2. Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε
στην Παφλαγονία (Μικρά Ασία). Ήταν
ευλογημένος από την κοιλιά της μητέρας
του ακόμη. Οι ιστορικές πληροφορίες που
διαθέτουμε γι'αυτόν είναι πενιχρότατες.
Έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα. Θεωρείται
προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των
παιδικών ασθενειών.
3.
4. Μόλις ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική
του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε
ερημικό τόπο με νηστεία και επίμονο
άσκηση μέσα σε σπήλαιο. Απέκτησε, με τα
χρόνια φήμη κυρίως για την θαυματουργή
του προσευχή που βοηθούσε πολλές
γυναίκες όταν δεν έκαναν παιδιά.
5. Έτσι ο Άγιος θεωρήθηκε προστάτης των
νηπίων. Πέθανε στην Παφλαγονία, άγνωστο
πότε. Η ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη
του στις 26 Νοεμβρίου.
6.
7. Από παρετυμολογία του ονόματός του
πιστεύεται ότι αυτός στυλώνει, δηλαδή
ενισχύει την υγεία των παιδιών. Γι αυτό
κατά την εορτή του οι μητέρες των βρεφών
και των άλλων παιδιών απέχουν από κάθε
δραστηριότητα. Έτσι στην Ικαρία τα σπίτια
έχουν την εικόνα του αγίου και όταν
αρρώσταινε κάποιο παιδί λειτουργούσαν
την εικόνα και σταύρωναν με αυτήν το
παιδί.
8. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών τα οποία
πεθαίνουν, ονομάζουν το νεογέννητο μετά
το θάνατο του
παιδιού, Στυλιανό ή Στυλιανή. Σε κάποια,
πάλι, ασθένεια, μπορούσε το όνομα να
αλλάξει σε Στυλιανός.
9.
10. Οι αντιλήψεις αυτές για τον Άγιο Στυλιανό,
είναι ακόμη και σήμερα διαδεδομένες
μεταξύ των πιστών. Πιστεύεται ότι ο Άγιος
ενισχύει την υγεία των νηπίων, των οποίων
θεωρείται φύλακας. Του Αγίου Στυλιανού
όσες έχουν παιδιά δεν δουλεύουν, για να
ζήσουν τα παιδιά τους.
11. Η ιαματική θαυματουργία του Αγίου πέρασε
και στην εικαστική απόδοση του αγίου: σε
βυζαντινές και κυρίως μεταβυζαντινές
εικόνες παρουσιάζεται ως γέροντας που
κρατά με το αριστερό του χέρι
σπαργανωμένο βρέφος και με το δεξί
ειλητάριο στο οποίο αναγράφεται, ΠΑΙΔΩΝ
ΦΥΛΑΞ ΠΕΦΥΚΑ (ΑΛΛΑ) ΘΕΟΥ ΤΟ ΔΩΡΟΝ.
21. Ο ίδιος θεωρούσε πως ήταν εγκληματικό να
είναι αυτός πλούσιος και οι άλλοι φτωχοί
και έτσι μοίρασε την περιουσία του στους
φτωχούς και χωρίς χρήματα πήγε σε ένα
μοναστήρι και έγινε μοναχός.
22.
23. Ο Άγιος Στυλιανής μετά από χρόνια άσκησης
και αφού τρεφόταν με τροφή που του
έστελνε ο Άγγελος κυρίου κοιμήθηκε σε
βαθιά γεράματα παραδίδοντας το πνεύμα
του στον κύριο ημών Ιησού Χριστό.