4. Τα πρώτα κινηματογραφικά στούντιο στις ΗΠΑ εμφανίζονται κυρίως
στην Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσεϋ, το Σικάγο και τη Φλόριντα.
Ο κινηματογράφος των Ηνωμένων Πολιτειών αναφέρεται ως Χόλυγουντ
γιατί τα περισσότερα κινηματογραφικά στούντιο συγκεντρώθηκαν
στην περιοχή αυτή μετά το 1911 με σκοπό να αποφύγουν τα
κινηματογραφικά τέλη που ήταν αναγκασμένοι να πληρώνουν στον
Τόμας Έντισον ο οποίος κατείχε τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας της
κινηματογραφικής διαδικασίας παραγωγής.
5. Έτσι μετά το 1911 (Nestor Motion Picture Company)
το Λος Άντζελες έγινε σταδιακά η πρωτεύουσα της
κινηματογραφικής βιομηχανίας των ΗΠΑ.
6. Υπήρξε ένας από τους πρώτους επιτυχημένους
Αμερικανούς παραγωγούς-σκηνοθέτες.
Η συμβολή του στον σχηματισμό της
κινηματογραφικής αφήγησης θεωρείται
υψίστου σημασίας.
David Griffith (1875-1948)
7. Ο Griffith δεν ήταν ο πρώτος που έκανε
την χρήση των τεχνικών μέσων του μοντάζ
και του κοντινού πλάνου, ωστόσο
θεωρείται ότι αυτός ανακάλυψε και
επεξεργάστηκε αποτελεσματικά όλες τις
εκφραστικές και αφηγηματικές τους
δυνατότητες.
Η επιρροή των εκφραστικών τεχνικών του
ήταν σημαντική σε όλο το κόσμο και
έδωσε μεγάλη δημιουργική ώθηση στους
σκηνοθέτες της Ρωσικής Πρωτοπορίας.
Griffith
8. Οι πιο πετυχημένες ταινίες του ήταν η
‘Γέννηση ενός Έθνους’ (1915) και η ‘Μισαλλοδοξία’ (1916).
Griffith
9. Η ταινία ‘Γέννηση ενός Έθνους’ θεωρείται ως ταινία
σημείο εν σχέση με τις προηγμένες τεχνικές της
φωτογραφικής και αφηγηματικής της τεχνικής, ωστόσο
προκάλεσε έντονες κριτικές για την ρατσιστική της θέση.
The Birth of a Nation (1915)
Griffith
10. Η ταινία του Griffith ‘Στην Παλιά Καλιφόρνια’
[In Old California] (1910) υπήρξε η πρώτη
ταινία που γυρίστηκε στο Χόλυγουντ.
Griffith
11. Η περίοδος του κλασικού Χόλυγουντ θεωρείται ότι εξελίχθηκε
από τα τέλη της δεκαετίας του 1910 έως την δεκαετία του 1960
12. Ο MPPDA ήταν ένας ανεξάρητος εμπορικός μη κρατικός
οργανισμός αποτελούμενος από τους παραγωγούς και τους
διανομείς ταινιών των ΗΠΑ.
Είχε ως βασικό σκοπό τον συντονισμό και την στήριξη της
κινηματογραφικής βιομηχανίας των ΗΠΑ.
Πρόεδρος του Motion Picture Producers and Distributors
of America-MPPDA από το 1922 έως το 1945 ήταν Will H.
Hays.
Motion Picture Producers and Distributors of America
MPPDA
13. Motion Picture Production Code/Production
Code/Hays Code
Ο Κινηματογραφικός Κώδικας Παραγωγής του
Χόλυγουντ οριστικέ από τον MPPDA και ήταν ένα
σύνολο κατευθυντήριων γραμμών ηθικού
περιεχομένου που εφαρμόζονταν στις περισσότερες
κινηματογραφικές ταινίες των Ηνωμένων Πολιτειών
που κυκλοφορούσαν από τα μεγάλα στούντιο από το
1930 έως το 1968.
Ο κώδικας αυτός καθόριζε ‘τι πρέπει’ και ‘τι
δεν πρέπει’ να παρουσιάζεται στις Αμερικάνικες
κινηματογραφικές ταινίες.
14. Πολλοί θεωρούν ότι η περίοδος του κλασικού Χόλυγουντ
συμπίπτει με την διάρκεια που ίσχυσε ο Κινηματογραφικός
Κώδικας Παραγωγής του Χόλυγουντ (1930-1968).
