սարսափելի վախից և կզարմանան նրա փրկության
տարօրինակության վրա, այնքան ավելին, ինչ նրանք
փնտրում էին:
3 Եվ նրանք ապաշխարելով և հառաչելով հոգու
ցավից՝ իրենց մեջ կասեն.
4 Մենք՝ հիմարներս, նրա կյանքը խելագարություն
համարեցինք, և նրա վախճանը անպատիվ է.
5 Ինչպէ՞ս է ան Աստուծոյ զաւակներուն մէջ
համարուած, եւ անոր բաժինը սուրբերուն մէջ է։
6 Հետևաբար, մենք մոլորվել ենք ճշմարտության
ճանապարհից, և արդարության լույսը չի փայլել մեզ
վրա, և արդարության արևը չի ծագել մեզ վրա:
7 Մենք հոգնեցինք չարության և կործանման
ճանապարհից. այո, մենք անցանք անապատների
միջով, որտեղ ճանապարհ չկա, բայց Տիրոջ
ճանապարհը մենք չգիտենք այն։
8 Ի՞նչ օգուտ տվեց մեզ հպարտությունը։ կամ ի՞նչ
օգուտ բերեց մեզ հարստությունը մեր
ամբարտավանությամբ:
9 Այդ բոլոր բաներն անցան ստվերի պես և շտապող
նժույգի պես.
10 Եվ ինչպես նավը, որն անցնում է ջրի ալիքների
վրայով, որի կողքով անցնելիս նրա հետքը չի գտնվի,
ոչ էլ կիլի ուղին ալիքների մեջ.
11 Կամ, ինչպես որ թռչունը թռչում է օդի միջով, նրա
ճանապարհի նշան չկա, բայց թեթև օդը, որը
հարվածում է նրա թեւերի հարվածով և բաժանվում
նրանց սաստիկ աղմուկից ու շարժումից, անցնում է
միջով. և դրանից հետո ոչ մի նշան չի գտնվի, ուր նա
գնաց.
12 Կամ ինչպես, երբ նետը դիպչում է նշանի վրա, այն
բաժանում է օդը, որը անմիջապես նորից միանում է,
այնպես որ մարդը չի կարող իմանալ, թե որտեղով է
անցել։
13 Նույնպես և մենք, հենց որ ծնվեցինք, սկսեցինք
հասնել մեր ավարտին, և առաքինության նշան
չունեինք ցույց տալու. բայց մաշվեցինք մեր
սեփական չարության մեջ:
14 Որովհետև ամբարիշտների հույսը նման է հողի
փոշու. ինչպես բարակ փրփուրը, որը քշվում է
փոթորկի հետ; ինչպես ծուխը, որը փոթորկի հետ
ցրվում է այս ու այն կողմ, և անցնում է որպես հյուրի
հիշատակ, որը մեկ օր է մնում:
15 Բայց արդարները հավիտյան ապրում են. Նրանց
վարձը նույնպես Տիրոջ մոտ է, և նրանց հոգսը
Բարձրյալի մոտ է։
16 Դրա համար նրանք Տիրոջ ձեռքից կստանան
փառավոր թագավորություն և գեղեցիկ պսակ,
որովհետև նա իր աջով կծածկի նրանց, և իր բազկով
կպաշտպանի նրանց։
17 Նա իր նախանձը կվերցնի ամբողջական
սպառազինության համար, և արարածին կդարձնի
իր զենքը իր թշնամիների վրեժխնդրության համար։
18 Նա կհագնի արդարությունը որպես զրահ, և
ճշմարիտ դատաստանը սաղավարտի փոխարեն։
19 Նա սրբությունը կընդունի որպես անպարտելի
վահան։
20 Նրա սաստիկ բարկությունը նա կսրի որպես սուր,
և աշխարհը նրա հետ կպայքարի անմիտների դեմ։
21 Այն ժամանակ աջ նպատակադրող կայծակները
դուրս կգան. և ամպերից, ինչպես լավ քաշված
աղեղից, նրանք կթռչեն դեպի նշանը։
22 Եվ զայրույթով լի կարկուտը կթափվի ինչպես
քարե աղեղից, և ծովի ջուրը կբռնի նրանց վրա, և
ջրհեղեղները դաժանորեն կխեղդեն նրանց։
23 Այո, հզոր քամի կկանգնի նրանց դեմ, և
փոթորիկի պես կքշի նրանց. այսպիսով
անօրինությունը կկործանի ողջ երկիրը, և
չարագործությունը կկործանի հզորների գահերը:
ԳԼՈՒԽ 6
1 Ուրեմն լսեցե՛ք, ո՛վ թագավորներ, և հասկացե՛ք.
սովորեցե՛ք, դուք, որ դատավորներ եք երկրի
ծայրերում։
2 Ականջ դրեք, ով իշխում եք ժողովրդին, և
պարծեցե՛ք ազգերի բազմության մեջ։
3 Որովհետև իշխանությունը տրված է ձեզ Տիրոջից,
և գերիշխանություն Բարձրագույնից, որը կփորձի
ձեր գործերը և կփնտրի ձեր խորհուրդները։
4 Որովհետև դուք, լինելով նրա թագավորության
սպասավորները, ճիշտ չդատեցիք, չպահեցիք օրենքը
և չքայլեցիք Աստծո խորհրդի համաձայն.
5 Սարսափելի և շուտով նա կգա ձեր վրա,
որովհետև խիստ դատաստան է լինելու բարձր
տեղերում գտնվողների համար։
6 Որովհետեւ ողորմութիւնը շուտով պիտի ներէ
ամենաստորը, բայց հզօրները հզօր պիտի
տանջուին։
7 Որովհետև նա, ով Տերն է բոլորի վրա, չի վախենա
ոչ ոքի երեսից, ոչ էլ վախենա որևէ մեկի
մեծությունից.
8 Բայց դաժան փորձություն պիտի գա հզորների
վրա։
9 Ուրեմն, ո՛վ թագաւորներ, կը խօսիմ ձեզի հետ,
որպէսզի իմաստութիւն սորվիք ու չընկրկէք։
10 Որովհետև նրանք, ովքեր սուրբ են պահում,
սուրբ կդատվեն, և նրանք, ովքեր սովորել են
այդպիսի բաներ, կգտնեն, թե ինչ պատասխան տան։

5. 11 Ուստի ձեր սիրալիրությունը դրեք իմ խոսքերի
վրա. ցանկացե՛ք դրանք, և դուք կսովորեք:
12 Իմաստությունը փառավոր է և երբեք չի մարում.
13 Նա խանգարում է իրեն ցանկացողներին՝ նախ և
առաջ իրեն ճանաչելով նրանց։
14 Ով որ շուտ է փնտրում նրան, մեծ ցավ չի ունենա,
որովհետև նրան իր դռան մոտ նստած կգտնի։
15 Ուրեմն նրա մասին մտածելը իմաստության
կատարելություն է.
16 Որովհետև նա շրջում է՝ փնտրելով նրանց, ովքեր
արժանի են իրեն, բարեհաճություն է ցույց տալիս
նրանց ճանապարհներում և հանդիպում է նրանց
ամեն մտքով:
17 Որովհետև նրա իսկական սկիզբը խրատելու
ցանկությունն է. և կարգապահության խնամքը սեր է.
18 Եվ սերը նրա օրենքների պահպանումն է. և նրա
օրենքներին ուշադրություն դարձնելը
անապականության երաշխիքն է.
19 Եվ անապականությունը մեզ մոտեցնում է
Աստծուն.
20 Ուստի իմաստության ցանկությունը բերում է
թագավորություն։
21 Ուրեմն, եթե ձեր հաճույքը գահերի ու
գավազանների վրա է, ո՛վ ժողովրդի թագավորներ,
հարգե՛ք իմաստությունը, որպեսզի հավիտյան
թագավորեք։
22 Ինչ վերաբերում է իմաստությանը, թե ինչ է նա և
ինչպես է նա հայտնվել, ես ձեզ կասեմ, և ձեզնից
գաղտնիքներ չեմ թաքցնի, այլ կփնտրեմ նրան իր
ծննդյան սկզբից և նրա մասին գիտելիքը լույս
կբերեմ, և չի անցնի ճշմարտության վրայով.
