4. Θούριος
Ρήγας Φεραίος
Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους
συγγενείς; Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.
5. Το 1814 τρεις Έλληνες πατριώτες ,
ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο
Εμμανουήλ Ξάνθος , ιδρύουν τη Φιλική Εταιρεία και
αναλαμβάνουν να προετοιμάσουν την επανάσταση
πρώτα στις συνειδήσεις.
7. Ώσπου φτάνει η ευλογημένη ώρα.
Το Μάρτη του 1821
υψώνεται στη μονή της Αγίας Λαύρας
το λάβαρο της επανάστασης από τον
Παλαιών Πατρών Γερμανό κάτω από
το οποίο η γενιά του ’21,
ψυχολογικά έτοιμη , δίνει ιερό
όρκο
8. « Ποιος θέλει
τη σημαία μου,
ποιο χέρι την
αξίζει ; Σπαθιά
μιλιούνια
μονομιάς και
ράσα την
κυκλώνουν »
9. Ο αγώνας αρχίζει . Η φλόγα της επανάστασης
απλώνεται από φρούριο σε φρούριο , από περιοχή σε
περιοχή, από στεριά σε θάλασσα
19. Μα ανάμεσα στους άνδρες προβάλλουν δυναμικά και οι
γυναίκες, όπως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και η
Μαντώ Μαυρογένους που εξοπλίζουν πλοία με δικά τους
έξοδα και παίρνουν μέρος και οι ίδιες στον αγώνα.
20. Ο Κωνσταντίνος Κανάρης
από τα Ψαρά γαντζώνει
το πυρπολικό του στο
πλοίο του τούρκου
ναυάρχου Καρά Αλή και
του βάζει φωτιά.
(πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα)
21. Ο Κολοκοτρώνης με την
ευφυΐα και την τόλμη του
στρατηγικού του μυαλού
ανακόπτει στα Δερβενάκια
την πορεία του Δράμαλη
που προελαύνει στην
Πελοπόννησο
22. ενώ ο Νικηταράς με τον Παπαφλέσσα και τον
Πλαπούτα ολοκληρώνουν την καταστροφή .
23. Ο πιστός σύντροφος
του Υψηλάντη,
ΓεωργάκηςΟλύμπιος,
ανατινάζει
το κωδωνοστάσιο
της μονής του Σέκου,
για να μην πιαστεί
αιχμάλωτος
24. Ο Μάρκος Μπότσαρης στο Κεφαλόβρυσο ,παρά τον αρχικά
ελαφρύ τραυματισμό του, συνεχίζει να πολεμάει και
καταφέρνει να νικήσει.
25. Όμως ένα βόλι τον βρίσκει ,γονατίζει και
πέφτει καταγής.
26. ο θυελλώδης Παπαφλέσσας , ο «πυρπολητής των ψυχών» ,
για να σταματήσει τη θύελλα του Ιμπραήμ πασά
27. δίνει στο Μανιάκι άνιση μάχη και πέφτει
ηρωικά μαχόμενος , αποσπώντας τον θαυμασμό
ακόμα και του εχθρού του.
28. Ο Μακρυγιάννης στη θέση Μύλους της
Αργολίδας με τα καταιγιστικά πυρά του
τον αναγκάζει να υποχωρήσει .
29. ο Ανδρέας Μιαούλης σε
μια πείσμονα ναυμαχία
στο Γέροντα προκαλεί
σημαντικές απώλειες
33. Οι θάνατοι όμως από την πείνα αυξάνονται συνεχώς . Πολλοί
αναγκάζονται να τρώνε ακόμα και ποντίκια και χόρτα που
φυτρώνουν στη θάλασσα . Ακολουθούν λιμοί, αρρώστιες .
Οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων είναι πλέον δυσβάστακτες.
34. Κι όμως «αν και η πείνα μαύρισε τα μάτια
τους και το τουφέκι έγινε βαρύ στο χέρι
τους», από κανενός το μυαλό δεν περνά να
παραδώσουν τον τόπο τους.
Δε βλέπουν πια άλλη λύση
από την ΕΞΟΔΟ.
