2. • Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν
παρατηρήσει τις λίγες μέρες
καλοκαιρίας που παρουσιάζονται
τον χειμώνα. Είναι μέρες
ηλιόλουστες χωρίς σύννεφα και
ανέμους. Η ονομασία τους
προήλθε από τις αλκυόνες που
τις μέρες αυτές γεννούν τ’ αυγά
τους.
• Σύμφωνα με τον μύθο η
Αλκυόνη, πριν γίνει πουλί, ήταν
μία πανέμορφη γυναίκα, κόρη
του Θεού των ανέμων Αίολου και
της Ενάρετης.
3. Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα. Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο
ευτυχισμένοι, ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Σιγά σιγά άρχισαν να
πιστεύουν ότι είναι ισάξιοι των Θεών. Ο Κήυκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και
η Αλκυόνη ισάξιο της Ήρας. Τόσο πολύ το πίστεψαν που άρχισαν να φωνάζουν ο ένας τον
άλλο με τα ονόματα Δίας και Ήρα. Με αυτό τον τρόπο προκάλεσαν τους Θεούς και
ιδιαίτερα τον Δία.
4.
5. Όταν το έμαθε ο Δίας θύμωσε πολύ. Μια μέρα που ο
Κήυκας ήταν με το καράβι του στ' ανοιχτά, έριξε
κεραυνό και το τσάκισε με αποτέλεσμα, αβοήθητος
καθώς ήταν, να πέσει στα μανιασμένα κύματα και να
πνιγεί.
7. Όταν έμαθε η Αλκυόνη το γεγονός,
πήγε με αγωνία στ' ακρογιάλι,
μήπως μπορέσει να βρει τον
αγαπημένο της ζωντανό.
Το μόνο όμως που βρήκε ήταν λίγα
σπασμένα ξύλα που είχε ξεβράσει
το νερό.
Άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα.
Μερόνυχτα θρηνούσε τον χαμό του
αγαπημένου της.
8. Ο Δίας στο τέλος τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε πουλί.
Ένα πανέμορφο πουλί που πήρε το όνομά της και το οποίο ζει κοντά στη θάλασσα σαν να
περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο χαμένος Κήυκας...
Το μαρτύριό της όμως δεν είχε
τελειώσει. Γεννούσε τα αυγά της
μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα
κλωσούσε στα βράχια της ακτής. Μα
τα αγριεμένα κύματα ορμούσαν στη
στεριά, σκαρφάλωναν στα βράχια,
κατέστρεφαν τη φωλιά και τ' αυγά
της…
9.
10. Για άλλη μία φορά ο Δίας έδειξε συμπόνια για την Αλκυόνη. Έφτιαξε
δεκαπέντε μέρες στην καρδιά του χειμώνα να κοπάζουν οι άνεμοι, να
ζεσταίνει την πλάση ο ήλιος, μέχρι να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσήσει τ'
αυγά και να βγουν τα μικρά της από μέσα.
11.
12. • Ο μύθος μιλάει για την
απέραντη συζυγική
αγάπη και την τρυφερή
στοργή της γυναίκας,
ενώ η επιστήμη
(μετεωρολογική
υπηρεσία) μιλάει για
εξίσωση των
βαρομετρικών πιέσεων
μεταξύ της νοτίου και
βορείου Ευρώπης.
• Το ψαροπούλι, όπως
αποκαλείται στη
γλώσσα του λαού η
Αλκυόνη, εξακολουθεί
και σήμερα να είναι
σύμβολο της
χειμωνιάτικης ωραίας
διακοπής μέσα στον
Ιανουάριο και σε πολλά
μέρη τη θεωρούν πουλί
που φέρνει γούρι.
13. • Οι έμποροι, οι
καταστηματάρχες, την
κρατούν βαλσαμωμένη
στα μαγαζιά τους για ν'
αυξήσουν τα πλούτη
τους οι πρώτοι και τους
πελάτες τους οι
δεύτεροι.
• Οι φιλάργυροι τη
διατηρούν για να τους
φέρει πολλά πλούτη και
οι χωριανοί για να μην
πέφτει αστροπελέκι στο
σπίτι τους.
14. Ωστόσο, οι Αλκυονίδες ημέρες δεν έρχονται πάντα. Υπάρχουν
χρόνια που το γλυκό αυτό καλοκαιρινό διάλειμμα στην καρδιά
του χειμώνα δεν παρατηρείται καθόλου.
15. Η Αλκυόνη τότε
γεννάει μέσα στη
βαρυχειμωνιά και,
όπως είπαμε, τα
κύματα αρπάζουν
τα αυγά ή τα
πουλιά της.
Το ψαροπούλι τότε
θρηνεί πάλι τον
πόνο του, καθώς
πετιέται μέσα από
τα βράχια και
περιμένει τον
Μάρτη για να
φύγει από τον τόπο
μας.
16. Η Αλκυόνη είναι πουλί αποδημητικό με το δικό του δρομολόγιο, το ιδιόμορφο.
Μας έρχεται στα τέλη του καλοκαιριού και μας αποχαιρετάει μόλις καλοσυνέψει ο καιρός, κατά τις αρχές του Μάρτη.