23 Ոչ էլ նախանձով պիտի գնամ. քանզի այդպիսի
մարդը իմաստության հետ հաղորդակցություն չի
ունենա:
24 Բայց իմաստունների բազմութիւնը աշխարհի
բարօրութիւնն է, իսկ իմաստուն թագաւորը
ժողովրդին պաշտպանում է։
25 Ուրեմն իմ խոսքերով խրատ ընդունեք, և դա ձեզ
լավ կլինի։
ԳԼՈՒԽ 7
1 Ես ինքս էլ մահկանացու մարդ եմ, ինչպես բոլորը,
և նրա սերունդը, ով առաջին անգամ ստեղծվել է
երկրից,
2 Եվ մորս արգանդում ձևավորվեց, որ տասը ամսվա
ընթացքում միս դառնա՝ արյան մեջ խտացած,
մարդու սերմից և քնից բխող հաճույքից։
3 Եվ երբ ես ծնվեցի, ես նկարեցի ընդհանուր օդում և
ընկա երկրի վրա, որը նման է բնության, և առաջին
ձայնը, որը ես արտասանեցի, լաց էր, ինչպես անում
են բոլորը:
4 Ինձ կերակրում էին շորերով, այն էլ՝
հոգատարությամբ։
5 Որովհետև չկա մի թագավոր, որն այլ սկիզբ
ունենա։
6 Որովհետև բոլոր մարդիկ մեկ մուտք ունեն դեպի
կյանք, և նման բաները դուրս են գալիս։
7 Ուստի ես աղոթեցի, և հասկացողություն տրվեց
ինձ. ես կանչեցի Աստծուն, և իմաստության հոգին
եկավ ինձ մոտ:
8 Ես գերադասեցի նրան գավազաններից ու
գահերից, և հարգելի հարստությունը նրա համեմատ
ոչինչ չկա։
9 Ես նրա հետ ոչ մի թանկարժեք քար չեմ
համեմատել, որովհետև նրա համար ամբողջ ոսկին
մի փոքր ավազի պես է, և արծաթը նրա առաջ որպես
կավ կհամարվի։
10 Ես սիրում էի նրան առողջությունից ու
գեղեցկությունից վեր, և ընտրեցի նրան ունենալ
լույսի փոխարեն, քանի որ լույսը, որ գալիս է նրանից,
երբեք չի մարում։
11 Նրա հետ միասին ինձ մոտ եկան բոլոր
բարիքները, և նրա ձեռքերում անթիվ
հարստություններ։
12 Եվ ես ուրախացա նրանց բոլորով, որովհետև
իմաստությունը նրանց առջև է գնում, և ես չգիտեի,
որ նա նրանց մայրն է։
13 Ես ջանասիրաբար սովորեցի և առատորեն
հաղորդակցվում էի նրա հետ, չեմ թաքցնում նրա
հարստությունը։
14 Որովհետև նա գանձ է մարդկանց համար, որը
երբեք չի անհետանում.
15 Աստված ինձ թույլ է տվել խոսել այնպես, ինչպես
կամենում եմ, և հղիանալ այնպես, ինչպես հարկն է
ինձ տրված բաների համար, որովհետև նա է
առաջնորդում դեպի իմաստություն և ուղղորդում է
իմաստուններին։
16 Որովհետև նրա ձեռքում ենք և՛ մենք, և՛ մեր
խոսքերը. նաև ողջ իմաստությունը և
վարպետության գիտությունը։
17 Որովհետև նա ինձ որոշակի գիտելիք է տվել այն
բաների մասին, որոնք կան, այսինքն՝ իմանալու, թե
ինչպես է ստեղծվել աշխարհը և տարրերի
գործողությունը.
18 Ժամանակների սկիզբը, վերջը և կեսը.
19 Տարիների շրջանները և աստղերի դիրքերը.
20 Կենդանի արարածների բնությունը և վայրի
գազանների կատաղությունը, քամիների
բռնությունը և մարդկանց դատողությունները,
բույսերի բազմազանությունը և արմատների
արժանիքները.
21 Եվ բոլոր այն բաները, որոնք կա՛մ գաղտնի են,
կա՛մ ակնհայտ, ես դրանք գիտեմ:
22 Որովհետև իմաստությունը, որ ամեն բանի
գործիչ է, սովորեցրեց ինձ, որովհետև նրա մեջ սուրբ
հոգի է հանճարեղ, միակ, բազմաբնույթ, խորամանկ,
աշխույժ, պարզ, անարատ, պարզ, վիրավորվելու
ենթակա, բարին սիրող. արագ, որը չի կարելի թույլ
տալ, պատրաստ է բարիք անել,
23 Մարդկանց հանդեպ բարի, հաստատուն,
հաստատուն, հոգատարությունից զերծ, ամենայն
զորություն ունեցող, ամեն բան վերահսկող և ամեն
բանի միջով անցնող, մաքուր և խորամանկ
հոգիների միջով։
24 Որովհետև իմաստությունն ավելի շարժուն է,
քան ցանկացած շարժում.

6. 25 Որովհետև նա Աստծո զորության շունչն է և
մաքուր ազդեցություն, որը բխում է Ամենակարողի
փառքից, ուստի ոչ մի պղծ բան չի կարող ընկնել նրա
մեջ:
26 Որովհետև նա հավիտենական լույսի
պայծառությունն է, Աստծո զորության անբիծ
հայելին և նրա բարության պատկերը։
27 Եվ լինելով միայն մեկ, նա կարող է անել ամեն ինչ,
և մնալով իր մեջ՝ նա ամեն ինչ նոր է դարձնում, և
բոլոր դարերում, մտնելով սուրբ հոգիների մեջ, նա
դարձնում է նրանց Աստծո ընկերներն ու
մարգարեները:
28 Որովհետև Աստված ոչ մեկին չի սիրում, բացի
նրանից, ով ապրում է իմաստությամբ:
29Որովհետև նա ավելի գեղեցիկ է, քան արևը, և
բոլոր աստղերի շարքից առավել.
30 Որովհետև սրանից հետո գիշեր է գալիս, բայց
արատը չի հաղթի իմաստությանը։
ԳԼՈՒԽ 8
1 Իմաստությունը հզորորեն հասնում է մի ծայրից
մյուսը, և նա քաղցր կերպով կարգադրում է ամեն
ինչ։
2 Ես սիրում էի նրան և փնտրում էի նրան իմ
պատանեկությունից, ես ցանկանում էի նրան
դարձնել իմ կողակիցը, և ես սիրում էի նրա
գեղեցկությունը:
3 Քանի որ նա խոսում է Աստծո հետ, նա մեծացնում
է իր վեհությունը.
4 Որովհետև նա գիտի Աստծո գիտության
խորհուրդները և սիրում է նրա գործերը:
5 Եթե հարստությունը ցանկալի ունեցվածք է այս
կյանքում. ի՞նչն է ավելի հարուստ, քան
իմաստությունը, որ ամեն բան է գործում:
6 Եվ եթե խելամտությունը գործի. Ո՞վ է բոլորից
ավելի խորամանկ աշխատավոր, քան նա:
7 Եվ եթե մարդն արդարություն է սիրում, նրա
գործերը առաքինություններ են, քանզի նա
սովորեցնում է ժուժկալություն և խոհեմություն,
արդարություն և ամրություն.
8 Եթե տղամարդը շատ փորձառություն է
ցանկանում, նա գիտի հին բաները և ճիշտ
ենթադրում է, թե ինչ է լինելու. նա գիտի խոսքի
խորամանկությունը և կարող է բացատրել մութ
նախադասություններ.
9 Ուստի ես նպատակադրեցի նրան տանել ինձ մոտ,
որպեսզի ապրի ինձ հետ՝ իմանալով, որ նա լավ
բաների խորհրդատու է լինելու, հոգսերի ու վշտի
մեջ մխիթարիչ։
10 Անոր համար գնահատանք պիտի ունենամ
բազմութեան մէջ ու պատիւ երէցներուն մօտ, թէեւ
երիտասարդ ըլլամ։
11 Դատաստանի մեջ ես շուտափույթ
ամբարտավանություն կհայտնվեմ և մեծ մարդկանց
աչքին կհիանան։
12 Երբ ես բռնեմ լեզուս, նրանք կսպասեն իմ
հանգստին, և երբ ես խոսեմ, նրանք լավ ականջ
կդնեն ինձ.
13 Դեռևս նրա միջոցով ես անմահություն ձեռք
կբերեմ և իմ հետևում կթողնեմ հավիտենական
հիշատակ նրանց, ովքեր գալիս են ինձանից հետո։
14 Ես կարգի կբերեմ ժողովրդին, և ազգերը
կհնազանդվեն ինձ։
15 Սարսափելի բռնակալները պիտի վախենան, երբ
լսեն իմ մասին. Ես բարի կլինեմ բազմության մեջ և
քաջ՝ պատերազմում։
16 Այն բանից հետո, երբ իմ տունը մտնեմ, նրա հետ
կհանգստանամ, քանի որ նրա խոսակցությունը
դառնություն չունի. և նրա հետ ապրելը վիշտ չունի,
այլ ուրախություն և ուրախություն:
17 Արդ, երբ ես նկատեցի այս բաները իմ մեջ և
խորհեցի դրանց մասին իմ սրտում, ինչպես է
իմաստության հետ դաշնակից լինելը անմահություն
է.
18 Եվ մեծ հաճույք է նրա բարեկամությունը. և նրա
ձեռքերի գործերում անսահման հարստություն կա.
և նրա հետ համաժողովի իրականացման ժամանակ՝
խոհեմություն. և նրա հետ խոսելիս լավ
հաշվետվություն. Ես սկսեցի փնտրել, թե ինչպես
տանեմ նրան ինձ մոտ:
19 Որովհետև ես սրամիտ երեխա էի և բարի ոգի
ունեի։
20 Այո՛, ես բարի լինելով՝ մտա անարատ մարմին։
21 Այնուամենայնիվ, երբ ես հասկացա, որ այլ կերպ
չէի կարող ձեռք բերել նրան, եթե Աստված չտա նրան
ինձ. և դա նաև իմաստության կետ էր՝ իմանալու, թե
ում նվերն էր նա. Ես աղոթեցի Տիրոջը և աղաչեցի
նրան, և իմ ամբողջ սրտով ասացի.
ԳԼՈՒԽ 9
1 Ով իմ հայրերի Աստված և ողորմության Տեր, որ
քո խոսքով ստեղծեցիր ամեն ինչ,
2 Եվ քո իմաստությամբ կարգեցրեց մարդուն, որ նա
իշխի քո ստեղծած արարածների վրա,
3 Եվ կարգի՛ր աշխարհը ըստ արդարության և
արդարության, և դատաստան արա ուղիղ սրտով.
