Armenian - Judith.pdf
•
0 likes•3 views
The Book of Judith is a deuterocanonical book included in the Septuagint and the Catholic and Eastern Orthodox Christian Old Testament of the Bible but excluded from the Hebrew canon and assigned by Protestants to the apocrypha. Judith with the Head of Holofernes – painting by Lucas Cranach the Elder
Recommended
More Related Content
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc.
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc. (20)
Armenian - Judith.pdf
- 2. ԳԼՈՒԽ 1 1 Նաբուքոդոնոսորի թագաւորութեան տասներկուերորդ տարում, որ թագաւորում էր Նինուէ մեծ քաղաքում. Արփաքսադի օրերում, որը թագավորում էր մարերի վրա Էկբատանում, 2 Եվ Եկբատանում երեք կանգուն լայնությամբ և վեց կանգուն երկարությամբ քարերից փորված շուրջպարիսպներ շինեցին, և պարսպի բարձրությունը յոթանասուն կանգուն, իսկ լայնությունը՝ հիսուն կանգուն։ 3 Նրա աշտարակները դրեք նրա դարպասների վրա՝ հարյուր կանգուն բարձրությամբ, իսկ լայնությունը հիմքի վրա՝ վաթսուն կանգուն։ 4 Նա շինեց նրա դռները՝ յոթանասուն կանգուն բարձրության դռներ, որոնց լայնությունը քառասուն կանգուն էր՝ իր զորավոր զորքերի առաջ գնալու և իր հետիոտնների դասավորության համար։ 5 Նոյնիսկ այդ օրերին Նաբուքոդոնոսոր արքան պատերազմ արեց Արփաքսադ թագաւորի հետ մեծ դաշտում, որը Ռագաւի սահմանների դաշտն է։ 6 Եվ նրա մոտ եկան բոլոր նրանք, ովքեր բնակվում էին բլուրում, և բոլոր նրանք, ովքեր ապրում էին Եփրատի, Տիգրիսի և Հիդասպեսի և Ելիմեացիների թագավոր Արիոքի դաշտում, և Քելոդի որդիների շատ ազգեր հավաքվեցին։ ճակատամարտին։ 7 Այն ժամանակ Ասորեստանի Նաբուքոդոնոսոր թագավորը մարդ ուղարկեց բոլոր նրանց, ովքեր ապրում էին Պարսկաստանում, և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում էին դեպի արևմուտք, և նրանց, ովքեր բնակվում էին Կիլիկիայում և Դամասկոսում, և Լիբանոսում, և Անտիլիբանոսում, և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում էին ծովի ափին. 8Եւ Կարմեղոսից, Գաղաադից, վերին Գալիլեայից ու Էսդրելոմի մեծ դաշտից եղող ազգերից նրանց, 9 Եվ բոլոր նրանց, ովքեր կային Սամարիայում և նրա քաղաքներում, և Հորդանանից այն կողմ՝ մինչև Երուսաղեմ, և Բետանե, և Քելոս, և Կադես, և Եգիպտոսի գետը, և Տաֆնեսը, և Ռամսեսը և Գեսեմի ամբողջ երկիրը, 10 Մինչև Տանիսից և Մեմֆիսից այն կողմ և Եգիպտոսի բոլոր բնակիչներին հասնեք, մինչև հասնեք Եթովպիայի սահմանները։ 11 Բայց երկրի բոլոր բնակիչները չնկատեցին Ասորեստանի Նաբուքոդոնոսոր թագաւորի պատուիրանը, եւ նրա հետ չգնացին պատերազմի։ որովհետև նրանք չէին վախենում նրանից. 12 Ուստի Նաբուխոդոնոսորը շատ բարկացավ այս ամբողջ երկրի վրա և երդվեց իր գահով և թագավորությամբ, որ նա անպայման վրեժ կլուծի Կիլիկիայի, Դամասկոսի և Ասորիքի բոլոր ափերի վրա, և որ սրով կսպանի երկրի բոլոր բնակիչներին։ Մովաբի երկիրը, Ամմոնի որդիները, ամբողջ Հրեաստանը և բոլոր նրանք, որ Եգիպտոսում էին, մինչև որ հասնեք երկու ծովերի սահմաններին։ 13 Այնուհետև նա իր զորությամբ մարտիկ դուրս եկավ Արփաքսադ թագավորի դեմ տասնյոթերորդ տարում, և նա հաղթեց նրա ճակատամարտում. 14 Եվ եղավ նրա քաղաքների տերը և եկավ Էկբատան, վերցրեց աշտարակները, կողոպտեց նրա փողոցները և ամոթի վերածեց նրա գեղեցկությունը։ 15 Նա վերցրեց նաև Արփաքսադին Ռագաուի լեռներում, հարվածեց նրան իր նետերով և այն օրը բոլորովին կործանեց նրան։ 16 Այնուհետև նա վերադարձավ Նինվե, քանի որ նա և իր ամբողջ խումբը տարբեր ազգերից կազմված էին մարտիկների շատ մեծ բազմությամբ, և այնտեղ նա հանգիստ նստեց և խնջույք արեց ինքն ու իր զորքը հարյուր քսան օր։ ԳԼՈՒԽ 2 1 Եվ տասնութերորդ տարում, առաջին ամսվա քսաներկուերորդ օրը, ասորեստանցիների Նաբուքոդոնոսոր թագավորի տանը խոսակցություն եղավ, որ նա, ինչպես նա ասաց, վրեժ լուծի ամբողջ երկրի վրա։ 2 Ուստի նա կանչեց իր մոտ իր բոլոր պաշտոնյաներին և իր բոլոր ազնվականներին, և նրանց հետ հայտնեց իր գաղտնի խորհուրդը և ավարտեց ամբողջ երկրի չարչարանքը իր բերանից: 3 Այն ժամանակ նրանք որոշեցին ոչնչացնել ամեն մարմին, որը չէր հնազանդվում նրա բերանի պատվիրանին։ 4 Եվ երբ նա ավարտեց իր խորհուրդը, Ասորեստանի Նաբուքոդոնոսոր թագավորը կանչեց Հողոֆեռնեսին՝ իր կողքին գտնվող իր զորքի գլխավոր հրամանատարին, և ասաց նրան. 5 Այսպես է ասում մեծ թագավորը՝ ամբողջ երկրի տերը. «Ահա դու դուրս կգաս իմ երեսից և քեզ հետ կվերցնես իրենց ուժերին վստահող մարդկանց՝ հարյուր քսան հազար հետիոտններ։ և ձիերի թիվը՝ իրենց հեծյալներով՝ տասներկու հազար։ 6 Եվ դու կգնաս ամբողջ արևմտյան երկրի դեմ, որովհետև նրանք չհնազանդվեցին իմ պատվիրանին։ 7 Եվ դու կհայտարարես, որ նրանք ինձ համար հող ու ջուր են պատրաստում, քանզի ես իմ բարկությամբ դուրս կգամ նրանց դեմ և իմ բանակի ոտքերով կծածկեմ երկրի ամբողջ երեսը, և ես նրանց որպես ավար կտամ. դրանք: 8 Այնպես որ նրանց սպանվածները կլցնեն իրենց ձորերն ու առուները, և գետը կլցվի նրանց մեռելներով, մինչև որ այն վարարվի։ 9 Եվ ես նրանց գերիներին կտանեմ ամբողջ երկրի ծայրերը։ 10 Ուրեմն դու դուրս պիտի ելլես։ և նախօրոք ինձ համար վերցրու նրանց բոլոր սահմանները, և եթե նրանք քեզ հանձնեն, դու դրանք ինձ համար կպահես մինչև իրենց պատժի օրը։ 11 Իսկ ինչ վերաբերում է ապստամբներին, թող քո աչքը չխնայի նրանց. բայց զանոնք մորթեցրո՛ւ, ու ո՛ւր որ գնաս՝ կողոպտի՛ր։ 12 Որովհետեւ ինչպէս ես ապրում եմ, եւ իմ թագաւորութեան զօրութեամբ, ինչ որ խօսել եմ, այն էլ իմ ձեռքով կանեմ։ 13 Եվ դու զգույշ եղիր, որ չխախտես քո տիրոջ պատվիրաններից ոչ մեկը, այլ կատարիր դրանք ամբողջությամբ, ինչպես ես քեզ պատվիրել եմ, և մի հետաձգիր դրանք կատարել։ 14 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսը դուրս եկավ իր տիրոջ մոտից և կանչեց բոլոր կուսակալներին, զորավարներին և Ասուրի բանակի սպաներին։ 15 Եվ նա հավաքեց ընտրված մարդկանց մարտի համար, ինչպես որ իր տերը պատվիրել էր իրեն, հարյուր քսան հազար և տասներկու հազար ձիավոր նետաձիգների։ 16 Եվ նա նրանց տեղավորեց, ինչպես որ մեծ բանակ է պատվիրված պատերազմի համար։ 17 Ուղտեր ու էշեր առաւ անոնց կառքերու համար՝ շատ մեծ թիւով. եւ ոչխարներ, արջառներ ու այծեր՝ անթիւ՝ անոնց մատակարարման համար: 18 Զօրքի իւրաքանչիւր մարդու համար առատ մթերք, թագաւորի տնից շատ ոսկի ու արծաթ։ 19 Այնուհետև նա իր ամբողջ զորությամբ դուրս եկավ, որ նավագնացին Նաբուքոդոնոսոր թագավորի առջև, և
