2. Tak wygląda system Gliese 581 o którym wspomina Milena Ratajczak wygenerowany przy
pomocy Celestii. Aby przyjrzed mu się bliżej, musisz mied zainstalowany ten program. Następnie
po prostu kliknij w grafikę powyżej. Celestia otworzy się z widokiem dokładnie takim jak ten
powyżej. Ciąg dalszy eksploracji zależy już od ciebie.
3. Porównanie systemu planetarnego Gliese 581 oraz naszego Układu Słonecznego. Warto zwrócid
uwagę na położenie ekosfery. Grafikę znalazłem na Astroblogu prowadzonym przez Iana
Musgrave. Towarzyszący jej tekst znajduje się tutaj. Ian jest wielkim fanem Celestii, przy pomocy
której często ilustruje swoje teksty. Wiele z nich dotyczy egzoplanet. Jeżeli chcesz zapoznad się
z nimi kliknij tutaj.
4. „Jednym z zagrożeo dla mieszkaoców przyszłej bazy księżycowej są mikrometeoryty. Księżyc
posiadający szczątkową, niezwykle cienką atmosferę nie jest chroniony przed meteroidami
spadającymi na jego powierzchnię” - pisze Kamil Złoczewski w artykule „Niebezpieczny kosmos”.
Możesz zmierzyd się z wyzwaniem postawionym przed astronautami zmuszonymi do naprawy
uszkodzeo swojej stacji grając w darmową grę Moonbase Alpha stworzoną przez NASA.
5. Zanim zdecydujesz się na jej instalację zachęcam do obejrzenia trailera. Wystarczy kliknąd
w widoczną powyżej grafikę.
6. A może kierunek Mars? Aby uzyskad powyższy screenshot po raz kolejny posłużyłem się Celestią,
tym razem korzystając ze świetnego pakietu edukacyjnego Celestia Educational Activities
stworzonego przez Franka Gregorio. Podobnie jak Moonbase Alpha jest on darmowy.
7. Mars Schiaparellego. Nie dziwię mu się, że w szczegółach marsjaoskiej powierzchni dostrzegł on
kanały z płynącą wodą. Do otrzymania powyższej grafiki ponownie wykorzystałem pakiet
Gregoria.
8. Widoczny powyżej Robert Zubrin jest prezesem Mars Society,
organizacji której celem jest doprowadzenie do załogowej
misji na Marsa. Z lansowaną przez Mars Society wizją misji
można zapoznad się klikając w jedną z grafik po lewej stronie.
9. Czy tak będzie wyglądad jeden ze statków, którymi pierwsi zdobywcy dotrą do Czerwonej
Planety? Ten widoczny powyżej to SS Carl Sagan. Możesz się przyjrzed mu bliżej po instalacji
Wewnętrznego Układu Słonecznego, jednej z części Celestia Educational Activities.
10. Tutaj natomiast widad orbitalną stację badawczą. Tego typu stacje pojawią się zapewne na
kolejnych etapach eksploracji. Będą pełniły one podobne funkcje jakie pełni orbitująca aktualnie
wokół Ziemi stacja ISS.
11. Tymczasem na powierzchni Czerwonej Planety będą powstawad kolejne bazy. Jak będą one
wyglądad? Może tak jak ta powyżej, którą zaprojektował Janek Kozicki?
12. A może będą one podobne do tej? Autorką powyższej koncepcji jest Magdalena Górska. Jej
pracy można się bliżej przyjrzed klikając tutaj.
13. Warto też wiedzied, że nic nie stoi na przeszkodzie aby
w konstrukcję marsjaoskich baz pobawid się
samodzielnie. Można do tego celu wykorzystad
darmowy symulator lotów kosmicznych Orbiter. Po
zainstalowaniu dodatku UCGO stworzonego przez
szwajcara Daniela Polli zyskamy możliwośd budowy baz
takich jak ta powyżej. Jej autorem jest Paweł Kupras.
14. W kolonizacji Czerwonej Planety pomoże natomiast nam Arrow – frachtowiec wchodzący
w skład licznej flotylli orbiterowych statków.
15. Z biegiem czasu bazy zapewne będą się rozrastad. Aby zapewnid ochronę osadnikom przed
burzami pyłowymi oraz niebezpiecznym promieniowaniem zapewne przeniosą się również pod
powierzchnię planety. Tę, którą widad powyżej zaprojektowała Joanna Kozicka.
16. W koocu kto wie – byd może ludzkośd zdecyduje się na terraformowanie Marsa. Ponownie chcę
tutaj zachęcid do sięgnięcia po Celestię Gregoria. Procesowi przekształcenia Czerwonej Planety
w środowisko przyjazne dla człowieka poświęcona jest częśd piąta tego pakietu. Galerię
pochodzących z niej grafik umieściłem pod tym adresem.
