Εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας της 6ης Ιουνίου 2013 περί Στρατηγικού Σχεδίου της Ένωσης

1. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου
στη Γενική Συνέλευση
της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας
περί Στρατηγικού Σχεδίου της Ένωσης
1. Εισαγωγή
Κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των μελών της Ένωσης Πληροφορικών
Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012 στο ΙΕΚ Αγίου
Δημήτριου στην Αθήνα, αποφασίστηκε να τεθεί σε συλλογική επεξεργασία στο
ΣυνΕΠΕ το εισαγωγικό μέρος και τα συμπεράσματα του απολογισμού δράσης που
εισηγήθηκε αρχικά το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΠΕ στη ΓΣ. Το νέο αυτό κείμενο
αποτελεί το πρόπλασμα για την επεξεργασίας ενός Στρατηγικού Σχεδίου για την
Ένωση Πληροφορικών.
2. Αποτίμηση δράσης ΕΠΕ 2000-2012, τρέχουσα κατάσταση
και αναδιατύπωση Στρατηγικού Στόχου ΕΠΕ
Όταν τον Ιούλιο του 2000 ιδρύονταν η ΕΠΕ, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί
ότι 12 χρόνια μετά το φαινόμενο της λαφυραγωγίας που αποτέλεσε το
βίωμα-ερέθισμα για τη δημιουργία της θα ήταν βίωμα συλλογικό και θα
αφορούσε συνολικά το λαό μας. Mε βάση αυτό το δεδομένο, η αναγκαία σε ένα
στρατηγικό σχέδιο αποτίμηση της μέχρι στιγμής πορείας μας καταγράφει τη δική
μας προσέγγισης του πώς οι άνθρωποι μπορούν να δρουν όταν επιζητούν μια
άλλη πραγματικότητα που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις
δυνατότητές τους, πέρα και έξω από τους πανταχού παρόντες πελατειακούς
μηχανισμούς.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι “η αποστολή εξετελέσθη”. Γι' αυτό και συνεχίζουμε τον
αγώνα μας μέσα από την Ένωση που συνδιαμορφώσαμε, όσο περίεργο κι αν
φαντάζει σήμερα όταν όλα καταρρέουν γύρω μας. “Το μικρό γαλατικό χωριό”,
όμως, συνεχίζει να αντιστέκεται. Ιδίως τώρα που τα διαρθρωτικά προβλήματα
και οι παθογένειες της χώρας μας έχουν γίνει πιο ευδιάκριτα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εμπειρίες μας απαιτούν νέα ερμηνεία και ο αγώνας
μας αποκτά καινούργιο νόημα που δεν αφορά πλέον αποκλειστικά τον κλάδο μας
αλλά συνολικά την πατρίδα και το λαό μας. Η μεγάλη εικόνα που εμφανίζει η
χώρα είναι ομόλογη της εικόνας που μας ανάγκασε να βγούμε από το καβούκι
μας, να πούμε ΟΧΙ στα μορφώματα που δημοσίως ισχυρίζονταν ότι μας
εκπροσωπούσαν ενώ παρασκηνιακά και συστηματικά εκποιούσαν την επιστήμη
και το μέλλον μας. Η ύπαρξή μας συνιστούσε το κύριο πρόβλημά τους. Ήθελαν να
λεηλατήσουν την πληροφορική και γι' αυτό εμείς δεν έπρεπε να υπάρχουμε...
Κάτι ανάλογο φαίνεται να συμβαίνει σήμερα με την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Και, λαμβάνοντας υπόψη ότι εμείς είμαστε ακόμη εδώ και μάλιστα, αν δει κανείς
την ποσοτική δυναμική του κλάδου συνολικά, έχουμε πραγματικά γίνει πάρα
πολλοί, αξίζει να δούμε με προσοχή τι κάναμε και βρεθήκαμε εδώ που είμαστε
σήμερα: Ένας πολυπληθής στρατός χωρίς στρατηγό. Ή, αν το προτιμάτε λίγο
διαφορετικά, ένα πεπειραμένο επιτελείο χωρίς διαθέσιμους εθελοντές από το
πλήθος των ικανότατων “στρατευσίμων”.