- 3. ծածկելու երկրի ամբողջ երեսը դեպի արևմուտք՝ իրենց կառքերով, ձիավորներով և նրանց ընտրյալ հետիոտններով։ 20 Շատ երկրներ եկան նրանց հետ՝ մորեխների և երկրի ավազի պես, քանի որ բազմությունը անթիվ էր։ 21Եւ Նինուէից երեք օրուայ ճանապարհով գնացին դէպի Բեկտիլէթի դաշտը, եւ բանակատեղի դրեցին Բեկտիլէթից լեռան մօտ, որը վերին Կիլիկիայի ձախ կողմում է։ 22 Այնուհետև նա վերցրեց իր ամբողջ զորքը, իր հետևակները, ձիավորներն ու կառքերը և այնտեղից գնաց լեռնաշխարհը։ 23 Եվ կործանեց Ֆուդին և Լուդին, և կողոպտեց Ռասեսի բոլոր որդիներին և Իսրայելի որդիներին, որոնք անապատում էին, Չելլիացիների երկրի հարավում։ 24 Այնուհետև նա անցավ Եփրատի վրայով, անցավ Միջագետքի միջով և ավերեց բոլոր բարձր քաղաքները, որոնք Արբոնայ գետի վրա էին, մինչև որ ծովը գաք։ 25 Եւ նա վերցրեց Կիլիկիայի սահմանները, սպանեց բոլոր իրեն դիմադրողներին, եւ հասաւ Յաբեթի սահմանները, որոնք դէպի հարաւ էին, Արաբիայի դէմ։ 26 Նա շրջապատեց նաև Մադիանի բոլոր որդիներին, այրեց նրանց վրանները և կողոպտեց նրանց ոչխարների տնակները։ 27 Այնուհետև նա իջավ Դամասկոսի դաշտը ցորենի հնձի ժամանակ, և այրեց նրանց բոլոր արտերը, կործանեց նրանց ոչխարներն ու նախիրները, նաև կողոպտեց նրանց քաղաքները, բոլորովին ավերեց նրանց երկրները և կոտորեց նրանց բոլոր երիտասարդներին։ սրի ծայրը. 28 Դրա համար նրա ահն ու սարսափը ընկավ ծովի ափերի բոլոր բնակիչների վրա, որոնք Սիդոնում և Տյուրոսում էին, և նրանց, ովքեր բնակվում էին Սուրում և Օկինայում, և բոլոր նրանք, ովքեր բնակվում էին Ջեմնաանում. իսկ Ազոտոսում ու Ասկալոնում բնակվողները շատ էին վախենում նրանից։ ԳԼՈՒԽ 3 1 Ուստի դեսպաններ ուղարկեցին նրա մոտ խաղաղության համար՝ ասելով. 2 Ահա մենք՝ մեծ թագավոր Նաբուքոդոնոսորի ծառաներս, պառկած ենք քո առջև. օգտագործիր մեզ այնպես, ինչպես լավ կլինի քո աչքում: 3 Ահա մեր տները, մեր բոլոր վայրերը, մեր բոլոր ցորենի արտերը, հոտերը, արջառները և մեր վրանների բոլոր կացարանները ընկած են քո երեսի առաջ. օգտագործիր դրանք այնպես, ինչպես ուզում ես: 4 Ահա, նույնիսկ մեր քաղաքներն ու դրանց բնակիչները քո ծառաներն են. արի ու վարվիր նրանց հետ այնպես, ինչպես քեզ լավ է թվում: 5 Ուստի մարդիկ եկան Հողոֆեռնես և ասացին նրան այսպես. 6 Այն ժամանակ նա իջավ դեպի ծովի ափը, նա և իր զորքը, և կայազորներ կանգնեցրեց բարձր քաղաքներում և նրանցից ընտրված մարդկանց հանեց օգնության համար։ 7 Ուստի նրանք և շրջակայքի ամբողջ երկիրը ընդունեցին նրանց ծաղկեպսակներով, պարերով և թմբուկներով։ 8 Բայց նա քանդեց նրանց սահմանները և կտրեց նրանց պուրակները, որովհետև նա հրամայել էր ոչնչացնել երկրի բոլոր աստվածներին, որ բոլոր ազգերը պետք է երկրպագեն միայն Նաբուքոդոնոսորին, և որ բոլոր լեզուներն ու ցեղերը նրան կանչեն որպես աստված։ 9 Նա նաև եկավ Էսդրայելոնի դեմ՝ Հրեաստանի մոտ, Հրեաստանի մեծ նեղուցի դիմաց։ 10 Նա բանակատեղի դրեց Գեբայի և Սկիտոպոլիսի միջև, և այնտեղ մնաց մի ամբողջ ամիս, որպեսզի հավաքի իր զորքի բոլոր կառքերը։ ԳԼՈՒԽ 4 1 Արդ, Հրեաստանում բնակվող Իսրայելի որդիները լսեցին այն ամենը, ինչ Հողոփեռնեսը՝ Նաբուգոդոնոսորի թագավոր Ասորեստանի գլխավոր զորավարն արել էր ազգերին, և ինչից հետո նա ավերեց նրանց բոլոր տաճարները և կործանեց դրանք։ 2 Դրա համար նրանք չափազանց վախեցան նրանից և խռովվեցին Երուսաղեմի և իրենց Տեր Աստծո տաճարի համար. 3 Որովհետև նրանք նոր էին վերադարձել գերությունից, և բոլոր Հրեաստանի ժողովուրդը վերջերս հավաքվել էր միասին, և սպասքը, զոհասեղանը և տունը սրբագործվեցին պղծությունից հետո։ 4 Ուստի ուղարկեցին Սամարիայի բոլոր սահմանները, գյուղերը, Բեթորոն, Բելմեն, Երիքով, Քոբա, Եսորա և Սաղեմի հովիտը։ 5 Եվ նախապես տիրեցին բարձր լեռների բոլոր գագաթներին, ամրացրին նրանց մեջ եղող գյուղերը, և պարեն պատրաստեցին պատերազմի համար, որովհետև նրանց արտերը վաղուց հնձված էին։ 6 Նաև Յովակիմ քահանայապետը, որ այդ օրերին Երուսաղեմում էր, գրեց Բեթուլիայում բնակվողներին և Բեթոմեսթամին, որը գտնվում է Էսդրայելոնի դիմաց՝ դեպի բաց դաշտը, Դոթայիմի մոտ։ 7 Պատվիրելով նրանց, որ պահպանեն լեռնային շրջանները, որովհետև նրանց մոտով մուտք կար դեպի Հրեաստան, և հեշտ էր կանգնեցնել նրանց, ովքեր բարձրանում էին, քանի որ անցումը ուղիղ էր, առավելագույնը երկու մարդու համար։ 8 Իսրայէլի որդիներն արեցին այնպէս, ինչպէս Յովակիմ քահանայապետը պատուիրել էր իրենց, Երուսաղէմում բնակուող բոլոր Իսրայէլի ժողովրդի ծերերի հետ։ 9 Այն ժամանակ Իսրայէլի բոլոր մարդիկ մեծ եռանդով աղաղակեցին առ Աստուած, եւ մեծ եռանդով խոնարհեցրին իրենց հոգիները. 10 Նրանք և նրանց կանայք, իրենց երեխաները, իրենց անասունները, բոլոր օտարականներն ու վարձկանները և նրանց ծառաները, որոնք փողով էին գնում, քուրձ հագցրին իրենց մեջքին։ 11 Այսպես բոլոր տղամարդիկ ու կանայք, փոքրիկ երեխաներն ու Երուսաղեմի բնակիչներն ընկան տաճարի առաջ, մոխիր գցեցին իրենց գլխին և իրենց քուրձը փռեցին Տիրոջ երեսի առաջ։ 12 Եվ բոլորը միաձայն աղաղակեցին Իսրայելի Աստծուն, որ նա իրենց երեխաներին ավարի չտա, նրանց կանանց՝ ավարի, և նրանց ժառանգության քաղաքները կործանման, սրբավայրը՝ պղծման ու նախատինքի, որ ազգերը ուրախանան։ 13 Եվ Աստված լսեց նրանց աղոթքները և նայեց նրանց չարչարանքներին, որովհետև ժողովուրդը շատ օրեր ծոմ պահեց ամբողջ Հրեաստանում և Երուսաղեմում Ամենակարող Տիրոջ սրբարանի առաջ։ 14 Եվ Հովակիմ քահանայապետը և բոլոր քահանաները, որոնք կանգնած էին Տիրոջ առջև, և նրանք, ովքեր ծառայում էին Տիրոջը, իրենց մեջքերը քուրձ կապեցին և ամեն օր ողջակեզներ մատուցեցին ժողովրդի երդումներով և ձրի նվերներով։ 15 Եվ մոխիր ունեին իրենց նժույգների վրա, և աղաղակեցին առ Տերն իրենց ամբողջ զորությամբ, որ նա ողորմությամբ նայեր Իսրայելի ամբողջ տան վրա։
- 4. ԳԼՈՒԽ 5 1 Այնուհետև ասվեց Հողոփեռնեսին՝ Ասուրի բանակի գլխավոր հրամանատարին, որ Իսրայելի որդիները պատրաստվել էին պատերազմի և փակել էին լեռնանցքները, ամրացրել էին բարձր բլուրների բոլոր գագաթները և ամրացրել էին. Խոչընդոտներ դրեց շամպայնի երկրներում. 2 Նա շատ բարկացավ և կանչեց Մովաբի բոլոր իշխաններին, Ամմոնի զորավարներին և ծովափնյա բոլոր կառավարիչներին, 3 Եվ նա ասաց նրանց. «Հիմա ասեք ինձ, ո՛վ Քանանի որդիներ, ով է այս ժողովուրդը, որ բնակվում է լեռնային շրջանում, և որո՞նք են այն քաղաքները, որոնցում նրանք բնակվում են, և ո՞րն է նրանց բանակի բազմությունը, և որտեղ է նրանց զորություն և զորություն, և ինչ թագավոր է նշանակված նրանց վրա, կամ նրանց բանակի հրամանատարը. 4 Եվ ինչո՞ւ են որոշել չգալ ինձ ընդառաջ՝ ավելի շատ, քան արևմուտքի բոլոր բնակիչները։ 5 Այն ժամանակ ասաց Աքիորը՝ Ամմոնի բոլոր որդիների հրամանատարը. «Թող իմ տերը հիմա քո ծառայի բերանից խոսք լսի, և ես քեզ կհայտարարեմ ճշմարտությունը այս ժողովրդի վերաբերյալ, որը բնակվում է քեզ մոտ և բնակվում է լեռնային երկրներում։ և քո ծառայի բերանից սուտ դուրս չի գա։ 6 Այս ժողովուրդը քաղդէացիների սերունդն է. 7 Եվ նրանք մինչ այժմ պանդուխտ էին մնում Միջագետքում, որովհետև չէին ուզում հետևել իրենց հայրերի աստվածներին, որոնք Քաղդեայի երկրում էին։ 8 Որովհետև նրանք թողեցին իրենց նախահայրերի ճանապարհը և երկրպագեցին երկնքի Աստծուն, Աստծուն, որին ճանաչում էին, և նրանց դուրս հանեցին իրենց աստվածների երեսից, և նրանք փախան Միջագետք և այնտեղ շատ օրեր պանդխտեցին։ 9 Այն ժամանակ նրանց Աստվածը հրամայեց նրանց հեռանալ իրենց պանդխտության վայրից և գնալ Քանանի երկիրը, որտեղ նրանք բնակվում էին և մեծանում էին ոսկով, արծաթով և շատ անասուններով։ 10 Բայց երբ սովը պատեց ամբողջ Քանանի երկիրը, նրանք իջան Եգիպտոս և պանդխտեցին այնտեղ, քանի դեռ սնվում էին, և այնտեղ մեծ բազմություն դարձան, այնպես որ չկարողացան հաշվել իրենց ազգը։ 11 Ուստի Եգիպտոսի թագավորը վեր կացավ նրանց դեմ, խաբեությամբ վարվեց նրանց