4TH QUARTER

1. •69 - May dumating na
mandirigma sa gubat. Taga
Persiya.

2. •70 - Huminto siya.
Tumingin sa palibot. Biglang
hinagis ang kanyang mga
sandata.

3. •71 - Tumingala siya, at panay
ang buntong-hininga.
•72 - Umupo siya sa tabi ng
puno, at umiyak nang umiyak.

4. •73 - Hawak niya ang
kanyang baba at sentido.
Mukhang may malalim na
iniisip, o di kaya's may
nakalimutan.

5. •74 - Maya-maya'y sumandal siya.
Patuloy pa rin ang kanyang mga luha.
Nagsalita siya: Flerida, tapos na ang
tuwa. (NOTE: Anim na taon na siyang
palakad-lakad kung saan-saan sa labas
ng Persiya. Hindi siya maka move-on.)

6. •75 - Panay ang sabi ni
Aladin ng "Ay! Ay!" duon sa
gubat. Hindi siya talaga
maka move-on."

7. •76 - Bigla siyang tumindig,
mukhang galit, at dali-dali
niyang hinanap ang
kanyang mga sandata. Hindi
raw siya makapapayag.

8. •77 - At kung ibang tao
(maliban sa kanyang ama)
ang umagaw ng kanyang
Flerida, mapapatay niya ito.

9. •78 - Binanggit ni Aladin si
Marte at ang mga Parcae.
May diyos/diyosa na
kunektado sa digmaan at
kamatayan. Matindi ang
galit ni Aladin.

10. •79 - Sinabi ni Aladin na
babawiin niya si Flerida
mula sa mga kuko ng
kataksilan, at lahat nang
makakabangga niya
(maliban sa kanyang ama) ay
papatayin niya.

11. •80 - Makapangyarihan ang
pag-ibig. Lahat ay
apektado. At ang lahat din
ay makalilimutan kapag
pumasok na sa puso ang
pag-ibig.

12. •81 - Kapag pag-ibig na ang
pinag-uusapan, kalimutan mo
na ang respeto sa lalong
dakila (Diyos?), katwiran,
tamang pag-iisip,
katungkulan, at pati na rin
ang buhay.

13. •82 - Sinasabi ni Aladin na
huwag siyang tularan. Pero
wala naman siyang kausap
sa gubat.

14. •83 - Sinaksak ni Aladin ang
kanyang sandata sa lupa.
Umiyak nang umiyak. Bigla
siyang may narinig na
buntong hininga. Si Florante
pala yun, nakagapos pa sa
puno.