Ανταγωνιστική οικονομία και δυναμική κοινωνία η μόνη λύση στην ανεργία Πώς θα ήταν ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, για μια νέα Ελλάδα, σε μια νέα Ευρώπη;

1. Ανταγωνιστική οικονομία και δυναμική κοινωνία
η μόνη λύση στην ανεργία
Πώς θα ήταν ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, για μια νέα Ελλάδα,
σε μια νέα Ευρώπη ;
20/5/2014
Πώς πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα της ανεργίας ; Ένα ζήτημα καυτό, με
αιτίες στο παρελθόν και προοπτική, επίμονης παρουσίας στο μέλλον.
Ο άνθρωπος πηγαίνει εκεί που κοιτάζει, αν κοιτάμε το παρελθόν πηγαίνουμε
πίσω, αν κοιτάμε τα πόδια μας κάνουμε σημειωτόν – πάλι μένουμε πίσω, γιατί
οι άλλοι προχωρούν ή τρέχουν κιόλας, αν οραματιστούμε το μέλλον τότε
μπορεί, να πάμε μπροστά.
Πώς θα ήταν όμως ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, για μια
νέα Ελλάδα, σε μια νέα Ευρώπη ;
Για το παρελθόν, μόνο μια μικρή αναφορά. Το εύκολο και φτηνό χρήμα των
προηγούμενων δεκαετιών, «αξιοποιήθηκε» σε πολιτικές ενίσχυσης της ζήτησης,
που οδήγησαν με τη σειρά τους, σε υπερβολικό δημόσιο δανεισμό. Αλλά ένα
μπαλόνι που σκάει, δεν ξεφουσκώνει ποτέ ήσυχα. Τώρα η κατανάλωση του
παρελθόντος αποπληρώνεται με ύφεση στην οικονομία, φτωχοποίηση στην
κοινωνία και υπερβολική ανεργία στους νέους.
Συχνά ακούμε για μέτρα κατά της ανεργίας. Αλλά η ανεργία δεν λύνεται με
λήψη μέτρων. Η εργασία είναι σύμφυτη με την αποτελεσματική λειτουργία
της οικονομίας. Τα μέτρα αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι τις αιτίες.
Πως μπορεί να διαμορφωθεί μια δυναμική κοινωνία, μέρος της οποίας θα είναι
μια ανταγωνιστική οικονομία ; Πώς θα μάθουν οι νέοι να ψαρεύουν ώστε να
μπορούν να τρώνε σε όλη τους ζωή και να μην αρκούνται στο να τους δώσει
κάποιος ένα - δύο ψάρια, ως επίδομα. Αυτό είναι το ερώτημα που θα πρέπει να
απαντήσει το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μας υπόδειγμα.
Στο νέο αυτό υπόδειγμα, θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας, όχι
μόνο στην διαχείριση των εσόδων και των εξόδων αλλά κυρίως στην αύξηση
των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγει η οικονομία (του ΑΕΠ δηλαδή).
Η μονοδιάστατη προσπάθεια για έλεγχο απαιτήσεων και υποχρεώσεων δεν
αρκεί. Απαιτείται και η αποτελεσματική διαχείριση και αξιοποίηση της περιουσίας.
Μόνο έτσι μπορεί να διαμορφωθεί ένα αναπτυξιακό πλαίσιο που θα σπάσει τον
φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκεται σήμερα η οικονομία.
Σήμερα, το ευρωπαϊκό αλλά και το παγκόσμιο περιβάλλον ενισχύουν την
ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, προϊόντων και προσώπων. Σε αυτό το
περιβάλλον της ανοιχτής κοινωνίας και ελεύθερης αγοράς θα πρέπει να
τοποθετηθούμε αποτελεσματικά. Αυτά είναι τα δεδομένα και πρέπει να τα
αξιοποιήσουμε.