հետ, աղյուսով աշխատեցրեց նրանց և նրանց ստրուկ դարձրեց։ 12 Այն ժամանակ նրանք աղաղակեցին առ իրենց Աստծուն, և նա անբուժելի պատուհասներով հարվածեց Եգիպտոսի ամբողջ երկիրը, և եգիպտացիները նրանցից վռնդեցին նրանց։ 13 Եվ Աստված չորացրեց Կարմիր ծովը նրանց առաջ, 14 Եվ նրանց բերեց Սինա լեռը և Կադես-Բարնը և դուրս շպրտեց բոլոր նրանց, ովքեր ապրում էին անապատում։ 15 Նրանք բնակուեցին ամորհացիների երկրում, եւ իրենց զօրութեամբ կործանեցին բոլոր Եսեբոնցիներին, եւ անցնելով Յորդանանի վրայով՝ տիրեցին ամբողջ լեռնաշխարհին։ 16 Նրանք իրենց առջև գցեցին քանանացիներին, փերեզացիներին, յեբուսացիներին, սյուքեմացիներին և բոլոր գերգեսացիներին, և նրանք շատ օրեր բնակվեցին այդ երկրում։ 17 Եվ մինչ նրանք չմեղանչեցին իրենց Աստծո առաջ, նրանք հաջողություն ունեցան, որովհետև անօրենությունն ատող Աստված նրանց հետ էր: 18 Բայց երբ նրանք հեռացան այն ճանապարհից, որը նա նշանակեց նրանց, նրանք կործանվեցին շատ կռիվների մեջ, շատ դաժան, և գերի տարվեցին մի երկիր, որը իրենցը չէր, և նրանց Աստծո տաճարը տապալվեց գետնին, և նրանց քաղաքները՝ թշնամիների կողմից գրավված. 19 Բայց հիմա նրանք վերադարձան իրենց Աստծու մոտ, և ելան այն վայրերից, որտեղ ցրված էին, և տիրեցին Երուսաղեմին, որտեղ իրենց սրբավայրն է, և նստած են լեռնային գոտում. քանզի այն ամայի էր։ 20 Արդ, հիմա, իմ տե՛ր և կառավարիչ, եթե այս ժողովրդի դեմ որևէ մոլորություն լինի, և նրանք մեղանչեն իրենց Աստծո դեմ, եկեք մտածենք, որ դա կլինի նրանց կործանումը, և եկեք բարձրանանք, և մենք կհաղթենք նրանց։ 21 Բայց եթե նրանց ազգի մեջ անօրենություն չկա, թող իմ տերը հիմա անցնի, որպեսզի նրանց Տերը պաշտպանի նրանց, և նրանց Աստվածը նրանց համար լինի, և մենք նախատինք դառնանք ամբողջ աշխարհի առաջ։ 22 Երբ Աքիորն ավարտեց այս խոսքերը, վրանի շուրջը կանգնած ամբողջ ժողովուրդը տրտնջաց, և Հողոփեռնեսի գլխավոր մարդիկ և բոլոր նրանք, ովքեր բնակվում էին ծովի ափին և Մովաբում, ասացին, որ նա սպանի նրան։ 23 Որովհետև, ասում են նրանք, մենք Իսրայելի որդիների երեսից չենք վախենա, որովհետև ահա այն ժողովուրդն է, որը ուժ և զորություն չունի ուժեղ պատերազմի համար. 24 Արդ, հիմա, տեր Հողոփեռնես, մենք կբարձրանանք, և նրանք կդառնան ավար, որը կուլ տա քո ամբողջ բանակը։ ԳԼՈՒԽ 6 1 Երբ ատեանին շուրջ եղող մարդոց խռովքը վերջացաւ, Հողոփեռնէս Ասուրի զօրքի պետը ըսաւ Աքիորին ու բոլոր մովաբացիներուն, ուրիշ ազգերու ամբողջ խումբին առջեւ. 2 Իսկ դու ո՞վ ես, Աքիոր, և Եփրեմի վարձկանները, որ այսօր մարգարեացար մեր դեմ և ասացիր, որ մենք չպետք է պատերազմենք Իսրայելի ժողովրդի հետ, որովհետև նրանց Աստվածը կպաշտպանի նրանց։ և ո՞վ է Աստված, եթե ոչ Նաբուխոդոնոսորը: 3 Նա կուղարկի իր զորությունը և կկործանի նրանց երկրի երեսից, և նրանց Աստվածը չի ազատի նրանց. քանզի նրանք չեն կարողանում պահել մեր ձիերի զորությունը: 4 Որովհետև նրանց հետ մենք կքայլենք նրանց ոտքերի տակ, և նրանց լեռները կհարբեն իրենց արյունով, և նրանց դաշտերը կլցվեն իրենց դիակներով, և նրանց ոտքերը չեն կարող կանգնել մեր առջև, քանի որ նրանք բոլորովին կկործանվեն, Նաբուքոդոնոսոր արքան՝ ամբողջ երկրի տերը, ասում է. «Իմ խոսքերից ոչ մեկը իզուր չի լինի»։ 5 Եվ դու, Աքիոր, Ամմոնի վարձկան, որն այս խոսքերն ասացիր քո անօրինության օրը, այս օրվանից այլևս չես տեսնի իմ երեսը, մինչև որ ես վրեժ լուծեմ Եգիպտոսից դուրս եկած այս ազգից։ 6 Եվ այն ժամանակ իմ բանակի սուրը և ինձ ծառայողների բազմությունը կանցնեն քո կողքերով, և դու կընկնես նրանց սպանվածների մեջ, երբ ես վերադառնամ: 7 Ուստի հիմա իմ ծառաները քեզ հետ կբերեն լեռնային երկիրը և կկանգնեցնեն քեզ անցումների քաղաքներից մեկում. 8 Եվ դու չես կորչի, մինչև չկործանվես նրանց հետ։ 9 Եվ եթե դու քո մտքում համոզես քեզ, որ դրանք կվերցվեն, թող քո երեսը չընկնի. ես դա ասացի, և իմ խոսքերից ոչ մեկը իզուր չի լինի։ 10 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսը հրամայեց իր վրանում սպասող ծառաներին, որ Աքիորը վերցնեն և բերեն Բեթուլիա և հանձնեն Իսրայելի որդիների ձեռքը։
- 5. 11 Ուստի նրա ծառաները նրան բռնեցին և բանակատեղից դուրս բերեցին դաշտը, և նրանք դաշտի միջից գնացին լեռնային երկիրը և եկան Բեթուլիայի տակ գտնվող շատրվանների մոտ։ 12 Երբ քաղաքի մարդիկ տեսան նրանց, վերցրին իրենց զենքերը և դուրս եկան քաղաքից մինչև բլրի գագաթը։ 13 Այնուամենայնիվ, գաղտնի մտնելով բլրի տակ, նրանք կապեցին Աքիորին և ցած գցեցին նրան և թողեցին նրան բլրի ստորոտում և վերադարձան իրենց տիրոջ մոտ։ 14 Բայց իսրայէլացիները իջան իրենց քաղաքից, եկան նրա մօտ, արձակեցին նրան, տարան Բեթուլիա ու ներկայացրին քաղաքի կառավարիչներին։ 15 Որոնք այն օրերը Շմաւոնի ցեղէն Միքայի որդի Օզիասն էին, Գոթոնիէլի որդի Քաբրիսը եւ Մելքիէլի որդի Քարմիսը։ 16 Նրանք հավաքեցին քաղաքի բոլոր ծերերը և նրանց ամբողջ երիտասարդությունը և նրանց կանայք հավաքվեցին ժողովի մոտ, և նրանք Աքիորին կանգնեցրին իրենց ամբողջ ժողովրդի մեջ։ Այնուհետ Օզիասը նրան հարցրեց, թե ինչ է արվել: 17 Եվ նա պատասխանեց և հայտնեց նրանց Հողոփեռնեսի խորհրդի խոսքերը և այն բոլոր խոսքերը, որ նա ասել էր Ասուրի իշխանների մեջ, և այն ամենը, ինչ Հողոփեռնեսը հպարտորեն ասել էր Իսրայելի տան դեմ։ 18 Այն ժամանակ ժողովուրդն ընկավ ու երկրպագեց Աստծուն և աղաղակեց առ Աստված։ ասելով, 19 Ով երկնքի Տեր Աստված, տե՛ս նրանց հպարտությունը և խղճացիր մեր ազգի ցածր վիճակին և նայի՛ր նրանց երեսին, ովքեր այսօր սրբագործված են քեզ համար: 20 Այն ժամանակ նրանք մխիթարեցին Աքիորին և շատ գովաբանեցին նրան։ 21 Օզիասը նրան ժողովից հանեց իր տունը և խնջույք արեց երեցների համար. Այդ ամբողջ գիշեր նրանք օգնության կանչեցին Իսրայելի Աստծուն։ ԳԼՈՒԽ 7 1 Հետևյալ օրը Հողոփեռնեսը հրամայեց իր ամբողջ զորքին և իր ամբողջ ժողովրդին, որ եկել էր իր մասնակցությունը բերելու, որ նրանք իրենց ճամբարը տեղափոխեն Բեթուլիայի դեմ, որպեսզի նախօրոք բարձրանան բլրի գագաթները և պատերազմեն Իսրայելի որդիների դեմ։ . 2 Այնուհետև նրանց զորավոր մարդիկ այդ օրը տեղափոխեցին իրենց ճամբարները, և ռազմիկների բանակը կազմեց հարյուր յոթանասուն հազար հետևակ և տասներկու հազար ձիավոր, բացի ուղեբեռից, և նրանց մեջ ոտքով գտնվող այլ մարդիկ, շատ մեծ բազմություն։ . 3 Նրանք բանակատեղի դրեցին Բեթուլիայի մոտ գտնվող ձորում, աղբյուրի մոտ, և տարածվեցին Դոթայիմի վրայով մինչև Բելմայմ, և երկարությամբ Բեթուլիայից մինչև Կինամոն, որը գտնվում է Էսդրայելոնի դիմաց։ 4 Իսրայելի որդիները, երբ տեսան նրանց բազմությունը, սաստիկ վրդովվեցին և ամեն մեկն ասաց իր մերձավորին. քանզի ոչ բարձր լեռները, ոչ ձորերը, ոչ բլուրները չեն կարողանում դիմանալ իրենց ծանրությանը։ 5 Այն ժամանակ ամեն մարդ վերցրեց իր մարտական զենքերը, և երբ կրակ վառեցին իրենց աշտարակների վրա, մնացին և հսկեցին այդ ամբողջ գիշերը։ 6 Բայց երկրորդ օրը Հողոփեռնեսը դուրս բերեց իր բոլոր հեծյալներին Բեթուլիայում գտնվող Իսրայելի որդիների աչքի առաջ. 7 Եվ դիտեց քաղաքը բարձրացող անցումները, և եկավ նրանց ջրերի աղբյուրների մոտ, և վերցրեց դրանք, և նրանց վրա մարտիկների կայազորներ դրեց, և ինքն էլ գնաց դեպի իր ժողովուրդը։ 8 Այն ժամանակ նրա մոտ եկան Եսավի որդիների բոլոր իշխանները, Մովաբի ժողովրդի բոլոր կառավարիչները և ծովեզերքի հրամանատարները և ասացին. 