4 Տո՛ւր ինձ իմաստություն, որ նստում եմ քո գահի
մոտ. եւ մի՛ մերժիր զիս ի միջի որդկանց քո:
5 Որովհետև ես քո ծառան և քո աղախնի որդին
տկարամիտ մարդ եմ, կարճաժամկետ և շատ
երիտասարդ՝ դատաստանն ու օրենքները
հասկանալու համար։
6 Որովհետև եթե մարդ երբեք այդքան կատարյալ
չլինի մարդկանց զավակների մեջ, այնուհանդերձ,
եթե քո իմաստությունը նրա հետ չլինի, նա
անտեսված չի լինի:
7 Դու ինձ ընտրեցիր որպես քո ժողովրդի թագավոր
և քո որդիների ու դուստրերի դատավոր։
8 Դու ինձ պատվիրեցիր, որ քո սուրբ լեռան վրա
տաճար շինեմ, և զոհասեղան այն քաղաքում, որտեղ
դու բնակվում ես, սուրբ խորանի նմանությունը, որը
դու սկզբից պատրաստել ես։
9 Եվ իմաստությունը քեզ հետ էր, որը գիտի քո
գործերը և ներկա էր, երբ դու ստեղծեցիր աշխարհը,
և գիտեր, թե ինչն է ընդունելի քո աչքին և ճիշտը քո
պատվիրաններում:

7. 10 Ո՛վ ուղարկիր նրան քո սուրբ երկնքից և քո
փառքի գահից, որպեսզի ներկա լինելով նա աշխատի
ինձ հետ, որպեսզի ես կարողանամ իմանալ, թե ինչն
է քեզ հաճելի։
11 Որովհետև նա գիտի և հասկանում է ամեն ինչ, և
նա սթափ կերպով կառաջնորդի ինձ իմ գործերի մեջ
և կպահի ինձ իր զորության մեջ:
12 Այսպիսով, իմ գործերը ընդունելի կլինեն, և այն
ժամանակ ես արդար դատելու եմ քո ժողովրդին և
արժանի կլինեմ նստելու իմ հոր աթոռին։
13 Որովհետեւ ո՞ր մարդն է նա, որ կարող է իմանալ
Աստծո խորհուրդը։ կամ ո՞վ կարող է մտածել, թե
որն է Տիրոջ կամքը:
14 Որովհետև մահկանացու մարդկանց մտքերը
թշվառ են, և մեր հնարքները միայն անորոշ են:
15 Որովհետև ապականված մարմինը ճնշում է
հոգին, և հողեղեն խորանը ծանրացնում է շատ
բաների մասին մտածող միտքը։
16 Եվ հազիվ թե մենք ճիշտ կռահենք այն բաների
մասին, որ կան երկրի վրա, և աշխատասիրությամբ
գտնում ենք այն, ինչ մեր առջև է, բայց այն, ինչ որ
երկնքում է, ո՞վ է փնտրել։
17 Իսկ քո խորհուրդը ո՞վ գիտի, եթե դու
իմաստություն չտաս և քո Սուրբ Հոգին չուղարկես
վերևից։
18 Որովհետև այսպես բարեփոխվեցին նրանց
ճանապարհները, ովքեր ապրում էին երկրի վրա, և
մարդիկ սովորեցին քեզ հաճելի բաները, և փրկվեցին
իմաստության միջոցով:
ԳԼՈՒԽ 10
1 Նա պահպանեց աշխարհի առաջին հորը, որ
ստեղծվել էր միայնակ, և դուրս բերեց նրան իր
անկումից,
2 Եվ նրան իշխանություն տվեց կառավարելու ամեն
ինչ։
3 Բայց երբ անիրաւը իր բարկութեամբ հեռացաւ
անորմէ, ան ալ կորսնցուց այն բարկութեան մէջ,
որով սպանեց իր եղբօրը։
4 Նրա պատճառով, որ երկիրը խեղդվեց ջրհեղեղով,
իմաստությունը դարձյալ պահպանեց այն և ուղղեց
արդարների ընթացքը փոքր արժեք ունեցող փայտի
մեջ։
5 Ավելին, ազգերն իրենց չար դավադրության մեջ
շփոթված լինելով, նա գտավ արդարին և անարատ
պահեց նրան Աստծու առաջ և ամուր պահեց նրան
իր որդու հանդեպ իր գթասրտության դեմ։
6 Երբ ամբարիշտը կորավ, նա ազատեց արդարին,
որը փախավ հինգ քաղաքների վրա ընկած կրակից։
7 Նրա չարության մասին մինչև այսօր վկայություն է
ծխող ամայի երկիրը, և չհասունացած պտուղ տվող
բույսերը, և աղի կանգուն սյունը անհավատ հոգու
հուշարձան է։
8 Որովհետև իմաստության համար նրանք ոչ միայն
այս ցավը ստացան, որ չգիտեին բարի բաները. այլև
թողեցին իրենց ետևում աշխարհին իրենց
հիմարության հիշատակը, որպեսզի այն բաների մեջ,
որոնցում նրանք վիրավորեցին, նրանք չկարողացան
այնքան թաքցնել:
9 Բայց իմաստությունը ցավից ազատեց նրանց,
ովքեր ուղեկցում էին նրան։
10 Երբ արդարը փախավ իր եղբոր բարկությունից,
նա առաջնորդեց նրան ուղիղ ճանապարհներով,
ցույց տվեց նրան Աստծո թագավորությունը և սուրբ
բաների մասին գիտելիք տվեց, հարստացրեց նրան
իր ճանապարհորդությունների մեջ և շատացրեց
նրա աշխատանքի պտուղը։
11 Նրան ճնշողների ագահության մեջ նա կանգնեց
նրա կողքին և հարստացրեց նրան։
12 Նա պաշտպանեց նրան իր թշնամիներից,
պաշտպանեց նրան դարանակալներից, և դաժան
վեճի մեջ նա հաղթեց նրան։ որպեսզի նա իմանա, որ
բարությունը բոլորից ուժեղ է:
13 Երբ արդարը վաճառվեց, նա չլքեց նրան, այլ
ազատեց նրան մեղքից և նրա հետ իջավ փոսը
14 Եվ կապանքների մեջ չթողեց նրան, մինչև որ նա
բերեց նրան թագավորության գավազանը և
իշխանությունը նրանց վրա, ովքեր կեղեքում էին
նրան.
15 Նա ազատեց արդար ժողովրդին և անարատ
սերնդին այն ազգից, որը կեղեքում էր նրանց։
16 Նա մտավ Տիրոջ ծառայի հոգին և հրաշքներով ու
նշաններով դիմադրեց սարսափելի թագավորներին.
17 Արդարներին տրվեց նրանց աշխատանքի
վարձատրությունը, առաջնորդեց նրանց սքանչելի
ճանապարհով, և նրանց համար ծածկոց էր ցերեկը
և աստղերի լույս գիշերը.
18 Նրանց տարավ Կարմիր ծովով և տարավ նրանց
շատ ջրերի միջով.
19 Բայց նա խեղդեց նրանց թշնամիներին և դուրս
հանեց նրանց անդունդից։
20 Դրա համար արդարները կողոպտեցին
ամբարիշտներին և գովաբանեցին քո սուրբ անունը,
ով Տեր, և միաբանությամբ մեծացրին քո ձեռքը, որ
կռվում ես նրանց համար։
21 Որովհետև իմաստությունը բացեց համրերի
բերանը և պերճախոս դարձրեց նրանց լեզուները,
ովքեր չեն կարողանում խոսել։
ԳԼՈՒԽ 11
1 Նա բարգավաճեց նրանց գործերը սուրբ
մարգարեի ձեռքով։
2 Նրանք անցան անմարդաբնակ անապատով և
վրաններ խփեցին այն վայրերում, որտեղ
ճանապարհ չկար։
3 Նրանք կանգնեցին իրենց թշնամիների դեմ և
վրեժխնդիր եղան իրենց հակառակորդներից։
4 Երբ նրանք ծարավ էին, նրանք կանչեցին քեզ, և
նրանց ջուր տրվեց ժայռի միջից, և նրանց ծարավը
մարեց կարծր քարից։
5 Որովհետև ինչով պատժվեցին նրանց թշնամիները,
նույնով էլ օգուտ քաղեցին իրենց կարիքների մեջ։
6 Որովհետև հավիտենական հոսող գետի փոխարեն՝
պիղծ արյունով խառնված,
7 Որպես բացահայտ հանդիմանություն այն
պատվիրանի, որով մանուկները սպանվեցին, դու
նրանց առատ ջուր տվեցիր մի միջոցով, որի վրա
նրանք չէին հույս դնում.

