25. Η δρυς ήταν το ιερό προφητικό δένδρο του
αρχαιότερου μαντείου στον κόσμο, του
Μαντείου της Δωδώνης ή Δωδωναίου Διός.
26. Οι χρησμοί δίνονταν με την ερμηνεία του
θροΐσματος των φύλλων της βελανιδιάς &
των κρωγμών των ιερών περιστεριών, τα
οποία φώλιαζαν στη Φηγό (βελανιδιά).
27.
28. Τα φύλλα της αποτέλεσαν τις
διακοσμήσεις χρυσών στεφάνων
και, ιδίως, του στεφανιού του
βασιλιά της Μακεδονίας,
Φιλίππου Β΄.
29.
30. Ιστορική έρευνα:
Ανάμεσα στην αρχαία Ζώνη και στην περιοχή δυτικά της
σημερινής πόλης μας υπήρχε η πόλη «Δρυς παρά
Σέρρειον» μέσα σε δάσος βελανιδιών.
33. Λέγεται ότι στο μέρος του
σημερινού φάρου της
πόλης μας υπήρχε μια
γέρικη βελανιδιά, κάτω
από την οποία μόναζε
ένας Οθωμανός
ερημίτης γέροντας
(ντεντέ). Η πόλη, επί
Οθωμανών , πήρε το
όνομα «Δεδέ αγάτς»( Το
δέντρο του ερημίτη), με
βάση τον συγκεκριμένο
θρύλο.
34.
35. Η έλευση του σιδηροδρόμου και το κτίσιμο
της νέας πόλης τον 19ο αιώνα πάνω στον
βελανιδότοπο του Δεδεαγάτς προκάλεσε
σταδιακά την αποψίλωση του δάσους των
βελανιδιών...
36.
37. «Ο δρόμος με τα ξενοδοχεία του
Δεδέαγατς» (τέλη 19ου αιώνα- αρχές
20ού αιώνα)
51. Σε εποχές μεγάλης πείνας, όπως στη ναζιστική
Κατοχή 1941-44, χρησιμοποιήθηκε από τον
λαό μας για την παραγωγή άλευρου και
μαγειρικού λαδιού ή και ως νόστιμο και
θρεπτικό βρώσιμο είδος ( φαγώσιμο).
52. Ο καρπός χρησιμοποιήθηκε ανά τους αιώνες:
Στην ιατρική & στη
φαρμακευτική:
- Ως αιμοστατικό
-Για στοματικές
φλεγμονές
-Κατά της
δυσεντερίας
-Ως αφέψημα
για τον
πονεμένο
λαιμό, το συνάχι
και τον βήχα
-Για το πλύσιμο
των πληγών
Στην κοσμετολογία:
-Το απόσταγμα από το
καπάκι για τη βαφή
μαλλιών
- Ως καλλυντικό για την
περιποίηση προσώπου
& κατά των φακίδων
- Ακόμα και στη
διακόσμηση σπιτιών...
53. Σήμερα στην Ελλάδα:
Στο νησί της Τζιας( Κέας) παράγονται
τόννοι «χαμάδας» ( ώριμων βελανιδιών).
Εξάγονται στη Γερμανία ως υλικό βαφής
δερμάτων ή
χρησιμοποιούνται για την εγχώρια
παραγωγή αλευριού (πρωτεϊνούχου και
χωρίς γλουτένη), μελιού , μπισκότων ,
ζυμαρικών, μερέντας...