17. By zamknąd temat Marsa proponuję jeszcze odwiedzenie dwóch miejsc. Grafika po lewej u góry
przedstawia lokalizację Krateru Haughtona. Znajduje się tam baza projektu Haughton-Mars,
gdzie są symulowane zadania jakie staną przed pierwszymi zdobywcami Czerwonej Planety.
18. Tutaj natomiast widad schemat instalacji projektu Mars 500. Warto
odwiedzid strony projektu, rosyjską oraz prowadzoną przez ESA. Jak
natomiast symulator ten wygląda wewnątrz przekonsz się klikając
grafikę po lewej. Twoim przewodnikiem będzie Romain Charles,
jeden z dwójki Francuzów biorących udział w projekcie.
19. Ostatni rzut oka na Marsa. Tym razem wykorzystałem grafikę z filmu. Pora przenieśd się na
Międzynarodową Stację Kosmiczną której swój artykuł poświęcił Krzysztof Czart.
20. Tak wygląda konfiguracja stacji. Powyższy schemat byd może przyda nam się kiedy będziemy
odbywad kosmiczny spacer. W realu to raczej mało prawdopodobne, lecz przecież mamy
świetne, darmowe programy …
21. Na początek może Orbiter. Grafika u góry przedstawia model
stacji występujący w podstawowej dystrybucji tego symulatora.
Tak wyglądałaby stacja ISS gdyby udało się zainstalowad
wszystkie początkowo planowane elementy i moduły.
Trochę innej rozrywki dostarczy nam Virtualny Astronauta.
22. Jest to portal w którym po zalogowaniu się dostajemy do wykonania szereg zadao nawiązujących
do tych, z którymi muszą się zmierzyd astronauci na stacji ISS. Virtual Astronaut jest adresowany
generalnie dla użytkowników mniej więcej na przełomie podstawówki
i gimnazjum.
23. Innym, bardzo ciekawym programem jest Spaceflight Chalenge, stworzony przez Europejską
Agencję Kosmiczną. Jest to samodzielna aplikacja – instalator zajmuje 251MB. Filozofia
programu jest podobna jak w przypadku portalu Virtual Astronaut.
24. Ogółem w programie znajduje się 26 działów w każdym zaś z nich 3-4 zadania o różnym stopniu
trudności.
25.
26. Uzupełnieniem do symulatora może byd zestaw dwiczeo Mission X oraz maleoka, kosmiczna
szklarnia. Czy dotrze ona do nas chod nie jesteśmy członkami ESA? Zobaczymy.
27. Temat stacji kosmicznych może zamknę tym widokiem stacji Mir. Wygenerowałem go przy
pomocy rzecz jasna Orbitera. To właśnie na pokładzie tej stacji Jerry Linenger musiał zmagad się
z pożarem. Poświęcony temu zdarzeniu filmik znajduje się tu.
28. Pora na aneks do kolejnego artykułu, tym razem autorstwa Tomasza Szymaoskiego. Poświęcony
jest on Andromedzie. Należy ona do „gwiezdnej rodzinki” o której trochę jest na naszym blogu.
29. W odnalezieniu tej konstelacji dopomóc może Stellarium. Warto pamiętad też o Celestii …
30. … chociażby ze względu na widoczną powyżej rycinę. Jest ona reprodukcją ilustracji stworzonej
przez Jana Heweliusza, pochodzącej z jego dzieła - Uranografii. Do kosmosu Celestii trafiła ona
za sprawą Jestra.
31. W poznawaniu gwiazdozbioru Andromedy na pewno dopomogą teksty znajdujące się na
Astronocach. Są one tłumaczeniami oryginałów autorstwa Phila Harringtona oraz Toma
Trusocka. Tłumaczeo tych dokonał Marcin Siudzioski, za co chwała mu i cześd
32. Dwie z galaktyk znajdujących się w Andromedzie będziemy
w stanie sfotografowad teleskopami Microobserwatorium.
Krótki przewodnik po interfejsie tego portalu jest na EuHou.
33. Tak wygląda natomiast Wielka Galaktyka w Andromedzie w programie Worldwide Telescope.
34. W Worldwide Telescope znajdziemy również seans poświęcony zderzeniu Galaktyki Andromedy
z naszą Drogą Mleczną. Możemy go obejrzed klikając tu. Uwaga – seans wymaga do obejrzenia
zainstalowanej w przeglądarce wtyczki Silverlight.
35. Tutaj natomiast uchwyciłem to zderzenie wygenerowane programem Universe Sandbox. Jeżeli
zaś nie chcesz go instalowad, kolizję zobaczysz tu.