2.1 Πώς φτάσαμε μέχρις εδώ – κρίσιμα ερωτήματα
Όταν ξεκινούσαμε είχαμε την ψευδαίσθηση ότι οι αρμόδιοι κωφεύουν στα δίκαια
αιτήματα, αδυνατούν να δουν το αυτονόητο, διότι δεν είναι ενημερωμένοι, δεν
έχουν καλούς συμβούλους κ.λ.π. Ξεκινήσαμε με καλή πίστη και ενθουσιασμό
βέβαιοι ότι με τη σωστή πληροφόρηση των ιθυνόντων γρήγορα η κατάσταση θα
άλλαζε προς το καλύτερο. Διαψευστήκαμε.
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 1 Από 6

2. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στην πορεία πολλοί κουράστηκαν να εισπράττουν αδιαφορία (κάποιες φορές
εχθρότητα) από τους κατέχοντες το κράτος. Μείναμε λίγοι. Κάποιες φορές,
μικρές ρωγμές στα τείχη της εξουσίας έδιναν αφορμή για θετικές αποτιμήσεις
και, σπανιότερα, είχαμε την αίσθηση ότι “κάτι γίνεται”. Όμως, έχει διαλυθεί,
πλέον, κάθε αμφιβολία για την ορθή ερμηνεία της εμπειρίας μας ως Ένωση:
Η πολιτεία μιας εξαρτημένης χώρας αποκτά όλα τα χαρακτηριστικά μιας
τυπικά ανεξάρτητης χώρας. Η εξάρτηση, όμως, η ουσιαστική εξάρτηση,
προωθείται σ’ όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής δομής: τον
οικονομικό (νομισματικό και πιστωτικό σύστημα, επενδύσεις, τεχνολογία,
δομή εξωτερικού εμπορίου, οικονομική και δημοσιονομική πολιτική), τον
πολιτικό-στρατιωτικό (εθνική άμυνα, εσωτερική ασφάλεια, εξωτερική
πολιτική, πολιτική απέναντι στον συνδικαλισμό και την τοπική
αυτοδιοίκηση - και γενικότερα τη δομή της πολιτείας) και τον
κοινωνικό-πολιτιστικό (παιδεία, νοοτροπία, ήθη και έθιμα, σύστημα
προτιμήσεων για καταναλωτικά αγαθά και γενικότερα «τύπο διαβίωσης»).
(http://topontiki.gr/article/39956)
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η αντιμετώπιση που είχαν τα αιτήματα και οι
πρωτοβουλίες μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν αναμενόμενη. Τυχόν υιοθέτησή τους
και τροφοδότηση της ΕΠΕ με καθήκοντα που θα την αναδείκνυαν σε ρυθμιστικό
παράγοντα, όσον αφορά την ανάπτυξη της Πληροφορικής στη χώρα, θα μπορούσε
να προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στους μηχανισμούς εμπέδωσης και
αναπαραγωγής της εξάρτησης (παιδεία, παραγωγή, δημόσια διοίκηση,
κυβερνητικοί και μη-κυβερνητικοί φορείς άσκησης εξουσίας, κ.λ.π.).
Με αυτή την έννοια, θα μπορούσε κάποιος να αξιολογήσει εκ των υστέρων ως
μάταιη και ατελέσφορη την προσπάθειά μας κρίνοντας “εκ του αποτελέσματος”.
Ωστόσο, όπως διδάσκει η επιστήμη της Κοινωνιολογίας, το “αποτέλεσμα” δεν
αφορά μόνο το ορατό “προϊόν” μια δραστηριότητας. Μέσα από την ενεργό
εμπλοκή ενός υποκειμένου (ατομικού ή συλλογικού) στη δυναμική διαδικασία
ορθολογικής επίτευξης ενός συγκεκριμένου στόχου, αναπτύσσονται πολύπλοκες
αλληλεπιδράσεις με τον κοινωνικό του περιβάλλον και τα “εργαλεία” που
χρησιμοποιεί. Η αλληλεπίδραση αυτή οδηγεί σε αμοιβαίο επαναπροσδιορισμό
(ανάπτυξη) του υποκειμένου και του περίγυρού του. Τροποποιεί επίσης τα
“εργαλεία” και επαναδιατυπώνει το στόχο. Το “νέο” υποκείμενο, τα “νέα”
εργαλεία, ο “νέα” διατύπωση του στόχου και το “νέο“ κοινωνικό περιβάλλον
αποτελούν επίσης μέρος του τελικού “αποτελέσματος” (Niklas Luhmann, Social
Systems, 1995).