8. 8 Այդ ծարավով պատմելով, թե ինչպես պատժեցիր
նրանց հակառակորդներին։
9 Որովհետև երբ նրանք թեև փորձվեցին, բայց
ողորմությամբ պատժվեցին, նրանք իմացան, թե
ինչպես են ամբարիշտները դատվում բարկությամբ
և տանջվում, ծարավով այլ կերպ, քան արդարները:
10 Դրանց համար դու հորդորեցիր և փորձեցիր
որպես հայր, իսկ մյուսին, որպես դաժան թագավոր,
դատապարտեցիր և պատժեցիր։
11 Անկախ նրանից, թե նրանք բացակայում էին, թե
ներկա, նրանք միևնույն է վրդովված էին։
12 Որովհետեւ կրկնակի տրտմութիւն իջաւ անոնց
վրայ ու հառաչանք՝ անցեալի յիշատակին համար։
13 Որովհետև, երբ լսում էին իրենց պատիժներից, որ
մյուսը օգուտ քաղի, որոշ զգացում ունեցան Տիրոջ
հանդեպ։
14 Անոր համար, որուն կը յարգէին
արհամարհանքով, երբ շատ առաջ դուրս կը նետուէր
մանուկներու արձակման ժամանակ, ի վերջոյ անով,
երբ տեսան եղածը, հիացան։
15 Բայց իրենց ամբարշտության հիմար հնարքների
համար, որոնցով նրանք խաբվել էին, երկրպագեցին
բանականությունից զուրկ օձերին և պիղծ
գազաններին, դու նրանց վրա վրեժխնդրության
համար ուղարկեցիր բազմաթիվ անմիտ գազաններ.
16 Որպեսզի նրանք իմանան, որ ինչով էլ մարդ
մեղանչում է, դրանով էլ նա կպատժվի։
17 Որովհետև քո Ամենակարող ձեռքը, որ
նյութական աշխարհը ստեղծեց առանց ձևի, միջոց
չէր ուզում նրանց մեջ ուղարկել բազմաթիվ արջեր
կամ կատաղի առյուծներ,
18 Կամ անծանոթ գազաններ, լցված
կատաղությամբ, նորաստեղծ, որոնք շնչում են կա՛մ
կրակոտ գոլորշի, կա՛մ ցրված ծխի կեղտոտ բույրեր,
կա՛մ սարսափելի փայլեր են արձակում նրանց
աչքերից.
19 Որովհետև ոչ միայն վնասը կարող է անմիջապես
նրանց հասցնել, այլ նաև սարսափելի տեսարանը
լիովին կործանել նրանց։
20 Այո, և առանց դրանց նրանք կարող էին մեկ
պայթյունով վայր ընկնել՝ հալածվելով
վրեժխնդրությունից և ցրվեցին քո զորության շնչով.
21 Որովհետև դու կարող ես ցույց տալ քո մեծ
զորությունը բոլոր ժամանակներում, երբ կամենաս.
և ո՞վ կարող է դիմակայել քո բազկի զորությանը:
22 Քանզի ամբողջ աշխարհը քո առջև նման է կշռի
մի փոքրիկ հատիկի, այո, ինչպես առավոտյան ցողի
կաթիլը, որն ընկնում է երկրի վրա:
23 Բայց դու ողորմած ես բոլորին. քանզի դու կարող
ես ամեն ինչ անել և աչքով անել մարդկանց
մեղքերին, որովհետև նրանք պետք է ուղղվեն:
24 Որովհետև դու սիրում ես այն ամենը, ինչ կա, և
գարշում ես ոչ մի բանից, ինչ ստեղծել ես.
25 Եւ ինչպէ՞ս կրնար որեւէ բան դիմանալ, եթէ քո
կամքը չլիներ։ թե՞ պահպանվել է, եթե չես կանչել
քեզ։
26 Բայց դու խնայում ես բոլորին, քանզի նրանք
քոնն են, Տե՛ր, հոգիասեր։
ԳԼՈՒԽ 12
1 Որովհետև քո անապական Հոգին ամեն ինչում է։
2 Դրա համար դու քիչ-քիչ խրատում ես նրանց,
ովքեր վիրավորում են, և զգուշացնում ես նրանց՝
հիշելով նրանց այն, ինչ նրանք վիրավորել են,
որպեսզի թողնեն իրենց չարությունը, ով հավատան
քեզ, ո՛վ Տեր։
3 Որովհետև քո կամքն էր մեր հայրերի ձեռքով
ոչնչացնել քո սուրբ երկրի երկու հին բնակիչներին,
4 Որին դու ատում էիր, որ անում ես
ամենասարսափելի կախարդություններն ու չար
զոհաբերությունները.
5 Եվ նաև այն անողորմ մանուկ սպանողները և
մարդու մարմինը լափողները և արյան տոները,
6 Իրենց քահանաների հետ՝ իրենց կռապաշտ խմբի
միջից և ծնողներով, որոնք իրենց ձեռքով սպանեցին
օգնությունից զրկված հոգիներին.
7 Որպեսզի երկիրը, որը դու բոլորից բարձր ես
գնահատում, կարողանա ստանալ Աստծո
զավակների արժանի գաղութը:
8 Այնուամենայնիվ, նույնիսկ նրանց, որ դու
խնայեցիր մարդկանց պես, և ուղարկեցիր իշուպներ՝
քո զորքի առաջորդներին, որ քիչ-քիչ կործանեն
նրանց։
9 Ոչ այն պատճառով, որ դու չկարողացար
ամբարիշտներին կռվի ժամանակ արդարների ձեռքի
տակ դնել, կամ միանգամից դաժան գազաններով
կամ մեկ կոպիտ խոսքով ոչնչացնել նրանց.
10 Բայց նրանց վրա քիչ-քիչ ի կատար ածելով քո
դատավճիռները՝ դու նրանց ապաշխարության տեղ
տվեցիր՝ անտեղյակ չլինելով, որ նրանք չարաճճի
սերունդ են, և որ նրանց չարությունը ծնվել է նրանց
մեջ, և որ նրանց մտորումները երբեք չեն փոխվի:
11 Որովհետև այն սկզբից անիծված սերմ էր. ոչ
մեկից վախից չներեցիր նրանց այն բաների համար,
որոնցում նրանք մեղանչեցին:
12 Որովհետեւ ո՞վ պիտի ասի, թե ի՞նչ ես արել։ կամ
ո՞վ պիտի դիմադրի քո դատաստանին։ կամ ո՞վ
պիտի մեղադրի քեզ այն ազգերի համար, որոնք
կործանվում են, որոնց դու ստեղծեցիր։ կամ ո՞վ
պիտի գայ քեզ դէմ կանգնելու՝ անիրաւների համար
վրէժ լուծելու։
13 Որովհետև չկա Աստված, բացի քեզնից, ով
հոգում է բոլորի համար, որին դու կարող ես ցույց
տալ, որ քո դատաստանն անարդար չէ։
14 Ո՛չ թագաւորը, ո՛չ բռնակալը չեն կարողանա իր
երեսը դնել քո դէմ որեւէ մեկի համար, ում դու
պատժել ես։
15 Ուրեմն, քանի որ դու ինքդ արդար ես, ամեն բան
արդարությամբ ես պատվիրում, քանի որ հաճելի չէ
քո զորությանը դատապարտել նրան, ով արժանի չէ
պատժի։
16 Որովհետև քո զորությունը արդարության սկիզբն
է, և քանի որ դու բոլորի Տերն ես, այն քեզ ստիպում է
ողորմած լինել բոլորի հանդեպ:
17 Որովհետև երբ մարդիկ չեն հավատա, որ դու
լիակատար զորություն ես, դու ցույց ես տալիս քո
ուժը, և նրանց մեջ, ովքեր դա գիտեն, դու ցույց ես
տալիս նրանց համարձակությունը:

9. 18 Բայց դու, տիրելով քո զորությանը, դատում ես
արդարությամբ և մեծ բարեհաճությամբ
պատվիրում մեզ, որովհետև երբ կամենաս, կարող
ես օգտագործել իշխանությունը։
19 Բայց այդպիսի գործերով դու սովորեցրել ես քո
ժողովրդին, որ արդար մարդը պետք է ողորմած լինի,
և քո երեխաներին ստիպեցիր լավ հույս ունենալ, որ
դու ապաշխարություն տաս մեղքերի համար:
20 Որովհետև, եթե դու պատժես քո զավակների
թշնամիներին և մահվան դատապարտվածներին,
այդպիսի մտորումներով՝ ժամանակ և տեղ տալով
նրանց, որով նրանք կարող են ազատվել իրենց
չարությունից.
21 Ինչպիսի՞ շրջահայացությամբ դատեցիր քո
որդիներին, որոնց հայրերին երդվել ես և բարի
խոստումների ուխտեր ես կապել։
22 Հետևաբար, մինչ դու խրատում ես մեզ, դու
հազար անգամ ավելի շատ խարազանում ես մեր
թշնամիներին, որպեսզի, երբ մենք դատում ենք,
ուշադիր մտածենք քո բարության մասին, և երբ
մենք ինքներս ենք դատվում, մենք ողորմություն
փնտրենք։
23 Ուստի, մինչդեռ մարդիկ ապրել են անկապ և
անարդար, դու տանջել ես նրանց իրենց իսկ
պղծություններով:
24 Որովհետև նրանք շատ հեռու գնացին
մոլորության ճանապարհներով և նրանց
համարեցին աստվածների, որոնք նույնիսկ իրենց
թշնամիների գազանների մեջ արհամարհված էին,
խաբված լինելով որպես անիմաստ երեխաներ:
25 Ուստի նրանց, ինչպես երեխաներին՝ առանց
պատճառի, դատաստան ուղարկեցիր՝ ծաղրելու
նրանց:
26 Բայց նրանք, ովքեր չեն ցանկանում բարեփոխվել
այդ ուղղումով, որով նա կլանել է նրանց հետ, կզգան
Աստծուն արժանի դատաստան:
27 Որովհետև տեսեք, թե ինչ բանի համար են զզվել,
երբ պատժվել են, այսինքն՝ նրանց համար, ում
համարել են աստվածներ. Հիմա պատժվելով նրանց
մեջ, երբ նրանք տեսան դա, ընդունեցին, որ նա է
ճշմարիտ Աստվածը, որին մինչ նրանք ժխտում էին
ճանաչել, և այդ պատճառով նրանց վրա հասավ
ծայրահեղ դատապարտություն:
ԳԼՈՒԽ 13
1 Անշուշտ ունայն են բոլոր մարդիկ, ովքեր
բնավորությամբ անտեղյակ են Աստծուն և չեն
կարող տեսնել նրան, որ երևում է բարի բաներից.
