3. Əlamətləri:
Uşağın ağlamasına dözə bilməzlər
Qucaqlarından düşürməzlər
Tez tez həkimə apararlar
Öz etiyaclarını qarşılamaq üçün
uşağa fürsət verməzlər
Uşaqları heç böyüməz
Uşağın başına hər an nəsə gələ bilər
deyə narahat olarlar.
4. Nəticədə
Ata-anaya bağlı, hər şeyi onlardan gözləyən,
soruşmadan heç nə edə bilməyən
Cəhd və müdaxilə bacarıqlarından yoxsun
İstəklərini mızıldayaraq dilə gətirən
İnadçı
Özlərini qoruya bilməyən, utancaq, çəkingən
uşaqlar olurlar
Çox əzizlənənlər isə təzyiqçi, insanlardan
istifadə edən, məsuliyyətsiz, eqoist və kaprizli
olurlar.
6. Əlamətləri:
Kobud, kəskin və soyuq rəftarlara hakim
valideynlər uşaq yalnız istədikləri
davranışları göstərəndə əzizləyirlər
Uşağın hissləri və düşüncələri yox sayılır
Ailədəki qaydalara mütləq riaət edilməlidir,
yaxşı uşaq olmaq üçün itaət etmək lazımdır.
Uşaqların istəkləri vacib hesab edilməz
(Uşaqdıda!)
Səhv hərəkət edən kimi «cəza» ortaya girir.
Şillə, ayıblama, pisləmək, utandırmaq və.s
7. Nəticədə
Uşaq hisslərini və düşüncələrini dilə gətirə bilməz.
Təzyiq nəticəsində yaxşı davranar lakin utancaq,
təsir altında qalan, həddindən artıq həssas
şəxsiyyət profili inkişaf edər.
Digər tərəfdən isə zorakılıq zorakılığa gətirib
çıxarır. Uşaq vurucu, dağıdıcı, təcavüzkar və
aqressiv davranışlara da yönələ bilər. Bu şəkildə
öyrənmişdir: «Güclü gücsüzü əzər», «Haqq
qüvvətlinindir»
Tez-tez verilən cəza uşağın vicdanına da təsir edər.
Günahkarlıq duyğusu və güvənsizlik yarana bilər.
Valideynlərə qarşı qorxu və qəzəb hiss edərlər.
Qatı, amansız, qorxaq bir profil inkişaf edər.
9. Əlamətləri:
Uşağa zərərli davranışlar kifayət qədər izah edilməz.
Etmək olar və etmək olmaz şəklində müəyyən edilmiş qaydalar yoxdur və
ya kifayət qədər qərarlı və dəqiq deyildir.
Bəzi vaxtlarda sərt çıxışlar, cəzalar, məhdudiyyətlər olsa belə bunlar uşağın
davranışındakı səhvləri izah etməkdə yetərsiz qalır. Beləliklə fayda
verməyən izahlar nəticəsində «neynirsən elə» şəklində nəticələnən söhbətlər
ana-atanın acizliyi siqnalını uşağa verir. Uşaq da bundan istifadə etməyə
başlayır. «İstədiyimi etməsən ağlayacam» şəklində şantajlar başlayır.
Valideyn istədiyini etdikcə o daha da istəyir, həmişə öz istədiyi kimi hərəkət
edir. Belə ailələrdə çox vaxt çarəsizlik və hüsrandan qaynaqlanan valideyn
laqeydliyi dayanır.
10. Nəticədə
Uşaq həddindən artıq sərbəst olur. Ətrafına və özünə qarşı
zərərli hərəkətlər edər, bunları kontrol edə bilməz.
Haqlarına girildiyini düşünərlər. Həmişə haqsız yerə
günahlandırıldıqlarını hesab edərlər.
Məktəb qaydaları qarşısında pərt olarlar, uyğunlaşa
bilməzlər.
Tələbləri və ehtiyacları yerinə yetirilməzsə depressiyaya
girə bilərlər. Qəzəblənərlər, şikayət və mızmızlık edərlər.
Rollarını, vəzifələrini, haqq və məsuliyyətlərini bilməzlər.