9 Թող մեր տերը հիմա մի խոսք լսի, որ քո բանակում կործանում չլինի։ 10 Որովհետև Իսրայելի որդիների այս ժողովուրդը չի ապավինում իր նիզակներին, այլ այն լեռների բարձրությանը, որտեղ նրանք բնակվում են, որովհետև հեշտ չէ բարձրանալ իրենց լեռների գագաթները։ 11 Արդ, հիմա, տե՛ր իմ, մի՛ կռվիր նրանց դեմ մարտական կազմով, և քո ժողովրդից ոչ մի մարդ չի կորչի։ 12 Մնա քո ճամբարում, պահիր քո բանակի բոլոր մարդկանց, և քո ծառաները թող իրենց ձեռքն ընկնեն ջրի աղբյուրը, որը դուրս է գալիս լեռան ստորոտից։ 13 Որովհետեւ Բեթուլիայի բոլոր բնակիչները այնտեղից ունեն իրենց ջուրը. ծարավը կսպանի նրանց, և նրանք կհրաժարվեն իրենց քաղաքից, և մենք և մեր ժողովուրդը կբարձրանանք մոտակա լեռների գագաթները և կճամբարենք նրանց վրա, որպեսզի տեսնեն, որ ոչ ոք քաղաքից դուրս չգա։ 14 Այսպիսով, նրանք և նրանց կանայք և նրանց երեխաները կրակով կկործանվեն, և նախքան նրանց վրա սուրը գա, նրանք կկործանվեն այն փողոցներում, որտեղ նրանք բնակվում են։ 15 Այսպես դու նրանց չար վարձատրություն կհատուցես. որովհետև նրանք ապստամբեցին և խաղաղությամբ չհանդիպեցին քո անձին: 16 Եվ այս խոսքերը հաճելի եղան Հողոփեռնեսին և նրա բոլոր ծառաներին, և նա հանձնարարեց անել այնպես, ինչպես նրանք ասացին: 17 Եվ Ամմոնի որդիների ճամբարը գնաց և նրանց հետ հինգ հազար ասորեստանցիներ, և նրանք բանակատեղի դրեցին ձորում և վերցրեցին Իսրայելի որդիների ջրերն ու աղբյուրները։ 18 Այն ժամանակ Եսավի որդիները Ամմոնի որդիների հետ բարձրացան և բանակ դրեցին Դոթայիմի դիմաց գտնվող բլրի վրա, և նրանցից մի քանիսին ուղարկեցին դեպի հարավ և դեպի արևելք՝ Եկրեբելի դեմ, որը գտնվում է Քուսիի մոտ, այսինքն. Մոճմուր գետի վրա; Ասորեստանցիների մնացած բանակը բանակատեղի դրեց դաշտում և ծածկեց ամբողջ երկրի երեսը։ և նրանց վրաններն ու կառքերը խփված էին շատ մեծ բազմության համար: 19 Այն ժամանակ Իսրայէլի որդիները աղաղակեցին առ Տէր՝ իրենց Աստուծոյն, որովհետև նրանց սիրտը տկարացել էր, որովհետև նրանց բոլոր թշնամիները շրջապատել էին նրանց, և նրանց միջից փրկվելու ելք չկար։ 20 Ասուրի ամբողջ զորքը նրանց շուրջը մնաց՝ հետևակները, կառքերը և ձիավորները երեսուն չորս օր, այնպես որ նրանց բոլոր ջրային անոթները խափանվեցին Բեթուլիայի բոլոր բնակիչներին։ 21 Եվ ջրամբարները դատարկվեցին, և նրանք մեկ օր ջուր չունեին խմելու։ քանզի չափով խմել էին նրանց: 22 Դրա համար նրանց մանկահասակ երեխաները սրտանց էին, և նրանց կանայք ու երիտասարդները ծարավից ուշաթափվեցին և ընկան քաղաքի փողոցներում և դարպասների անցումների մոտ, և նրանց մեջ այլևս ուժ չկար։ 23 Այն ժամանակ ամբողջ ժողովուրդը հավաքվեց Օզիասի և քաղաքի իշխանի մոտ՝ երիտասարդներ, կանայք և երեխաներ, և բարձր ձայնով աղաղակեցին և բոլոր երեցների առաջ ասացին.
- 6. 24 Աստված դատավոր լինի մեր և ձեր միջև, որովհետև դուք մեզ մեծ վնաս պատճառեցիք, որովհետև Ասուրի որդիներից խաղաղություն չպահանջեցիք։ 25 Որովհետեւ հիմա մենք օգնական չունենք, բայց Աստուած մեզ նրանց ձեռքը վաճառեց, որպէսզի ծարաւով ու մեծ կորստով տապալուենք նրանց առաջ։ 26 Արդ, հիմա կանչիր նրանց քեզ մոտ և ամբողջ քաղաքը որպես ավար հանձնիր Հողոֆեռնեսի ժողովրդին և նրա ամբողջ բանակին։ 27 Որովհետև ավելի լավ է մեզ համար ավար դառնանք նրանց համար, քան մեռնենք ծարավից, որովհետև մենք նրա ծառաները կլինենք, որպեսզի մեր հոգիները ապրեն և չտեսնեն մեր մանուկների մահը մեր աչքի առաջ, ոչ էլ մեր կանանց և ոչ էլ. մեր երեխաները մեռնեն. 28 Մենք քո դեմ վկայություն ենք վերցնում երկինքն ու երկիրը, և մեր Աստվածն ու մեր հայրերի Տերը, որը պատժում է մեզ մեր մեղքերի և մեր հայրերի մեղքերի համաձայն, և նա չի անում այնպես, ինչպես այսօր ասացինք։ 29 Այն ժամանակ ժողովի մէջ միաձայն մեծ լաց եղաւ. և նրանք բարձր ձայնով աղաղակեցին առ Տեր Աստված։ 30 Այն ժամանակ Օզիասը նրանց ասաց. քանզի նա մեզ բոլորովին չի լքի։ 31 Եվ եթե այս օրերն անցնեն, և մեզ օգնություն չգա, ես կանեմ քո խոսքի համաձայն: 32 Եւ նա ցրեց ժողովրդին՝ իւրաքանչիւրն իր տնօրինութեամբ. Նրանք գնացին իրենց քաղաքի պարիսպներն ու աշտարակները և ուղարկեցին կանանց ու երեխաներին իրենց տները։ ԳԼՈՒԽ 8 1 Այդ ժամանակ Յուդիթը լսեց այդ մասին, որը Մերարիի դուստրն էր, Օքսի որդի Հովսեփի, որդի Օզելի որդի, Էլկիայի որդի Անանիայի, Ռաֆայիմի որդի Գեդեոնի որդի. , Իսրայէլի որդի Սալասադալի որդի Սամայէլի որդի Նաթանայէլի որդի Եղիաբի որդի Եղիուի որդի Ակիթոնի որդին։ 2 Մանասէսը նրա ամուսինն էր՝ իր ցեղից ու ազգատոհմից, որը մեռաւ գարու հնձի ժամանակ։ 3 Որովհետև երբ նա կանգնած էր դաշտում խուրձ կապողներին հսկելու համար, նրա գլխին շոգը իջավ, և նա ընկավ իր անկողնու վրա և մահացավ Բեթուլիա քաղաքում։ . 4 Յուդիթը երեք տարի չորս ամիս այրի մնաց իր տանը։ 5 Նա նրա համար վրան շինեց իր տան գլխին, քուրձ հագավ իր մեջքին և պահեց իր այրու հագուստը։ 6 Նա ծոմ պահեց իր այրիության բոլոր օրերը, բացի շաբաթ օրերից, շաբաթներից, նորալուսնի նախօրեին, նորալուսիններից, Իսրայելի տան տոներից ու հանդիսավոր օրերից։ 7 Նա նաև գեղեցիկ դեմքով էր, և շատ գեղեցիկ էր տեսնելու համար։ Նրա ամուսինը՝ Մանասեսը, թողել էր նրա ոսկին, արծաթը, ծառաներին ու աղախիններին, անասուններին ու հողերին։ և նա մնաց նրանց վրա: 8 Եվ ոչ ոք չկար, որ նրան վատ խոսք ասեր. քանի որ նա շատ էր վախենում Աստծուց: 9 Երբ նա լսեց ժողովրդի չար խոսքերը կուսակալի դեմ, որ նրանք ուշաթափվել են ջրի պակասից. որովհետև Յուդիթը լսել էր բոլոր այն խոսքերը, որ Օզիասն ասել էր նրանց, և որ երդվել էր հինգ օր հետո քաղաքը հանձնել ասորեստանցիներին։ 10 Այնուհետև նա ուղարկեց իր սպասավորուհուն, որն ուներ իր ունեցած ամեն ինչի իշխանությունը, որպեսզի կոչի Օզիասին, Չաբրիսին և Շարմիսին՝ քաղաքի հին մարդկանց։ 11 Եվ նրանք եկան նրա մոտ, և նա ասաց նրանց. Աստծո և ձեր միջև և խոստացել ենք քաղաքը հանձնել մեր թշնամիներին, եթե այս օրերի ընթացքում Տերը չդիմի ձեզ օգնելու: 12 Եվ հիմա ո՞վ եք դուք, որ այսօր փորձեցիք Աստծուն և Աստծո փոխարեն կանգնած եք մարդկանց զավակների մեջ: 13 Եվ հիմա փորձեք Ամենակարող Տիրոջը, բայց դուք երբեք ոչինչ չեք իմանա: 14 Որովհետև դուք չեք կարող գտնել մարդու սրտի խորությունը, ոչ էլ կարող եք ընկալել այն, ինչ նա մտածում է. ապա ինչպե՞ս կարող եք փնտրել Աստծուն, որ ստեղծել է այս ամենը, և իմանալ նրա միտքը կամ հասկանալ նրա նպատակը: Ոչ, եղբայրնե՛րս, մի՛ բարկացրեք մեր Տեր Աստծուն։ 15 Որովհետև եթե նա չօգնի մեզ այս հինգ օրվա ընթացքում, նա իշխանություն ունի պաշտպանելու մեզ, երբ կամենա, նույնիսկ ամեն օր, կամ ոչնչացնելու մեզ մեր թշնամիների առաջ: 16 Մեր Տէր Աստուծոյ խորհուրդները մի՛ կապէք, որովհետեւ Աստուած մարդու պէս չէ, որպէսզի վտանգուի. ոչ էլ մարդու որդի է, որ տատանվի։ 17 Ուստի սպասենք նրա փրկությանը և կանչենք նրան, որ օգնի մեզ, և նա կլսի մեր ձայնը, եթե իրեն հաճելի լինի։ 18 Որովհետև մեր դարաշրջանում ոչ ոք չի առաջացել, և այս օրերին չկա ոչ ցեղ, ոչ ընտանիք, ոչ ժողովուրդ, ոչ էլ քաղաք մեր մեջ, որոնք