2 Բայց համարվում է, որ կա՛մ կրակը, կա՛մ քամին,
կա՛մ արագ օդը, կա՛մ աստղերի շրջանը, կա՛մ
սաստիկ ջուրը, կա՛մ երկնքի լույսերը, աստվածներ
են, որոնք ղեկավարում են աշխարհը:
3 Ո՞ւմ գեղեցկությամբ, եթե նրանք հիանում էին,
նրանց աստվածներ էին ընդունում. թող իմանան, թե
որքան լավն է նրանց Տերը, որովհետև
գեղեցկության առաջին հեղինակն է ստեղծել նրանց:
4 Բայց եթէ անոնք զարմացած էին իրենց զօրութեան
ու առաքինութեան վրայ, թող հասկանան անոնցմով,
թէ որքա՛ն աւելի հզօր է ան՝ որ զանոնք ստեղծեց։
5 Որովհետև արարածների մեծությամբ և
գեղեցկությամբ երևում է դրանց ստեղծողը։
6 Բայց դրա համար նրանք ավելի քիչ են
մեղադրվում, որովհետև նրանք, թերևս, սխալվում
են՝ փնտրելով Աստծուն և կամենում գտնել նրան։
7 Որովհետև գիտեն նրա գործերին՝ ջանասիրաբար
զննում են նրան և հավատում իրենց հայացքին,
որովհետև տեսանելի բաները գեղեցիկ են։
8 Սակայն ոչ էլ նրանք պետք է ներվեն.
9 Որովհետեւ եթէ ի վիճակի լինէին այնքա՛ն բան
իմանալ, որ կարողանային նպատակ դնել
աշխարհին. ինչպե՞ս նրանք շուտ չգտան դրա Տիրոջը:
10 Բայց թշվառ են նրանք, և մեռած բաների վրա է
նրանց հույսը, որոնք նրանց աստվածներ են կոչում,
որոնք մարդկանց ձեռքի գործեր են՝ ոսկի և արծաթ,
որպեսզի ցույց տան արվեստ և գազանների
նմանություններ, կամ իզուր քարի գործ։ հին ձեռքի.
11 Արդ՝ ատաղձագործը, որը փայտ է կտրում, այն
բանից հետո, երբ նա տեսել է համապատասխան
նպատակի համար նախատեսված ծառը, և հմտորեն
հանել է ամբողջ կեղևը շուրջբոլորը, և այն շքեղորեն
մշակել է, և դրա անոթը հարմարեցրել է մարդու
կյանքի համար.
12 Եվ իր գործի աղբը ծախսելուց հետո իր միսը
հագցնելու համար, նա կշտացավ.
13 Եվ վերցնելով աղբը նրանց մեջ, որոնք անօգուտ
էին, լինելով ծուռ փայտի կտոր և լի հանգույցներով,
փորագրեց այն ջանասիրաբար, երբ այլ բան չուներ
անելու, և ձևավորեց այն իր հասկացողության
հմտությամբ, և այն ձևավորել է տղամարդու
կերպարով.
14 Կամ դարձրեց նրան ինչ-որ պիղծ գազանի պես՝
դնելով որդան կարմիրով և ներկելով կարմիր ներկով
և ծածկելով նրա ամեն տեղ։
15 Եվ երբ նա հարմար սենյակ պատրաստեց դրա
համար, դրեց այն պատի մեջ և ամրացրեց այն
երկաթով։
16 Որովհետև նա հոգ տարավ, որ այն չընկնի,
իմանալով, որ ինքն իրեն չի կարող օգնել. զի
պատկեր է, եւ կարիք ունի օգնութեան:
17 Այնուհետև նա աղոթում է իր ունեցվածքի, իր
կնոջ և երեխաների համար, և չի ամաչում խոսել
նրա հետ, ով կյանք չունի։
18 Առողջության համար նա դիմում է թույլին. քանզի
օգնությունը խոնարհաբար աղաչում է նրան, որ
ունի օգնելու նվազագույն միջոցներ, և բարի
ճանապարհի համար նա խնդրում է այն, ինչը չի
կարող ոտք դնել:
19 Եվ ձեռք բերելու և ստանալու և իր ձեռքերի լավ
հաջողության համար նա կարողություն է խնդրում
անել նրանից, որն ամենից շատ անկարող է որևէ
բան անել:
ԳԼՈՒԽ 14
1 Կրկին, մեկը, որը պատրաստվում է նավարկել և
պատրաստվում է անցնել կատաղի ալիքների միջով,
կանչում է փայտի մի կտոր ավելի փտած, քան
անոթը, որը տանում է իրեն:

10. 2 Որովհետև, իրոք, շահույթի ցանկությունը դա
մտածեց, և բանվորն այն կառուցեց իր հմտությամբ։
3 Բայց քո նախախնամությունը, ո՛վ Հայր,
կառավարում է այն.
4 Ցույց տալով, որ դու կարող ես փրկվել ամեն
վտանգից.
5 Այնուամենայնիվ, դու չես ցանկանա, որ քո
իմաստության գործերը պարապ մնան, և,
հետևաբար, մարդիկ իրենց կյանքը նվիրում են
փայտի մի փոքրիկ կտորին, և մոլեգնած ծովն
անցնելով թույլ նավի մեջ՝ փրկվում են:
6 Որովհետև նաև հին ժամանակներում, երբ
կործանվեցին հպարտ հսկաները, քո ձեռքով
կառավարվող աշխարհի հույսը փախավ թույլ նավի
մեջ և թողեց բոլոր դարերի սերունդը:
7 Որովհետև օրհնյալ է այն փայտը, որով
արդարությունն է գալիս։
8 Բայց ձեռքով ստեղծուածը անիծուած է, ինչպէս
ստեղծողը. և դա, քանի որ ապականելի լինելով՝
կոչվեց աստված։
9 Որովհետև ամբարիշտն ու նրա
անաստվածությունը երկուսն էլ ատելի են Աստծու
համար։
10 Որովհետև ստեղծվածը պատժվելու է նրա հետ,
ով ստեղծել է այն։
11 Ուրեմն հեթանոսների կուռքերին էլ այց կլինի,
որովհետև Աստծո արարածների մեջ նրանք պիղծ են,
և գայթակղություն մարդկանց հոգիների համար, և
որոգայթ՝ անմիտների ոտքերի համար։
12 Որովհետեւ կուռքեր հորինելը հոգեւոր
պոռնկության սկիզբն էր, եւ նրանց հորինումը
կյանքի ապականություն։
13 Որովհետև նրանք սկզբից չեն եղել, և չեն լինի
հավիտյան։
14 Որովհետև մարդկանց ունայն փառքով նրանք
մտան աշխարհ, և հետևաբար շուտով կվերջանան:
15 Որովհետև մի հայր, որը տառապում էր
անժամանակ սուգից, երբ նա շուտով վերցրեց իր
երեխայի պատկերը, այժմ պատվում էր նրան որպես
աստված, որն այն ժամանակ մեռած մարդ էր, և իր
տակ գտնվողներին մատուցում էր
արարողություններ և զոհաբերություններ։
16 Այսպիսով, ժամանակի ընթացքում մի ամբարիշտ
սովորություն, որն ուժեղանում էր, պահվում էր
որպես օրենք, և քանդակված պատկերները
երկրպագվում էին թագավորների պատվիրաններով։
17 Որին մարդիկ չկարողացան մեծարել իրենց
ներկայությամբ, քանի որ նրանք հեռու էին
բնակվում, հեռվից վերցրին նրա դեմքի կեղծամը և
արեցին մի թագավորի բացահայտ պատկեր, որին
նրանք մեծարում էին, որպեսզի այսպիսով
շողոքորթեն նրան. բացակայում էր, կարծես ներկա
էր։
18 Նաև արհեստագործի եզակի
աշխատասիրությունն օգնեց անգրագետներին
ավելի սնահավատության առաջ մղելուն:
19 Որովհետև նա, երևի կամենալով գոհացնել
իշխանություն ունեցող մեկին, ստիպեց իր ողջ
հմտությունը նմանեցնել լավագույն նորաձևությանը:
20 Եվ այսպես, ամբոխը, հրապուրված աշխատանքի
շնորհով, նրան վերցրեց որպես աստված, որը քիչ
առաջ միայն հարգված էր:
21 Եվ սա աշխարհին խաբելու առիթ էր. քանի որ
մարդիկ, ծառայելով կա՛մ աղետի, կա՛մ
բռնակալության, քարերին և պաշարներին
վերագրեցին անհաղորդ անունը:
22 Դեռևս սա բավական չէր նրանց համար, որ
նրանք մոլորվեցին Աստծու գիտության մեջ. բայց
մինչ նրանք ապրում էին տգիտության մեծ
պատերազմում, այդ մեծ պատուհասները նրանց
անվանում էին խաղաղություն:
23 Քանի որ մինչ նրանք սպանում էին իրենց
երեխաներին զոհաբերություններով, կամ գաղտնի
ծեսեր էին անում կամ տարօրինակ ծեսեր էին անում.