Motion Picture Production Code
15. H Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του
1930 έδωσε τεράστια ώθηση στην
παραγωγή του Χόλυγουντ, καθώς οι
ταινίες βοηθούσαν το κοινό να
ξεφύγει από τα προσωπικά του
προβλήματα.
Με δεκαπέντε σεντς μόνο, ένας
Αμερικανός μπορούσε να πάει στον
κινηματογράφο για ξεχάσει την σκληρή
κοινωνική πραγματικότητα εκείνης της
εποχής.
16. Η ταινία ‘the Jazz Singer’ (1927) του
Alan Crosland είναι η πρώτη δημιουργία
του ομιλούντος κινηματογράφου.
Η επιτυχία της ταινίας αυτής έδωσε
μεγάλη εμπορική ώθηση στην εταιρεία
Warner Bros αλλά και σε όλο το
κινηματογραφικό σύστημα των στούντιο
που υιοθέτησε την ιδέα του ομιλούμενου
κινηματογράφου.
Ομιλών κινηματογράφος
17. Στο Χόλυγουντ αναπτύχθηκαν σταδιακά μορφές καθετοποιημένης
οργάνωσης όσον αφορά τον χώρο των κινηματογραφικών
επιχειρήσεων και κυριάρχησε το λεγόμενο ‘Κινηματογραφικό
Σύστημα των Στούντιο’.
Studio system
Κινηματογραφικό Σύστημα των Στούντιο
18. Ήδη από την δεκαετία του 1930 επικρατούν τα πέντε μεγάλα
στούντιο των εταιρειών
MGM, Paramount Pictures, RKO, Warner Bros και την 20th
Century Fox που είχαν κάθετη οργάνωση και αποτελούσαν τους
ρυθμιστές σε αυτόν το χώρο
και τα τρία μικρά στούντιο: Universal Studios, United
Artists, και Columbia Pictures που δεν ασχολούταν με τη
διανομή των ταινιών.
Studiosystem
19. Σήμερα υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση στον χώρο και τα έξι συγκροτήματα
στούντιο που επικρατούν έχουν αγοραστεί από μεγάλους ομίλους επιχειρήσεων:
20th Century Fox που ανήκει στην 21st Century Fox
Columbia Pictures που ανήκει στην Sony
MGM (Metro-Goldwyn-Mayer) & United Artists που ανήκουν στην MGM Holdings
Inc
Paramount Pictures που ανήκει στην Viacom
Universal Studios-Comcast που ανήκει στην NBC Universal της Comcast
Warner Bros που ανήκει στην Time Warner
20. Αφηγηματική δομή
Όσον αφορά την αφηγηματική δομή των ταινιών του Κλασικού
Χόλυγουντ στηρίζονταν σε μια βασική δομή. Ακολουθούσαν την
γραμμική αφήγηση και τα πάντα περιστρέφονταν και αφορούσαν
το ξετύλιγμα της.
Η κλασική Χολιγουντιανή αφήγηση βασίζονταν στις αρχές του
αριστοτελικού δράματος.
21. Αφηγηματική δομή
Ο Αριστοτέλης είχε διαιρέσει την τραγωδία στα ακόλουθα
µέρη: τον πρόλογο, το επεισόδιο και την έξοδο.
Σύμφωνα µε τον Αριστοτέλη ένας δραματικός µύθος πρέπει να
είναι ευσύνοπτος, να µπορεί δηλαδή µε ευκολία και άνεση ο
θεατής, να διακρίνει όλα τα συστατικά του μέρη.
22. Στην κλασική Χολιγουντιανή αφήγηση υπάρχει πάντοτε μια αιτία
και ένα αποτέλεσμα.
Κάθε δράση-σύγκρουση οδηγεί πάντοτε σε μια κατάληξη με την
οποία επανέρχεται και πάλι η σταθερότητα.
Στο τελικό κλείσιμο κάθε ταινίας αποδίδεται ένα μήνυμα το
οποίο είναι πάντα σύμφωνο με τις αρχές της κυρίαρχης
ιδεολογίας.
Αφηγηματική δομή
23. Τα εκφραστικά μέσα και η αναπαράσταση γενικότερα ακολουθούσα
ρεαλιστικούς κανόνες έτσι ώστε η αφήγηση να γίνετε κατανοητή
από το μεγαλύτερο μέρος των θεατών.
24. Το κλασσικό Χόλυγουντ κατά την δημιουργία, την προώθηση
και την εκμετάλλευσης των κινηματογραφικών ταινιών
βασίστηκε
στην κατηγοριοποίηση τους κατά είδος (genre system)
και στο σύστημα προβολής αστέρων ηθοποιών (star system).