Υπό το πρίσμα των ανωτέρω καλούμαστε την κρίσιμη αυτή ώρα για την πατρίδα
και τον καθένα μας προσωπικά να αναρωτηθούμε:
1. Πώς ξεκινήσαμε και πώς είμαστε σήμερα;
2. Τι θέλαμε τότε και τι θέλουμε σήμερα;
3. Πώς προσεγγίζαμε τότε το στόχο μας και πώς τον προσεγγίζουμε σήμερα;
4. Πώς ήταν τότε και πώς είναι σήμερα το περιβάλλον μέσα στο οποίο
καλούμαστε να οικοδομήσουμε συμμαχίες και να δώσουμε νέες μάχες.
Η απάντηση προϋποθέτει και μια προσωπική αποτίμηση πριν μπορέσει να γίνει
αντικείμενο συστηματικής συλλογικής ανάλυσης. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν
κάποιες καίριες επισημάνσεις:
2.2 Πώς ξεκινήσαμε και πώς είμαστε σήμερα;
Ξεκινήσαμε “αρκετοί”, με ευδιάκριτο νεανικό ενθουσιασμό και τη βεβαιότητα ότι
σύντομα θα έχουμε απτά και σημαντικά αποτελέσματα. Δεν είχαμε κανένα φόβο
για την επαγγελματική μας σταδιοδρομία καθώς οι προσφερόμενες θέσεις
εργασίας ήταν “αγαθό εν αφθονία”.
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 2 Από 6

3. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Σήμερα είμαστε “λίγοι” ιδίως αν ληφθεί υπόψη το ποσοστό των μελών (ακόμη
χειρότερα των ενεργών) της ΕΠΕ σε σχέση με το ογκούμενο πλήθος των
συναδέλφων. Το εργασιακό μέλλον μας είναι επισφαλές. Των νέων συναδέλφων
ανύπαρκτο.
Ωστόσο, έχουμε ένα εφόδιο που δεν είχαμε στο ξεκίνημα: Την εμπειρία που
απορρέει από τη 12ετή δράση μας. Αυτή μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε
βεβαιότητες που είχαμε όταν ξεκινούσαμε. Αυτή μας επιτρέπει να δούμε με
ωριμότητα και ρεαλισμό τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα και πώς μπορούμε να το
κάνουμε. Αρκεί να θέλουμε ακόμη να κάνουμε κάτι...
2.3 Τι θέλαμε τότε και τι θέλουμε σήμερα;
Τι θέλαμε... Μα τίποτε λιγότερο από το να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο! Το
όραμά μας είναι σε δημόσια θέα (http://www.epe.org.gr/orama.jsp) και μιλά
καθαρά:
Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδος υπάρχει για να δημιουργεί τις
προϋποθέσεις για την προαγωγή της Πληροφορικής, αξιοποιώντας τις
δυνάμεις των Πληροφορικών και ικανοποιώντας τις εργασιακές και
επιστημονικές τους ανάγκες όπου και αν εργάζονται ή διαμένουν.
Είναι η κατάληξη της αναζήτησης όλων των Πληροφορικών για ένα
ισχυρό φορέα του κλάδου που να αναδεικνύει αξιόπιστα τον κοινωνικό
τους ρόλο και να τους εκπροσωπεί αυθεντικά σε όλα τα πεδία των
ενδιαφερόντων τους.
Είναι η αφετηρία μιας μεγαλόπνοης προσπάθειας που επιδιώκει να
κινητοποιήσει όλες τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και να πορευτεί,
μαζί μ΄ αυτές, προς έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
Σταθμός σε αυτή την πορεία και στρατηγικός στόχος της ΕΠΕ είναι η
δημιουργία του Επιμελητηρίου Πληροφορικής.
Η δράση και οι παρεμβάσεις της είναι ο καταλύτης για την ωρίμανση των
αναγκαίων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών.
Οι αξίες που καλλιεργεί θα αποτελέσουν την κληρονομιά και το όραμα του
θεσμικού αυτού φορέα. Για να μπορέσουν όλοι οι πληροφορικοί να βρουν
τη θέση που τους αξίζει στον κόσμο που όλοι μας οραματιζόμαστε.
Σήμερα, κακά τα ψέματα, θέλουμε απλώς να αποφύγουμε την καταστροφή. Τα
μεγάλα οράματα μπορούν να περιμένουν. Οι υποχρεώσεις τρέχουν. Οι αποδοχές
εξανεμίζονται. Το μέλλον των παιδιών μας διαγράφεται ζοφερό. Το εργασιακό
μέλλον είναι αβέβαιο. Οι απολύσεις καθημερινή πραγματικότητα. Το σχέδιο
διωγμού των πληροφορικών της εκπαίδευσης έχει μπει σε εφαρμογή. Και μέσα σε
όλα αυτά, οι νέοι συνάδελφοι αγνοούν την ύπαρξη μας ενώ οι παλαιότεροι
βρίσκονται, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών, βυθισμένοι στην
απάθεια και τη μοιρολατρία.