24 Նրանք այլևս անարատ չէին պահում ո՛չ կյանքեր,
ո՛չ ամուսնություններ, այլ կամ մեկը դավաճանաբար
սպանում էր մյուսին, կամ շնություն էր տալիս նրան։
25 Այնպէս որ բոլորի մէջ առանց բացառութեան
թագաւորեց արիւն, սպանութիւն, գողութիւն եւ
նենգութիւն, ապականութիւն, անհավատարմութիւն,
իրարանցում, սուտ երդում,
26 Լավ մարդկանց անհանգստություն, բարի
շրջադարձերի մոռացում, հոգիների պղծում, բարի
փոփոխություն, ամուսնության մեջ անկարգություն,
շնություն և անամոթ անմաքրություն։
27 Որովհետև կուռքերին պաշտելը, որի անունը չի
նշվում, ամեն չարիքի սկիզբն է, պատճառն ու վերջը։
28 Որովհետև կա՛մ խելագարվում են, երբ
ուրախանում են, կա՛մ սուտ են մարգարեանում,
կա՛մ անարդար են ապրում, կա՛մ թեթև են երդվում
իրենց:
29 Որովհետև նրանց վստահությունը կուռքերին է,
որոնք կյանք չունեն. թեև նրանք սուտ երդում են
տալիս, բայց թվում է, թե չեն վիրավորվել:
30 Սակայն երկու պատճառով էլ նրանք
արդարացիորեն կպատժվեն. և՛ այն պատճառով, որ
նրանք լավ չէին մտածում Աստծո մասին՝
ուշադրություն դարձնելով կուռքերին, և նաև
անարդարացիորեն երդվում էին խաբեությամբ՝
արհամարհելով սրբությունը:
31 Որովհետև նրանց զորությունը չէ, որով նրանք
երդվում են, այլ մեղավորների արդար
վրեժխնդրությունն է, որ միշտ պատժում է
ամբարիշտների հանցանքը։
ԳԼՈՒԽ 15
1 Բայց դու, ո՛վ Աստված, ողորմած ես և ճշմարիտ,
երկայնամիտ և ողորմած՝ ամեն ինչ կարգադրում,
2 Որովհետև եթե մեղանչենք, քոնն ենք՝ իմանալով
քո զորությունը, բայց չենք մեղանչի՝ իմանալով, որ
քոնն ենք։
3 Քանզի քեզ ճանաչելը կատարյալ արդարություն է.
այո, քո զորությունը ճանաչելը անմահության
արմատն է։
4 Որովհետև ոչ մարդկանց չար գյուտը խաբեց մեզ,
ոչ էլ տարբեր գույներով երևացող պատկերը, նկարչի
անպտուղ աշխատանքը.

11. 5 Նրա տեսքը հիմարներին մղում է ցանկանալ, և
նրանք ցանկանում են մեռած պատկերի
կերպարանք, որը շունչ չունի։
6 Եվ նրանք, ովքեր ստեղծում են դրանք, նրանք,
ովքեր ցանկանում են նրանց, և նրանք, ովքեր
երկրպագում են նրանց, սիրում են չար բաները և
արժանի են այդպիսի բաների վստահելու։
7 Որովհետև բրուտը, մեղմ հողը, ձևավորում է
յուրաքանչյուր անոթ մեր ծառայության համար մեծ
աշխատանքով. ցանկացած տեսակի օգտագործումը,
բրուտն ինքը դատավորն է:
8 Եվ իր աշխատանքն անառակաբար գործադրելով՝
նա նույն կավից ունայն աստված է շինում, նույնիսկ
նա, ով քիչ առաջ ինքն էր հողից ստեղծվել, և որոշ
ժամանակ անց վերադառնում է նույնը, երբ նրա
կյանքը, որը նրան տրվել է, կլինի։ պահանջեց.
9 Չնայած նրա հոգատարությունը այն չէ, որ նա շատ
աշխատի, ոչ էլ նրա կյանքը կարճ է, այլ ջանում է
գերազանցել ոսկեգործներին և արծաթագործներին
և ջանում է անել այնպես, ինչպես պղնձագործները,
և իր փառքն է համարում կեղծ բաներ պատրաստելը:
10 Նրա սիրտը մոխիր է, նրա հույսը հողից ավելի
պիղծ է, և նրա կյանքը կավից պակաս արժեքավոր է.
11 Որովհետև նա չէր ճանաչում իր Արարչին, և նրան,
ով ներշնչեց նրան գործուն հոգի և շնչեց կենդանի
հոգի:
12 Բայց նրանք մեր կյանքը ժամանց համարեցին,
իսկ այստեղի ժամանակը՝ շահի շուկա, որովհետև,
ասում են նրանք, մենք պետք է ամեն ճանապարհ
անցնենք, թեև դա չար միջոցներով է։
13 Որովհետև այս մարդը, երկրային նյութից
փխրուն անոթներ և քանդակված պատկերներ է
պատրաստում, գիտի, որ իրեն վիրավորում է
բոլորից ավելի:
14 Եվ քո ժողովրդի բոլոր թշնամիները, որոնք նրան
հնազանդեցնում են, շատ հիմար են և ավելի թշվառ
են, քան մանուկները։
15 Որովհետեւ հեթանոսների բոլոր կուռքերը
աստվածներ համարեցին, որոնք ո՛չ աչքեր ունեն՝
տեսնելու, ո՛չ քիթ՝ շունչ քաշելու, ո՛չ ականջ՝ լսելու, ո՛չ
ձեռքի մատներ՝ բռնելու համար։ իսկ ինչ վերաբերում
է նրանց ոտքերին, նրանք դանդաղ են գնում:
16 Որովհետև մարդը ստեղծեց դրանք, և նա, ով
փոխառեց իր հոգին, ձևավորեց դրանք, բայց ոչ ոք չի
կարող իր նման աստված ստեղծել։
17 Որովհետև մահկանացու է, նա մեռած բան է
գործում չար ձեռքերով, քանի որ ինքն ավելի լավն է,
քան այն, ինչ երկրպագում է, մինչդեռ նա մեկ անգամ
ապրել է, բայց դրանք երբեք չեն եղել։
18 Այո, նրանք երկրպագեցին նաև այն գազաններին,
որոնք առավել ատելի են.
19 Նրանք ոչ էլ գեղեցիկ են, որքան ցանկալի
գազանների համար, այլ նրանք գնացին առանց
Աստծու գովասանքի ու նրա օրհնության։
ԳԼՈՒԽ 16
1 Դրա համար էլ նրանք արժանավայել պատժվեցին
նմաններով, և գազանների բազմությունից՝
չարչարվեցին։
2 Այդ պատժի փոխարեն, քո ժողովրդի հետ
ողորմաբար վարվելով, նրանց համար տարօրինակ
համով միս պատրաստեցիր, նույնիսկ լոր՝ նրանց
ախորժակը գրգռելու համար։
3 Որպեսզի նրանք, ուտելիք ցանկանալով,
կարողանան իրենց մեջ ուղարկված գազանների
տգեղ տեսարանի համար զզվել նույնիսկ այն, ինչի
կարիքը նրանք պետք է ունենան. բայց սրանք, կարճ
տարածության համար տառապելով, կարող են
տարօրինակ ճաշակի մասնակիցներ դառնալ:
4 Որովհետև պարտադիր էր, որ բռնակալություն
գործադրող նրանց վրա թշվառություն գա, որից
նրանք չէին կարող խուսափել.
5 Որովհետև երբ գազանների սարսափելի
կատաղությունը հայտնվեց նրանց վրա, և նրանք
կործանվեցին ծուռ օձերի խայթոցներից, քո
բարկությունը հավիտյան չմնաց.
6 Բայց նրանք մի փոքր ժամանակ խռովեցին,
որպեսզի խրատվեն՝ փրկության նշան ունենալով, որ
հիշեն քո օրենքի պատվիրանը։
7 Որովհետեւ նա, ով շրջվեց դեպի դա, փրկվեց ոչ թե
այն բանով, որ տեսավ, այլ քեզանով, որ բոլորի
Փրկիչն ես։
8 Եվ դրանով դու խոստովանեցիր քո թշնամիներին,
որ դու ես ազատում ամեն չարիքից.
9 Նրանց համար մորեխների և ճանճերի
խայթոցները սպանվեցին, և նրանց կյանքի համար
բժշկություն չգտնվեց, որովհետև նրանք արժանի
էին այդպիսի պատժի։
10 Բայց քո որդիներին թունավոր վիշապների
ատամները չհաղթեցին, որովհետև քո
ողորմությունը միշտ եղել է նրանց կողմից և բուժել
նրանց։
11 Որովհետև նրանք խոցված էին, որպեսզի հիշեն
քո խոսքերը. և արագ փրկվեցին, որպեսզի չընկնեն
խորը մոռացության մեջ՝ շարունակաբար հիշեն քո
բարությունը:
12Որովհետև ոչ խոտը, ոչ էլ փափկեցնող գիպսը
նրանց առողջությունը դարձրեց, այլ քո խոսքը, ով
Տեր, որ բուժում է ամեն ինչ։
13 Որովհետև դու ունես կյանքի և մահվան
զորություն, դու տանում ես դեպի դժոխքի դռները և
նորից բարձրացնում։
14 Մարդը իր չարությամբ է սպանում, և ոգին, երբ
դուրս է գալիս, չի վերադառնում. ոչ էլ վեր առած
հոգին է նորից գալիս:
15 Բայց քո ձեռքից հնարավոր չէ փախչել.