25. H κατηγοριοποίηση των κινηματογραφικών ταινιών κατά είδος
(genre system) βασίζεται σε ομοιότητες εν σχέση με τον
τύπο της ιστορίας και τα αφηγηματικά στοιχεία ή τη
συναισθηματική ανταπόκριση (δράσης, κωμωδίες, Western,
κ.λπ.) για μια ορθολογικότερη κατάτμηση της αγοράς.
Το σύστημα των αστέρων ηθοποιών βασίζεται στην κατασκευή
λαμπρών και σαγηνευτικών προσωπικοτήτων για τους
ηθοποιούς, με σκοπό την ειδωλοποίηση τους και εν τέλη την
προσέλκυση του κοινού στους κινηματογράφους.
26. Υπήρξε ένας από τους βασικότερους σκηνοθέτες του Κλασσικού
Χόλυγουντ και θεωρείται πολύ σημαντικός παράγοντας στην
ιστορία του κινηματογράφου γενικότερα.
Οι ταινίες του διακρίνονταν κυρίως από τον επικό τους
χαρακτήρα.
Cecil DeMille (1881-1959)
27. Οι δέκα εντολές - The Ten Commandments
(1923)
Οι δέκα εντολές - The Ten Commandments
(1956)
Τhe Greatest Show on Earth (1952)
Cleopatra (1934)
Cecil DeMille
28. Υπήρξε άλλος ένας από τους βασικούς σκηνοθέτες του Κλασσικού
Χόλυγουντ που αναδύθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του
1930.
Κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο παρήγαγε αρκετές ταινίες
προπαγάνδας.
Frank Capra (1897-1991)
29. Οι ταινίες του Capra είχαν ως κεντρικό θέμα την υπεράσπιση
του απλού μέσου ανθρώπου και των ηθικών αξιών της αστικής
τάξης, ενώ τα μηνύματα τους στρέφονταν εναντίον της
διαφθοράς και της απληστίας.
Frank Capra
30. Μια Υπέροχη Ζωή
[It's a Wonderful Life] (1946)
Συνέβη μια Νύχτα
[It Happened One Night] (1934)
Δε θα τα Πάρεις Μαζί σου
[You Can't Take It With You] (1938)
Ο κύριος Σμιθ πάει στην Ουάσινγκτον
[Mr. Smith Goes to Washington] (1939)
Frank Capra
31. The Kid (1921) Charlie Chaplin
College (1927) James W. Horne
Gone with the Wind (1939) Victor Fleming
The Great Dictator (1940) Charlie Chaplin
Citizen Kane (1941) Orson Welles
The Big Sleep (1946) Howard Hawks
A Streetcar Named Desire (1951) Elia Kazan
Singin' in the Rain (1952) Gene Kelly & Stanley Donen
Gentlemen Prefer Blondes (1953) Howard Hawks
East of Eden (1955) Elia Kazan
Ben-Hur (1959) William Wyler
Psycho (1960)Alfred Hitchcock
To Kill a Mockingbird (1962) Robert Mulligan
32. Committee on Public Information (CPI) ή Creel Committee
Hollywood,
National Association of the Motion Picture Industry,
War Cooperation Committee
Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος
34. Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Confessions of a Nazi Spy
(1939) Anatole Litvak
Wings of the Navy
(1939) Lloyd Bacon
Foreign Correspondent
(1940) Alfred Hitchcock
Office of War Information (1942)
35. Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων
House Un-American Activities Committee
(1938-69)
Motion Picture Alliance
for the Preservation of American Ideals
Gary Cooper, Laraine Day, Walt Disney,
Victor Fleming, Clark Gable, Robert
Montgomery, Ronald Reagan, Ginger
Rogers, Barbara Stanwyck, John Wayne,
Sam Wood κα.
