1. Da palabra ao discurso Dimensión discursiva do traballo filosófico Procesamento Sintagmático Frástico Sintáctico Semántico Lóxico Cos Antonio cinema amigos onte foi ao Antonio onte foi ao cinema cos amigos Antonio está solteiro Antonio non está casado Antonio está solteiro, polo tanto Non está casado Antonio está solteiro, polo tanto Merca moita comida precociñada Antonio é solteiro e os solteiros cantan Xa que logo , Antonio canta D I S C U R S I V I D A D E

3. En efecto, afirmámolo frecuentemente.

4. Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. Sabes de onde o deduzo?

5. Non, pero dimo ti.

6. Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación, a valentía e a sabedoría, o que resta por ver na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres permaneza nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.

7. Por forza é así.

8. Non obstante, se fose preciso discernir cal destas calidades fará á nosa cidade mellor, resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia de opinión entre os gobernantes e os gobernados, ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non, ou a intelixencia e a vixilancia entre os gobernantes; ou iso que fai mellor á cidade consiste, tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.

9. Dende logo, sería difícil. Como non?

10. Entón, segundo parece, en relación á excelencia da cidade, a capacidade de facer cada un o seu nela pode rivalizar coa súa sabedoría, coa súa moderación e a súa valentía.(...)

12. En efecto, afirmámolo frecuentemente.

13. Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. Sabes de onde o deduzo?

14. Non, pero dimo ti.

15. Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación, a valentía e a sabedoría, o que resta por ver na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres permaneza nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.

16. Por forza é así.

17. Non obstante , se fose preciso discernir cal destas calidades fará á nosa cidade mellor, resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia de opinión entre os gobernantes e os gobernados, ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non, ou a intelixencia e a vixilancia entre os gobernantes; ou iso que fai mellor á cidade consiste , tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.

18. Dende logo, sería difícil. Como non?

19. Entón , segundo parece, en relación á excelencia da cidade, a capacidade de facer cada un o seu nela pode rivalizar coa súa sabedoría, coa súa moderación e a súa valentía.(...)

20. Pois un home xusto non diferirá en nada da cidade xusta en canto á idea da xustiza mesma, senón que será semellante. PLATÓN ; República libro IV, 427e—435c

21. Análise lóxico-sintáctica Se Consiste Consiste Entón Non obstante Ou

22. Análise lóxico-sintáctica Xustiza Non meterse nas cousas alleas Dedicarse cada un ao seu Xustiza Se temos as tres virtudes (T,P,M) Falta Xustiza Consiste Consiste Entón Non obstante – Que é máis importante? Obediencia Valor Intelixencia Dedicarse ao seu sen atender o alleo Ou Máis que calquera das tres virtudes Xustiza na Polis Xustiza na Polis - Alma xusta (harmonía individuo-comunidade)

24. Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. Sabes de onde o deduzo?

25. Non, pero dimo ti.

26. Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación, a valentía e a sabedoría, o que resta por ver na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres permaneza nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.

27. Por forza é así.

28. Non obstante, se fose preciso discernir cal destas calidades fará á nosa cidade mellor, resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia de opinión entre os gobernantes e os gobernados, ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non, ou a intelixencia e a vixilancia entre os gobernantes; ou iso que fai mellor á cidade consiste, tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.

29. Dende logo, sería difícil. Como non?

30. Entón, segundo parece, en relación á excelencia da cidade, a capacidade de facer cada un o seu nela pode rivalizar coa súa sabedoría, coa súa moderación e a súa valentía.(...)

31. Pois un home xusto non diferirá en nada da cidade xusta en canto á idea da xustiza mesma, senón que será semellante. PLATÓN; República libro IV, 427e—435c Estrutura da análise Tese do autor Teses adversas Respostas posíbeis Tema abordado Ángulo da abordaxe I. Problematizar CUESTIÓN posta PROBLEMA levantado Desafío CONCEPTOS-CHAVE - Distincións conceptuais - Rede conceptual (proximidade, oposicións...) - Campo de aplicación das nocións (Ética, Epistemoloxía, Estética...) III CONCEPTUALIZAR Texto MOVIMENTO DO PENSAMENTO Progresión no texto por - Cuestionario - Argumentación - Análise conceptual - EXEMPLOS Que funcións teñen - Imaxes, metáforas II ARGUMENTAR ARGUMENTOS

33. En efecto, afirmámolo frecuentemente.

34. Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. Sabes de onde o deduzo?

