Bisaya poems

Bisaya poems
Bisaya Poems Sa kamingaw sa kagabion Sa kamingaw sa kagabion, og sa dughang ga maoy, naa ko dinhi naghuna-huna sa kagahapon ang mga katawa na atong kinaon sa dugay na panahon , imong gi suka sa kadali na panahon, Imong luha og akong luha tagsa tagsa nato gi kuha , og gipulihan sa matam-is na katawa , sa kadaghan na sala na imo gi buhat naa gyapon ko permi ga hulat , pero sama sa dahon , dli ko permi mo kapot kay sa kadugay sa panahon akong gugma malaya , sama sa dahon , ang katam-is sa kagahapon maoy ka pait sa kaugmaon , Pagkumot nimo sa lalum kong gugma Sa kabugnaw sa kabuntagon, ang imong gugma ang ga papabiling init sa dughang nag antos sa kasakit , kalimtan taka sama sa paglimot nimo sa ako-a, kalimtan taka sama sa pagkumot nimo sa lalum kong gugma. Pero nagpabilin ko sa imong kiliran og nag antos sa mga sakit ang imong kalipay maoy instrumento sa patay kung gugma pero sama sa nagdilaob na kalayo hinay hinay ko mawala Tungod sa tubig nimo na gi yabo, sa akong dughan napalong ang gugma , na sama sa kalayo na nagdilaob , Ang mga hilak na akong gipagawas nahurot na, Ang mga katam-is sa kagahapon nahimo nag bato sa kadugay na panahon, Pero ang mga abo sa kagahapon maoy nagpabilin sa pinaka ilalom na sook sa akong dughan..
Ang hilas nimong dagway Ang hilas nimong dagway Nag latay latay sa sa utok kung nagpahulay kung makita nako imong makalagot na dagway tibook nakong adlaw nahugway, Pero wala ko kabantay tungod sa imong hilas na panagway akong kasing kasing murag gi lumay, Ang imong panagway akong gipangita na murag batang laaw na nagtan-aw tan-aw sa hilas nimong dagway , Pero hinay hinay kung nahigugma sa imo, ang akong gi pangayo dungga ang akong gugma, Pero ni katawa ka og nakahilak ko kay ni ingon ka na " Gi higugma pod taka , dugay ra " NANG ULAN SA HABAGAT Gipupo sa hangin ang nagda’g nga mga dahon Sa Bitaug ug gisayaw-sayaw nunot sa kumpas Sa musika sa panaghalok Sa mga balod ug bato sa baybayon. Mikagiw ang kagutom dihang gitagsa-tagsa Pagpanikop sa mga mata ang mga lusok Sa ulan nga mitusok-tusok sa gisagbay Nga pukot nga naghulat sa kamot sa mamunaay. Kon ania si Tatay, dili niya pasagdan Nga moagos ang ulan ug maghimo Og dalan-dalan paingon sa lapyahan ug dugangan Ang kaparat sa dagat.
KAPAKYASAN Gitungas ko ang mahabog nga kabukiran Tadlas niadtong halapad nga kapatagan Subay sa masiot ug tonukong dalan Ge-antos ko ni pinangga ikaw halaran. Niining mabugnawong kagabhion Binuksan kining dughan Aron ang imong masaksihan Ang katim-os sa akong paghigugma akong pinili. Apan bugti niining tanan maangkon Ning alaot ang usa ka sakit nga kapakyasan Gesalikway mo ang gugma ko nga boutan Sanglit ako hubo man sa bahandi na sarang ikatandi sa imong katahuman. Apan bisan paman niining tanan Padayunon ko gehapon ang pagtungas nianang mahabog nga kabukiran Uban ang pamasin nga atoa didto ang kahayag Kahayag nga maka alam sa samad ning balatian, ug makahupay sa kasakit nga gebati niining balatian kon ako pabasahon ninyo sa akong mga balak Kon ako inyong pabasahon sa akong mga balak Sa inyong atubangan Ako usang hangyoon nga palungon Ang tanan nga mga suga Aron unta ninyo maaninaw pag-ayo Ang akong dyutay nga kahayag Ug basin ako mabuta ug masunog. Idugang pod nako’g hangyo Ang dyotay nga kahilom. Hadlok ko nga ang akong mga pulong Dili ninyo madungog sa taliwa Sa kahigwaos ug sa kasaba sa atong panahon. Maglatay ako sa alambre sa akong mga pulong Sa tumang kangitngit ug kahilom. Inyo unta akong dunggon Inyo unta akong paminawon.
dahil ganyan ang Pinoy! (Filipino) Sa isang pangarap nagsimula ang lahat Nagtiyaga, nagsikap at nangarap Ano mang pagsubok ang dumating Andyan ka pa rin nagging magaling Isa kang Pinoy na palaban Hini sumusuko sa lahat ng pagsubok Kahit ikapahamak mo ay kaya pa rin Para sa tagumpay yan ay gagawin Yan ang tunay an Pinoy Hindi sumusuko sa bawat laban Sabihin mo kaya kop to! Yan ay makakaya mo. Pinoy sa puso at diwa Pinoy sa lood at sa labas Lahi ay ipinagmamalaki Dahil ganyan ang pinoy Sang lugar man naroroon Kahit sa lugar an di mahulugang karayom Pagiging Pinoy ay naroon pa rin Pagiging Pinoy ay naroroon pa rin Dahil dugong pinoy kahit kailan ay mananatili pa rin! Paalam, Kahapon. Ebe Dancel. Paalam na kahapon kay layo na pala ng noon ‘Di ko na inakalang Darating ang umagang ito Parang kanina lamang Nung tayo ay mga batang Walang kinatatakutan Sa bukas ay walang pakialam Iwanan man kita Nakaukit ka na sa puso ko Malilimot ba kita Nakaukit ka na sa puso ko Paalam na kahapon Kailangan na ako ng ngayon Alaala mo’y ikakahon Ngunit kailan ma’y hindi kayang itapon
ganyan(Filipino) Kung kailangan mo ng kaibigan Andito lang ako Naghihintay sayo at handing tumulong Kung may problema ka Sabihin mo lamang Handa akong makinig at pumayo sa iyo Ako’y iyong kaibigan Nasa tabi mo lagi Sabihin mo lamang Iyong hinanakit Sumpaan natin Walang iwanan Ano mang pagsubok Tayo’y lalaban Pagkakaibigan natin Kailangang matinay Hanggang habang buhay Tayo’y magkasabay Ganyan ang magkaibigan Matibay ang samakan Laging nagtutulungan Pagsubok, kabiguan Lungkot at kasiyahan.

Bisaya poems

Bisaya poems

Recommended

More Related Content

Slideshows for you(20)

Bisaya poems