2.4 Πώς προσεγγίζαμε τότε το στόχο μας και πώς τον
προσεγγίζουμε σήμερα;
Όσον αφορά το στρατηγικό μας στόχο, την ενιαία επιμελητηριακή έκφραση του
κλάδου, τότε τον προσεγγίζαμε με τη διαμόρφωση και κατάθεση μιας άρτιας
πρότασης νόμου, έτοιμη για να τεθεί στην κρίση του Κοινοβουλίου. Σήμερα
έχουμε πια συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι ανέφικτο, ίσως και
παρακινδυνευμένο, να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία. Ιδίως όταν το Κοινοβούλιο
απαξιώνεται από τους Πολίτες και σύρεται σε καθ' υπαγόρευση επιλογές άλλων:
Εξωθεσμικών φορέων άσκησης εξουσίας που συγκροτούν το εθνικό
κατεστημένο (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Establishment) το οποίο
λειτουργεί εις βάρος της κοινωνίας και αναπαράγεται μέσα από μηχανισμούς
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 3 Από 6

4. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
διαφθοράς που εγκυμονούν την πλήρη κατάρρευση της κοινωνικής συνοχής και
απειλούν την ίδια την ύπαρξη της χώρας.
Συνακόλουθα, οφείλουμε ρεαλιστικά να αναρωτηθούμε: Τυχόν υιοθέτηση της
πρότασής μας από τους έχοντες την πραγματική εξουσία του νομοθετείν, το
εθνικό κατεστημένο, θα απέβλεπε σε ένα ΕΘΕΠΕ - μοχλό αναπτυξιακής ανάτασης,
όπως το οραματιστήκαμε; Ή μήπως σε εργαλείο καθυπόταξης όσων απείθαρχων
Πληροφορικών έχουν απομείνει, και, το πιθανότερο, σε μέσο επιβολής μιας
Οργουελικής Δυστοπίας με τη δική μας συνδρομή και αντάλλαγμα κάποια
“δικαιώματα υπογραφής”; Το ερώτημα είναι, προφανώς, ρητορικό και η
απάντηση αυτονόητη...
Εφόσον, λοιπόν, έχει καταστεί ανεδαφικός ο στόχος της ανάληψης νομοθετικής
πρωτοβουλίας για την ίδρυση του ΕΘΕΠΕ, οφείλουμε να προσηλωθούμε στο
μετασχηματισμό της ίδιας της ΕΠΕ σε φορέα επιμελητηριακής εκπροσώπησης. Η
αναγκαία προεργασία έχει ήδη γίνει. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση
συμπυκνώνεται στην πρόταση που έχει διαμορφωθεί και θα συμπληρωθεί
προκειμένου να τεθεί σε συζήτηση σε επόμενη Γενική Συνέλευση η οποία θα είναι
Καταστατική. Μένει να δούμε τα επόμενα βήματα. Τα επόμενα βήματα, ωστόσο,
δεν θα είναι καθόλου εύκολα και ως εκ τούτου η διαμόρφωση ενός στρατηγικού
σχεδίου καθίσταται αναγκαία προκείμενου όλα τα μέλη και δυνάμει μέλη της
Ένωσης να “συντονιστούν στη ίδια συχνότητα”.
2.5 Πώς ήταν τότε και πώς είναι σήμερα το περιβάλλον μέσα
στο οποίο καλούμαστε να οικοδομήσουμε συμμαχίες και να
δώσουμε τις νέες μάχες.
Στο ξεκίνημά μας η χώρα ζούσε τη γλυκιά παραζάλη της καταναλωτικής
ευωχίας, των μεγάλων έργων, της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων που
είχε τεθεί ως μεγάλος εθνικός στόχος. Σε αυτό το κλίμα, βλέπαμε τον στόχο του
επιμελητηρίου ως ορόσημο σε μια πορεία με προορισμό μια καλύτερη κοινωνία
μέσα στην οποία οι Πληροφορικοί θα είχαν διακριτό ρόλο και ανάλογης
ποιότητας συνομιλητές.