երկրպագում են ձեռքով ստեղծված աստվածներին, ինչպես եղել է նախկինում: 19 Դրա համար մեր հայրերը սրի և ավարի մատնվեցին և մեծ անկում ապրեցին մեր թշնամիների առաջ։ 20 Բայց մենք ուրիշ ոչ մի աստված չենք ճանաչում, ուստի վստահ ենք, որ նա չի արհամարհի մեզ և մեր ազգից որևէ մեկին։ 21 Որովհետև եթե մենք այդպես ընդունվենք, ամբողջ Հրեաստանը ավերված կլինի, և մեր սրբարանը կփչանա. և նա կպահանջի դրա պղծումը մեր բերանից: 22 Եվ մեր եղբայրների կոտորածը և երկրի գերությունը և մեր ժառանգության ամայացումը նա կդարձնի մեր գլխին հեթանոսների մեջ, որտեղ էլ որ լինենք ստրկության մեջ. և մենք անարգանք և նախատինք կլինենք բոլոր նրանց, ովքեր տիրապետում են մեզ: 23 Որովհետեւ մեր ստրուկը բարեհաճ չի լինի, այլ մեր Տեր Աստվածը դա անարգանքի կդարձնի։ 24 Ուրեմն, ո՛վ եղբայրներ, եկեք օրինակ ցույց տանք մեր եղբայրներին, որովհետև նրանց սրտերը կախված են մեզանից, և սրբարանը, տունը և զոհասեղանը հանգչում են մեզ վրա։ 25 Դեռևս շնորհակալություն հայտնենք մեր Տեր Աստծուն, որը փորձեց մեզ, ինչպես որ արեց մեր հայրերին։ 26 Հիշիր, թե ինչ արեց նա Աբրահամի հետ, և ինչպես փորձեց Իսահակին, և ինչ եղավ Հակոբի հետ Ասորիքի Միջագետքում, երբ նա պահեց իր մոր եղբոր Լաբանի ոչխարները։ 27 Որովհետև նա մեզ չփորձեց կրակի մեջ, ինչպես որ արեց նրանց՝ նրանց սրտերը քննելու համար, և վրեժխնդիր չեղավ մեզնից. 28 Այն ժամանակ Օզիասը նրան ասաց. 29 Որովհետև սա առաջին օրը չէ, երբ քո իմաստությունը հայտնվի. բայց քո օրերի սկզբից ամբողջ ժողովուրդը գիտի քո հասկացողությունը, քանի որ քո սրտի տրամադրվածությունը բարի է։
- 7. 30 Բայց ժողովուրդը շատ ծարավ էր, և ստիպեցին մեզ անել իրենց հետ այնպես, ինչպես մենք ասել ենք, և երդում տանք մեզ վրա, որը մենք չենք դրժի։ 31 Ուստի հիմա աղոթիր մեզ համար, որովհետև դու աստվածապաշտ կին ես, և Տերը մեզ անձրև կուղարկի մեր ջրամբարները լցնելու համար, և մենք այլևս չենք թուլանա։ 32 Այն ժամանակ Յուդիթն ասաց նրանց. 33 Այս գիշեր դուք կկանգնեք դարպասի մոտ, և ես դուրս կգամ իմ սպասուհու հետ, և այն օրերի ընթացքում, երբ դուք խոստացել եք քաղաքը հանձնել մեր թշնամիներին, Տերն իմ ձեռքով կայցելի Իսրայել։ 34 Բայց դուք մի հարցրեք իմ արարքի մասին, որովհետև ես դա ձեզ չեմ հայտարարի, մինչև որ չավարտվեն այն, ինչ անում եմ։ 35 Այն ժամանակ Օզիասն ու իշխանները նրան ասացին. 36 Նրանք վերադարձան վրանից և գնացին իրենց պալատները։ ԳԼՈՒԽ 9 1 Յուդիթն ընկավ իր երեսի վրա, մոխիր դրեց նրա գլխին և բացեց քուրձը, որով հագել էին. և այն ժամանակ, երբ Երուսաղեմում խունկ էր մատուցվում Տիրոջ տանը, Յուդիթը բարձր ձայնով աղաղակեց և ասաց. 2 Ո՛վ իմ հայր Սիմեոնի Տեր Աստված, որին դու սուր տվեցիր օտարներից վրեժ լուծելու համար, որոնք արձակեցին աղախնի գոտին, որ պղծեն նրան, և հայտնաբերեցին ազդրը՝ ամաչելու համար, և նրա կուսությունը պղծեցին նրա նախատինքի համար. Որովհետև դու ասացիր. «Այդպես չի լինի. և այնուամենայնիվ նրանք այդպես արեցին. 3 Ուստի դու տվեցիր նրանց կառավարիչներին սպանելու, այնպես որ նրանք իրենց անկողինը ներկեցին արյան մեջ՝ խաբված լինելով և ծեծեցին ծառաներին իրենց տերերի հետ, իսկ տերերին՝ իրենց գահերի վրա. 4 Եվ նրանց կանանց ավարի մատնեցիր, նրանց աղջիկներին՝ գերի, և նրանց ամբողջ ավարը՝ քո սիրելի երեխաներին բաժանելու. որոնք քո նախանձախնդրությամբ էին շարժվում և գարշում իրենց արյան պղծությունից և օգնության կանչում քեզ. 5 Որովհետև դու ոչ միայն այն բաներն ես արել, այլև այն բաները, որոնք առաջ են ընկել, և որոնք եղան հետո. դու մտածեցիր այն բաների մասին, որոնք հիմա են և որոնք պիտի գան: 6 Այո, այն, ինչ որոշեցիր, պատրաստ էր, և ասացիր. 7 Որովհետև, ահա, ասորեստանցիները շատացել են իրենց զորությամբ. նրանք բարձրանում են ձիով և մարդով. նրանք պարծենում են իրենց հետիոտների զորությամբ. նրանք ապավինում են վահանին, նիզակին, աղեղին ու պարսատիկին. և մի՛ իմացիր, որ դու ես Տերը, ով կոտրում է պատերազմները. Տեր է քո անունը։ 8 Քո զորությամբ գցիր նրանց զորությունը և քո բարկության մեջ կործանիր նրանց զորությունը, որովհետև նրանք մտադիր են պղծել քո սրբարանը և պղծել խորանը, որտեղ հանգչում է քո փառավոր անունը, և սրով գցել քո զոհասեղանի եղջյուրը։ 9 Նայի՛ր նրանց ամբարտավանությանը, և քո բարկությունը ուղարկի՛ր նրանց գլխին։ 10 Իմ շուրթերի խաբեությամբ հարիր ծառային՝ իշխանի հետ, և իշխանին՝ ծառայի հետ. 11 Որովհետև քո զորությունը շատության մեջ չէ, ոչ էլ քո զորությունը ուժեղ մարդկանց մեջ է, որովհետև դու տառապյալների Աստվածն ես, ճնշվածների օգնականը, տկարների պաշտպանը, անմխիթարների պաշտպանը, հույս չունեցողների փրկիչը: . 12 Աղաչում եմ քեզ, աղաչում եմ քեզ, ով իմ հոր Աստված և Իսրայելի ժառանգության Աստված, Տե՛ր երկնքի և երկրի, Արարիչ ջրերի Արարիչ, բոլոր արարածների թագավոր, լսի՛ր իմ աղոթքը. 13 Եվ իմ խոսքը և խաբեությունը դարձրու նրանց վերքը և հարվածը, որոնք դաժան բաներ են նախատեսել քո ուխտի և քո սուրբ տան, Սիոնի գագաթի և քո երեխաների ունեցվածքի տան դեմ։ 14 Եվ ստիպիր բոլոր ազգերին և ցեղերին ընդունել, որ դու ես բոլոր զորության և զորության Աստվածը, և որ չկա մեկ ուրիշը, ով պաշտպանում է Իսրայելի ժողովրդին, բացի քեզնից: ԳԼՈՒԽ 10 1 Դրանից հետո նա դադարել էր աղաղակել Իսրայելի Աստծուն և վերջ դրեց այս բոլոր խոսքերին։ 2 Նա վեր կացավ այնտեղ, որտեղ ընկել էր, կանչեց իր աղախնին և իջավ այն տունը, որտեղ նա բնակվում էր շաբաթ օրերին և իր տոնի օրերին, 3 Եվ հանեց քուրձը, որը հագել էր, և հանեց իր այրիության զգեստները, և ամբողջ մարմինը լվաց ջրով, և իրեն օծեց թանկարժեք քսուքով, և հյուսեց նրա գլխի մազերը և հագավ անվադող։ այն և հագավ իր ուրախության հանդերձները, որոնցով նա հագնված էր իր ամուսնու՝ Մանասեսի կյանքի ընթացքում: 4 Եվ նա իր ոտքերի վրա վերցրեց սանդալներ և դրեց իր ապարանջանները, շղթաները, մատանիները, ականջօղերը և իր բոլոր զարդերը, և խիզախորեն զարդարվեց, որպեսզի գրավի բոլոր մարդկանց աչքերը, ովքեր պետք է տեսնեն նրան: 5 Այնուհետև նա իր աղախնին տվեց մի սրվակ գինի և մի յուղ յուղ և լցրեց մի տոպրակ չորացրած ցորենով, թզի կտորներով և լավ հացով։ այս բոլոր բաները միասին ծալեց ու դրեց իր վրայ։ 6 Այսպես նրանք դուրս եկան Բեթուլիա քաղաքի դարպասը և այնտեղ կանգնած գտան Օզիասին և քաղաքի հին մարդկանց՝ Քաբրիսին և Չարմիսին։ 7 Եվ երբ նրանք տեսան նրան, որ նրա դեմքը փոխվել էր, և նրա հագուստը փոխվել էր, նրանք շատ զարմացան նրա գեղեցկության վրա և ասացին նրան. 8 Աստված՝ մեր հայրերի Աստվածը, բարեհաճություն տա քեզ և կատարիր քո գործերը՝ ի փառս Իսրայելի որդիների և ի բարձրացում Երուսաղեմի։ Հետո նրանք երկրպագեցին Աստծուն: 9 Եվ նա ասաց նրանց. Ուստի հրամայեցին երիտասարդներին բացել նրա առաջ, ինչպես որ նա ասել էր։ 10 Երբ նրանք արեցին, Յուդիթը դուրս ելավ, նա և իր աղախինը նրա հետ։ և քաղաքի մարդիկ նայեցին նրան, մինչև որ նա իջավ սարից, մինչև որ անցավ ձորը և այլևս չէր կարող տեսնել նրան։ 11 Այսպես նրանք ուղիղ դուրս եկան հովիտում, և ասորեստանցիների առաջին պահակը հանդիպեց նրան, 12 Եւ բռնեց նրան ու հարցրեց նրան. իսկ դու որտեղի՞ց ես գալիս: իսկ դու ո՞ւր ես գնում Նա ասաց. «Ես եբրայեցիների կին եմ, և փախել եմ նրանցից. 13 Եվ ես գալիս եմ ձեր բանակի գլխավոր հրամանատար Հողոֆեռնեսի առաջ՝ ճշմարտության խոսքեր ասելու. և ես ցույց կտամ նրան մի ճանապարհ, որով նա կգնա և կհաղթի ամբողջ լեռնաշխարհը՝ առանց կորցնելու իր մարդկանցից որևէ մեկի մարմինն ու կյանքը։
