1. Ο ςυνϊνθρωποσ ωσ αδερφόσ.

2. Κοινωνικοποίηςη του ατόμου από
χριςτιανική ϊποψη.
Η έννοια τησ κοινωνικότητασ
ΦΡΙ΢ΣΙΑΝΙ΢ΜΟ΢ ΥΤ΢Η
Αγάπη: θεμέλιο ΪΜΥΤΣΗ
Ο Θεόσ πατέρασ τάςη να
όλων. τησ χριςτ.
βιοθεωρίασ ςυναναςτρέφ
εται με τουσ
άλλουσ.

3. ΑΡΑ: Για τον χριςτιανιςμό
Όλοι οι άνθρωποι είναι ΟΜΑΔΑ
Και όχι ΜΟΝΑΔΑ.
Ψ΢ΣΟ΢Ο: Κίνδυνοι : Η απόςταςη μεταξύ
των ανθρώπων και ο ατομικιςμόσ που
επικρατεί .
ΑΠΑΙΣΕΙΣΑΙ: Ωρςη του ωφελιμιςτικού
πνεύματοσ.

4. Ορθόδοξοσ ανθρωπιςμόσ
VS Αναγεννηςιακόσ
ανθρωπιςμόσ
Ϊθεςε τον
‘Εθεςε τον
θεάνθρωπο
άνθρωπο
Φριςτό ςτο
ςτο κέντρο
κέντρο του
του κύκλου
κύκλου τησ
τησ ζωήσ.
ζωήσ.

5. ΘΕΟ΢-ΠΑΣΕΡΑ΢ ΟΛΩΝ ΣΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΑΡΑ: Όλοι οι άνθρωποι είναι Ι΢ΟΙ
Ϊχουν ίδια δικαιώματα και ίδιεσ υποχρεώςεισ.
ΑΝΑΓΚΗ: 1. υπεράςπιςησ των χριςτιανικών αρχών
και αξιών : ελευθερία, ιςότητα, δικαιοςύνη
2.εργαςία ωσ κοινωνική προςφορά

6. ΢τόχοσ του ανθρώπου: κϊλυψη θλικών και
πνευματικών αναγκών.
΢τόχοσ του χριςτιανού : η πληρότητα τησ ζωήσ με
προτεραιότητα ςτην ΧΤΦΗ του και ςτην ΧΤΦΗ των
ςυνανθρώπων του.
Σρόποσ επίτευξησ τησ πληρότητασ εν ζωή:
Η εκκληςία -> αγκαλιά για όλουσ τουσ πιςτούσ
ΙΔΙΑΙΣΕΡΑ ΢ΗΜΕΡΑ : ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΕΞΑΙΣΙΑ΢
ΣΗ΢ ΕΛΛΕΙΧΗ΢ ΑΓΑΠΗ΢. ΕΠΙΒΑΛΛΕΣΑΙ ΠΡΟ΢ΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ
ΠΡΨ΢ΟΠΙΚΟ΢ ΜΟΦΘΟ΢.