Σήμερα, ο μετασχηματισμός της ΕΠΕ σε επαγγελματικό φορέα ως μετεξέλιξη του
αρχικού στόχου μας για ίδρυση του ΕΘΕΠΕ, αποκτά νέο νόημα: Συνδέεται
άρρηκτα με την ανάγκη συγκρότησης μιας Ελεύθερης Ελληνικής Πολιτείας που
θα διασφαλίζει ότι το Κράτος και όλοι γενικώς οι φορείς που ασκούν ουσιαστική
πολιτική επιρροή εντός του εκπληρώσουν τις θεμελιακές τους υποχρεώσεις
έναντι των πολιτών.
3. Δυνατότητες, απειλές, αδυναμίες και ευκαιρίες
Στη νέα κρίσιμη περίοδο που έχουμε εισέλθει η ιστορική μας πρόσοδος ως
εμπειρία αφενός και αριθμητική δυναμική του κλάδου αφετέρου είναι σημαντική.
Αυτή η ιστορική πρόσοδος συνιστά τη στρατηγική δυνατότητα που διαθέτουμε
για να αναχαιτίσουμε, με τη συνδρομή και άλλων υγιών δυνάμεων, τη
στρατηγική απειλή που πριν 12 χρόνια αφορούσε την ύπαρξή μας ως διακριτού
κλάδου και η οποία σήμερα αφορά την ύπαρξή μας ως χώρας.
Ωστόσο, είναι γνωστή σε όλους η στρατηγική μας αδυναμία να κοινωνήσουμε
σε μέλη και δυνάμει μέλη την εμπειρία των ενεργών μας μελών καθώς και να
προβάλλουμε αποτελεσματικά τις προτάσεις και παρεμβάσεις μας στην κοινωνία
οικοδομώντας ευρύτερες συμμαχίες. Χωρίς ουσιαστική επαφή με την ΕΠΕ, ο
κλάδος και η πλειοψηφία των μελών μας παραμένουν απαθείς. Χωρίς
αποτελεσματική πληροφόρηση και κινητοποίηση, η κοινωνία παραμένει
Πληροφορικά Αφοπλισμένη.
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 4 Από 6

5. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η προϊούσα κρίση, όμως, φαίνεται να μας προσφέρει μια στρατηγική ευκαιρία,
ένα ιστορικό ραντεβού με την κοινωνία από εκείνα που σπάνια εμφανίζονται στον
ορίζοντα δράσης ενός συλλογικού υποκειμένου. Δεν είναι δύσκολο να το
διακρίνουμε αν ανατρέξουμε στη σπασμωδική και πέραν πάσης τυπικής
νομιμότητας αντίδραση της διοίκησης του ΤΕΕ στην πρότασή μας για ίδρυση
Εθνικού Επιμελητηρίου Πληροφορικής και Επικοινωνιών
(http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=336). Μια αντίδραση που
κατέδειξε το μέγεθος της στρατηγικής απειλής που αισθάνθηκε ο βασικότερος,
ίσως, πυλώνας του εθνικού κατεστημένου
(http://en.wikipedia.org/wiki/The_Establishment) όταν καταφέραμε να
δημιουργήσουμε μια σημαντική ρωγμή σε αυτό
(http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=238). Φαίνεται πως την
πραγματική δυναμική της πρότασής μας την είχαν αντιληφθεί άλλοι πολύ
καλύτερα από εμάς... Ενδέχεται, μάλιστα, κρίνοντας εκ των υστέρων με βάση τα
νέα δεδομένα, ότι τα “καινά δαιμόνια” που θα έφερνε η δημιουργία του ΕΘΕΠΕ
όπως το οραματιστήκαμε, στον κατάλληλο (γεω)πολιτικό χρόνο και δεδομένης
της δυναμικής των Νέων Τεχνολογιών θα μπορούσαν να επιφέρουν τη διάρρηξη
του φαύλου κύκλου της εξάρτησης ανοίγοντας έναν ενάρετο κύκλο οικονομικής,
κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.
Στις σημερινές συνθήκες, η λαϊκή νομιμοποίηση του εθνικού κατεστημένου
καταρρέει καθώς η παρασιτική φύση του απειλή με θάνατο το κοινωνικό σώμα.
Ταυτόχρονα, η αποτελεσματική συνδρομή νέων συλλογικών υποκειμένων όπως η
ΕΠΕ, ανοίγει προοπτικές πρωτογενούς νομιμοποίησής τους από την ίδια την
κοινωνία.