- 8. 14 Երբ մարդիկ լսեցին նրա խոսքերը և տեսան նրա դեմքը, շատ զարմացան նրա գեղեցկության վրա և ասացին նրան. 15 Դու փրկեցիր քո կյանքը, քանի որ շտապեցիր իջնել մեր տիրոջ մոտ։ Արդ, արի նրա վրանը, և մեզանից ոմանք կուղեկցեն քեզ, մինչև որ քեզ մատնեն նրա ձեռքը։ 16 Եվ երբ կանգնես նրա առաջ, մի՛ վախեցիր քո սրտում, այլ ցույց տուր նրան քո խոսքի համաձայն. և նա քեզ լավ կաղաչի։ 17 Այն ժամանակ նրանցից հարյուր տղամարդ ընտրեցին, որ ուղեկցեն նրան ու նրա աղախնին. և նրան տարան Հողոփեռնեսի վրանը։ 18 Այն ժամանակ երթևեկություն կար ամբողջ բանակում, որովհետև նրա գալուստը աղմկահարույց էր վրանների մեջ, և նրանք եկան նրա շուրջը, քանի որ նա կանգնած էր Հողոփեռնեսի վրանից դուրս, մինչև որ նրան պատմեցին նրա մասին։ 19 Նրանք զարմանում էին նրա գեղեցկությամբ և հիանում էին Իսրայելի որդիներով նրա պատճառով, և ամեն մեկն ասում էր իր մերձավորին. անշուշտ, լավ չէ, որ նրանցից մեկը մնա, ով բաց թողնվի, կարող է խաբել ամբողջ երկիրը: 20 Եվ Հողոփեռնեսի մոտ պառկածները և նրա բոլոր ծառաները դուրս եկան, և նրան վրան բերեցին։ 21 Այժմ Հողոփեռնեսը հանգչում էր իր անկողնու վրա՝ հովանոցի տակ, որը հյուսված էր մանուշակագույնով, ոսկով, զմրուխտով և թանկարժեք քարերով։ 22 Ուստի նրան պատմեցին նրա մասին. և նա դուրս եկավ իր վրանի առջև՝ արծաթե լապտերներով, որոնք գնում էին նրա առաջ։ 23 Եվ երբ Յուդիթը եկավ նրա և նրա ծառաների առաջ, նրանք բոլորը զարմացան նրա դեմքի գեղեցկությամբ. և նա ընկավ իր երեսի վրա և ակնածանք դրսևորեց նրա հանդեպ, և նրա ծառաները վերցրին նրան: ԳԼՈՒԽ 11 1 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսը նրան ասաց. 2 Արդ, եթէ քո ժողովուրդը, որ բնակւում է լեռներում, ինձնով չլոյս տայ, ես իմ նիզակը չէի բարձրացնի նրանց դէմ. 3 Բայց հիմա ասա ինձ, թե ինչու ես փախել նրանցից և եկել մեզ մոտ. մխիթարվի՛ր, դու կապրես այս գիշեր և այսուհետ: 4 Որովհետև ոչ ոք քեզ չի վնասի, այլ բարի եղիր քեզ, ինչպես անում են իմ տիրոջ՝ Նաբուգոդոնոսոր թագավորի ծառաները։ 5 Այն ժամանակ Յուդիթն ասաց նրան. 6 Եվ եթե դու հետևես քո աղախնի խոսքերին, Աստված այդ բանը կատարյալ կերպով կանցնի քո կողքով. և իմ տերը չի թերանա իր նպատակներից։ 7 Ինչպես կենդանի է Նաբուգոդոնոսոր թագավորը ողջ երկրի վրա, և ինչպես կենդանի է նրա զորությունը, ով ուղարկել է քեզ ամեն կենդանի արարածի պահպանման համար. և երկնքի թռչունները քո զորությամբ կապրեն Նաբուքոդոնոսորի և նրա ամբողջ տան տակ։ 8 Որովհետև մենք լսեցինք քո իմաստության և քո քաղաքականության մասին, և հաղորդվում է ամբողջ աշխարհում, որ դու միայն գերազանց ես ամբողջ թագավորության մեջ, և հզոր գիտելիքով և սքանչելի՝ պատերազմի սխրանքներում: 9 Իսկ ինչ վերաբերում է այն բանին, որ Աքիորը խոսեց քո խորհրդում, մենք լսեցինք նրա խոսքերը. քանզի Բեթուլիայի մարդիկ փրկեցին նրան, և նա պատմեց նրանց այն ամենը, ինչ ասել էր քեզ։ 10 Ուրեմն, ո՛վ տեր և կառավարիչ, մի՛ հարգիր նրա խոսքը. այլ դրիր քո սրտում, որովհետև դա ճիշտ է, որովհետև մեր ազգը չի պատժվի, և սուրը չի կարող հաղթել նրանց, եթե նրանք չմեղանչեն իրենց Աստծո դեմ: 11 Եվ հիմա, որպեսզի իմ տերը չպարտվի և չխափանի իր նպատակը, նույնիսկ մահն է ընկել նրանց վրա, և նրանց մեղքը բռնել է նրանց, որով նրանք բարկացնելու են իրենց Աստծուն, երբ նրանք անեն այն, ինչը հարմար չէ: կատարած: 12 Որովհետև նրանց ուտելիքները պակասում են, և նրանց ամբողջ ջուրը սուղ է, և նրանք որոշել են ձեռք դնել իրենց անասունների վրա և որոշել են սպառել այն բոլոր բաները, որոնք Աստված արգելել է նրանց ուտել իր օրենքներով. 13 Եվ որոշել են ծախսել գինու և յուղի տասներորդների առաջին պտուղները, որոնք նրանք սրբացրել էին և պահել այն քահանաների համար, որոնք ծառայում են Երուսաղեմում մեր Աստծո առաջ. որոնք մարդկանցից ոչ մեկին այնքան էլ օրինավոր չէ, որ ձեռքով դիպչի։ 14 Որովհետեւ ոմանց Երուսաղէմ ղրկեցին, որովհետեւ անոնք ալ հոն բնակողներն ալ ըրին, որպէսզի սենատէն արտօնութիւն բերեն անոնց։ 15 Հիմա, երբ նրանք իրենց լուր բերեն, նրանք անմիջապես կանեն դա, և նրանք կտրվեն քեզ, որ նույն օրը կործանվես։ 16 Ուստի ես քո աղախինը, իմանալով այս ամենը, փախել եմ նրանց ներկայությունից. և Աստված ինձ ուղարկեց, որ գործեր անեմ քեզ հետ, որտեղ ամբողջ երկիրը կզարմանա, և ով որ լսի դա։ 17 Որովհետև քո ծառան հավատացյալ է և օր ու գիշեր ծառայում է երկնքի Աստծուն։ Այժմ, տեր իմ, ես կմնամ քեզ հետ, և քո ծառան գիշերով դուրս կգա ձորը, և ես կաղոթեմ Աստծուն, և նա. կասեն ինձ, երբ նրանք գործեն իրենց մեղքերը. 18 Եվ ես կգամ և ցույց կտամ քեզ, և դու քո ամբողջ զորքով դուրս կգաս, և նրանցից ոչ ոք չի լինի, որ քեզ դիմադրի։ 19 Եվ ես քեզ կառաջնորդեմ Հրեաստանի միջով, մինչև որ գաս Երուսաղեմի առաջ. և ես քո գահը կդնեմ նրա մեջ. և դու կքշես նրանց որպես ոչխարներ, որոնք հովիվ չունեն, և շունն այնքան էլ իր բերանը չբացի քեզ վրա, որովհետև այս բաներն ինձ ասվեցին իմ նախագուշակության համաձայն, և դրանք պատմվեցին ինձ, և ես ուղարկված եմ պատմելու. քեզ. 20 Այն ժամանակ նրա խոսքերը հաճելի եղան Հողոփեռնեսին և նրա բոլոր ծառաներին. և նրանք զարմացան նրա իմաստության վրա և ասացին. 21 Երկրի մի ծայրից մյուսը նման կին չկա՝ թե՛ դեմքի գեղեցկության և թե՛ խոսքերի իմաստության համար։ 22 Նոյնպէս Հողոփեռնէսն ասաց նրան. Աստված լավ արեց, որ քեզ ուղարկեց ժողովրդի առջև, որպեսզի մեր ձեռքերում լինի զորություն, իսկ իմ տիրոջը թեթևորեն վերաբերվողների վրա կործանում լինի։ 23 Եվ հիմա դու և՛ գեղեցիկ ես քո դեմքով, և՛ սրամիտ քո խոսքերով. անշուշտ, եթե անես այնպես, ինչպես ասացիր, քո Աստվածը կլինի իմ Աստվածը, և դու կբնակվես Նաբուքոդոնոսոր թագավորի տանը և հայտնի կլինես ամբողջ աշխարհում: երկիր. ԳԼՈՒԽ 12 1 Այն ժամանակ նա հրամայեց նրան ներս բերել այնտեղ, որտեղ դրված էր իր ափսեը. և հրամայեց, որ պատրաստեն նրա համար իր կերակուրներից, և նա խմի իր գինուց:
- 9. 2 Յուդիթն ասաց. 3 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսն ասաց նրան. քանզի քո ազգից մեզ հետ ոչ ոք չկա։ 4 Այն ժամանակ Յուդիթը նրան ասաց, քանի որ կենդանի է քո անձը, տե՛ր իմ, քո աղախինը չպետք է ծախսի այն, ինչ ես ունեմ, նախքան Տերն իմ ձեռքով գործի այն բաները, որոնք նա որոշել է։ 5 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսի ծառաները նրան բերեցին վրանը, և նա քնեց մինչև կեսգիշեր, և նա վեր կացավ, երբ առավոտվա ժամին էր։ 6 Եվ ուղարկեց Հողոֆեռնես՝ փրկելով. «Թող իմ տերը հիմա հրամայի, որ քո աղախինը գնա աղոթքի»։ 7 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսը հրամայեց իր պահակներին, որ իրեն չմնան։ Այսպես նա երեք օր մնաց ճամբարում, և գիշերը դուրս եկավ Բեթուլիայի ձորը և լվացվեց ճամբարի մոտ գտնվող ջրի աղբյուրից։ 8 Եվ երբ նա դուրս եկավ, նա աղաչեց Իսրայելի Տեր Աստծուն, որ ուղղի իր ճանապարհը դեպի իր ժողովրդի զավակների հարությունը։ 9 Ուստի նա մաքուր ներս մտավ և մնաց վրանում, մինչև երեկո իր միսը կերավ։ 10 Չորրորդ օրը Հողոփեռնեսը խնջույք արեց միայն իր ծառաների համար, և սպասավորներից ոչ մեկին խնջույքի կանչեց։ 11 Այն ժամանակ նա ներքինի Բագովասին ասաց. «Գնա՛ և համոզի՛ր քեզ հետ եղող այս եբրայուհուն, որ նա գա մեզ մոտ և մեզ հետ ուտի և խմի»։ 12 Որովհետև, ահա, մեր անձի համար ամոթ կլինի, եթե այդպիսի կնոջը բաց թողնենք, որ ընկերություն չունենա. որովհետև եթե մենք նրան չքաշենք մեզ մոտ, նա կծիծաղի մեզ՝ արհամարհելու համար: 13 Այն ժամանակ Բագոասը գնաց Հողոֆեռնեսի մոտից և եկավ նրա մոտ և ասաց. այս օրը դարձրեց Նաբուխոդոնոսորի տանը ծառայող ասորիների դուստրերից մեկը։ 14 Այն ժամանակ Յուդիթը նրան ասաց. անշուշտ, ինչ որ նրան հաճելի է, ես շուտով կանեմ, և դա իմ ուրախությունը կլինի մինչև իմ մահվան օրը: 15 Ուստի նա վեր կացավ և զարդարվեց իր հագուստով և իր ամբողջ կանացի հագուստով, և նրա աղախինը գնաց և նրա համար փափուկ կաշիներ դրեց գետնին Հողոֆեռնեսի դիմաց, որը նա ստացել էր Բագոասից իր ամենօրյա օգտագործման համար, որպեսզի նա նստի և նստի։ ուտել նրանց վրա: 16 Երբ Յուդիթը ներս մտավ ու նստեց, Հողոփեռնեսը նրա սիրտը կատաղեց, և նրա միտքը շարժվեց, և նա շատ էր ցանկանում նրա ընկերակցությունը. քանզի նա սպասեց մի ժամանակ, որ խաբի նրան, այն օրվանից, երբ տեսավ նրան: 17 Այն ժամանակ Հողոփեռնեսը նրան ասաց. 18 Ուստի Յուդիթն ասաց. «Ես հիմա կխմեմ, տեր իմ, որովհետև իմ կյանքն այսօր ավելի մեծ է իմ մեջ, քան իմ ծնված բոլոր օրերը»։ 19 Այնուհետև նա վերցրեց, կերավ և խմեց նրա առաջ այն, ինչ պատրաստել էր իր աղախինը։ 20 Եվ Հողոփեռնեսը մեծ հաճույք ստացավ նրանից և խմեց ավելի շատ գինի, քան խմել էր իր ծննդից ի վեր մեկ օրում։ ԳԼՈՒԽ 13 1 Երբ երեկոյ եղաւ, նրա ծառաները շտապեցին հեռանալ, իսկ Բագուասը փակեց իր վրանը դրսում, իսկ սպասաւորներին արձակեց իր տիրոջ առաջից։ և նրանք գնացին իրենց անկողինների մոտ, քանի որ բոլորը հոգնած էին, քանի որ տոնը երկար էր: 2 Յուդիթը մենակ մնաց վրանում, իսկ Հողոփեռնեսը մենակ պառկած էր իր մահճակալի վրա, քանի որ նա լցված էր գինով։ 3 Յուդիթը հրամայել էր իր աղախնին կանգնել առանց իր ննջասենյակի և սպասել նրան։ դուրս գալով, ինչպես նա անում էր ամեն օր, որովհետև նա ասաց, որ գնալու է իր աղոթքի համար, և նա խոսեց Բագոասի հետ նույն նպատակով: 4 Այսպիսով, բոլորը դուրս եկան, և ոչ ոք չմնաց ննջասենյակում՝ ոչ փոքր, ոչ մեծ։ Այն ժամանակ Յուդիթը, կանգնած իր անկողնու մոտ, ասաց իր սրտում. «Ով ամեն զորության Տեր Աստված, նայիր այս նվերին իմ ձեռքերի գործերի վրա՝ Երուսաղեմի վեհացման համար»: 5 Որովհետև հիմա ժամանակն է օգնելու քո ժառանգությանը և գործադրելու քո նախաձեռնությունները՝ ոչնչացնելու մեր դեմ ելած թշնամիներին։ 6 Այն ժամանակ նա մոտեցավ մահճակալի սյունին, որը Հողոփեռնեսի գլխին էր, և այնտեղից իջեցրեց նրա ձագը, 7 Եվ մոտեցավ նրա մահճակալին, բռնեց նրա գլխի մազերից ու ասաց. 8 Եվ նա իր ամբողջ ուժով երկու անգամ հարվածեց նրա պարանոցին, և նա վերցրեց նրա գլուխը նրանից։ 9 Եվ նրա մարմինը ցած գցեց անկողնուց և իջեցրեց հովանոցը սյուներից. իսկ երբ նա դուրս ելավ, Հողոփեռնեսի գլուխը տվեց իր աղախնին. 10 Եվ նա դրեց այն իր մսի տոպրակի մեջ, և նրանք երկուսով գնացին աղոթելու իրենց սովորության համաձայն, և երբ անցան ճամբարը, շրջապատեցին ձորը և բարձրացան Բեթուլիայի լեռը և եկան նրա դարպասները։ 11 Այն ժամանակ Յուդիթը հեռվից ասաց դռան պահակներին. «Բացե՛ք, հիմա բացե՛ք դուռը. Աստված՝ մեր Աստվածը, մեզ հետ է, որպեսզի ցույց տա իր զորությունը դեռ Երուսաղեմում, և իր զորքերը թշնամու դեմ, ինչպես որ նա նույնիսկ ունի։ արված այս օրը: 12 Երբ նրա քաղաքի մարդիկ լսեցին նրա ձայնը, շտապեցին իջնել իրենց քաղաքի դարպասը և կանչեցին քաղաքի երեցներին։ 13 Եվ նրանք բոլորը միասին վազեցին՝ թե՛ փոքրերը, թե՛ մեծերը, որովհետև նրանց համար տարօրինակ էր, որ նա եկավ, և նրանք բացեցին դարպասը և ընդունեցին դրանք, կրակ վառեցին լույսի համար և կանգնեցին նրանց շուրջը։ 14 Այն ժամանակ նա նրանց բարձր ձայնով ասաց. 15 Ուստի նա գլուխը հանեց պարկից, ցույց տվեց և ասաց նրանց. և Տերը նրան կնոջ ձեռքով զարկեց։ 16 Կենդանի է Տերը, ով պահեց ինձ իմ ճանապարհին, որով ես գնացի, իմ երեսը խաբեց նրան իր կործանման համար, բայց նա ինձ հետ մեղք չգործեց՝ ինձ պղծելու և ամաչելու համար։ 17 Այն ժամանակ ամբողջ ժողովուրդը զարմանալիորեն զարմացավ, խոնարհվեց, երկրպագեց Աստծուն և միաբերան ասաց. 18 Այն ժամանակ Օզիասը նրան ասաց. և օրհնյալ լինի Տեր Աստվածը, որ ստեղծեց երկինքն ու երկիրը, որ ուղղորդեց քեզ կտրելու մեր թշնամիների գլխավորի գլուխը։ 19 Որովհետև քո վստահությունը չի հեռանա այն մարդկանց սրտից, որոնք հավիտյան հիշում են Աստծո զորությունը: 20 Եվ Աստված այս բաները դարձրեց քեզ՝ հավերժ գովասանքի համար, որպեսզի լավ բաներով այցելի քեզ, որովհետև դու չես խնայել քո կյանքը մեր ազգի տառապանքի համար, այլ վրեժխնդիր եղիր մեր
- 10. կործանման համար՝ ուղիղ ճանապարհով քայլելով մեր Աստծո առաջ։ Ամբողջ ժողովուրդն ասաց. Այդպես լինի, այդպես լինի: ԳԼՈՒԽ 14 1 Այն ժամանակ Յուդիթն ասաց նրանց. 2 Եվ հենց որ առավոտը հայտնվի, և արևը կծագի երկրի վրա, ամեն մեկդ վերցրեք իր զենքերը և դուրս եկեք ամեն քաջարի քաղաքից դուրս և նրանց վրա մի զորավար նշանակեք, կարծես կամենաք։ իջի՛ր դաշտ՝ Ասորեստանցիների պահապանների մոտ. բայց մի իջիր: 3 Այնուհետև նրանք կվերցնեն իրենց սպառազինությունը և կգնան իրենց ճամբարը և կբարձրացնեն Ասուրի բանակի զորավարներին և կվազեն դեպի Հողոֆեռնեսի վրանը, բայց չեն գտնի նրան, և վախը կտիրի նրանց վրա, և նրանք պիտի փախչի քո երեսից։ 4 Այսպիսով, դուք և բոլոր նրանք, ովքեր բնակվում են Իսրայելի ափերին, կհետապնդեք նրանց և կործանեք նրանց, երբ նրանք գնան։ 5 Բայց այս բաներն անելուց առաջ ինձ կանչեք Աքիոր ամմոնացին, որպեսզի նա տեսնի և ճանաչի նրան, ով արհամարհում էր Իսրայելի տունը և ուղարկեց նրան մեզ մոտ, իբրև իր մահվան։ 6 Նրանք Աքիորին կանչեցին Օզիասի տնից. և երբ նա եկավ և ժողովրդի ժողովում տեսավ Հողոփեռնեսի գլուխը մի մարդու ձեռքում, նա ընկավ երեսի վրա, և նրա հոգին թուլացավ։ 7 Բայց երբ նրան վերականգնեցին, նա ընկավ Յուդիթի ոտքերը, հարգեց նրան և ասաց. 8 Արդ, ասա ինձ այն ամենը, ինչ արեցիր այս օրերին։ Այն ժամանակ Յուդիթը պատմեց նրան ժողովրդի մեջ այն ամենը, ինչ արել էր իր դուրս գալու օրվանից մինչև այն ժամը, երբ նա խոսեց նրանց հետ: 9 Եվ երբ նա դադարեց խոսել, ժողովուրդը բարձր ձայնով աղաղակեց և ուրախ աղմուկ բարձրացրեց իրենց քաղաքում։ 10 Եվ երբ Աքիորը տեսավ այն ամենը, ինչ արել էր Իսրայելի Աստվածը, նա մեծապես հավատաց Աստծուն և թլփատեց իր նախաբազուկի մարմինը և մինչև այսօր միացավ Իսրայելի տան հետ։ 11 Եվ հենց որ առավոտը ծագեց, նրանք Հողոֆեռնեսի գլուխը կախեցին պատից, և ամեն մեկը վերցրեց իր զենքերը, և նրանք բանդաներով դուրս եկան դեպի լեռան նեղուցները։ 12 Բայց երբ ասորեստանցիները տեսան նրանց, ուղարկեցին իրենց առաջնորդների մոտ, որոնք եկան իրենց զորավարների ու ամբիոնների և նրանց բոլոր իշխանների մոտ։ 13 Նրանք եկան Հողոփեռնեսի վրանը և ասացին նրան, ով տնօրինում էր իր բոլոր բաները. 