1. Ετεροχρονισμός πολιτικής-οικονομίας
Αδυναμία προσαρμογής στις σύγχρονες ανάγκες
Η πολιτική αδυνατεί να παρακολουθήση τους ρυθμούς εξελίξεως της οικονομίας.
Αυτή είναι η κυριώτερη αιτία που οι εκάστοτε εφαρμοζόμενες πολιτικές αποδεικνύονται
ανεπαρκείς στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που καλούνται να επιλύσουν. Το
αναχρονιστικό πολιτικό σύστημα, η απηρχαιωμένη δημόσια διοίκησις, η απουσία ακόμη
και στοιχειωδών γνώσεων και ο φόβος για το καινούργιο, δημιουργούν ένα δύσκαμπτο
πολιτικό και διοικητικό πλαίσιο που είναι αδύνατον να υπηρετήση τις πραγματικές ανάγκες
της συγχρόνου οικονομίας.
Γραφειοκρατικό τέρας
Ο ετεροχρονισμός μεταξύ πολιτικής και οικονομίας δεν επιτρέπει την αντιμετώπιση
των προβλημάτων, την στιγμή που γεννώνται. Μέχρι να κινητοποιηθή το πολιτικό σύστημα
και η διοικητική μηχανή για να αντιμετωπισθή ένα πρόβλημα, έχουν δημιουργηθεί άλλα –
πιθανώς και λόγω μη επιλύσεώς του – με αποτέλεσμα η καθυστερημένη επέμβασις να μην
είναι πλέον επαρκής. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα το κράτος δεν λειτουργεί ως
προμηθεύς, αλλά ως επιμηθεύς. Σε ό,τι αφορά την οικονομία, κύρια αιτία είναι η αδυναμία
του πολιτικού συστήματος να παρακολουθή τις εξελίξεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα φορολογικά. Δεν υπάρχει τίποτε πιο
αναχρονιστικό στον τόπο μας, από το φορολογικό σύστημα. Επί μισό περίπου αιώνα η
φορολογία εισοδήματος διείπετο από έναν βασικό νόμο που είχε θεσπισθή το έτος 1955.
Στην εποχή του ο νόμος αυτός ήταν εξαιρετικός και έβλεπε μπροστά. Γι’ αυτό και επέζησε
επί τόσες δεκαετίες. Όμως με τα χρόνια προστέθηκαν στον νόμο αυτόν αμέτρητες
τροποποιήσεις και διατάξεις, οι οποίες τον κατέστησαν γραφειοκρατικό τέρας. Το τέρας
αυτό αποτυπώνεται στα δαιδαλώδη έντυπα των φορολογικών δηλώσεων, ήδη
ηλεκτρονικών. Πίσω από κάθε τετραγωνίδιο κρύβονται ρυθμίσεις και διατάξεις που έχουν
καταστήσει το φορολογικό σύστημα απαράδεκτα περίπλοκο.
Αντί οι πολιτικοί μας να αξιοποιήσουν την εξέλιξη της τεχνολογίας και να
προσαρμόσουν το φορολογικό σύστημα στις σύγχρονες ανάγκες της οικονομίας, έκαναν το
αντίθετο: Χρησιμοποίησαν την νέα τεχνολογία (πληροφορική και διαδίκτυο) για να
προσαρμόσουν την λειτουργία της οικονομίας στις απαιτήσεις της γραφειοκρατίας! Έτσι, οι
ελληνικές επιχειρήσεις έχουν υποχρεωθή να λειτουργούν με ανορθόδοξο τρόπο, ο οποίος
δεν εξυπηρετεί τις δικές του ανάγκες, αλλά την κρατική γραφειοκρατία. Υποχρεώνονται να
απασχολούν υπέρμετρο προσωπικό για την τήρηση των περιπλόκων βιβλίων και
καταστάσεων για τα φορολογικά, τα εργασιακά και πλήθος άλλων υποχρεώσεων που έχει
επινοήσει η γραφειοκρατία.
Αλλά και οι απλοί φορολογούμενοι ταλαιπωρούνται αφόρητα. Η Ελλάς είναι η
μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου ακόμη και ο μισθωτός μπορεί να χρειάζεται την συνδρομή
φοροτεχνικού για να συμπληρώσει την φορολογική του δήλωση. Και αυτό συμβαίνει διότι
τίποτε δεν γίνεται απλά. Κανονικά ο μισθωτός, ο επιτηδευματίας και ο κάθε επαγγελματίας
ή εισοδηματίας θα έπρεπε απλώς να συμπληρώνη στην δήλωσή του ένα ποσό, που να

2. αντιστοιχή στο εισόδημα που απέκτησε. Όμως αυτό το απλό πράγμα έχχει καταστή
απίστευτα περίπλοκο. Διότι εκτός από το ποσό, ζητείται από τον φορολογούμενο να
συμπληρώση πλήθος στοιχείων και πληροφοριών.
Χαμένη ευκαιρία
Η ευκαιρία να απλουστευθούν τα πράγματα χάθηκε όταν εφαρμόστηκε η
πληροφορική. Η πολιτική έδειξε τότε πλήρη αδυναμία να παρακολουθήση τις εξελίξεις και
να προσαρμόση αναλόγως τις λειτουργίες του κράτους. Αντί να χρησιμοποιηθούν οι
δυνατότητες της πληροφορικής και του διαδικτύου για να απλουστευθή το δαιδαλώδες
φορολογικό σύστημα, αυτό απλώς έλαβε ηλεκτρονική μορφή! Έτσι δημιουργήθηκε το
ηλεκτρονικό γραφειοκρατικό τέρας. Αρκεί μία περιήγησις στην ιστοσελίδα του taxisnet, για
να διαπιστωθή τούτο. Τίποτε δεν είναι απλό. Όλα είναι περίπλοκα. Εξ ού και η
καθυστέρησις στην έναρξη της διαδικασίας υποβολής των φορολογικών δηλώσεων.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας μας καταγίγνεται διαρκώς με δευτερεύοντα
ζητήματα, επί των οποίων φλυαρεί ασύστολα. Και αδυνατεί να παρακολουθή τα μείζονα,
ώστε να λαμβάνη εγκαίρως αποφάσεις. Ακόμη και ο τρόπος διατυπώσεως των
νομοθετικών διατάξεων αναδεικνύει τον αναχρονισμό του. Διαρκείς παραπομπές από
διάταξη σε διάταξη. Τίποτε δεν είναι σύγχρονο. Τίποτε δεν είναι σχεδιασμένο για να
εξυπηρετή τις σύγχρονες ανάγκες της οικονομίας και των πολιτών. Παντού υπάρχει
ετεροχρονισμός.
Εφημερίδα Εστία, 25 Μαΐου, 2013