16 Որովհետեւ ամբարիշտները, որ ուրացան քեզ
ճանաչել, խարազանվեցին քո բազկի ուժով.
տարօրինակ անձրևներով, կարկուտներով և
անձրևներով հալածվեցին, որից չկարողացան
խուսափել, և կրակով ոչնչացվեցին։
17 Որովհետև, ինչն առավել զարմանալի է, կրակն
ավելի շատ ուժ ուներ ջրի մեջ, որը հանգցնում է
ամեն ինչ, քանզի աշխարհը կռվում է արդարների
համար։
18 Որովհետև ինչ-որ ժամանակ բոցը մեղմացվեց,
որպեսզի չայրի ամբարիշտների դեմ ուղարկված
գազաններին. բայց իրենք կարող էին տեսնել և
հասկանալ, որ հալածվել են Աստծո դատաստանով:

12. 19 Եվ մեկ այլ ժամանակ այն այրվում է նույնիսկ ջրի
մեջ՝ կրակի զորությունից վեր, որպեսզի կործանի
անարդար երկրի պտուղները:
20 Փոխարենը, դու քո ժողովրդին կերակրեցիր
հրեշտակների կերակուրով և նրանց ուղարկեցիր
երկնքից հաց՝ պատրաստված առանց նրանց
աշխատանքի, որը կարող էր բավարարել
յուրաքանչյուր մարդու հաճույքը և համաձայն լինել
ամեն ճաշակի։
21 Որովհետև քո սնունդը քո երեխաներին հայտնեց
քո քաղցրությունը, և ծառայելով ուտողի
ախորժակին՝ ամեն մարդու սրտով չափավորվեց։
22 Բայց ձյունն ու սառույցը դիմացան կրակին և
չհալվեցին, որպեսզի իմանային, որ կարկուտի մեջ
այրվող և անձրևի տակ շողացող կրակը ոչնչացրեց
թշնամիների պտուղները:
23 Բայց սա դարձյալ մոռացավ իր ուժը, որպեսզի
արդարները սնվեն։
24 Որովհետև այն արարածը, որը ծառայում է քեզ,
ով Արարիչն է, մեծացնում է իր ուժը անարդարների
դեմ՝ նրանց պատժի համար, և նվազեցնում է իր
ուժը՝ ի շահ նրանց, ովքեր ապավինում են քեզ։
25 Ուստի այն ժամանակ էլ այն փոխվեց բոլոր
ձևերով, և հնազանդվեց քո շնորհին, որը սնուցում է
ամեն բան՝ ըստ կարիքավորների ցանկության.
26 Որ քո զավակները, Տե՛ր, որ դու սիրում ես,
իմանան, որ պտուղների աճեցումը չէ, որ սնուցում է
մարդուն, այլ քո խոսքն է պահպանում նրանց, ովքեր
ապավինում են քեզ։
27 Որովհետև այն, ինչը կրակից չկործանվեց, մի
փոքր արևի ճառագայթով տաքանալով, շուտով
հալվեց.
28 Որպեսզի հայտնի լինի, որ մենք պետք է թույլ
չտանք, որ արևը շնորհակալություն հայտնի քեզ, և
արշալույսին աղոթենք քեզ։
29 Որովհետև անշնորհակալների հույսը ձմռան
ցրտահարության պես կհալվի և անօգուտ ջրի պես
կփախչի։
ԳԼՈՒԽ 17
1 Որովհետև մեծ են քո դատաստանները և չեն
կարող արտահայտվել, ուստի չսնուցված հոգիները
մոլորվեցին։
2 Որովհետեւ երբ անիրաւները մտածեցին, որ
կեղեքեն սուրբ ազգը. նրանք փակված լինելով իրենց
տներում՝ խավարի գերիները և երկար գիշերվա
կապանքներով կապված՝ պառկած էին այնտեղ՝
վտարված հավերժական նախախնամությունից:
3 Քանզի մինչ նրանք պետք է թաքնված լինեին
իրենց գաղտնի մեղքերի մեջ, նրանք ցրվեցին
մոռացության մութ վարագույրի տակ՝
սարսափելիորեն զարմացած և տարօրինակ
տեսիլքներով անհանգստացած:
4 Որովհետև ոչ էլ այն անկյունը, որը պահում էր
նրանց, չէր կարող նրանց վախից պահել, այլ նրանց
շուրջն ընկած ջրերի ձայներ էին հնչում, և տխուր
տեսիլքներ երևացին նրանց՝ ծանր երեսներով։
5 Կրակի ոչ մի զորություն չի կարող լույս տալ նրանց,
և աստղերի պայծառ բոցերը չեն կարող համբերել,
որպեսզի լուսավորեն այդ սարսափելի գիշերը։
6 Միայն նրանց երևաց մի կրակ, որ ինքն իրենից
բորբոքվեց, շատ ահավոր. քանի որ շատ
սարսափած՝ նրանք կարծում էին, որ այն, ինչ տեսել
են, ավելի վատ է, քան այն տեսարանը, որ չէին
տեսել։
7 Ինչ վերաբերում է մոգության պատրանքներին,
ապա դրանք տապալվեցին, և նրանց
իմաստությամբ հպարտանալը հանդիմանվեց
անարգանքով։
8 Որովհետև նրանք, ովքեր խոստացել էին հեռացնել
սարսափներն ու անհանգստությունները հիվանդ
հոգուց, իրենք վախից հիվանդ էին և արժանի էին
ծիծաղելու։
9 Որովհետև ոչ մի սարսափելի բան նրանցից չէր
վախենում. սակայն վախեցած լինելով անցնող
գազաններից և օձերի շշուկով,
10 Նրանք վախից մահացան՝ ուրանալով, որ տեսել
են օդը, որից հնարավոր չէր խուսափել։
11 Որովհետև ամբարշտությունը, որը
դատապարտված է իր իսկ վկայությամբ, շատ
վախկոտ է, և խղճով ճնշված լինելով, միշտ
կանխատեսում է դաժան բաներ:
12 Որովհետեւ վախը ոչ այլ ինչ է, քան մատնություն
այն օգնությանը, որն առաջարկում է
բանականությունը։
13 Եվ ներսից ակնկալիքը, լինելով ավելի քիչ, ավելի
շատ է հաշվում անտեղյակությունը, քան տանջանք
բերող պատճառը:
14 Բայց նրանք այդ գիշեր քնեցին նույն քունը, որն
իսկապես անտանելի էր, և որը նրանց վրա եկավ
անխուսափելի դժոխքի հատակից,
15 Մասամբ վրդովված էին հրեշավոր երևույթներից,
և մասամբ ուշաթափվել էին, նրանց սիրտը
թուլանում էր, որովհետև հանկարծակի վախը և
չփնտրվածը ընկավ նրանց վրա:
16 Ուստի ով որ այնտեղ վայր էր ընկնում, խստորեն
պահվում էր, փակվում էր բանտում՝ առանց երկաթե
ձողերի,
17 Որովհետև նա հողագործ էր, թե հովիվ, թե
դաշտում աշխատող, նրան բռնեցին և համբերեցին
այն անհրաժեշտությանը, որից հնարավոր չէր
խուսափել, քանի որ նրանք բոլորը կապված էին
խավարի մեկ շղթայով:
18 Լինի դա սուլիչ քամի, թե թռչունների մեղեդիային
աղմուկ՝ տարածվող ճյուղերի մեջ, թե հաճելի
անկում, որը կատաղի հոսում է ջրի մեջ,
19 Կամ ցած նետված քարերի սարսափելի ձայն,
կամ վազք, որը չէր երևում ցատկոտող գազաններից,
կամ վայրի գազանների մեծ մասի մռնչյուն ձայնը,
կամ սնամեջ սարերից եկող արձագանքը. այս
բաները ստիպեցին նրանց վախենալ:
20 Որովհետև ամբողջ աշխարհը փայլեց պարզ
լույսով, և ոչ ոք չկարողացավ խոչընդոտել իրենց
աշխատանքին.