Uşaqda avtoritarlığa tabe olmayan, eqoist bir şəxsiyyət
profili yaranır və inkişaf edir.
12. Əlamətləri:
Uşağın eyni davranışları bəzən xoş qarşılanır
bəzən isə bu hərəkətə görə cəzalandırılır.
Ananın qaydalarını ata pozur, atanın verdiyi
cəzaya isə ana dözə bilməyib ləğv edir.
Biri əsəbləşəndə digəri əzizləyib qucaqlayır.
Bu ailə tipinin digər bir xüsusiyyəti isə
qaydalarda daimiliyin olmamasıdır. Bir əşyaya
qadağa qoyulur lakin bəzən də onunla
oynamasına icazə verilir.
13. Nəticədə
Bu tip ailədə uşaq necə davranacağını öyrənə
bilməz. İlk vaxtlarda uşaq narahat olar, nə
edəcəyini bilməz, lakin sonra uşaq davranışlarını
valideynin pozitiv və neqativ əhval ruhiyyəsinə
görə təyin etməyə başlayır.
Belə uşaqlar cəzaya çox qarşı gəlirlər. Daha
təcavüzkar davranışlar nümayiş etdirirlər.
Asanlıqla tabe olmazlar.
Sosial mühitə adaptasiyası çətin gedir. Davakar və
kontrolsuz şəxsiyyətə çevrilir.
15. Əlamətləri:
Uşağın təbiətinə baxmazlar, onlardan müəyyən gözləntiləri vardır və uşaq o
şəkildə davranmayanda uşağın ya da özlərinin səhv etdiklərini düşünərlər.
Bu tip valideynlər həyatları boyunca qüsursuzu və mükəmməlli axtararlar.
Eqolu və qürurludurlar. Tənqid qəbul etməzlər.
Evlərini qatı qaydalarla idarə edərlər.
Uşaqların qidası, geyimi keçimi, sağlamlıqları, dostları tək tək böyük
məsələlərdir.
«Mən etmədim o etsin», «Mən yaşaya bilmədim o yaşasın» kimi düşünürlər.
Kitab kimi uşaq böyütməyə çalışırlar. Uşağın bacarıq və tutumu nəzərə
alınmadan hər cəhətdən ən yaxşısını hazırlamağa çalışırlar.
Uğurlu olsun deyə uşağa təzyiq edirlər. «Mənim ağıllı balam hər şeyi
bacarır!»
16. Nəticədə
Mükəmməliyyətçi rəftarın səbəbi uşağın ayrı bir varlıq olaraq
qəbul edilməməsidir və bunun yaratdığı günahkarlıq duyğusudur.
Uşaqda gözləntiləri qarşılayacaq bacarıq və tutum varsa digər
şeylər nəzərə alınmaz. Ancaq bacarığı yoxdursa «bacarıqsızın
biriyəm» deyə düşünər. «Nə etsəm ailəmin istəklərini qarşılaya
bilmirəm, bacarıqsızam, ona görə də çalışmağına ehtiyac yoxdur»
deyə mübarizədən imtina edər. Valideynləri məcbur etdiyi
gözləntilərə istəksizlik göstərərək cəzalandırarlar.
Uşaq ya aqressiv ya da uğursuz, utancaq, həyat sevincindən
yoxsun böyüyür. Həddindən artıq gözləntilər onu üsyankar və
uzlaşmaz edir. Dostluq münasibətlərində, köməkləşmə və
paylaşma, sosial münasibətlər qurmaqda çətinlik çəkirlər.
18. Əlamətləri:
Uşaq tək qalar, görməməzlikdən gəlinər
Ailə çox rahatdır, uşağın dünyasına girmək kimi bir
düşüncələri yoxdur.
Uşağın məsuliyyətlərindən qaçarlar. Önəmsənməz
Valideynlər uşağa örnək bir model ola bilməzlər.
Emosiya istismarı kimi bir şeydir. Daha çox problemli
və işkolik valideynlərdə görünər, uşaq yox kimi hesab
edilir.