2. Ανταγωνιστική οικονομία και δυναμική κοινωνία η μόνη λύση στην ανεργία
Η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις. Τα
κεφάλαια που είναι αναγκαία για την υποστήριξη των διαρθρωτικών αλλαγών
δεν είναι διαθέσιμα τοπικά. Μπορούν να προέλθουν κυρίως από το εξωτερικό.
Για να πάψουμε ο καθένας να κοιτάζει το πορτοφόλι του διπλανού του
(οικονομική εσωστρέφεια δηλαδή) και το πενηντάρικο να πηγαίνει από τσέπη σε
τσέπη και στο τέλος (κατά 80 με 90%) να καταλήγει στις βιομηχανίες του
εξωτερικού, θα πρέπει να τοποθετηθούμε στο κομμάτι της παραγωγής, με το
βλέμμα προσανατολισμένο στον παγκόσμιο καταναλωτή.
Αλλά πώς θα πρέπει να προσεγγίσουμε την παραγωγή ;
Κατ΄αρχήν πρέπει να «διαβάσουμε» τα καταναλωτικά πρότυπα σε παγκόσμια
κλίμακα. Για να υπάρχει συναλλαγή απαιτείται η δική μας επιθυμία για πώληση,
να ταυτιστεί με την ανάγκη του αγοραστή. Πρέπει να προσπαθήσουμε να
πουλήσουμε αυτά που θέλει ο πελάτης, όχι αυτά που εμείς διαθέτουμε. Ο
πελάτης, μέσω των επιλογών του, στέλνει ηχηρά και ξεκάθαρα μηνύματα σε
όλους.
Στη συνέχεια, πρέπει να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα. Αλλά τι είναι
παραγωγικότητα και τι ανταγωνιστικότητα ;
Παραγωγικότητα είναι η ικανότητα μιας εταιρίας να παράγει ένα προϊόν.
Ανταγωνιστικότητα είναι η ικανότητα να πουλάει ένα προϊόν. Η πρώτη – η
παραγωγικότητα - σχετίζεται με την παρουσία του προϊόντος στα ράφια.
Αποτελεί λογική προϋπόθεση της πώλησης αλλά καταρχήν αποτελεί στοιχείο
κόστους και όχι δημιουργίας πλούτου. Η δεύτερη – η ανταγωνιστικότητα –
σχετίζεται με την πώληση του προϊόντος και τη δημιουργία αποτελέσματος.
Έτσι διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις και για τη δημιουργία πλούτου.
Ο στόχος είναι ένας, η παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων. Και για να
επιτευχθεί αυτό προσπαθούμε να προσελκύσουμε κεφάλαια, ιδιαίτερα από το
εξωτερικό γιατί μόνο έτσι επεκτείνονται οι διαθέσιμοι πόροι της οικονομίας. Να
δουλέψουν μαζί μας οι καλύτεροι άνθρωποι, όπου και να βρίσκονται αυτοί. Να
αξιοποιήσουμε τα καλύτερα επί μέρους τμήματα του προϊόντος που είναι
διαθέσιμα σε παγκόσμια κλίμακα, έτσι αγοράζουμε χρόνο. Και τέλος να
χρησιμοποιήσουμε τα κατάλληλα εργαλεία.
Η αποτελεσματικότητα εξαρτάται και από το λεγόμενο «επιχειρηματικό
περιβάλλον». Όλοι πρέπει να νιώθουν ότι λειτουργούν σε ένα ασφαλές,
δίκαιο, άνετο και φιλικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που θα χαρακτηρίζεται
από:
• Θεσμική ανάπτυξη (κράτος δικαίου, διαφάνεια, λειτουργία θεσμών).
• Ευκολία του επιχειρείν (μοντέλο λειτουργίας επιχειρήσεων,
γραφειοκρατία).
• Σταθερό, απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα
Στην Ελλάδα σήμερα, η κοινωνία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη και συχνά
ευερέθιστη, τιμωρεί ή επιβραβεύει το κακό ή το καλό αντίστοιχα με τρόπο
πολλές φορές ασύμμετρο. Νιώθει πληγωμένη και από τις επιχειρήσεις.
Είναι η ώρα που θα πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο θεσμό της
επιχείρησης. Να αυξηθεί η κοινωνική της αποδοχή.
Παντελής Λάμπρου Σελ. 2 από 3

3. Ανταγωνιστική οικονομία και δυναμική κοινωνία η μόνη λύση στην ανεργία
Για την έξοδο από την κρίση θα πρέπει να «ξαναανακαλύψουμε» την
επιχειρηματικότητα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Μόνο οι επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, όχι οι
κυβερνήσεις. Και μόνο οι πελάτες μπορούν να διατηρήσουν αυτές τις νέες θέσεις
εργασίας, όχι οι επιδοτήσεις. Οι νόμοι πρέπει να προστατεύουν και τους
πωλητές και τους αγοραστές προϊόντων και υπηρεσιών. Ο μόνος
αποτελεσματικός «προστατευτισμός» είναι η ανταγωνιστικότητα.
Όλα τα παραπάνω θα έχουν περιορισμένη επίδραση αν δεν πλαισιωθούν με
αξίες, εταιρική αποστολή, ηθική, κουλτούρα, συμπεριφορές, στρατηγική αλλά
και τακτική. Απαιτείται και μυαλό, και πνεύμα και ψυχή.
Συχνά τελευταία, τίθεται το ερώτημα αν έχουμε αγγίξει το σημείο μηδέν. Δεν
ξέρω να απαντήσω. Νομίζω όμως πως, ό,τι γίνεται σήμερα γίνεται καλύτερα
από ότι χθες, πιο δίκαια και πιο ορθολογικά και κυρίως στο επίκεντρο της
δράσης είναι οι πολλοί όχι οι λίγοι. Έτσι το σημείο μηδέν μπορεί να γίνει το
σημείο καμπής για την επανεκκίνηση της χώρας.
Τώρα είναι η στιγμή – στο σημείο μηδέν - όπου θα πρέπει να διατυπωθούν
καθαρά οι αρχές και οι αξίες, και σε αυτές θα πρέπει να συμφωνούμε όλοι, να
αναδειχθούν καλές πρακτικές και αποδεκτές συμπεριφορές, και με αυτές θα
πρέπει να είμαστε συμβατοί όλοι. Οι διαφορές μας μπορούν να ξεκινούν μετά
από αυτό το ελάχιστο επίπεδο συνεννόησης και ανεκτικότητας.
Σημεία από την ομιλία στην Ημερίδα με θέμα ''Σπάμε το τείχος της Νεανικής
Ανεργίας'' που διοργάνωσε ο Επιστημονικός Όμιλος Νέων Πολιτικών
Επιστημόνων (Ε.Ο.ΝΕ.ΠΕ) και ο Δήμος Νέας Σμύρνης σε συνεργασία με το
Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Αυτοδιοίκησης και το Youthnet Hellas. Ευγενίδιο Ίδρυμα,
Κυριακή 27 Απριλίου 2014.
Παντελής Λάμπρου
Μηχανικός Η/Υ, INSEAD IEP
Δραστηριοποιείται ως διευθυντικό στέλεχος στο χρηματοοικονομικό τομέα
Παντελής Λάμπρου Σελ. 3 από 3