4. Άξονες δράσης – άμεσες παρεμβάσεις
Υπό το πρίσμα της ανωτέρω σύντομης ανάλυσης μπορεί κανείς εύκολα να
καταλήξει στο λογικό συμπέρασμα ότι στις παρούσες συνθήκες η μέχρι σήμερα
τακτική της ΕΠΕ οφείλει να αναπροσαρμοστεί. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να
σπαταλούμε τους λιγοστούς ανθρώπινους και χρηματικούς πόρους μας για τη
συγγραφή κειμένων που παραμένουν κενό γράμμα εξαιτίας της παρασκηνιακής
δράσης των ποικιλώνυμων παραφυάδων του εθνικού κατεστημένου
καταλήγοντας στον κάλαθο των αχρήστων. Για να πιάσουν πραγματικά τόπο οι
πόροι μας απαιτείται να διοχετευθούν άμεσα στην κοινωνία και ειδικότερα:
1. Στην ουσιαστική και πολυεπίπεδη Πληροφορική Παιδεία εντός και
εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει
να δοθεί σε δράσεις ενημέρωσης και επιμόρφωσης για ενεργό
πληροφοριακή και επικοινωνιακή αυτοπροστασία.
2. Στην ευρεία ενημέρωση της κοινωνίας για το ΕΛΛΑΚ και την υποστήριξη
προσώπων και φορέων κατά το κρίσιμο στάδιο της απεξάρτησής τους
από επιλογές κλειστού λογισμικού.
3. Στον εκσυγχρονισμό των μέσων και την αξιοποίηση νέων για την
ουσιαστική επικοινωνία της ΕΠΕ με τους Πληροφορικούς και την
κοινωνία συνολικά.
Οι ανωτέρω άξονες στρατηγικής δράσης πρέπει να εξειδικευθούν με τη
διαμόρφωση τριών επί μέρους συμπληρωματικών στρατηγικών για την
Πληροφορική Παιδεία (με αφετηρία το σχετικό με αυτή κείμενο προτάσεων της
ΕΠΕ – http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=433), το ΕΛΛΑΚ και την
επικοινωνιακή στρατηγική της Ένωσης.
Τέλος, οφείλει η Ένωση να δώσει καθαρά το μήνυμα προς όλους, κλάδο και
κοινωνία, ότι οι καιροί άλλαξαν και ανάλογα πρέπει να αλλάξουν εκ βάθρων
νοοτροπίες, συμπεριφορές και μέθοδοι δράσης. Στο πνεύμα των καίριων
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 5 Από 6

6. ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
επισημάνσεων που διατυπώθηκαν κατά την ιστορική αποτίμηση της πορείας μας,
προτείνεται προς τη Γενική Συνέλευση η λήψη απόφασης για την
ανάρτηση δήλωσης στον ιστότοπο της Ένωσης η οποία θα
αντικαταστήσει το κείμενο στο παρόν μαύρο πλαίσιο που αναφέρεται
στη συμμετοχή μας στη διαμαρτυρία των καθηγητών Πληροφορικής. Το
νέο κείμενο προτείνεται να είναι το εξής:
Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, με απόφαση της Γενικής της
Συνέλευσης, δυνάμει του άρθρου 120 παρ. 4 του Συντάγματος,
αποκηρύσσει φορείς και πρόσωπα που έχουν την ευθύνη για την
κατάσταση της χώρας μας, που υποθάλπουν ή υποστηρίζουν
αλλότρια συμφέροντα εις βάρος της κοινωνίας, που ανέχονται
τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, που συνετέλεσαν
στην αποδόμηση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας ή που
εμπόδισαν την υγιή ανάπτυξή της. Κρίνει σκόπιμο και θα
πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός ανοικτού μετώπου
φορέων και προσώπων που συμμερίζονται την οπτική, τις
προτεραιότητες και τις μεθόδους της Ένωσης για ειρηνική
εύρεση δημοκρατικού διεξόδου από το φαύλο κύκλο της
εξάρτησης η οποία είναι και η κύρια αιτία για την οικονομική
και τεχνολογική υπανάπτυξη της πατρίδας μας. Όπου κρίνεται
απαραίτητο, η Ένωση θα απευθύνεται σε εθνικούς και
ευρωπαϊκούς θεσμούς και όργανα για την προώθηση και
ευόδωση των στόχων της.
3/7/2013 - Εισήγηση ΔΣ προς ΓΣ περί Στρατηγικού Σχεδίου της ΕΠΕ 6 Από 6