14 Այն ատեն մտաւ Բագուաս ու բախեցին վրանին դուռը. քանզի նա կարծում էր, թե քնել է Յուդիթի հետ։ 15 Բայց քանի որ ոչ ոք չպատասխանեց, նա բացեց այն, մտավ ննջասենյակ և գտավ նրան գետնին գցված մեռած, և նրա գլուխը խլեցին նրանից։ 16 Ուստի նա բարձր ձայնով, լացով, հառաչանքով և հզոր աղաղակով աղաղակեց և պատառոտեց իր հանդերձները։ 17 Երբ նա մտավ վրանը, որտեղ իջեւանել էր Յուդիթը, և երբ չգտավ նրան, դուրս թռավ ժողովրդի մոտ և աղաղակեց. 18 Այս ծառաները դավաճանաբար վարվեցին. Եբրայեցիներից մի կին ամաչեց Նաբուքոդոնոսոր թագավորի տունը, քանի որ ահա Հողոփեռնեսը պառկած է գետնին առանց գլխի։ 19 Երբ ասորեստանցիների բանակի հրամանատարները լսեցին այս խոսքերը, պատռեցին իրենց վերնազգեստները, և նրանց միտքը զարմանալիորեն խռովվեց, և ամբողջ ճամբարում լաց ու մեծ աղմուկ լսվեց։ ԳԼՈՒԽ 15 1 Երբ վրաններում եղողները լսեցին, ապշեցին կատարվածի վրա։ 2 Եվ ահ ու դող ընկավ նրանց վրա, այնպես որ ոչ ոք չկար, որ համարձակվեր մնալ իր մերձավորի աչքում, բայց բոլորը միասին դուրս վազեցին և փախան դաշտի և լեռնաշխարհի բոլոր ճանապարհներով։ 3 Նրանք, ովքեր բանակել էին Բեթուլիայի շրջակա լեռներում, փախան։ Այն ատեն Իսրայէլի որդիքը, անոնցմէ բոլորը, որ զինուոր էին, վազեցին անոնց վրայ։ 4 Այնուհետև Օզիասին ուղարկեց Բեթոմասթեմ, Բեբաի, Քոբայ, Կոլա և Իսրայելի բոլոր ափերը, ովքեր պետք է պատմեին կատարվածի մասին, և որ բոլորը շտապեն իրենց թշնամիների վրա՝ ոչնչացնելու նրանց։ 5 Երբ Իսրայէլի որդիքը լսեցին, բոլորն ալ միաձայն ինկան անոնց վրայ ու զանոնք Քոբայ սպաննեցին, նոյնպէս ալ Երուսաղէմէն ու բոլոր լեռնաշխարհէն եկածները (որովհետեւ մարդիկ ըսին անոնց, թէ ի՛նչ եղաւ. նրանց թշնամիների ճամբարում) և նրանք, ովքեր Գալաադում և Գալիլեայում էին, մեծ ջարդով հալածեցին նրանց, մինչև որ անցան Դամասկոսն ու նրա սահմանները։ 6 Բեթուլիայում բնակվող մնացորդներն ընկան Ասուրի ճամբարի վրա, կողոպտեցին դրանք և շատ հարստացան։ 7 Իսրայէլի որդիները, որոնք վերադառնում էին կոտորածից, ունեցան այն, ինչ մնաց. Լեռներում ու դաշտերում եղող գիւղերն ու քաղաքները շատ աւար ստացան, քանի որ բազմութիւնը շատ մեծ էր։ 8 Այն ժամանակ Հովակիմ քահանայապետը և Երուսաղեմում բնակվող Իսրայելի որդիների ծերերը եկան տեսնելու այն բարի բաները, որ Աստված ցույց էր տվել Իսրայելին, տեսնելու Յուդիթին և ողջունելու նրան։ 9 Եվ երբ նրանք եկան նրա մոտ, միաձայն օրհնեցին նրան և ասացին նրան. 10 Դու քո ձեռքով արեցիր այս բոլոր բաները, շատ բարիքներ արեցիր Իսրայելին, և Աստված հաճեց դրան։ Օրհնյալ եղիր դու Ամենակարող Տիրոջից հավիտյան։ Ամբողջ ժողովուրդն ասաց. 11 Ժողովուրդը երեսուն օրվա ընթացքում կողոպտեց ճամբարը, և Յուդիթ Հողոֆեռնեսին տվեց իր վրանը, նրա ամբողջ ափսեը, անկողինները, անօթներն ու նրա բոլոր իրերը, և նա վերցրեց այն ու դրեց իր ջորի վրա։ և պատրաստեց նրա սայլերը և դրեց դրանց վրա։ 12 Այն ժամանակ Իսրայէլի բոլոր կանայք միասին վազեցին նրան տեսնելու, օրհնեցին նրան ու նրա համար պարեցին նրանց մէջ։ 13 Նրա և նրա հետ եղող աղախնի վրա ձիթենու ծաղկեպսակ դրեցին, և նա ամբողջ ժողովրդի առաջ գնաց պարի մեջ՝ առաջնորդելով բոլոր կանանց։ նրանց բերանում. ԳԼՈՒԽ 16 1 Այն ժամանակ Յուդիթը սկսեց այս երախտագիտությունը երգել ամբողջ Իսրայելում, և ամբողջ ժողովուրդը նրա հետևից երգեց այս գովեստի երգը։
- 11. 2 Յուդիթն ասաց. «Սկսի՛ր իմ Աստծուն թմբուկներով, երգի՛ր իմ Տիրոջը ծնծղաներով, նոր սաղմոս հնչեցրո՛ւ նրան, բարձրացրո՛ւ նրան և կանչի՛ր նրա անունը։ 3 Որովհետև Աստված կոտրում է պատերազմները, որովհետև նա ինձ հալածողների ձեռքից ազատեց ժողովրդի մեջ գտնվող բանակների մեջ։ 4 Ասուրը լեռներից դուրս եկավ հյուսիսից, եկավ իր տասը հազար զորքով, որոնց բազմությունը կանգնեցրեց գետերը, և նրանց ձիավորները ծածկեցին բլուրները։ 5 Նա պարծենում էր, որ այրելու է իմ սահմանները, իմ երիտասարդներին սրով կսպանի, ծծող երեխաներին կհարթի գետնին, և իմ մանուկներին որպես ավար կդարձնի, և իմ կույսերին՝ որպես ավար։ 6 Բայց Ամենակարող Տերը նրանց հուսախաբ արեց կնոջ ձեռքով։ 7 Որովհետև զորավորը չընկավ երիտասարդների ձեռքով, ոչ էլ տիտանների որդիները զարկեցին նրան, ոչ էլ բարձր հսկաներ կանգնեցին նրա վրա, այլ Մերարիի դուստր Յուդիթը թուլացրեց նրան իր դեմքի գեղեցկությամբ։ 8 Որովհետև նա հանեց իր այրիության հագուստը՝ Իսրայելում ճնշվածների բարձրացման համար, և նրա երեսը օծեց յուղով, և նրա մազերը կապեց անվադողի մեջ և վերցրեց կտավից՝ նրան մոլորեցնելու համար։ 9 Նրա սանդալները հմայեցին նրա աչքերը, գեղեցկությունը գերի տարավ նրա միտքը, և շորն անցավ նրա պարանոցով։ 10 Պարսիկները ցնցվեցին նրա համարձակությունից, իսկ մարերը վախեցան նրա տոկունությունից։ 11 Այն ատեն իմ տառապեալները ուրախութեամբ աղաղակեցին, եւ իմ տկարները բարձրաձայն աղաղակեցին. բայց նրանք զարմացան. սրանք բարձրաձայնեցին իրենց ձայնը, բայց տապալվեցին։ 12 Աղջիկների որդիները խոցեցին նրանց միջով և վիրավորեցին նրանց, ինչպես փախստականների որդիները, նրանք զոհվեցին Տիրոջ պատերազմում։ 13 Ես Տիրոջը նոր երգ եմ երգելու. 14 Թող բոլոր արարածները ծառայեն քեզ, որովհետև դու խոսեցիր, և նրանք ստեղծվեցին, դու ուղարկեցիր քո հոգին, և նա ստեղծեց նրանց, և չկա մեկը, ով կարող է ընդդիմանալ քո ձայնին: 15 Որովհետև լեռները ջրերի հետ միասին կշարժվեն իրենց հիմքերից, ժայռերը մոմ պես կհալվեն քո առջև, բայց դու ողորմած ես քեզանից վախեցողների հանդեպ։ 16 Որովհետև բոլոր զոհերը քիչ են քեզ համար անուշահոտ լինելու համար, և ամբողջ ճարպը բավարար չէ քո ողջակեզին. 17 Վա՜յ այն ազգերին, որոնք ելնում են իմ ազգի դեմ։ Ամենակարող Տերը նրանցից վրեժ կլուծի դատաստանի օրը՝ կրակ և որդ նրանց մարմնի մեջ դնելով. և նրանք կզգան դրանք և լաց կլինեն հավիտյան: 18 Երբ նրանք մտան Երուսաղեմ, երկրպագեցին Տիրոջը. և հենց որ ժողովուրդը մաքրվեց, նրանք մատուցեցին իրենց ողջակեզները, իրենց ձրի ընծաները և իրենց ընծաները։ 19 Յուդիթն էլ նվիրեց Հողոֆեռնեսի բոլոր իրերը, որ ժողովուրդը տվել էր նրան, և հովանոցը, որը նա հանել էր իր ննջասենյակից, նվիրեց Տիրոջը։ 20 Ժողովուրդը երեք ամիս շարունակ խնջույք է անում Երուսաղեմում՝ սրբարանի առաջ, և Յուդիթը մնաց նրանց հետ։ 21 Այս ժամանակից հետո ամեն մեկը վերադարձավ իր ժառանգությանը, և Յուդիթը գնաց Բեթուլիա և մնաց իր սեփականության մեջ և իր ժամանակներում պատվավոր եղավ ամբողջ երկրում։ 22 Շատերն էին ուզում նրան, բայց ոչ ոք նրան չճանաչեց իր կյանքի բոլոր օրերին, այն բանից հետո, երբ նրա ամուսինը՝ Մանասեսը մահացավ և իր ժողովրդի մոտ հավաքվեց։ 23 Բայց նա ավելի ու ավելի էր մեծանում պատվի մեջ և ծերացավ իր ամուսնու տանը՝ լինելով հարյուր հինգ տարեկան, և ազատեց իր աղախնին։ Նա մահացավ Բեթուլիայում, և նրան թաղեցին իր ամուսնու՝ Մանասեսի քարայրում։ 24 Իսրայէլի տունը եօթը օր ողբաց անոր համար, ու նախքան անոր մահը, ան իր ունեցուածքը բաժնեց բոլոր անոնց, որոնք իր ամուսնոյն Մանասէի մերձաւոր ազգականներուն ու իր ազգականներուն մերձաւորներուն։ 25 Եւ ոչ ոք չկար, որ իսրայէլացիներին այլեւս վախցներ Յուդիթի օրերում, ոչ էլ նրա մահից շատ ժամանակ անց։