Çoxuşaqlı ailələrdə rastlaşma ehtimalı da yüksəkdir.
Sevgisiz, nəvazişsiz böyüyər
19. Nəticədə
Uşaq ailəsi üçün məna kəsb etmədiyini,
dəyərsiz olduğunu düşünür.
Ətrafına zərər verərək bu laqeydliyin
əvəzini çıxmağa çalışır. Təcavüzkar
davranışları atmağa başlayır.
Emosional baxımdan tarazlıqları olmur,
həyatı amansız və pis hesab edirlər.
21. Əlamətləri:
Pozitiv münasibətə sahib valideynlər uşağın ehtiyaclarını
hiss edərlər, səmimi münasibət qurar və qarşı qoymadan
öncə uşağın istəklərini dinləyərlər. Rədd etmək lazım olanda
ən münasib cavab verərlər.
Uşaqda öz kontrolun inkişafına səy göstərərlər. Bunun üçün
uyğun mühit hazırlayarlar.
Məsuliyyət hissinin inkişafı üçün çalışarlar, haqq və
azadlıqların sərhədlərini öyrədərlər.
Uşağı qorxutmadan cəzalandırıb tərbiyə edərlər.
Vicdanlı uşaq yetişdirməyə önəm verərlər.
Deviz: Tolerantlıq + Güvən + Dəstəkləmə.
22. Nəticədə
Bu tip ailədə qaydalar açıq aydın məlumdur. Uşağın
duyğu və reaksiyalarını ifadə etməsinə imkan verərlər.
Azadlıq şüurlu şəkildə verilir və uşaq çox vaxt ailənin
qaydalarına qatılır. Uşağa şərtsiz sevgi ilə yaxınlaşarlar.
Ortaq fəaliyyətləri vardır
Uşaq öyrənmək istədiyini rahatca öyrənir. Lakin tək
başına edə bilməyəcəyi şeylərdə köməklik göstərilir.
Ən ideal ailə modelidir. Belə ailələrdə böyüyən uşaqlar
gələcəkdə özünə güvənən, problem həll edə bilmə
qabiliyyətinə sahib, məsuliyyətli və sağlam düşüncəli
olurlar.
Aşırı koruma ve fazla kontrol vardır. Titizlik ağır basar. Her şeye karşı çocuklarını korurlar. Bu durum kendi problemlerinden ve hayata bakışlarından kaynaklanan kaygılara dayanır. Sağlıksız çocukluk geçirenlerde, sevgi ve şefkat görmeden (korku ve güvensizlik ile) büyümüş ebeveynlerde bu tavır olur.
Şunu anlamazlar: Çocuklar, farklı ve kendine özgü kişiler ve kişilikler olacaklardır. Çocuklarının yerine kendileri yaparak kendilerine özgü kişilik geliştirmelerine engel olurlar. Genellikle fazla hoşgörülü ve şımartıcı davranırlar.
Çocukla müzakere ve münazara yapmadan, anlaşmadan; onun isteklerini dikkate almadan ebeveynin belirledikleri kural ve isteklerin katı bir şekilde uygulanmasıdır.
Çocuğun kuralsız, başına buyruk, alabildiğine davranış serbestliğine sahip denetimsiz ve öz denetimsiz yetiştirilir. Bu ailede kuralsızlık ve denetimsizlik hâkimdir.
Çocuk eğitimi konusunda görüş ayrılığı veya ebeveynin çocuk davranışları karşısında değişken tavır(daha doğrusu tavırsızlık) gösterilmesidir.(Yazar-bozar aile).
Çocukların daha başarılı olmalarının istendiği, sık sık başka çocuklarla kıyaslandığı çocuklarının hep en iyi olmasını isteyen aile(“Neden 5 değil, 4”çü aile).
Bu tavır mükemmelciliğin zıttı, gevşek- tutarsız tiplere yakındır. Sıfır ilgi bir aile.
İdeal anne-baba tavrı belirlemek zor olmak ile birlikte, başarılı anne-babalar çocuklarına karşı “esnek ve hoşgörülü” bir yaklaşım içinde olanlardır.