21 Միայն նրանց վրա տարածվեց մի ծանր գիշեր,
այն խավարի պատկերը, որը պետք է ընդուներ

13. նրանց, սակայն նրանք իրենց համար ավելի դաժան
էին, քան խավարը:
ԳԼՈՒԽ 18
1 Այնուամենայնիվ, քո սուրբերը շատ մեծ լույս
ունեին, որոնց ձայնը նրանք լսում էին և չտեսնելով
նրանց կերպարանքը, քանի որ նրանք նույնպես չեն
տառապել նույն բաներից, նրանք երջանիկ
համարեցին նրանց:
2 Բայց դրա համար նրանք հիմա չվիրավորեցին
նրանց, որոնց հանդեպ նախկինում
անարդարության էին ենթարկվել, նրանք
շնորհակալություն հայտնեցին նրանց և
ներողություն խնդրեցին, որ թշնամիներ էին։
3 Դրա փոխարեն դու նրանց տվեցիր վառվող կրակի
սյուն, որ երկուսն էլ անհայտ ճանապարհորդության
ուղեցույց լինեն, և անվնաս արև՝ նրանց պատվով
հյուրասիրելու համար:
4 Որովհետև նրանք արժանի էին զրկվել լույսից և
բանտարկվել խավարի մեջ, ովքեր փակ էին պահել
քո որդիներին, որոնց միջոցով օրենքի անապական
լույսը պետք է տրվեր աշխարհին:
5 Եվ երբ նրանք որոշեցին սպանել սրբերի
մանուկներին, մեկ մանուկ դուրս գցված, և փրկվեց
նրանց հանդիմանելու համար, դու վերցրեցիր նրանց
երեխաների բազմությունը և բոլորովին կործանեցիր
նրանց հզոր ջրի մեջ:
6 Այդ գիշերվա մասին մեր հայրերը նախապես
հավաստագրված էին, որ վստահաբար իմանալով,
թե ինչ երդումներ են տվել իրենց վստահությունը,
նրանք կարող են հետո ուրախ լինել:
7 Այսպիսով, քո ժողովրդին ընդունվեց արդարների
փրկությունը և թշնամիների կործանումը։
8 Որովհետեւ ինչով պատժեցիր մեր
հակառակորդներին, դրանով փառավորեցիր մեզ,
ում կանչեցիր։
9 Որովհետև բարի մարդկանց արդար զավակները
ծածուկ զոհաբերություններ արեցին և միաձայն
սուրբ օրենք կազմեցին, որ սուրբերը լինեն նույն
բարի և չարի մասնակիցներ, այժմ հայրերը երգում
են գովասանքի երգերը:
10 Բայց այն կողմում թշնամիների վատ աղաղակ
հնչեց, և ողբալի ձայնը տարածվեց երեխաների
համար, որոնք ողբում էին։
11 Տերն ու ծառան պատժվեցին մեկ ձևով. և ինչպես
թագավորը, այնպես էլ տուժեց հասարակ մարդը:
12 Այսպիսով, նրանք բոլորը միասին ունեին անթիվ
մեռելներ՝ մեկ տեսակի մահով. ոչ էլ ողջերը
բավական էին նրանց թաղելու համար, որովհետև
նրանց ազնվագույն սերունդը մի պահ ոչնչացվեց:
13 քանի որ նրանք ոչ մի բանի չէին հավատա
կախարդությունների պատճառով. առաջնեկների
կործանումից հետո նրանք ընդունեցին այս
ժողովրդին որպես Աստծո որդիներ:
14 Քանի դեռ ամեն ինչ հանդարտ լռության մեջ էր, և
այդ գիշերը նրա արագ ընթացքի մեջ էր,
15 Քո Ամենազոր խոսքը երկնքից ցած ցատկեց քո
թագավորական գահից, ինչպես կատաղի
պատերազմող մարդ՝ կործանման երկրի մեջ,
16 Եւ քո անսուտ պատուիրանը սրած սուրի պէս
բերեց, եւ ոտքի կանգնելով ամէն բան մահով լցրեց. և
այն դիպավ երկնքին, բայց նա կանգնեց երկրի վրա:
17 Այնուհետև հանկարծ սարսափելի երազների
տեսիլքները խիստ անհանգստացրին նրանց, և
սարսափներ եկան նրանց վրա աննկատ։
18 Եվ մեկը այստեղ նետված, մյուսը այնտեղ՝
կիսամեռ, ցույց տվեց իր մահվան պատճառը։
19 Որովհետև երազները, որոնք անհանգստացնում
էին նրանց, կանխագուշակում էին դա, որպեսզի
չկորչեն և չիմանան, թե ինչու են տառապել։
20 Այո, մահվան համը դիպավ նաև արդարներին, և
անապատում բազմության կործանում եղավ, բայց
բարկությունը երկար չտևեց։
21 Որովհետև այն ժամանակ անարատ մարդը
շտապեց և կանգնեց նրանց պաշտպանելու. և
բերելով իր պատշաճ ծառայության վահանը,
նույնիսկ աղոթքը և խունկի քավությունը, ինքն իրեն
կանգնեցրեց բարկության դեմ, և այսպիսով վերջ
դրեց աղետին՝ հայտարարելով, որ նա քո ծառան է:
22 Ուստի նա հաղթեց կործանողին, ոչ թե մարմնի
ուժով և ոչ էլ զենքի ուժով, այլ խոսքով
հնազանդեցրեց նրան, ով պատժում էր՝ պնդելով
հայրերի հետ կնքված երդումներն ու ուխտերը։
23 Որովհետեւ երբ մեռելները կույտերով իջնում էին
իրար վրա, կանգնում էին, նա զսպեց բարկությունը
և բաժանեց ողջերի ճանապարհը։
24 Որովհետև երկար հանդերձի մեջ էր ամբողջ
աշխարհը, և քարերի չորս շարքերում փորագրված
էր հայրերի փառքը, և քո մեծությունը նրա գլխի
դիադեմի վրա։
25 Սրանց տեղ տվեց կործանիչը և վախեցավ
նրանցից, որովհետև բավական էր միայն
բարկությունը ճաշակել։
ԳԼՈՒԽ 19
1 Ինչ վերաբերում է ամբարիշտներին, բարկությունը
նրանց վրա առանց ողորմության հասավ մինչև վերջ.
2 Ինչպէ՞ս, երբ նրանց հեռանալու թոյլ տուին ու
շտապ ճանապարհեցին, ապաշխարեցին ու
հետապնդեցին նրանց։
3 Քանի դեռ նրանք սգում էին և ողբում
մահացածների գերեզմանների վրա, նրանք
ավելացրին մեկ այլ հիմար հնարք և հետապնդեցին
նրանց որպես փախածների, որոնց աղաչում էին, որ
հեռանան։
4 Քանզի այն ճակատագիրը, որին նրանք արժանի
էին, քաշեց նրանց մինչև այս վերջը և ստիպեց
նրանց մոռանալ այն, ինչ արդեն եղել էր, որպեսզի
նրանք կարողանան կատարել այն պատիժը, որը
ցանկանում էր իրենց տանջանքներին.
5 Եւ քո ժողովուրդը սքանչելի ճանապարհով անցնի,
բայց տարօրինակ մահ գտնի։
6 Որովհետև ամբողջ արարածն իր տեսակի մեջ
նորից ձևավորվեց՝ ծառայելով իրենց տրված
յուրօրինակ պատվիրաններին, որպեսզի քո
զավակները անվնաս պահվեն.
7 Ճամբարի վրա ստվերած ամպը. և այնտեղ, որտեղ
առաջ ջուր էր, երևաց ցամաքը. և Կարմիր ծովից

14. անարգել ճանապարհ. Եվ կատաղի առվակից կանաչ
դաշտ.
8 Այնտեղով գնաց ամբողջ ժողովուրդը, որը
պաշտպանված էր քո ձեռքով, տեսնելով քո
զարմանալի տարօրինակ հրաշքները։
9Որովհետև նրանք ձիերի պես գնացին և գառների
պես ցատկեցին՝ գովաբանելով քեզ, ով Տեր, որ
փրկեցիր նրանց։
10 Որովհետև նրանք դեռ հիշում էին այն, ինչ արվեց,
երբ նրանք պանդուխտ էին օտար երկրում, թե
ինչպես երկիրը անասունների փոխարեն ճանճեր
բերեց, և թե ինչպես գետը ձկների փոխարեն
գորտերի բազմություն բերեց:
11 Բայց հետո նրանք տեսան թռչունների նոր
սերունդ, երբ ախորժակով տարված՝ նրանք
խնդրեցին նուրբ միս։
12 Որովհետև ծովից լորեր եկան նրանց մոտ՝ իրենց
գոհունակության համար։
13 Եվ մեղավորների վրա պատիժներ եկան ոչ
առանց նախկին նշանների, որոտների ուժգնությամբ,
քանի որ նրանք արդարացիորեն տառապեցին իրենց
սեփական չարության համաձայն, այնքանով, որ
նրանք ավելի կոշտ և ատելի վարք էին դրսևորում
օտարների նկատմամբ:
14 Որովհետեւ սոդոմացիները չընդունեցին նրանց,
որոնց չէին ճանաչում, երբ եկան.
15 Եվ ոչ միայն այսքանը, այլև, թերևս, նրանց
նկատմամբ որոշակի հարգանք դրսևորվի,
որովհետև նրանք օգտագործեցին ոչ բարեկամական
օտարներին.
16 Բայց սրանք սաստիկ չարչարեցին նրանց, որոնց
ընդունել էին խնջույքներով, և արդեն նրանց հետ
նույն օրենքների մասնակից դարձան։
17 Դրա համար էլ սրանք կուրության մեջ էին,
ինչպես որ արդարի դռների մոտ էին.
18 Որովհետև տարրերն իրենց մեջ փոխվել են մի
տեսակ ներդաշնակությամբ, ինչպես սաղմոսարանի
նոտաները փոխում են մեղեդու անունը, բայց միշտ
հնչյուններ են. որը կարող է լավ ընկալվել արված
բաների աչքով:
19 Որովհետև երկրային բաները վերածվեցին ջրերի,
և այն բաները, որոնք առաջ լողում էին ջրի մեջ, այժմ
գետնի վրա էին:
20 Կրակը ուժ ուներ ջրի մեջ՝ մոռանալով իր
առաքինությունը, և ջուրը մոռացավ իր հանգցնող
բնությունը։
21 Մյուս կողմից, բոցերը չվնասեցին ապականված
կենդանիների մարմինը, թեև նրանք քայլում էին
այնտեղ. ոչ էլ հալեցրին երկնային մսի սառցե
տեսակը, որը բնության մեջ հարմար էր հալվելու:
22 Որովհետև ամեն ինչում, Տե՛ր, դու մեծարեցիր քո
ժողովրդին և փառավորեցիր նրան, ոչ էլ անտեսեցիր
նրանց, այլ օգնեցիր նրանց ամեն ժամանակ և տեղ։