35. Non, pero dimo ti.

36. Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación , a valentía e a sabedoría , o que resta por ver na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres permaneza nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.

37. Por forza é así.

38. Non obstante, se fose preciso discernir cal destas calidades fará á nosa cidade mellor , resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia de opinión entre os gobernantes e os gobernados , ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non , ou a intelixencia e a vixilancia entre os gobernantes ; ou iso que fai mellor á cidade consiste , tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.

39. Dende logo, sería difícil. Como non?

40. Entón, segundo parece, en relación á excelencia da cidade, a capacidade de facer cada un o seu nela pode rivalizar coa súa sabedoría , coa súa moderación e a súa valentía .(...)

41. Pois un home xusto non diferirá en nada da cidade xusta en canto á idea da xustiza mesma , senón que será semellante. PLATÓN ; República libro IV, 427e—435c

44. Disertación Borrador de traballo preparatorio da redacción da disertación 1ª Fase: Reunir informacións e facer o inventario dos argumentos que van ser mobilizados 2ª Fase: Elaborar un plano de desenvolvemento. Decidir a disposición ou estrutura argumentativa 3ª Fase: Redacción do texto Redacción coidada do texto: En conformidade co plano, coidando a boa articulación das ideas e a clareza. 4ª Fase: Comunicación O texto pode: - Destinarse á lectura de terceiros - Ser lido diante do público - Servir de base para unha exposición oral non lida.

46. Problema

47. Sentido/contexto do problema

48. Tese

49. Obxección

50. Refutación con contra-argumentos

52. En efecto, afirmámolo frecuentemente.

53. Nese caso, amigo meu, a xustiza parece que consiste en facer cada un o seu. Sabes de onde o deduzo?

54. Non, pero dimo ti.

55. Ao meu parecer do que temos examinado, a moderación, a valentía e a sabedoría, o que resta por ver na cidade, é o que da a todas aquelas calidades a capacidade de nacer e unha vez nacidas, permítelles conservarse, mentres permaneza nelas. E xa dixemos que se encontrabamos as tres, a xustiza sería a que restase.

56. Por forza é así.

57. Non obstante, se fose preciso discernir cal destas calidades fará á nosa cidade mellor, resultaría difícil discriminar se consiste nunha coincidencia de opinión entre os gobernantes e os gobernados, ou se é a conservación da opinión consonte á lei que hai entre os militares acerca do que debe ser temible ou non, ou a intelixencia e a vixilancia entre os gobernantes; ou iso que fai mellor á cidade consiste, tanto no neno coma na muller, no escravo coma no home ceibe, e no artesán, no gobernante e no gobernado, en que cada un se ocupe do seu, sen atender ao alleo.

58. Dende logo, sería difícil. Como non?

59. Entón, segundo parece, en relación á excelencia da cidade, a capacidade de facer cada un o seu nela pode rivalizar coa súa sabedoría, coa súa moderación e a súa valentía.(...)

60. Pois un home xusto non diferirá en nada da cidade xusta en canto á idea da xustiza mesma, senón que será semellante. PLATÓN ; República libro IV, 427e—435c

62. Antecedentes presocráticos: Heráclito, Parménides, Pitágoras....

64. Mundo sensible e mundo intelixible.

65. Graos de coñecemento.

66. La concepción política de Platón:

67. Antropoloxía platónica

68. Vinculación da alma á cidade. Coñecemento específico Ponderación: 1,5 Poñer en relación a temática do texto con outros puntos da temática dos diferentes autores o correntes filosóficas do currículo ou cun tema proposto. De xeito xenérico, pódese propoñer un dos seguintes tipos de cuestións: a) reexpoñer nun autor ou autores diferentes -con claridade conceptual e rigor lóxico- o problema tratado no texto, ou ben, b) solucionar -criticamente e con rigor conceptual- unha cuestión sobre un tema do mundo actual en relación co texto proposto, ou ben, c) vincular á problemática do texto -de modo apropiado e con coherencia conceptual- unha cuestión que se propoña

72. 1 Incorrección ortográfica e/ou gramatical

73. 1 Pobreza léxica e insuficiencia no manexo dos conceptos