1. ΙΣΤΟΡΙΑ
Όπως κάθε γωνιά της Ελλάδας, έτσι και η Τήνος «κουβαλάει» τους µύθους και τις
παραδόσεις της.
Το βουνό Τσικνιάς, το ψηλότερο σηµείο του νησιού (714 µέτρα) είναι συνδεδεµένο
µε τη µυθολογία του. Κατά την αρχαιότητα ονοµαζόταν «Γυραί Πέτραι» ή «Γύρος»
και αυτό οφείλεται στους «Γυραιείς», µια από τις δώδεκα φυλές της Τήνου, οι οποίοι
κατοικούσαν νότια του βουνού αυτού. Κατά τον Απολλόδωρο, µετά την
Αργοναυτική εκστρατεία, η Αργώ αγκυροβόλησε κοντά στο νησί και τα δυο παιδιά
του Βοριά και της Ορειθυίας, Ζήτης και Κάλαϊν, κατέφυγαν σ’ αυτό το βουνό. Ο
εξαγριωµένος Ηρακλής τότε τους κυνήγησε, τους σκότωσε και τους έθαψε ξεχωριστά
σ’ αυτό το µέρος. Λέγεται ότι ο πατέρας τους, ο Βοριάς, όταν το έµαθε θρήνησε και
από την οργή του άφησε τους ανέµους
ελεύθερους στο νησί, οι οποίοι µανιάζουν
µέχρι και σήµερα.
Άλλος µύθος βασίζεται σε διηγήσεις του
Οµήρου. Στην Οδύσσεια περιγράφεται ότι ο
Αίαντας (από τη Λοκρίδα) κατά την
επιστροφή του από την Τροία ναυάγησε στην
Τήνο και, επειδή διέπραξε ύβρη απέναντι
στον Ποσειδώνα, ο τελευταίος τον σκότωσε
στον Τσικνιά. Άλλες αρχαίες πηγές
αναφέρουν ότι στην ίδια περιοχή λατρευόταν ο θεός Αίολος ή Βοριάς και οι πιστοί
είχαν ιδρύσει ιερό και οικισµό εκεί. Μάλιστα, λένε, ότι το όνοµά του ο Τσικνιάς το
πήρε από την τσίκνα (κνίσα) της θυσίας των ζώων προς τιµήν του θεού. Σ’ αυτό
συνηγορεί και η πληθώρα αγγείων και άλλων κεραµικών εδώ.
Τόσο στενή είναι η σχέση του όρους αυτού µε το Βοριά και τον Αίολο, ώστε είναι
πάντοτε συννεφιασµένο και συνήθως η κορυφή του κρύβεται σε οµίχλη.