Ψυχρός Πόλεμος
36. ‘China Gate’ (1957) S. Fuller, ‘Five Gates to Hell’ (1959) J. Clavell,
‘To the Shores of Hell’ (1965) W. Zens, ‘A Yank in Viet-Nam’ (1964) M. Thompson
‘Vietnam! Vietnam!’ (1968) S. Beck ‘The Green Berets’ (1968) John Wayne
Βιετνάμ (1965-1975)
37. 'Alice's Restaurant' (1969) A. Penn, 'Medium Cool' (1969) H. Wexler, ‘The
Strawberry Statement’ (1970) S. Hagmann, ‘Getting Straight’ (1970) R. Rush,
‘The Deer Hunter’ (1978) M. Cimino, ‘Apocalypse Now’ (1979) του F. Coppola
Βιετνάμ (1965-1975)
38. ‘All the President's Men’ (1976) A.J. Pakula, ‘Nixon’ (1995) O. Stone
Watergate (1972-73)
39. The Hurt Locker (2009) Kathryn Bigelow
Jarhead (2005) Sam Mendes
American Sniper (2014) Clint Eastwood
Green Zone (2010) Paul Greengrass
The Kingdom (2007) Peter Berg
Πρόσφατοι Μακροχρόνιοι Πόλεμοι
40. ANDREW J.D.The Major Film Theories, London, Oxford University Press, 1976
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, Περί Ποιητικής, µετάφραση υπό Σ. Μενάδρου, εισαγωγή κείµενο και ερµηνεία υπό Ι.
Συκούρτη, Αθήνα, Εστία, 1999
ARNHEIM, R. Film As Art, London, University of California Press, 1957
BALAZS, B. Le premieur et le seul art bourgeois στο Revue d’ Esthetique, Cinéma, Théorie, Lectures
numéro special, Paris, Klincksieck, 1978
BALAZS, B. Το Σενάριο, ο Ήχος, το Μοντάζ, Αθήνα, Αιγόκερως, 1992
BAUDRILLARD, J. For a Critique of the Political Economy of the Sign, St. Louis, Telos Press, 1975
BAUDRILLARD, J. Simulations, New York, Semiotext, 1983
BARTHES, R. Mythologies, Seuil, Paris, 1970
BERGMAN, Α. We’re in the Money, New York, New York University Press, 1971
ΒΙΛΑΙΝ, Ν. Το Μοντάζ στον Κινηµατογράφο, Αθήνα, Σχολή Σταυράκου, 1996
BORDWELL, D., STAIGER, J. AND THOMPSON, K. The Classic Hollywood Cinema, New York, Columbia
University Press, 2007
DEBORD, G. Η κοινωνία του Θεάµατος, Αθήνα, ∆ιεθνής Βιβλιοθήκη, 2000, 1985
∆ΙΖΙΚΙΡΊΚΗ, Γ. Λεξικό Αισθητικών και Τεχνικών Όρων του Κινηµατογράφου, Αθήνα, Αιγόκερως, 1985
ΕASTHOPE, A., Contemporary Film Theory, New York Logman, 1993
ΕISENSTEIN, S. The Film Sense, London, Harcourt Brace, 1969
EISENSTEIN, S. The Film Form, London, Harcourt Brace, 1969
EVERSON, W. K. American Silent Film, New York, Oxford University Press, 1978
FERRARA, G. Manuale di regia, Roma, Editori Riuniti, 1999
HITH, S. Σηµειωτική του Κινηµατογράφου, Αθήνα, Αιγόκερως, 1990
JACOBS, L. Τα εκφραστικά µέσα του κινηµατογράφου, Αθήνα, Καθρέφτης, 2006
KRACAUER, S. Θεωρία του Κινηµατογράφου, Αθήνα, Κάλβος, 1983
ΚΟΛΟΒΟΣ, Ν. Κινηµατογράφος, η Τέχνη της Βιοµηχανίας, Αθήνα, Καστανιώτης 1999
ΛΟΤΜΑΝ, Γ. Αισθητική Και Σημειωτική Του Κινηματογράφου, Αθήνα, Θεωρία, 1989
LUCIANI, S.A. Il cinema e le Arti, Manduria, Barbieri, 2001
ΜΑΡΤΕΝ, Μ. Η Γλώσσα του Κινηµατογράφου, Αθήνα, Κάλβος, 1994
ΜΠΑΖΕΝ, Α. Τι είναι κινηµατογράφος τοµ. 1 & 2, Αθήνα, Aιγόκερως, 1988
PREDAL, R. Cinema cent’ anni di storia, Milano, Baldini & Castoldi, 1996
SAUSSURE, FERDINAD DE, Course in General Linguistics, London, Collins, 1974
TAYLOR, R. & CHRISTE, I. (επ) The Film Factory, London, Croom Helm Ltd, 1987
TSANGARIS, M. Montage, Eisenstein and Television Advertising MA in Communication Studies, Leeds,
University of Leeds, 1995
WOLLEN, P. Η Σηµειολογία του Κινηµατογράφου, Αθήνα, Κάλβος, 1981